มหาวิบัติสงครามการกลายพันธุ์ (Mutagen) 11 : จัดการกับเหล่าซอมบี้

Now you are reading มหาวิบัติสงครามการกลายพันธุ์ (Mutagen) Chapter 11 : จัดการกับเหล่าซอมบี้ at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 11 : จัดการกับเหล่าซอมบี้

 

ปัง! ปัง!

 

เสียงลูกกระสุนได้ถูกลั่นไกออกไปหลายนัด มาร์คยิงไปที่ซอมบี้ที่อยู่ใกล้ที่สุดก่อนที่จะจัดการไปทีละตัว บางครั้งในขณะที่เขาต้องโหลดกระสุน เขาก็จำเป็นจะต้องหลบหลีกซอมบี้ที่พุ่งกระโดดใส่เขาอย่างรวดเร็วไปด้วย กระบอกปืนนั้นใส่ลูกกระสุนได้เต็มที่ห้าลูก มีทั้งช่วงที่เขาจำเป็นต้องหลบหลีกพวกซอมบี้และมันก็ยากที่จะยิงให้ได้อย่างแม่นยำ

 

การที่ต้องหลบหลีกการจู่โจมของพวกซอมบี้นั้นมันยาก จากการสังเกตุของเขา ทักษะการโจมตีของพวกมันนั้นมีท่าทางที่จะจู่โจมเข้ามาตรงๆ เช่น พุ่งกระโจนเข้าใส่ หรือ พยายามเข้ามาคว้าตัวเอาไว้ เขาจำเป็นทั้งต้องจับการเคลื่อนไหวของเท้าและมือพวกมัน และก็ต้องสามารถที่จะหลบหลีกการจู่โจมของพวกมันให้ได้ ถ้าไม่เช่นนั้นจำนวนของพวกมันก็จะไม่ลดลงเลย และเขาจะถูกต้อนให้จนมุม และก็ไม่สามารถที่จะช่วยอะไรได้ แต่ถึงยังไงเขาเชื่อว่าเขาจัดการกับมันได้

 

ถ้าซอมบี้กระโจนหรือพุ่งเข้ามาจากทางขวาหรือทางซ้าย เขาก็จะถอยหลังหนี ถ้ามันพุ่งเข้าใส่ทางด้านหน้า เขาจะหนีเลี่ยงไปทางซ้ายไม่ก็ทางขวา นั่นคือวิธีที่เขาจัดการกับการจู่โจมของมัน

 

ปัง!

 

‘หืม?’

 

มาร์คกระโดดถอยหนีไปข้างหลังเมื่อซอมบี้สองตัวได้เข้ามาจู่โจมจากทางขวาและทางข้างหน้าพร้อมๆกัน เขายิงตัวที่โจมตีมาทางข้างหน้า ในขณะที่อีกตัวหนึ่งก็ได้พุ่งโจมตีเข้ามาแต่เขายิงไม่โดนศรีษะของมัน กลับยิงไปที่ไหล่ขวาของมันหลุดไป และแขนขวาของมันก็ปลิวออกไปด้านหลังทำให้เกิดคราบเลือดนองสาดกระเด็นอยู่บนพื้น

 

จากนั้นเขาก็ได้เห็นมัน

 

‘อ๋อ ถ้าอย่างนั้นมันคงเป็นแบบนี้สินะ?’

 

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาได้สังเกตุเห็น เขาเห็นเหตุการณ์ที่คล้ายกันในลักษณะนี้เมื่อตอนที่เขายิงไปที่ซอมบี้สามตัวเพื่อช่วยนักเรียนหญิงสองคนก่อนหน้านี้

 

ซอมบี้ตัวที่ไหล่ของมันหลุดออกไป เริ่มเดินสะดุดโซเซร้องโหยหวนคำรามก่อนที่มันจะล้มลงไปกับพื้น และเลือดของมันก็กระเซ็นออกมาเปื้อนเต็มพื้น

 

ซอมบี้ตัวนี้ยังมีความรู้สึกถึงความเจ็บปวด!

