บทที่ 66 ประธานบริษัทผู้ลึกลับ

ฉินกางยิ้มด้วยความเคารพ：“ท่านอาจารย์เย่ คุณมีบุญคุณใหญ่หลวงต่อตระกูลฉิน ผมไม่มีวันลืม วันนี้เร่งรีบไปหน่อย ไม่ทันได้เตรียมพร้อม พรุ่งนี้ขอเชิญท่านอาจารย์เย่มารับประทานอาหารที่ตระกูลฉินได้ไหมครับ ผมจะจัดงานเลี้ยงขึ้นที่บ้าน เพื่อต้อนรับท่านอาจารย์เย่เป็นการส่วนตัว ขอบคุณในบุญคุณของท่านอาจารย์"

"ไม่ต้องหรอกครับ ผมยังมีธุระ"

เย่เฉินส่ายหน้าด้วยความเย็นยะเยือก พูด：“เรื่องวันนี้ ผมเห็นแก่ความดีที่คุณทำเอาไว้มากมายจึงยื่นมือไปช่วย ไม่อยากให้เปิดเผยต่อสาธารณะมากเกินไป เข้าใจไหมครับ?"

ฉินกางหยุดชะงัก พยักหน้าติดต่อกัน：“ผมเข้าใจแล้วครับ！ วันข้างหน้าถ้าอาจารย์เย่มีอะไรให้ตระกูลฉินรับใช้ มาหาผมได้ตลอดเลยครับ"

พูดจบ เขาก็ยื่นนามบัตรสีทองออกมาหนึ่งใบ ด้านบนมีเบอร์โทรส่วนตัวของเขา

เย่เฉินรับเอาไว้โดยไม่แม้แต่จะดู หมุนตัวหันหลังพาพ่อตาออกไปจากที่นี่

ทางด้านฉินกางมองจนกระทั่งแผ่นหลังของทั้งสองหายไป จากนั้นมองค้อนฉินเอ้าตง พูดดุด่า：“คราวหน้าอยู่ในเมืองจินหลิง เห็นท่านอาจารย์เย่ให้โน้มตัวลงทำกล่าวทักทาย อย่าสร้างปัญหาให้ฉัน！”

ฉินเอ้าตงพูดด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ：“ผมเองก็ไม่รู้ว่ามาซื้อของที่ตลาด จะมีเรื่องกับท่านอาจารย์ได้……"

ฉินเอ้าเสวี่ยนที่อยู่ด้านข้างสีหน้าเย็นยะเยือก กัดฟันมองดูแผ่นหลังของเย่เฉินที่เดินออกไป

ถึงแม้เธอจะนับถือเย่เฉินมาก แต่ภายในใจของเธอยังเจ็บใจที่เย่เฉินเตะบั้นท้ายของเธอ

สำหรับผู้หญิงที่หยิ่งในศักดิ์ศรี เรื่องแบบนี้ ไม่สามารถอภัยให้ง่ายๆ

ฉินกางถอนหายใจ พูดปลอบ：“ลูกรัก ลูกอย่าคิดแก้แค้นท่านอาจารย์เย่เลย ตอนนี้ตระกูลของเราทั้งตระกูลตั้งความหวังเอาไว้กับท่านอาจารย์เย่……"

"เขาทำได้จริงๆหรอ?" ฉินเอ้าตงบึนปากแล้วเอ่ยพูด

ฉินกางด่าทอ：“ขืนยังพูดจาเหลวไหลฉันจะหักขานาย！”

ฉินเอ้าตงหดคอลง ไม่กล้าพูดอะไรอีก

ฉินเอ้าเสวี่ยนกระทืบเท้าด้วยความโมโห พูดขึ้น：“หนูเข้าใจแล้วค่ะพ่อ……หนูไม่หาเรื่องเขาหรอก……"

แค่นึกถึงบั้นท้ายก็ยังเจ็บเล็กน้อย เธอโมโหจนทรมานไปทั้งตัว

"น่าเสียดาย……" ฉินกางส่ายหน้าแล้วถอนหายใจ

ฉินเอ้าเสวี่ยนถามด้วยความแปลกใจ：“เสียดายอะไรคะ?"

ฉินกางชำเลืองมองเธอ แล้วจึงเอ่ยพูด：“เสียดายที่ท่านอาจารย์เย่แต่งงานแล้ว ไม่อย่างนั้น พ่อรู้สึกว่าพวกลูกสองคนเหมาะสมกันดี……"

"พ่อคะ！พูดอะไรเนี่ย！”ฉินเอ้าเสวี่ยนทั้งเขินทั้งโมโห

……

ระหว่างทางกลับไป สีหน้าของเซียวฉางควนเต็มไปด้วยความแปลกใจ

หัวหน้าตระกูลฉิน ให้ความเคารพลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านตนขนาดนี้！

"เย่เฉิน สิ่งที่นายพูดกับฉินกาง เป็นเรื่องจริงหรอ?"

