โชคดีที่คำพูดนี้ไม่ได้อาศัยพลังอิทธิฤทธิ์เพื่อทำให้ดังออกมา ไม่อย่างนั้นก็ไม่รู้ว่ากำลังพลหลายแสนที่อยู่ข้างล่างได้ยินแล้วจะรู้สึกอย่างไร

อย่างน้อยโค่วเหวินชิงที่อยู่ไม่ไกล พอได้ยินแล้วก็ยังเหม่อไปเลย มองหวังติ้งเฉาคนนี้อย่างตกตะลึง!

เกาก้วนเองก็อึ้งเหมือนกัน เหมือนจะตกตะลึงกับคำตอบของหวังติ้งเฉา หลังจากจ้องหวังติ้งเฉาที่ยืนอยู่ข้างล่างครู่หนึ่ง จู่ๆ ก็ร่ายอิทธิฤทธิ์กล่าวอย่างช้าๆ ว่า “หวังติ้งเฉาฟังคำสั่ง!”

หวังติ้งเฉาที่แขนหายไปข้างหนึ่งไม่สามารถใช้สองมือทำความเคารพได้ ทำได้เพียงก้มหน้าแสดงความเคารพ ร่ายอิทธิฤทธิ์ตอบว่า “ขอรับ”

“ฝ่าบาทได้ยินอยู่บนสวรรค์ ทราบว่าหวังติ้งเฉาทดสอบได้อันดับหนึ่ง มอบรางวัล! เพื่อแสดงถึงความกล้าหาญและภักดี มอบยาเม็ดม่วงทองสิบล้านเม็ด เลื่อนขั้นเป็นแม่ทัพเกราะม่วงหนึ่งแถบ มีคำสั่งเลื่อนขั้นพิเศษให้เห็นแม่ทัพภาคตลาดสวรรค์ สามารถเลือกตำแหน่งแม่ทัพภาคที่ไหนก็ได้ในสังกัดของตำหนักสวรรค์ หลังจากการทดสอบจบแล้วตามเกาก้วนกลับไปที่ราชสำนัก เข้าเฝ้าที่วังสวรรค์ จบ!”

เสียงที่เรียบเฉยของเกาก้วนดังก้องอยู่ระหว่างฟ้าดิน

ทุกคนที่อยู่ทั้งข้างบนและด้านล่างภูเขาได้ยินแล้วตกตะลึง ยังนึกว่าตัวเองฟังผิดไป แต่เกาก้วนพูดออกมาอย่างชัดเจน ไม่มีทางผิดพลาด เกาก้วนเองก็ไม่มีทางกล่าวบัญชาสวรรค์ซี้ซั้ว ถ้าปลอมแปลงบัญชาสวรรค์ก็แปลว่าเบื่อหน่ายที่จะมีชีวิตอยู่ต่อแล้ว ต่อให้เกาก้วนจะเป็นขุนนางคนสนิทของราชันสวรรค์ขนาดไหน แต่ก็ไม่กล้าทำเรื่องแบบนี้

มอบยาเม็ดม่วงทองกับเลื่อนยศเป็นแม่ทัพเกราะม่วงหนึ่งแถบก็ยังไม่เท่าไร แต่ไม่น่าเชื่อว่าราชันสวรรค์จะมีคำสั่งพิเศษเลื่อนให้หวังติ้งเฉากลายเป็นแม่ทัพภาคตลาดสวรรค์ ทั้งยังให้หวังติ้งเฉาเลือกตำแหน่งแม่ทัพภาคที่ชอบที่ไหนก็ได้!

ไม่รู้ว่ามีคนตั้งเท่าไรที่แอบอุทานในใจ จนกระทั่งตอนนี้ทุกคนก็ยังคิดว่าคนที่ได้แปดพันอันดับแรกในการทดสอบจะได้เป็นผู้บัญชาการใหญ่ตลาดสวรรค์ นึกไม่ถึงว่าอันดับหนึ่งจะถูกราชันสวรรค์แต่งตั้งเป็นกรณีพิเศษให้เลื่อนเป็นแม่ทัพภาคตลาดสวรรค์ ทั้งยังเลือกได้ตามใจชอบด้วย!

