――ผู้หญิงคนนั้นถูกขังอยู่ในคุกบนหอคอยอันหนาวเหน็บ

เพราะเธอมีพลังลึกลับ

จึงโดนหมายหัวจากผู้คนมากมายและถูกใช้ประโยชน์จากผู้คนมากมาย

ถูกปฏิบัติดั่งเครื่องมือที่ถูกผลักไสไปยังความมืดมิดที่ไม่มีใครมองเห็น เธอที่เกิดมาพร้อมกับพลังอันยิ่งใหญ่จึงสูญเสียอิสรภาพ เพราะพลังนั้นจึงถูกบังคับใช้งานหลายต่อหลายวันในความมืด

ความมืดมิดอันไร้ที่สิ้นสุด

แสงส่องไม่ถึง

จนเธอลืมวิวทิวทัศน์ข้างนอกและสุดท้ายก็ลืมกระทั่งหน้าตาของตัวเอง

อยากเป็นอิสระ

ความปรารถนาที่ก้องและกระจายไปในความมืดมิด

เธอคนนั้นตายอย่างโดดเดี่ยว

――หญิงสาวที่ถูกขังบนหอคอยหิน

มันดีกว่าคุกอยู่นิดหน่อย มีหน้าต่างและแสงแดดส่อง อย่างไรก็ตามประตูที่เปิดไม่ได้จากภายในและไม่มีใครมาที่หอคอยเลยเว้นแต่คนรับใช้หน้าบึ้งเพียงคนเดียว

อาหารเพียงน้อยนิดและน้ำดื่มเพียงน้อยนิด

เฟอร์นิเจอร์น้อยชิ้น

อุปกรณ์ในการดำรงชีวิตขั้นต่ำ แต่เพียงเท่านั้นไม่เพียงพอจะเติมเต็มเวลาอันแสนว่างเปล่าได้

การฆ่าเวลาเพียงหนึ่งเดียวของเด็กสาวคือนกน้อยที่เกาะอยู่บนหน้าต่าง

ทึ่งกับปีกที่งดงาม เสียงร้องน่ารักและผ่อนคลาย แต่เหนือสิ่งอื่นใด เธออยากได้ปีกที่สามารถบินบนท้องฟ้าได้อย่างอิสระเหมือนนกตัวนั้น

อยากเป็นอิสระ

นกน้อยที่ได้ยินคำปรารถนาบินหนีราวกับมันเป็นความปรารถนาของคนอื่นที่นกน้อยไม่ต้องสนใจ

เธอคนนั้นตายอย่างโดดเดี่ยว

――ผู้หญิงที่ถูกขังอยู่ในกล่องเหมือนเครื่องประดับ

เธอยอมทิ้งอิสระตั้งแต่วินาทีแรกที่เกิดมา

เธอเกิดมาพร้อมกับพลังลึกลับ ทันทีที่เธอตระหนักถึงความจริง เธอก็ตัดสินใจที่จะทิ้งอิสระและกลายเป็นหุ่นเชิด

บางทีอาจเป็นหุ่นเชิดที่เชื่อฟังกว่าตัวที่แล้วมา

เจ้าของที่ใจดีให้ห้องกว้างๆ และห้องที่ประดับประดาสวยงามกับเธอ ตรงกลางห้องมีเตียงขนาดใหญ่ที่แม้จะกลิ้งไปมาก็ไม่ตกเตียง มีชุดหรูหราหลายสิบชุดในตู้เสื้อผ้า แต่กลับไม่มีใครให้คุยด้วย มีเพียงนกน้อยน่ารักที่เข้ามาในห้องได้

แต่ทว่าห้องนั้นก็คือคุกที่เย็นเฉียบ

มันคือหอคอยหิน

เธอปล่อยนกน้อยที่อยู่ในตะกร้าออกไป แล้วมองดูนกน้อยบินออกนอกหน้าต่างโดยไม่ละสายตา

เมื่อเห็นภาพนั้น ในหัวของเธอก็เกิดความปรารถนาที่ไม่อาจเป็นจริงได้ขึ้นมา

อยากเป็นอิสระ

แต่ไม่อาจพูดคำปรารถนานั้นได้อีกแล้ว

เธอคนนั้นตายอย่างโดดเดี่ยว

―― ความฝันเหล่านั้น หมุนวนเวียนในหัวของเด็กสาว

ความฝันยังดำเนินต่อไปตราบเท่าที่เธอยังมีหัวใจ

ความปรารถนาอันลึกลับที่โหยหา

การดำเนินชีวิตของเด็กสาวแปลกหน้าเข้ามาในหัวฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า

อยากเป็นอิสระ

อยากเป็นอิสระ

อยากเป็นอิสระ

ความปรารถนาอันโหยกระหายนั้นวนเวียนในหัวฉัน

จนจำไม่ได้ว่าตัวเองตื่นขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่

แต่ถึงแม้จะจำไม่ได้… ――ความรู้สึกของพวกเธอเหล่านั้นก็ยังตราตรึงในใจของฉันอยู่