เซียวฉางควนถามด้วยความสงสัย ลูกเขยคนนี้ของตน ยิ่งอยู่ก็ยิ่งเหมือนสิบแปดมงกุฎ

เย่เฉินหัวเราะ พูดขึ้น：“จริงครึ่งหนึ่งเท็จครึ่งหนึ่งครับ พวกสิบแปดมงกุฎชอบสร้างเรื่องโกหกแบบนี้ไม่ใช่หรอครับ！”

หลังจากเซียวฉางควนฟังจบก็ตกใจทันที รีบต่อว่าด้วยความกระวนกระวาย：“ให้ตายสิ แม้แต่ตระกูลฉินนายก็กล้าหลอกลวง ทั้งยังรับกำไรราคาแพงของคนอื่นมาแล้วด้วย ถ้าเกิดเรื่องเปิดเผยออกไป คนอื่นมาหาจะทำยังไง? นายอย่าทำให้ครอบครัวของเราต้องเดือดร้อน！”

เย่เฉินส่ายหน้า พูด：“ถึงเวลานั้นอย่างมากก็คืนกำไรให้พวกเขาก็จบ ในสังคมมีกฎหมาย พวกเขาสามารถฆ่าผมได้หรือไงครับ?"

เซียวฉางควนเอาแต่ถอนหายใจไม่หยุด เห็นได้ชัดว่าเป็นกังวล แต่เมื่อคิดดูให้ดีก็ไม่มีวิธีอื่นแล้ว ทำได้เพียงเดิมพันดูสักครั้ง บางทีการโกหกหลอกลวงของเย่เฉินอาจจะเป็นผลก็ได้?

หลังจากกลับไปถึงบ้าน เย่เฉินเดินเข้าไปในห้องนอน หยิบก้อนหิน"แคล้วคลาดปลอดภัยมั่งคั่งร่ำรวย" ที่ซื้อมาจากจางเอ้อเหมาออกมา

และในเวลานี้เอง เฉินเฉินสัมผัสได้กะทันหัน พลังงานพลุ่งพล่านขึ้นมา จากก้อนหินแผ่ซ่านเข้ามาในร่างกายของตน

เย่เฉินรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาทันที ทั่วทั้งหน้าอกและท้อง รู้สึกสบายจนพูดไม่ออก

อย่างรวดเร็ว เหงื่อไหลออกมา เปื้อนไปด้วยของสกปรกสีดำ ขับออกมานอกร่างกาย ร่างกายผ่อนคลายอย่างไม่อาจเทียบได้

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง เย่เฉินสามารถสัมผัสได้ ในร่างกายมีพลังบางอย่าง หมุนเวียนไปรอบๆ

นี่ นี่คือเรกิ！

หันไปมองก้อนหินนั้นอีกครั้ง เย่เฉินกลับพบว่า เรกิในก้อนหินหายไปแล้ว กลายเป็นก้อนหินทั่วไป

เย่เฉินหมุน《ตำราเก้าเสวียนเทียน》วิชาฝึกฝนที่บันทึกเอาไว้ ไม่สามารถดูดซับเรกิจากด้านใน

เย่เฉินทำได้เพียงเก็บก้อนหินเอาไว้ในถุง สัญชาตญาณ บอกเขาว่าก้อนหินนี้ไม่ธรรมดา ในเมื่อตอนนี้ยังไม่รู้ว่าเป็นอะไร ทำได้เพียงรอให้วันข้างหน้าผลการฝึกฝนพัฒนาขึ้นมาก่อนค่อยว่ากัน

รู้สึกเหนียวไปทั้งตัว เย่เฉินจึงรีบวิ่งไปอาบน้ำ หลังจากอาบน้ำเสร็จ ก็ห้าโมงกว่าแล้ว

ภรรยาเซียวชูหรันโทรหาเขา

ในโทรศัพท์ เซียวชูหรันบอกกับเย่เฉิน เธอกำลังพูดคุยรายละเอียดโปรเจคของตี้เหากรุ๊ป รถบีเอ็มดับเบิ้ลยู760แก้เป็น520ที่เย่เฉินซื้อให้เธอ ประจวบเหมาะวันนี้ห้ามไม่ให้รถยนต์สัญจร เธอจึงไม่ได้ขับรถ อยากให้เย่เฉินขับ530ของพ่อตาไปรับเธอที่ตี้เหากรุ๊ป