โอ้สวรรค์! แค่เป็นผู้บัญชาการใหญ่ตลาดสวรรค์ได้ก็เป็นสิ่งที่หลายคนใฝ่ฝันปรารถนาแล้ว ถ้าไม่มีการทดสอบครั้งนี้ ก็แทบจะเป็นไปไม่ได้สำหรับคนที่ไม่มีเส้นสายภูมิหลังเลย แต่หวังติ้งเฉาได้กระโดดข้ามไปเป็นแม่ทัพภาคตลาดสวรรค์โดยตรง การกระโดดข้ามอุปสรรคนี้ช่างทำให้คนจินตนาการไม่ถึงจริงๆ ประหยัดเวลาต่อสู้ดิ้นรนไปตั้งกี่หมื่นปี มีคนตั้งมากมายเท่าไรที่ต่อให้สู้ทั้งชีวิตก็ไม่บรรลุเป้าหมายนี้ด้วยซ้ำ ไม่น่าเชื่อว่าวรยุทธ์ระดับบงกชทองก็จะได้กลายเป็นแม่ทัพภาคตลาดสวรรค์แล้ว!

แม้แต่เถิงเฟยที่อยู่ข้างกายเกาก้วน ขนาดได้ยินแบบนี้แล้วก็ยังตกใจอยู่เหมือนกัน ระดับบงกชทองได้เลื่อนยศเป็นแม่ทัพเกราะม่วงหนึ่งแถบก็พอแล้ว ลูกหลานผู้มีอำนาจบางคนที่มีอิทธิพลวิ่งเต้นให้เบื้องหลังอาจทำให้นักพรตบงกชทองเป็นแม่ทัพภาคได้ แต่ก็ถูกจำกัดอยู่ในตำแหน่งแม่ทัพภาคทั่วไป ตำแหน่งแม่ทัพภาคตลาดสวรรค์ที่มีน้อยขนาดนี้ ต่อให้เป็นลูกหลานผู้มีอำนาจก็อาจจะอาศัยวรยุทธ์ระดับบงกชทองไต่เต้าขึ้นไปไม่ได้เหมือนกัน ถ้าวรยุทธ์ไม่ถึงระดับบงกชรุ้งก็อย่าได้คิดเลย เหตุการณ์ที่ได้ไต่เต้าข้ามวรยุทธ์แบบนี้ ก็มีแต่ตอนสร้างผลงานใหญ่ในการรบยามบุดยึดใต้หล้าในปีนั้นถึงจะเป็นไปได้ ภายใต้สถานการณ์ปกติไม่มีทางเกิดขึ้นเลย ครั้งนี้ราชันสวรรค์นับว่าทุบสถิติเพื่อหวังติ้งเฉาแล้ว ช่างตบรางวัลหนักจริงๆ!

สายตาอิจฉาริษยามากมายทั้งบนทั้งล่างภูเขาจ้องอยู่ที่หวังติ้งเฉา นับว่าเขาใจแล้วถึงสิ่งที่เรียกว่า ‘พุ่งขึ้นสู่เมฆคราม’ ชั่วพริบตาเดียวก็เปลี่ยนจากคนระดับต่ำกลายเป็นนั่งอยู่บนเมฆแล้ว!

นอกจากจะตบรางวัลหนักขนาดนี้แล้ว ราชันสวรรค์ก็ยังเรียกให้หวังติ้งเฉาเข้าเฝ้าที่วังสวรรค์ด้วยตัวเองอีก นักพรตบงกชทองโดยทั่วไปจะมีสักกี่คนที่มีโอกาสไปวังสวรรค์ จะมีสักกี่คนที่มีโอกาสได้รู้ว่าวังสวรรค์หน้าตาเป็นอย่างไร จะมีสักกี่คนที่จะมีโอกาสได้เห็นหน้าตาของราชันสวรรค์ แต่นี่กำลังจะรับตำแหน่งต่อหน้าราชันสวรรค์โดยตรงเลยนะ! ดีไม่ดีอาจจะอนาคตยาวไกลไร้ขอบเขตก็ได้!

ทำไมเมื่อเรื่องมาถึงตัวแล้วต้องหวาดกลัวด้วย?

ทำไมเมื่อเรื่องมาถึงตัวแล้วต้องถอย?

ทำไมล่ะ! ถ้าพยายามมากกว่านี้อันดับหนึ่งอาจจะเป็นของข้าก็ได้! บางทีคนที่ราชันสวรรค์มอบรางวัลให้อาจจะเป็นข้า!