 

ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เขาก็ไม่ลังเลจะยิงไปที่หน้าอกของซอมบี้ที่กระโดดพุ่งเข้ามาใส่เขาอีกตัว ทำให้เลือดจากซี่โครงที่หัก รวมถึงชิ้นส่วนบางส่วนของปอด หลอดเลือดแดง และหัวใจกระเซ็นสาดออกมาอยู่บนพื้น ร่างซอมบี้นั่นล้มลงไป ร่างของมันได้กระตุกเล็กน้อยก่อนที่มันจะได้นิ่งไปไม่มีการขยับเขยื้อน

 

‘มันตายแล้ว?’

 

มาร์คมองไปที่มันอย่างน่าเหลือเชื่อ ก่อนที่จะกระโดดถอยออกมาเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกโจมตีจากซอมบี้อีกตัว

 

ปัง!

 

เขาเป่าลูกกระสุนไปที่ศรีษะของมัน จากนั้นเขาเห็นว่าซอมบี้ที่ไหล่หลุดและได้ล้มลงไปกับพื้นนั้นไม่มีการเคลื่อนไหว

 

‘ตัวนั้นตายเพราะว่าเสียเลือดงั้นหรอ?’

ไม่ว่าใครก็จะคิดแบบนั้นถ้าพวกเขาได้เห็นกองเลือดที่ไหลออกมาอยู่เต็มพื้นและกองเลือดนั้นนองท่วมร่างซอมบี้ที่ซึ่งไร้แขน

 

การที่ได้เห็นซอมบี้สองตัวตายไปเพราะได้รับความบาดเจ็บทรมานสาหัส มาร์คหยุดที่จะเล็งเป้าหมายไปที่หัวของพวกซอมบี้ ซึ่งเป็นจุดที่ยากกว่าหากเทียบกับการยิงที่หน้าอกหรือท้องของมัน แต่ถ้าเขามีโอกาสหรือได้จังหวะที่สามารถยิงไปที่หัวของมันได้ แน่นอนว่าเขาจะยิงไปที่หัวของมันเลยเสียดีกว่า

 

ปัง!

 

“เหลือสามตัว!”

 

เขาพูดพึมพำออกมาพร้อมกับยิงไปที่ท้องของซอมบี้อีกตัวและปล่อยมันนอนล้มลงดิ้นไปกับพื้น เสมือนไส้เดือนที่กำลังถูกก้อนเกลือกัดกินแผล

 

ปัง! ปัง!

 

ซอมบี้อีกสองตัวถูกยิงไปที่หน้าอกล้มลงไปกและเริ่มตะเกียกตะกายไปกับพื้น ยิ่งมันดิ้นรนและตะเกียกตะกายมากเท่าไหร่ก็ยิ่งทำให้เลือดสดๆของมันไหลทะลักนองออกมาเต็มพื้น ซึ่งเป็นภาพฉากที่น่าขยักแขยงสิ้นดี

 

แกร๊ก!

 

มาร์คพยายามจะยิงซอมบี้ตัวสุดท้ายที่กำลังจะพุ่งเข้ามา แต่เขากลับพบว่ามีเสียงโลหะดังออกมาเบาๆจากปืนของเขา คล้ายกับเป็นเสียงที่บอกว่าลูกกระสุนตัวสุดท้ายของเขานั้นเพิ่งได้ถูกใช้ออกไปเมื่อสักครู่ ซอมบี้กระโดดพุ่งเข้าใส่เขา และเขาทำได้แค่เพียงถอยหนีมันพร้อมกับเอามือล้วงหาลูกกระสุนในกระเป๋าเข็มขัดไปด้วย

 

วิธีการหลบหลีกของเขานั้นได้ผล อยู่ๆซอมบี้นั่นล้มลงฟาดไปกับถังขยะสีเขียว เศษขยะทั้งหมดหกกระจายออกมาเต็มพื้น เมื่อมาร์คเห็นแบบนั้นเขาก็เกิดความคิดอะไรบางอย่างขึ้นมา เขารีบหยิบถังขยะขึ้นมา