ภรรยาเรียก แน่นอนว่าเย่เฉินไม่ปฏิเสธ

ด้วยเหตุนี้เขาจึงรีบขอกุญแจรถยนต์จากพ่อตา ขับไปยังใต้ตึกตี้เหากรุ๊ป

หลังจากไปถึงใต้ตึก เย่เฉินหยิบโทรศัพท์ออกมา โทรหาเซียวชูหรัน

เซียวชูหรันไม่ได้รับสาย แต่เขาได้รับข้อความในวีแชทตอบกลับอย่างรวดเร็ว

"เย่เฉิน ฉันกำลังประชุมกับผู้รับผิดชอบโปรเจค คุณรอฉันใต้ตึกสักพักนะคะ ลำบากคุณแล้ว"

"ครับ ถ้าอย่างนั้นผมรอคุณใต้ตึก"

หลังจากเย่เฉินตอบกลับเซียวชูหรัน สูบบุหรี่รอนอกรถยนต์

ในเวลานี้เอง รองประธานบริษัทตี้เหากรุ๊ปหวังตงเสวี่ยนโทรหาเขา เอ่ยถาม：“คุณชาย คุณมาถึงตี้เหากรุ๊ปแล้วหรอคะ?"

เย่เฉินถามด้วยความแปลกใจ：“เธอรู้ได้ยังไง?"

หวังตงเสวี่ยนตอบ：“ฉันอยู่ในห้องทำงานของฉัน เห็นรถคุณพอดี"

เย่เฉินเงยหน้าขึ้น ยิ้มแล้วพูด：“คุณโทรหาผมมีธุระ?"

หวังตงเสวี่ยนพูด：“ทางด้านพี่สะใภ้กำลังประชุมอยู่ อาจจะต้องใช้เวลาอีกสักพัก ดังนั้นฉันจึงอยากถามคุณว่าคุณมีเวลารึเปล่า ถ้ามีเวลา ฉันอยากรายงานการดำเนินงานในช่วงนี้ให้คุณฟังค่ะ"

เย่เฉินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ช่วงนี้ตนไม่ได้สนใจตี้เหากรุ๊ปเท่าไหร่ ไม่สามารถไม่รู้อะไรเกี่ยวกับการดำเนินงานของบริษัทได้ ด้วยเหตุนี้จึงพูดขึ้น：“ได้ ถ้าอย่างนั้นคุณรอผมก่อน เดี๋ยวผมขึ้นไป"

หวังตงเสวี่ยนพูด：“ถ้าอย่างนั้นคุณไปที่ห้องทำงานของคุณเลยค่ะ เดี๋ยวฉันไปรายงานที่ห้องทำงานของคุณ"

"อื้ม"

หลังจากตัดสาย เย่เฉินเดินเข้าไปในตึกใหญ่ ขึ้นลิฟต์ แล้วตรงไปที่ชั้นห้องทำงานประธาน

เขาเดินออกมาจากลิฟต์ ตอนที่เดินตรงไปยังห้องทำงาน ประตูด้านหลังเปิดกะทันหัน

เวลานี้ต่งรั่งหลินกำลังจะไปเข้าห้องน้ำ ทว่าคิดไม่ถึง เดินออกมา ก็เห็นแผ่นหลังที่คุ้นเคย

เธอดูไม่ออกว่าแผ่นหลังนี้เป็นของเย่เฉิน เพียงแต่รู้สึกว่าแผ่นหลังนี้ คล้ายกับแผ่นหลังของอภิมหาเศรษฐีในติ๊กต็อกมาก！

หรือว่า ประธานบริษัทที่ตนอยากเห็นมาโดยตลอดในที่สุดก็มาแล้ว?

ต่งรั่งหลินดีใจขึ้นมาทันที！

เพราะถึงอย่างไร เป้าหมายที่ตนมาเมืองจินหลิง มาตี้เหากรุ๊ป ก็เพื่อเข้าใกล้ประธานผู้ลึกลับ จากนั้นค่อยพยายามทำให้ตนเองกลายเป็นผู้หญิงของเขา เมื่อเป็นแบบนี้ ตระกูลต่งก็สามารถสูงขึ้นมาอีกระดับ

นี่เป็นคำสั่งที่คนทั้งตระกูลมอบให้เธอ ทั้งยังเป็นสิ่งที่คนทั้งตระกูลคาดหวังกับตน

ทว่า ต่งรั่งหลินเองก็เศร้ามาก ตนมาที่นี่หลายวันแล้ว แต่กลับไม่เคยเห็นแม้แต่หน้าของประธาน แล้วจะพัฒนาความสัมพันธ์ก้าวไกลกับประธานได้ยังไง?

ดังนั้น ตอนนี้เห็นแผ่นหลังของประธาน ต่งรั่งหลินดีใจมาก！

เธอรีบเดินตามไปติดๆ เดินอยู่ด้านหลังเย่เฉิน คิดอยากจะไปทักทายเย่เฉิน แล้วแนะนำตัวให้เขารู้จัก！