ไม่รู้ว่ามีคนตั้งเท่าไรที่ร่ำร้องในใจ ดวงตาที่อิจฉาริษยาร้อนจนแดงก่ำแล้ว นึกเสียใจทีหลังจนไส้เขียว ถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่าจะตบรางวัลหนักขนาดนี้ เอาชีวิตไปเดิมพันสักครั้งก็ถือว่าคุ้มค่า!

อึก! เซี่ยโห้วหลงเฉิงอิจฉาจนน้ำลายแทบไหลออกมา ได้แต่กลืนน้ำลายลงไปแล้วเลียริมฝีปาก!

จ้านหรูอี้ที่สวมชุดกระโปรงขาวยืนอยู่ท่ามกลางกลุ่มคนก็ทำสายตาอิจฉาเช่นกัน เพราะนางได้ที่สองไงล่ะ ห่างอีกค่นิดเดียวก็จะได้ที่หนึ่งแล้ว!

นางเข้าใจดีมากว่าขั้นเดียวที่เกิดจากคำสั่งเลื่อนขั้นพิเศษนี้ ต่อให้อำนาจที่หนุนหลังนางอยู่ก็ทำให้เป็นจริงไม่ได้ง่ายๆ ไม่รู้ว่าประหยัดเวลาต่อสู้ดิ้นรนไปตั้งกี่ปี ยิ่งตำแหน่งดีๆ ข้างบนมีน้อย ก็ยิ่งไต่เต้าขึ้นไปได้ยาก

จุยหย่วนที่ยืนอยู่บนหน้าผากวาดสายตามองปฏิกิริยาของทุกคนที่อยู่ข้างล่าง ในใจกลับเข้าใจกระจ่างแจ้ง ว่าในครั้งนี้ต่อให้ลูกหลานผู้มีอำนาจได้อันดับหนึ่ง แต่ก็ไม่มีทางที่จะได้รางวัลมากขนาดนี้!

ขนาดเหมียวอี้ยังอิจฉาเลย ถ้าบอกว่าไม่อิจฉาก็โกหกแล้ว อิจฉาหวังติ้งเฉาข้ามขั้นได้เยอะมาก

แต่ก็ทำได้เพียงอิจฉานิดหน่อยเท่านั้น ถ้าคิดตามหลักเหตุผลสักหน่อย อันดับหนึ่งก็ไม่เหมาะกับเขาจริงๆ ก็เป็นอย่างที่จินม่านบอก กลัวว่าจะทำให้ตำหนักสวรรค์เกิดความสงสัย ไม่อย่างนั้นการจะทำให้เขาได้เป็นที่หนึ่งก็เป็นเรื่องที่ง่ายเกินไปจริงๆ

เห็นได้ชัดว่าหวังติ้งเฉาก็ถูกทำให้ตกใจเหมือนกัน เขาพลันเงยหน้ามองเกาก้วนที่ประกาศคำสั่งอยู่บนบันได ในแววตาเต็มไปด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อ ออกคำสั่งพิเศษเพื่อเลื่อนให้ตนเป็นแม่ทัพภาคตลาดสวรรค์งั้นเหรอ? ราชันสวรรค์ต้องการจะพบตนงั้นเหรอ? ต่อให้นอนฝันเขาก็นึกไม่ถึงว่าจะเป็นแบบนี้!

เกาก้วนก้มมองลงมาด้วยแววตาตรวจสอบ ริมฝีปากปากหวังติ้งเฉาเริ่มสั่นเล็กน้อย ไม่มีทางสงบนิ่งต่อไปได้อีกแล้ว!