 

ในขณะที่ซอมบี้มันกำลังพยายามที่จะลุกขึ้นมา มันรู้สึกถึงแรงบีบอะไรบางอย่างที่ใบหน้า และการมองเห็นของมันอยู่ๆก็กลายเป็นสีดำ มันรับรู้ได้ว่าเหยื่อของมันอยู่บริเวณใกล้ๆนี้ แต่มันไม่สามารถมองเห็นอะไรได้เลย เมื่อเป็นเช่นนั้นมันเริ่มที่จะวิ่งพุ่งถลาไปข้างหน้าอย่างสะเปะสะปะและแกว่งแขนไปมาอย่างบ้าคลั่ง

 

ในขณะที่ซอมบี้นั้นวิ่งอยู่ มาร์คมองไปที่มันอย่างน่าเหลือเชื่อ ซอมบี้ตัวนั้นมีถังขยะปิดคุมศรีษะและใบหน้าของมันอยู่ ขณะเดียวกันมันก็วิ่งด้วยความรวดเร็วพร้อมกับแกว่งแขนจับอากาศไปมาอย่างบ้าคลั่ง ท่าทางทั้งหมดของมันดูน่าตลกสมเพช เขายังคงรู้สึกประหลาดใจ ในตอนแรกนั้นเมื่อเขานำถังขยะไปใส่ไว้บนศรีษะของมัน มาร์คก็ได้ยืนอยู่ข้างหน้ามัน แต่แทนที่ปฏิกิริยาของมันควรจะนิ่งลงไปตามแบบที่เขาคิด มันกลับพุ่งถลาเข้าไปใส่เขา มาร์คถอยหลบด้วยความตกใจ หลังจากที่เขาได้ถอยหนี มันก็ได้วิ่งกลับไปยังทิศทางที่มันมา

 

ซอมบี้ตัวสุดท้ายนั้นวิ่งจากไป และมาร์คก็ไม่มีความคิดโง่ๆที่จะวิ่งไล่ไปจับมันในขณะที่มันได้วิ่งกลับไปทางฝั่งตรงข้าม เขาหันกลับไปด้านหลังและเห็นว่าคนอื่นๆอยู่ห่างไปหลายร้านจากเขา ด้านหลังพวกเขา เขาเห็นว่ามีร่างซอมบี้ที่ใบหน้าของมันยับเยินเละเทะและศรีษะของมันก็ขาดมากองอยู่ที่พื้น เขาถึงกับต้องยกย่องความสามารถของเด็กสาวคนนั้น

 

เพล๊ง!

 

มีเสียงกระจกแตกดังออกมา มาร์คและคนอื่นๆก็หันไปดูทางด้านต้นเสียงนั้นเช่นกัน เมื่อเขาได้พบสาเหตุการเกิดเสียงนั่น เขามีท่าทางแปลกๆปรากฏอยู่บนสีหน้าของเขา หลายๆร้านสินค้าที่ห่างออกไป กำแพงกระจกร้านสินค้าขายน้ำหอมได้แตกลงมา และเต็มไปด้วยเศษกระจกมากมาย ซอมบี้ที่หัวของมันถูกปิดบังด้วยถังขยะได้ล้มลงไปกับพื้นและพยายามจะลุกขึ้นมา ตลกสิ้นดี ถังขยะนั่นยังไม่หลุดออกไปจากหัวของมันแม้ว่ามันจะชนกำแพงกระจกจนแตกแล้ว มันคงเอาออกยากพอสมควรเมื่อถังขยะใบนั้นเข้าพอดีกับขนาดศรีษะของมัน

 

