บทที่ 713

เมื่อได้ยินสิ่งที่หลี่ตงเทาพูด หม่าหลันก็รู้สึกสบายใจขึ้น

ที่แท้ ตู้เอทีเอ็มมีไว้ให้คนธรรมดาทั่วไปใช้!

ฮ่า ๆ ๆ คนธรรมดาทั่วไป นั่นก็หมายถึงคนจน?

ที่หลี่ตงเทาพูดมันก็ถูก เหมือนเช่นตนเอง ที่กำลังจะกลายเป็นอภิมหาเศรษฐีที่มีทรัพย์สินหมื่นล้าน ร่างอันสูงศักดิ์จะยืนอยู่หน้าตู้เอทีเอ็มเพื่อดำเนินการเรื่องไร้สาระนั้นได้อย่างไร?

เมื่อคิดถึงตรงนี้ หม่าหลันบิดขี้เกียจอย่างสวยงาม แล้วกล่าวกับหลี่ตงเทาว่า “ไม่เลวนี่เสี่ยวหลี่ คุณเป็นคนมีอนาคต!”

“หามิได้ คุณชมมากเกินไปแล้ว!” ประธานหลี่กล่าวด้วยความนอบน้อม “ถ้าหากคุณอยากโอนเงิน ผมสามารถให้บริการคุณด้วยตนเอง”

พูดจบ เขานั่งลงตรงข้ามหม่าหลันทันที แล้วเปิดคอมพิวเตอร์ที่ใช้สำหรับแขกวีไอพีโดยเฉพาะ

หลังจากที่เปิดคอมพิวเตอร์เรียบร้อยแล้ว เขาถามหม่าหลันว่า “คุณผู้หญิง คุณจะโอนเงินไปที่บัญชีไหน ยอดเงินทั้งหมดเท่าไหร่?”

หม่าหลันหยิบบัตรธนาคารของตัวเอง ยื่นให้เขาพร้อมกับบัตรแบล็กโกลด์ แล้วกล่าวว่า “โอนเงินจากบัตรแบล็กโกลด์ใบนี้จำนวน 21,900 ล้านไปยังบัญชีธนาคาร ICBC นี้!”

หลี่ตงเทาตกใจจนเกือบจะฉี่ราด

“คุณผู้หญิง……….คุณมั่นใจน่ะว่าต้องการโอนเงิน 21,900 ล้าน?!”

หม่าหลันพยักหน้า กล่าวอย่างหงุดหงิดว่า “ใช่ อย่าถามไร้สาระ รีบจัดการโอนเงินให้ฉันได้ยินไหม! มิฉะนั้นฉันจะทุบทำลายธนาคารของคุณ!”

หลี่ตงเทากลืนน้ำลายลงคอ รับบัตรแบล็กโกลด์มาโดยไม่รู้ตัว ให้แผ่นชิปอยู่ข้างบน แล้วเสียบเข้าไปในเครื่องอ่านบัตร จากนั้นก็กล่าวกับหม่าหลันว่า: “กรุณาใส่รหัสผ่านของคุณ”

หม่าหลันยกมือขึ้นและคีย์ตัวเลขวันเกิดตามจันทรคติของเย่เฉินบนแป้นพิมพ์รหัสผ่าน

รหัสผ่านถูกต้อง

จากนั้น หลี่ตงเทาเห็นยอดเงินในบัญชีซึ่งมีมากกว่า 21,900 ล้านหยวน

เขารู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก

ไม่คาดว่าหญิงวัยกลางคนธรรมดาคนนี้ ที่ถือบัตรแบล็กโกลด์ จะมีเงินมากกว่า 20,000 ล้าน เป็นบุคคลที่สุดยอดได้ขนาดนี้!