หวังติ้งเฉาน้ำตาคลอเบ้าแล้ว ความทุกข์ทรมานที่ประสบมาหลายปีพรั่งพรูขึ้นมาในหัวของเขาราวกับกระแสน้ำ สถานการณ์รอบข้างในตอนนี้ก็เป็นเช่นนี้ หลายปีที่ผ่านมาเขาไม่เต็มใจและไม่ยอมจำนน เขาแทบจะสิ้นหวังแล้ว เดิมทีคิดว่าทั้งชีวิตนี้ตัวเองจะไม่มีทางเงยหน้าอ้าปากได้ แต่ในวันนี้ ภายใต้อำนาจบารมีของสวรรค์ เขาได้เบิกเมฆเห็นตะวัน ทุกสิ่งที่ต่ำต้อยล้วนไม่มีค่าให้เอ่ยถึงเลยยามเผชิญหน้ากับอำนาจสวรรค์ ในเวลานี้ความทุกข์ยากทุกอย่างล้วนคุ้มค่า ที่แท้การให้ตนอยู่ในความลึกลับคลุมเครืออย่างที่ผ่านมา ก็เพื่อจะให้ตนรอการมาถึงของวันนี้นี่เอง พอนึกถึงภาพที่ศีรษะของลูกหลานผู้มีอำนาจพันกว่าคนโดนฟันร่วงก่อนหน้านี้ เขาก็พบว่าฝ่าบาทที่นั่งสูงส่งอยู่บนสวรรค์เก้าชั้นฟ้านั้นช่างเที่ยงตรงโปร่งใส ช่างเป็นเทพผู้ศักดิ์สิทธิ์!

ขณะที่ริมฝีปากสั่นเทิ้ม เขาก้มศีรษะอย่างเคารพเลื่อมใสอยู่ภายใต้การจ้องมองของเกาก้วน ก้มศีรษะอย่างสมัครใจยินยอม ขาสองข้างเริ่มอ่อนแรง คุกเข่าลงบนพื้นอย่างช้าๆ โน้มตัวโขกศีรษะบนพื้น หน้าผากแนบติดบนพื้นโดยไม่เงยขึ้นมา พร้อมกล่าวเสียงสั่นอันดังก้องว่า “ขอให้ฝ่าบาททรงมีชีวิตนิรันดร์ ต่อให้ข้าน้อยตายไป ก็ไม่มีวันลืมพระคุณอันยิ่งใหญ่ของสวรรค์ ข้าน้อยจะทุ่มเทสติปัญญาความสามารถตราบจนชีวิตหาไม่ ข้าน้อยซาบซึ้งในพระคุณของสวรรค์!”

พอพูดถึงประโยคสุดท้าย ก็เริ่มมีจังหวะสะอื้นดังมาแว่วๆ แล้ว ดวงตาที่แนบติดอยู่กับพื้นมีน้ำตาเอ่อล้นราวกับน้ำพุแล้ว ควบคุมอารมณ์ไม่ค่อยได้ ทั้งตัวสั่นเทิ้มเล็กน้อย จะมีใครเข้าใจถึงความรู้สึกของเทพแห่งภูผาที่มีวรยุทธ์บงกชทองขั้นแปดอย่างเขาในเวลานี้ได้

เถิงเฟยใช้สายตาเย้ยหยันชำเลืองหวังติ้งเฉาที่หมอบคุกเข่าไม่ยอมลุกขึ้นมา เขามองออกว่าการหมอบนี้มาจากใจของหวังติ้งเฉา เป็นการเคารพบูชาที่ออกมาจากจิตวิญญาณ เขาหวังเพียงว่าหวังติ้งเฉาจงอย่ารู้อะไรมากกว่านี้เลย แต่เมื่ออยู่ในตำแหน่งบางตำแหน่ง ก็มักจะรู้เรื่องบางอย่างที่คนตำแหน่งระดับล่างไม่รู้ ดังนั้นเขาจึงหวังว่าวันหนึ่งหวังติ้งเฉาจะไม่เสียใจทีหลังเพราะการหมอบคำนับนี้ หวังว่าจะใช้ชีวิตอย่างไรเดียงสาขนาดนี้ต่อไปได้ บางครั้งการอยู่ระดับล่างสุดแล้วรู้น้อยเกินไปก็ถือเป็นการพ้นทุกข์อย่างหนึ่งเหมือนกัน!

“ลุกขึ้นเถอะ!” เกาก้วนกล่าวเสียงเรียบ

“ขอรับ!” หวังติ้งเฉาที่ตอบเสียงสะอื้นลุกขึ้นยืน น้ำตานองเต็มหน้าแล้ว ยกแขนเสื้อข้างที่ยังสมบูรณ์ขึ้นปาดน้ำตา

เกาก้วนยื่นมือชี้ บอกใบ้ให้เขาถอยไปอยู่ข้างบันได ให้เขายืนอยู่ตรงนั้น คอยทนรับสายตาอิจฉานับแสนจากแอ่งกระทะข้างล่าง นี่คือเกียรติยศที่ตั้งใจมอบให้เขาเป็นพิเศษ

หวังติ้งเฉาที่หันตัวมาทอดสายตามองไป ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าวันหนึ่งตัวเองจะได้ยืนอยู่ข้างกายคนใหญ่คนโตของตำหนักสวรรค์ ได้ก้มมองดูคนมากมายขนาดนี้จากมุมข้างบน ก้มมองคนมากมายที่ฐานะสูงว่าตัวเอง รู้สึกราวกับมีคลื่นน้ำโหมซัดสาดหัวใจ นี่คือวันที่เขาจะลืมไม่ลงตลอดชีวิต!