หลังจากนั้นไม่นานมาร์คก็รู้สึกตะลึงและมึนงง ไม่ใช่เพราะว่าซอมบี้ที่ถูกถังขยะคุมหัวอยู่ แต่เป็นเพราะร่างของซอมบี้บางตัวที่เขาเพิ่งจะได้ฆ่าไป เริ่มกระตุกและพวกมันก็เริ่มค่อยๆลุกขึ้นอย่างเชื่องช้า และเขาก็นึกขึ้นได้ว่าซอมบี้ที่กำลังได้ลุกขึ้นมา สมองของพวกมันยังไม่เสื่อมเสีย

 

“ฉันทำให้เรื่องยุ่งสะแล้ว”

 

เมื่อเขาเห็นซอมบี้ตัวนั้นที่ตายเนื่องจากการที่หน้าอกของมันบาดเจ็บสาหัส เขาคิดว่าซอมบี้เหล่านี้อาจจะมีอาการคล้ายกับการติดเชื้อไวรัสแบบในวิดิโอเกมบางเกม ซึ่งความรวดเร็ว ความแข็งแรงของมันสามารถถูกฆ่าได้โดยวิธีการฆ่าปกติธรรมดา เมื่อเขาได้ทำพลาดไป เขาฉุกคิดได้ว่านั่นเป็นบทเรียนที่ดีสำหรับเขาที่จะไม่ปฏิบัติกับชีวิตจริงเฉกเช่นเดียวกับแบบในเกมที่เขาเล่น เขายังคงคิดว่าเกมทั้งหมดทั้งมวลที่น่าขยะแขยงที่สุดก็คือเกมแห่งความเป็นจริง

 

จากการที่เขาได้สังเกตุเห็นบางสิ่งบางอย่างซึ่งมันทำให้เขาเกิดความเข้าใจชัดเจนขึ้นกว่าเดิมว่าเกิดอะไรขึ้น เขารู้สึกตาสว่างขึ้นมาทันที เขารีบกลับไปสมทบกับกลุ่มและปล่อยทิ้งให้ซอมบี้พวกนั้นได้ลุกขึ้นยืน

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

มหาวิบัติสงครามการกลายพันธุ์ (Mutagen) 11 : จัดการกับเหล่าซอมบี้

Now you are reading มหาวิบัติสงครามการกลายพันธุ์ (Mutagen) Chapter 11 : จัดการกับเหล่าซอมบี้ at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 11 : จัดการกับเหล่าซอมบี้

 

ปัง! ปัง!

 

เสียงลูกกระสุนได้ถูกลั่นไกออกไปหลายนัด มาร์คยิงไปที่ซอมบี้ที่อยู่ใกล้ที่สุดก่อนที่จะจัดการไปทีละตัว บางครั้งในขณะที่เขาต้องโหลดกระสุน เขาก็จำเป็นจะต้องหลบหลีกซอมบี้ที่พุ่งกระโดดใส่เขาอย่างรวดเร็วไปด้วย กระบอกปืนนั้นใส่ลูกกระสุนได้เต็มที่ห้าลูก มีทั้งช่วงที่เขาจำเป็นต้องหลบหลีกพวกซอมบี้และมันก็ยากที่จะยิงให้ได้อย่างแม่นยำ

 

การที่ต้องหลบหลีกการจู่โจมของพวกซอมบี้นั้นมันยาก จากการสังเกตุของเขา ทักษะการโจมตีของพวกมันนั้นมีท่าทางที่จะจู่โจมเข้ามาตรงๆ เช่น พุ่งกระโจนเข้าใส่ หรือ พยายามเข้ามาคว้าตัวเอาไว้ เขาจำเป็นทั้งต้องจับการเคลื่อนไหวของเท้าและมือพวกมัน และก็ต้องสามารถที่จะหลบหลีกการจู่โจมของพวกมันให้ได้ ถ้าไม่เช่นนั้นจำนวนของพวกมันก็จะไม่ลดลงเลย และเขาจะถูกต้อนให้จนมุม และก็ไม่สามารถที่จะช่วยอะไรได้ แต่ถึงยังไงเขาเชื่อว่าเขาจัดการกับมันได้

 

ถ้าซอมบี้กระโจนหรือพุ่งเข้ามาจากทางขวาหรือทางซ้าย เขาก็จะถอยหลังหนี ถ้ามันพุ่งเข้าใส่ทางด้านหน้า เขาจะหนีเลี่ยงไปทางซ้ายไม่ก็ทางขวา นั่นคือวิธีที่เขาจัดการกับการจู่โจมของมัน

 

ปัง!

