บทที่ 673

หม่าหลันขบเขี้ยวเคี้ยวฟันเกลียดชังเซียวฉางควนไปพลาง พร้อมทั้งรีบเปิดแอพธนาคารในโทรศัพท์ของเขาพลาง เตรียมจะเข้าไปโอนเงินที่เย่เฉินให้เขาสองล้านออกทั้งหมด

เมื่อเข้าไปยังแอพธนาคารและต้องป้อนรหัสผ่านเข้าไป เธอก็ป้อนวันเกิดของหานเหม่ยฉิง แล้วก็เข้าได้จริงๆด้วย！

ในเวลานี้ ยอดเงินคงเหลือในธนาคาร มี 2027232.15 หยวน

ในนั้น เงินสองล้านเป็นเงินที่เซียวฉางควนเพิ่งจะโอนเข้ามา และยังมีอีกสองหมื่นเป็นเงินที่เย่เฉินให้เซียวฉางควนสำหรับเลี้ยงข้าวลูกค้า แต่เงินก้อนนี้เซียวฉางควนกลับว่าไม่ได้ใช้จ่ายไป

ส่วนเจ็ดหมื่นกว่าที่เหลือ ถือเป็นเงินเก็บส่วนตัวของเซียวฉางคุณ

หม่าหลันรีบกดโอนเงินทันที ป้อนเลขบัญชีของตัวเอง หลังจากนั้นช่องใส่จำนวนเงินโอน ป้อนเข้าไป2027232.14 เธอตัดสินใจจะเหลือไว้ให้เซียวฉางควนแค่เศษสตางค์เดียว ให้เขาได้รู้ถึงผลตอบแทนที่ทำให้ตัวเองขุ่นเคือง！

ดังนั้นเมื่อใส่ข้อมูลการโอนเรียบร้อยแล้ว หลังจากที่ตรวจสอบแล้วว่าไม่มีปัญหา หม่าหลันยิ้มเยาะพร้อมกดโอนออกไปทันที

หลังจากนั้น เด้งกล่องข้อความขึ้นมา : “กรุณาป้อนรหัสการชำระเงิน”

หม่าหลันป้อนวันเกิดของหานเหม่ยฉิงไปอีกครั้ง ผลที่ได้ในครั้งนี้กลับว่าไม่สำเร็จ！

แอพธนาคารเด้งแสดงออกมาทันที : “รหัสผิด วันนี้สามารถลองได้อีก 2 ครั้ง！”

“แม่งเอ้ย！” หม่าหลันขบเคี้ยวฟันด่าด้วยความเกลียดชังว่า : “ไอ้แก่คิดไม่ถึงว่าจะตั้งรหัสชำระเงินให้แตกต่างเป็นการเฉพาะ……”

ด่าไปพลาง เธอก็คิดในใจไปพลางว่า เซียวฉางควนจะตั้งรหัสการชำระเงินเป็นรหัสอะไรกันแน่？

ในเมื่อรหัสปลดล็อคหน้าจอ รหัสที่ใช้เข้าแอพธนาคารต่างก็เป็นวันเกิดของหานเหม่ยฉิง งั้นรหัสชำระเงิน คาดว่าก็น่าจะเกี่ยวพันกับหานเหม่ยฉิง

แต่ว่า ตัวเองคิดไม่ออกถึงรายละเอียดอื่นๆแล้วจริงๆ！

เธอนึกถึงเลขห้องนอน+เลขเตียงนอนในตอนนั้นของหานเหม่ยฉิง ในระบบก็แจ้งเตือนอีกครั้งว่ารหัสผิด และเตือนว่าวันนี้คุณมีโอกาสลองอีกแค่ครั้งเดียว ถ้าหากยังคงผิดอยู่ แอพธนาคารก็จะถูกล็อคทันที

หม่าหลันไม่กล้าลองอีกครั้งแล้ว

ถ้าเกิดผิดขึ้นมา ไม่สามารถเข้าสู่แอพธนาคารได้ในวันนี้ เมื่อเซียวฉางควนเห็นเข้าจะไม่เป็นการถูกเปิดโปงล่วงหน้าเหรอ？