ในแอ่งกระทะ สายตาอิจฉาริษยาจำนวนนับไม่ถ้วนยากที่จะย้ายออกจากตัวเขาได้

จุยหย่วนที่อยู่ริมหน้าผาได้รับสัญญาณจากเกาก้วน เขาจึงหันตัวไปหาฝูงชนอีกครั้ง ครั้งนี้เกาก้วนประกาศคำสั่งพิเศษด้วยตัวเองเพื่อเป็นเกียรติให้หวังติ้งเฉาคนเดียวเท่านั้น คำสั่งต่อไปให้จุยหย่วนเป็นคนประกาศต่อ

“อันดับที่อยู่ไม่เกินแปดพันแปดร้อยแปดสิบเก้า ไม่ว่าจะมีวรยุทธ์เท่าไร จะได้เป็นผู้บัญชาการใหญ่ตลาดสวรรค์ทุกคน”

เมื่อกล่าวคำนี้ออกมา บรรดาคนที่อยู่ในอันดับดังกล่าวก็ตาลุกวาวทันที เป็นแบบนี้จริงๆ ด้วย เพราะในสังกัดของตำหนักสวรรค์มีผู้บัญชาการใหญ่ตลาดสวรรค์แปดพันแปดร้อยแปดสิบแปดตำแหน่ง สาเหตุที่มีเพิ่มเป็นแปดพันแปดร้อยแปดสิบเก้าตำแหน่งก็เพราะอันดับหนึ่งอย่างหวังติ้งเฉาได้กระโดดขึ้นไปเป็นแม่ทัพภาคตลาดสวรรค์แล้ว เท่ากับคนที่อยู่ข้างหลังได้ตำแหน่งว่างเพิ่มอีกตำแหน่ง

คนที่อยู่อันดับแปดพันแปดร้อยแปดสิบเก้าก็คือสตรีวัยกลางคนคนหนึ่ง ขาดอีกอันดับเดียวก็จะได้เข้ารอบ เดิมทีนึกเสียใจทีหลังจนไม่รู้ว่าร้องไห้ไปตั้งกี่รอบแล้ว จู่ๆ ก็ได้รับข่าวดีจากสวรรค์ ทำให้นางตะลึงค้างแล้วจริงๆ นางได้สติกลับมาท่ามกลางเสียงยินดีรอบข้าง พลันร่ายอิทธิฤทธิ์ตะโกนเสียงดังว่า “ขอบพระคุณสวรรค์!”

“เพิ่มรางวัลให้ร้อยอันดับแรกเป็นยาเม็ดม่วงทองสิบล้านเม็ด ส่วนรางวัลเพิ่มเติมของสิบอันดับแรก ไม่ว่าจะมีวรยุทธ์ระดับไหน เลื่อนยศให้เป็นแม่ทัพเกราะม่วงหนึ่งแถบโดยตรง ถ้าเดิมทีมียศนี้อยู่แล้วก็เพิ่มไปอีกขั้น อันดับหนึ่งได้รางวัลเป็นการเลื่อนขั้นเป็นแม่ทัพภาคตลาดสวรรค์ เข้าเฝ้าที่วังสวรรค์! จบ!”

พอจุยหย่วนพูดจบ คนหลายแสนที่ไม่ว่าจะได้รับรางวัลหรือไม่ ก็ล้วนกล่าวพร้อมกันเสียงดังว่า “ขอบพระคุณสวรรค์!”

นั่นคือเสียงที่ดังลั่นสะเทือนฟ้า คนที่ได้รางวัลก็จะออกแรงตะโกนดังกว่าคนอื่นหน่อย เหมียวอี้ก็โล่งใจแล้วเช่นกัน รักษาตำแหน่งผู้บัญชาการใหญ่ตลาดสวรรค์ไว้ได้แล้ว ตัวเองก็ได้เลื่อนยศเป็นแม่ทัพเกราะม่วงสองแถบ!