 

‘หืม?’

 

มาร์คกระโดดถอยหนีไปข้างหลังเมื่อซอมบี้สองตัวได้เข้ามาจู่โจมจากทางขวาและทางข้างหน้าพร้อมๆกัน เขายิงตัวที่โจมตีมาทางข้างหน้า ในขณะที่อีกตัวหนึ่งก็ได้พุ่งโจมตีเข้ามาแต่เขายิงไม่โดนศรีษะของมัน กลับยิงไปที่ไหล่ขวาของมันหลุดไป และแขนขวาของมันก็ปลิวออกไปด้านหลังทำให้เกิดคราบเลือดนองสาดกระเด็นอยู่บนพื้น

 

จากนั้นเขาก็ได้เห็นมัน

 

‘อ๋อ ถ้าอย่างนั้นมันคงเป็นแบบนี้สินะ?’

 

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาได้สังเกตุเห็น เขาเห็นเหตุการณ์ที่คล้ายกันในลักษณะนี้เมื่อตอนที่เขายิงไปที่ซอมบี้สามตัวเพื่อช่วยนักเรียนหญิงสองคนก่อนหน้านี้

 

ซอมบี้ตัวที่ไหล่ของมันหลุดออกไป เริ่มเดินสะดุดโซเซร้องโหยหวนคำรามก่อนที่มันจะล้มลงไปกับพื้น และเลือดของมันก็กระเซ็นออกมาเปื้อนเต็มพื้น

 

ซอมบี้ตัวนี้ยังมีความรู้สึกถึงความเจ็บปวด!

 

ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เขาก็ไม่ลังเลจะยิงไปที่หน้าอกของซอมบี้ที่กระโดดพุ่งเข้ามาใส่เขาอีกตัว ทำให้เลือดจากซี่โครงที่หัก รวมถึงชิ้นส่วนบางส่วนของปอด หลอดเลือดแดง และหัวใจกระเซ็นสาดออกมาอยู่บนพื้น ร่างซอมบี้นั่นล้มลงไป ร่างของมันได้กระตุกเล็กน้อยก่อนที่มันจะได้นิ่งไปไม่มีการขยับเขยื้อน

 

‘มันตายแล้ว?’

 

มาร์คมองไปที่มันอย่างน่าเหลือเชื่อ ก่อนที่จะกระโดดถอยออกมาเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกโจมตีจากซอมบี้อีกตัว

 

ปัง!

 

เขาเป่าลูกกระสุนไปที่ศรีษะของมัน จากนั้นเขาเห็นว่าซอมบี้ที่ไหล่หลุดและได้ล้มลงไปกับพื้นนั้นไม่มีการเคลื่อนไหว

 

‘ตัวนั้นตายเพราะว่าเสียเลือดงั้นหรอ?’

ไม่ว่าใครก็จะคิดแบบนั้นถ้าพวกเขาได้เห็นกองเลือดที่ไหลออกมาอยู่เต็มพื้นและกองเลือดนั้นนองท่วมร่างซอมบี้ที่ซึ่งไร้แขน

 

การที่ได้เห็นซอมบี้สองตัวตายไปเพราะได้รับความบาดเจ็บทรมานสาหัส มาร์คหยุดที่จะเล็งเป้าหมายไปที่หัวของพวกซอมบี้ ซึ่งเป็นจุดที่ยากกว่าหากเทียบกับการยิงที่หน้าอกหรือท้องของมัน แต่ถ้าเขามีโอกาสหรือได้จังหวะที่สามารถยิงไปที่หัวของมันได้ แน่นอนว่าเขาจะยิงไปที่หัวของมันเลยเสียดีกว่า

 

ปัง!