อย่างไรก็ตาม เขาเป็นเพียงประธานของธนาคารสาขาเล็ก ๆ ในจินหลิง อำนาจของเขา ไม่เพียงพอที่จะตรวจสอบตัวตนของเจ้าของการ์ดแบล็กโกลด์ ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่าชื่อของบัตรใบนี้คือใคร

แต่ว่าบัตรแบล็กโกลด์ก็เป็นเช่นนี้

คนส่วนใหญ่จะไม่สามารถค้นหาตัวตนที่แท้จริงของเจ้าของบัตรแบล็กโกลด์ได้ ขอแค่คนถือบัตรแบล็กโกลด์มาถอนเงิน จะถอนเยอะเท่าไหร่ทางธนาคารก็ไม่จำเป็นต้องถาม เพราะต้องเคารพความเป็นส่วนตัวของเจ้าของบัตรแบล็กโกลด์อย่างเต็มที่

ยิ่งไปกว่านั้น บัตรแบล็กโกลด์ไม่เคยกลัวถูกขโมย

เพราะในโลกใบนี้ ไม่ว่าโจรที่จะใจกล้าแค่ไหน เขาก็จะถอยมือกลับด้วยความตกใจเมื่อเห็นบัตรแบล็กโกลด์

เมื่อมีคนขโมยบัตรแบล็กโกลด์ และขโมยเงินในบัตรแบล็กโกลด์ ด้วยอำนาจของเจ้าของบัตรแบล็กโกลด์ ขโมยคนนั้นจะไม่มีโอกาสมีชีวิตที่จะอยู่ใช้เงินอีกต่อไป

เช่นเดียวกับกรณีที่จำนวนเงินที่สูงมากในบัตรเครดิตของคนรวย แต่ไม่มีรหัสผ่าน

สำหรับคนที่รวย ไม่จำเป็นต้องตั้งรหัสผ่านในบัตรเครดิต ใครกล้าขโมย ธนาคารและตำรวจจะเป็นคนแรกที่ไม่ปล่อยพวกเขา

บัตรแบล็กโกลด์ของเย่เฉินใบนี้ ถังซื่อไห่เป็นคนส่งมาให้เขา รหัสผ่านถูกตั้งไว้ตั้งแต่ตอนแรกแล้ว เนื่องจากไม่ค่อยได้ใช้บัตรใบนี้ เย่เฉินจึงไม่เคยเปลี่ยนรหัสผ่าน

ตอนที่ถังซื่อไห่มอบบัตรใบนี้ให้เย่เฉิน รหัสผ่านของบัตรก็คือวันเกิดตามปฏิทินจันทรคติของเย่เฉิน และหม่าหลันทายรหัสผ่านออกจนได้

ตอนนี้ หม่าหลันต้องการถอนเงินออกจากบัตรใบนี้ทั้งหมด

เนื่องจากหลี่ตงเทาไม่มีอำนาจในการตรวจสอบตัวตนของเจ้าของบัตร เขาจึงไม่สามารถระบุได้ว่าหม่าหลันคือใคร ดังนั้น เขาต้องเคารพต่อเจ้าของบัตร แบล็กโกลด์ แล้วบริการธุรการทางการเงินให้เธอ

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เขาจึงกล่าวอย่างนอบน้อมว่า “คุณแน่ใจหรือว่าต้องการโอนเงินจำนวน 21,900 ล้านไปยังบัตร ICBC ใบนี้ใช่ไหม?”

หม่าหลันกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “ฉันแน่ใจ คุณจะชักช้าอยู่ทำไม? รีบดำเนินการเลย!”

หลี่ตงเทาตกใจ รีบพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “โอเค โอเคครับ ผมจะดำเนินการให้คุณตอนนี้เลยครับ!”

หลังจากนั้น เขาก็เข้าสู่บัญชีของหม่าหลันในคอมพิวเตอร์ทันที

หลังจากยืนยันว่าไม่มีอะไรผิดพลาดแล้ว เขาก็คลิกเพื่อยืนยัน จากนั้นเขาก็กล่าวกับหม่าหลันว่า “โปรดคีย์รหัสผ่านของคุณอีกครั้งเพื่อยืนยัน”

หม่าหลันแทบรอไม่ไหวที่จะคีย์รหัสผ่าน

————