แต่คาดไม่ถึงว่าจุยหย่วนจะร่ายอิทธิฤทธิ์ประกาศเสียงดังอีกว่า “ราชันสวรรค์เพิ่มรางวัลอีกอย่าง นับไปอีกหนึ่งหมื่นอันดับที่อยู่ถัดจากผู้ที่ได้รับรางวัลตอนนี้ หนึ่งหมื่นคนนี้จะได้เลื่อนเป็นผู้บัญชาการ ถ้าเดิมทีอยู่ในตำแหน่งนี้อยู่แล้ว  ก็จะมอบอำนาจให้เลือกตำแหน่งผู้บัญชาการที่ไหนก็ได้ในสังกัด จบ!”

นี่คือตำแหน่งผู้บัญชาการ ไม่ใช่ผู้บัญชาการตลาดสวรรค์ มีผลประโยชน์แตกต่างกันมาก! การมอบรางวัลนี้ไม่นับว่าสำคัญอะไรสำหรับพวกเขาเลย ยกตัวอย่างเช่นพวกที่ถูกถอดลงมาจากตำแหน่งผู้บัญชาการใหญ่ตลาดสวรรค์ นั่นก็เท่ากับการลดตำแหน่งแล้ว แต่สำหรับพวกที่ไม่มีอำนาจอิทธิพลหนุนหลัง ยังอยู่ในตำแหน่งเทพแห่งผืนดินและผีหลักเมือง นี่ก็นับเป็นข่าวดีเหนือความคาดหมายจริงๆ เดิมทีพวกเขาก็กลุ้มใจที่ไร้โอกาสแสดงความสามารถถึงได้มาสู่ฝ่าฟัน เดิมทีนึกว่าจะไม่ได้ตักตวงอะไรกลับไป แต่ชั่วพริบตาเดียวก็ได้กลายเป็นคนระดับผู้บัญชาการแล้ว อย่างน้อยก็ดีกว่าเดิมเยอะมากแล้ว

“ขอบพระคุณสวรรค์!” มีเสียงดังขึ้นอีกระลอก

วันนี้มอบรางวัลพิเศษเยอะขนาดนี้รวดเดียวเลยเหรอ นี่มันสถานการณ์อะไรกัน? จู่ๆ เถิงเฟยก็ขมวดคิ้วเบาๆ เขาแอบตกใจ เหมือนจะตระหนักอะไรบางอย่างได้ อย่าบอกนะว่ายังมีการทดสอบในนรกครั้งถัดไปอีก? ทำแบบนี้เพื่อที่จะปลุกใจคนในการทดสอบครั้งถัดไป ทำเพื่อปลุกเร้าให้คนมาเข้าร่วมทดสอบงั้นเหรอ? ตำแหน่งผู้บัญชาการใหญ่ตลาดสวรรค์เต็มหมดแล้ว ยังจะเอาตำแหน่งอะไรมาให้ทดสอบอีกล่ะ คงจะไม่เอาตำแหน่งที่คนอื่นยังไม่ได้ครองมาจัดอีกครั้งหรอกนะ? อย่าบอกนะว่า…

“หนิวโหย่วเต๋อ ฟังคำสั่งหน้าตำหนัก!” เสียงเรียกของจุยหย่วนพลันดังขึ้น ขัดจังหวะความคิดของเถิงเฟย

เหมียวอี้ที่กำลังสุมหัวแสดงความยินดีกับเซี่ยโห้วหลงเฉิงในแอ่งกระทะชะงักไป ค่อยๆ หันไปมองบนหน้าผา อย่าบอกนะว่ามีรางวัลอะไรอีก เหมือนข้าจะไม่ได้สร้างผลงานอะไรเป็นพิเศษนะ?

จ้านหรูอี้หันมามองอย่างประหลาดใจ สายตาของทุกคนไปหยุดอยู่บนตัวเหมียวอี้ เซี่ยโห้วหลงเฉิงหัวเราะเบาๆ ดึงเหมียวอี้ที่เหม่อค้างพร้อมเตือนว่า “น้องหนิว เขาเรียกเจ้าน่ะ ผลประโยชน์มาแล้ว รีบขึ้นไปสิ!”

 …………………………