 

“เหลือสามตัว!”

 

เขาพูดพึมพำออกมาพร้อมกับยิงไปที่ท้องของซอมบี้อีกตัวและปล่อยมันนอนล้มลงดิ้นไปกับพื้น เสมือนไส้เดือนที่กำลังถูกก้อนเกลือกัดกินแผล

 

ปัง! ปัง!

 

ซอมบี้อีกสองตัวถูกยิงไปที่หน้าอกล้มลงไปกและเริ่มตะเกียกตะกายไปกับพื้น ยิ่งมันดิ้นรนและตะเกียกตะกายมากเท่าไหร่ก็ยิ่งทำให้เลือดสดๆของมันไหลทะลักนองออกมาเต็มพื้น ซึ่งเป็นภาพฉากที่น่าขยักแขยงสิ้นดี

 

แกร๊ก!

 

มาร์คพยายามจะยิงซอมบี้ตัวสุดท้ายที่กำลังจะพุ่งเข้ามา แต่เขากลับพบว่ามีเสียงโลหะดังออกมาเบาๆจากปืนของเขา คล้ายกับเป็นเสียงที่บอกว่าลูกกระสุนตัวสุดท้ายของเขานั้นเพิ่งได้ถูกใช้ออกไปเมื่อสักครู่ ซอมบี้กระโดดพุ่งเข้าใส่เขา และเขาทำได้แค่เพียงถอยหนีมันพร้อมกับเอามือล้วงหาลูกกระสุนในกระเป๋าเข็มขัดไปด้วย

 

วิธีการหลบหลีกของเขานั้นได้ผล อยู่ๆซอมบี้นั่นล้มลงฟาดไปกับถังขยะสีเขียว เศษขยะทั้งหมดหกกระจายออกมาเต็มพื้น เมื่อมาร์คเห็นแบบนั้นเขาก็เกิดความคิดอะไรบางอย่างขึ้นมา เขารีบหยิบถังขยะขึ้นมา

 

ในขณะที่ซอมบี้มันกำลังพยายามที่จะลุกขึ้นมา มันรู้สึกถึงแรงบีบอะไรบางอย่างที่ใบหน้า และการมองเห็นของมันอยู่ๆก็กลายเป็นสีดำ มันรับรู้ได้ว่าเหยื่อของมันอยู่บริเวณใกล้ๆนี้ แต่มันไม่สามารถมองเห็นอะไรได้เลย เมื่อเป็นเช่นนั้นมันเริ่มที่จะวิ่งพุ่งถลาไปข้างหน้าอย่างสะเปะสะปะและแกว่งแขนไปมาอย่างบ้าคลั่ง

 

ในขณะที่ซอมบี้นั้นวิ่งอยู่ มาร์คมองไปที่มันอย่างน่าเหลือเชื่อ ซอมบี้ตัวนั้นมีถังขยะปิดคุมศรีษะและใบหน้าของมันอยู่ ขณะเดียวกันมันก็วิ่งด้วยความรวดเร็วพร้อมกับแกว่งแขนจับอากาศไปมาอย่างบ้าคลั่ง ท่าทางทั้งหมดของมันดูน่าตลกสมเพช เขายังคงรู้สึกประหลาดใจ ในตอนแรกนั้นเมื่อเขานำถังขยะไปใส่ไว้บนศรีษะของมัน มาร์คก็ได้ยืนอยู่ข้างหน้ามัน แต่แทนที่ปฏิกิริยาของมันควรจะนิ่งลงไปตามแบบที่เขาคิด มันกลับพุ่งถลาเข้าไปใส่เขา มาร์คถอยหลบด้วยความตกใจ หลังจากที่เขาได้ถอยหนี มันก็ได้วิ่งกลับไปยังทิศทางที่มันมา