คิดมาถึงตรงนี้ เธอทำได้เพียงกดฟันด้วยความเกลียดแล้วยอมแพ้ไป นำโทรศัพท์ของเซียวฉางควนวางกลับไปที่เดิมแล้ว

แต่ว่า ในใจของเธอในเวลานี้เกลียดเซียวฉางควนพร้อมกัดฟันด้วยความแค้น เตรียมหาคนสักกี่คน จัดการเขาซะ ทำให้ในสมองของเขายังคงจำนังจิ้งจอกนั่นได้ไม่มีวันลืม！

สิบนาทีผ่านไป เซียวฉางควนเปลี่ยนชุดเสื้อกางเกงลองจอนที่สะอาดเอี่ยมแล้ว เดินออกมาจากในห้องน้ำ เดินไปพลาง ร้องเพลงเบาๆไปพลาง

ในเวลานี้หม่าหลันได้เดินออกมาจากห้องนอน แสร้งทำเป็นนั่งดูทีวีที่ห้องรับแขก เซียวฉางควนรีบกลับไปที่ห้อง รีบไปตรวจดูโทรศัพท์ที่อยู่บนเตียงของตัวเองทันที

ตำแหน่งของโทรศัพท์ไม่มีการเปลี่ยนแปลง แต่เส้นผมที่อยู่บนโทรศัพท์ไม่รู้หายไปไหนแล้ว

ดูแล้ว ยายเฒ่านั่นน่าจะแอบมาลองปลดล็อคโทรศัพท์ของตัวเองแล้ว！

ที่เธอปลดล็อคโทรศัพท์ของตัวเอง เป้าหมายเดียวก็คือ เงินอย่างแน่นอน！

โชคดีที่ตัวเองฉลาด เปลี่ยนรหัสผ่านล่วงหน้าไว้ มิเช่นนั้นแค่ละสายตาเพียงสองนาที เงินสองล้านก็อาจจะถูกหม่าหลันเอาไปได้แล้ว！

ในใจของเซียวฉางควนดีใจ ดูเหมือนว่าตัวเองระวังตัวสักหน่อยเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว รหัสปลดล็อคหน้าจอโทรศัพท์และรหัสเข้าแอพธนาคาร ใช้เป็นวันเกิดของหานเหม่ยฉิง ส่วนรหัสชำระเงิน ใช้เป็นวันที่ตัวเองมีเพศสัมพันธ์ครั้งแรกกับหานเหม่ยฉิง

หลังจากนั้นวันที่นี้ ทั้งโลกใบนี้ก็มีเพียงตัวเองและหานเหม่ยฉิงสองคนเท่านั้นที่รู้กัน ดังนั้น เขาจึงไม่เป็นกังวลเลยว่าหม่าหลันจะสามารถเดาออกได้

ความจริงก็พิสูจน์ให้เห็นแล้ว หม่าหลันเดาไม่ออกจริงๆด้วย

แต่ว่าถ้าหากหม่าหลันรู้เรื่องนี้เข้า เกรงว่าจะโมโหจนเอามีดมาสับเซียวฉางควนในตอนนั้นเลย

ทั้งบ่าย เห็นได้ชัดว่าหม่าหลันมีเรื่องหนักอกหนักใจ

เธอกำลังคิดถึงเรื่องที่จะจัดการเซียวฉางควน พร้อมทั้งคิดวิธีที่จะเอาเงินออกมา แต่เมื่อคิดไปคิดมาแล้วก็ไม่มีความคืบหน้าที่เป็นสาระสำคัญอะไร

ตอนเย็น เย่เฉินทำกับข้าวเสร็จแล้ว เซียวชูหรันกลับมาแล้ว

เมื่อเซียวชูหรันกลับมาแล้ว เซียวฉางควนก็พูดกับเธอว่า พรุ่งนี้เช้าให้เธอไปซื้อของที่ห้างเฟอร์นิเจอร์ด้วยกัน

————