หลังจากเย่เฉินถามคำถามนี้ออกไป ในใจก็ประหม่าไม่น้อยเลย

เขาไม่รู้ว่าเซียวชูหรันตอบตนกลับมาอย่างไรกันแน่

ในช่วงเวลานี้ จู่ๆ เขาก็รู้สึกว่ามีบางสิ่งพุ่งเข้ามาปะทะหน้าตน วินาทีถัดมา เขาถึงได้รับรู้ถึงของสิ่งนั้น เป็นเจ้าหมีน้อยที่เซียวชูหรันกอดนอนเป็นประจำ

ตอนนี้เอง เสียงของเซียวชูหรันได้แว่วขึ้นข้างหู “คุณนี่ช่างโลภเหลือเกินนะ ปกติคุณก็เล่นเกมมือถือนี่ การเลื่อนขั้นยิ่งถึงช่วงท้ายก็ยิ่งยากขึ้นเรื่อยๆ ไหนเลยจะง่ายดายขนาดนี้?”

เย่เฉินเอ่ยอย่างไม่ได้รับความเป็นธรรม “เมียจ๋า ตอนนี้เกมมือถือเลื่อนขั้นได้เร็วมากแล้วทั้งนั้น แกว่งดาบทีเดียวก็เลเวลแปดสิบแล้ว!”

เซียวชูหรันแสร้งพูดเลียนอย่างฝ่ายบริการลูกค้าสัมพันธ์ “ขอโทษด้วยค่ะคุณลูกค้า การเลื่อนขั้นแบบนี้ไม่มีในครอบครัวเรา ขอแนะนำให้คุณไปลองเล่นเกมอื่นดีกว่า”

เย่เฉินรีบตอบ “ไม่ไม่ไม่ ผมไม่อยากไปเล่นเกมอื่น ผมก็แค่อยากถามว่าเกมนี้ของพวกเราพอจะมีหนทางเลื่อนขั้นให้เร็วหน่อยไหม”

เซียวชูหรันเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ขอโทษด้วยค่ะคุณลูกค้า ตอนนี้บ้านเราไม่มีทางลัดอะไรทั้งนั้น”

“เอาเถอะ!” เย่เฉินถอนหายใจ พูดว่า “ผมจะพยายามต่อไปแล้วกัน”

เซียวชูหรันพยักหน้าอย่างพอใจ กล่าวไปว่า “ในเมื่อคุยกันได้แบบนี้แล้ว ตอนนี้ฝ่ายลูกค้าสัมพันธ์กำลังจะเลิกงานแล้ว หากว่าคุณลูกค้ายังมีคำถามอะไรที่ต้องการสอบถาม โปรดติดต่ออีกครั้งพรุ่งนี้เช้า”

เย่เฉินเห็นเธอเล่นสนุก จึงรีบตอบเออออไปด้วย “ได้ งั้นจะมาติดต่อใหม่พรุ่งนี้เช้า”

เซียวชูหรันพูดขึ้นมาอีกว่า “ถ้างั้นรบกวนคุณลูกค้าก่อนที่จะวางสาย หลังจากได้ยินเสียงดังปิ๊บ โปรดช่วยประเมินการบริการของฉันด้วยค่ะ กดหนึ่ง คือพอใจอย่างยิ่ง กดสอง คือพอใจ กดสาม คือไม่พอใจ”

เย่เฉินตอบออกไป “สี่!”

เซียวชูหรันเอ่ยขึ้น “ขออภัย การป้อนข้อมูลผิดพลาด กรุณาป้อนข้อมูลอีกครั้ง”

เย่เฉินตอบ “ไม่ได้ป้อนข้อมูลผิด กดสี่คือไม่พอใจอย่างยิ่ง!”

เซียวชูหรันแค่นเสียงดังเฮอะๆ “ยินดีด้วยคุณได้รับหีบสุ่มสมบัติที่ซ่อนอยู่ในเกม คุณจะได้รับไอเทมแบบสุ่มหนึ่งชิ้น เปิดหีบสมบัติโปรดกดหนึ่ง ทิ้งหีบสมบัติโปรดกดสอง”

เย่เฉินตอบไปทันควัน “หนึ่ง!”

เซียวชูหรันเลียนเสียงประกาศผลสลากกินแบ่ง หลังจากทำเสียงดังกลุกๆ อยู่พักหนึ่ง ถึงได้เอ่ยว่า “ขอแสดงความยินดีด้วยคุณได้รับไอเทมแบบสุ่ม…ลดระดับหนึ่งขั้น! ไอเทมจะมีผลทันที!”

เย่เฉินตะโกนด้วยความตกใจ “ไม่เอาไม่เอาแล้ว ไอเทมชิ้นนี้ผมไม่เอาแล้ว!”

เซียวชูหรันขำคิกๆ “คุณลูกค้า หีบสุ่มสมบัติ เมื่อเปิดแล้วจะไม่สามารถส่งคืนได้!”

เย่เฉินจึงพูดว่า “ผมขอยื่นคำร้อง! เมื่อกี้ผมกดผิดไป ผมจะกดสองต่างหาก!”

เซียวชูหรันหัวเราะอยู่พักหนึ่ง ถึงได้พูดว่า “คุณลูกค้า ระบบได้รับคำร้องของคุณแล้ว พวกเราจะดำเนินการคำร้องของคุณให้ภายในสองวัน เมื่อถึงเวลาจะทำการส่งผลคำร้องกลับไปหาคุณ อย่างไรก็ตามก่อนที่ผลสรุปจะออกมา คุณต้องถูกลดระดับลงไปหนึ่งขั้นตามการสุ่มบทลงโทษ”

เย่เฉินทักท้วง “ผมเป็นลูกค้าเก่าแก่ของเกมเรานะ ไว้หน้ากันบ้างได้ไหม? ละเว้นบทลงโทษครั้งนี้เถอะ!”

เซียวชูหรันคิดเล็กน้อย แล้วตอบว่า “คุณลูกค้า เนื่องจากคุณเป็นลูกค้าผู้มีอุปการะคุณของพวกเราจริงๆ ทางเราได้ปรึกษาเพื่อหาข้อสรุปแล้ว จะให้โอกาสคุณได้เลือกใหม่อีกครั้ง”

เอาล่ะ เธอเคลียร์ลำคอเล็กน้อย เอ่ยว่า “เปิดหีบสมบัติกดหนึ่ง ทิ้งหีบสมบัติกดสอง”

เย่เฉินได้แต่ตอบว่า “สอง! ผมเลือกสอง!”

เซียวชูหรันเอ่ยว่า “น่าเสียดายมาก ครั้งนี้คุณพลาดไอเทมแบบสุ่มที่ซ่อนอยู่ในหีบสุ่มสมบัติไปแล้ว ขอเรียนถามว่าคุณยังมีอะไรให้ช่วยอีกหรือไม่?”

เย่เฉินถอนหายใจ “ไม่แล้วไม่มีแล้ว ผมจะไปเลเวลต่อแล้ว”

___________