 

ซอมบี้ตัวสุดท้ายนั้นวิ่งจากไป และมาร์คก็ไม่มีความคิดโง่ๆที่จะวิ่งไล่ไปจับมันในขณะที่มันได้วิ่งกลับไปทางฝั่งตรงข้าม เขาหันกลับไปด้านหลังและเห็นว่าคนอื่นๆอยู่ห่างไปหลายร้านจากเขา ด้านหลังพวกเขา เขาเห็นว่ามีร่างซอมบี้ที่ใบหน้าของมันยับเยินเละเทะและศรีษะของมันก็ขาดมากองอยู่ที่พื้น เขาถึงกับต้องยกย่องความสามารถของเด็กสาวคนนั้น

 

เพล๊ง!

 

มีเสียงกระจกแตกดังออกมา มาร์คและคนอื่นๆก็หันไปดูทางด้านต้นเสียงนั้นเช่นกัน เมื่อเขาได้พบสาเหตุการเกิดเสียงนั่น เขามีท่าทางแปลกๆปรากฏอยู่บนสีหน้าของเขา หลายๆร้านสินค้าที่ห่างออกไป กำแพงกระจกร้านสินค้าขายน้ำหอมได้แตกลงมา และเต็มไปด้วยเศษกระจกมากมาย ซอมบี้ที่หัวของมันถูกปิดบังด้วยถังขยะได้ล้มลงไปกับพื้นและพยายามจะลุกขึ้นมา ตลกสิ้นดี ถังขยะนั่นยังไม่หลุดออกไปจากหัวของมันแม้ว่ามันจะชนกำแพงกระจกจนแตกแล้ว มันคงเอาออกยากพอสมควรเมื่อถังขยะใบนั้นเข้าพอดีกับขนาดศรีษะของมัน

 

หลังจากนั้นไม่นานมาร์คก็รู้สึกตะลึงและมึนงง ไม่ใช่เพราะว่าซอมบี้ที่ถูกถังขยะคุมหัวอยู่ แต่เป็นเพราะร่างของซอมบี้บางตัวที่เขาเพิ่งจะได้ฆ่าไป เริ่มกระตุกและพวกมันก็เริ่มค่อยๆลุกขึ้นอย่างเชื่องช้า และเขาก็นึกขึ้นได้ว่าซอมบี้ที่กำลังได้ลุกขึ้นมา สมองของพวกมันยังไม่เสื่อมเสีย

 

“ฉันทำให้เรื่องยุ่งสะแล้ว”

 

เมื่อเขาเห็นซอมบี้ตัวนั้นที่ตายเนื่องจากการที่หน้าอกของมันบาดเจ็บสาหัส เขาคิดว่าซอมบี้เหล่านี้อาจจะมีอาการคล้ายกับการติดเชื้อไวรัสแบบในวิดิโอเกมบางเกม ซึ่งความรวดเร็ว ความแข็งแรงของมันสามารถถูกฆ่าได้โดยวิธีการฆ่าปกติธรรมดา เมื่อเขาได้ทำพลาดไป เขาฉุกคิดได้ว่านั่นเป็นบทเรียนที่ดีสำหรับเขาที่จะไม่ปฏิบัติกับชีวิตจริงเฉกเช่นเดียวกับแบบในเกมที่เขาเล่น เขายังคงคิดว่าเกมทั้งหมดทั้งมวลที่น่าขยะแขยงที่สุดก็คือเกมแห่งความเป็นจริง

 

จากการที่เขาได้สังเกตุเห็นบางสิ่งบางอย่างซึ่งมันทำให้เขาเกิดความเข้าใจชัดเจนขึ้นกว่าเดิมว่าเกิดอะไรขึ้น เขารู้สึกตาสว่างขึ้นมาทันที เขารีบกลับไปสมทบกับกลุ่มและปล่อยทิ้งให้ซอมบี้พวกนั้นได้ลุกขึ้นยืน

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+