นิยาย ย้อนชีวิตพิชิตเซียน ย้อนชีวิตพิชิตเซียน – บทที่ 68 : สัตว์ประหลาดเผยตัว

บทที่ 68 : สัตว์ประหลาดเผยตัว

“นี่เจ้ารู้จักด้วยรึ?!” ซูอานร้องถามขึ้นด้วยความประหลาดใจ

“ฉันก็ต้องรู้จักสิ นี่เป็นหนึ่งในสมุนไพรเก้าเซียน ว่าแต่กล้วยไม้หวายทําไมถึงได้มีสีนี้ด้วยนะ?”

เหอหลิงซีได้แต่นึกประหลาดใจ เพราะกล้วยไม้หวายที่เธอเคยเห็นมานั้น ปกติจะมีใบสีเขียวและดอกสีเหลืองอ่อน แต่ต้นที่อยู่ในมือของซูอานเวลานี้ กลับเป็นสีแดงราวกับเลือดสด..

“สีนี้เป็นเช่นใดงั้นรึ?!”

“ฉันก็ไม่เคยเห็นมาก่อนน่ะสิ! แต่มันอาจจะกลายพันธุ์ก็ได้”

ใบหน้าของเหอหลิงซียังคงสงบนิ่ง แม้กล้วยไม้หวายต้นนี้จะเป็นสมุนไพรล้ําค่าชนิดหนึ่ง แต่มันไม่ได้ช่วยเรื่องอาการป่วยของปู่เธอเลย เธอจึงไม่ได้ใส่ใจนัก

แต่เหอหลิงซีหารู้ไม่ว่า หวายกล้วยไม้นี้ให้พลังชีวิต และสามารถกลั่นเป็นหยด ของเหลวได้ เธอไม่รู้เลยว่าพลังชีวิตของเหลวเพียงแค่ครึ่งขวดนี้ ก็จะสามารถรักษาอาการป่วยของปู่เธอให้หายได้

และหากเธอรู้เรื่องนี้เข้า เธอคงต้องเอาปืนจ่อหัวซูอานอีกครั้ง เพื่อให้เขายอมมอบกล้วยไม้หวายนี้ให้กับเธอเป็นแน่!

ซูอานเก็บกล้วยไม้หวายนี้เข้าไปในกระเป๋าเป้ของตนอย่างระมัดระวัง เพราะ นี่นับเป็นสิ่งล้ําค่า เขาจะปล่อยให้มันหายไปไม่ได้อย่างเด็ดขาด..

เหอหลิงซีเหม่อมองไปทางบ่อโลหิตมังกร สีหน้าของเธอดูเศร้าสร้อยยิ่งนัก และภายในจิตใจเวลานี้ก็ร้อนรนกระวนกระวายใจอย่างมากด้วย

เวลานี้เธอเข้าใจดีแล้วว่า มีเงินมากมายเพียงใดก็ไร้ประโยชน์ เพราะเงินไม่สามารถซื้อชีวิตของใครได้!

“ปู่คะ ไม่มีหนทางไหนที่จะรักษาได้เลยเหรอคะ?”

เหอหลิงซีรําพึงรําพันออกมาด้วยความเศร้าสร้อย และเวลานี้ดวงตาทั้งสองข้างของเธอก็เริ่มแดงก่ําขึ้นมาอีกครั้ง

อาต้า อาเอ้อ.. บอดี้การ์ดทั้งสองคนของเหอหลิงซีเดินเข้าไปปลอบใจ พวกเขาทั้งคู่ต่างก็ทํางานให้กับตระกูลเหอมานานหลายปี และนับเป็นคนในของตระกูลเหอคนหนึ่ง ทั้งคู่จึงไม่อาจทนเห็นคุณหนูของพวกเขาโศกเศร้าได้..

“อย่าเศร้าเสียใจไปเลย เวลานี้หาใช่เวลาที่จะมานั่งท้อแท้ไม่!”

ซูอานซึ่งยืนอยู่ข้างๆเป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นก่อน เขาสัมผัสได้ว่าภายใต้บ่อโลหิตมังกรแห่งนี้จะต้องมีของล้ําค่าอยู่ เพราะคล้ายมีบางสิ่งบางอย่างดึงดูดเขาไว้ และ บอกว่ามันต้องเป็นเช่นนั้น!

แรงดึงดูดนี้ทําให้จิตใจของเขาปั่นป่วน อย่างบอกไม่ถูก ซูอานรู้สึกคล้ายกับกําลังถูกเร่งเร้าอยู่ว่า ต้องไปนํามาให้ได้ ต้องนํามาให้จงได้

“เอาล่ะ พักทานข้าวกันก่อนดีกว่า!”

หลังจากที่กลุ่มของเหอหลิงซีเตรียม ของกินมากมายออกมา ไม่ว่าจะเป็นขนมปังบิสกิต เนื้อกระป๋อง หรือแม้แต่อาหารซอง ซูอานก็ตรงเข้าไปหยิบกิน โดยไม่สนใจใคร อีกทั้งยังร้องตะโกนบอกซันกว่า

“เฒ่ากู เจ้าก็มากินด้วยกันสิ! ไม่ต้องเกรงใจพวกเขา พวกเราต่างก็ตกลงร่วมมือกันแล้ว หากไม่กินเจ้าจะไม่มีแรง..”

“น้องชาย นี่เธอมาเพื่อสวาปามอย่างเดียวหรือยังไง? เธอกินกับข้าวหมดแบบนี้ พวกเราจะกินอะไร?!”

หนึ่งในบอดี้การ์ดเห็นซูอานกินเอาๆ อย่างไม่เกรงใจเช่นนั้น จึงได้แต่ร้องเตือน เพราะเวลานี้ซูอานสวาปามอาหารที่พวกเขานํามาเข้าไปกว่าครึ่งแล้ว

ซูอานเงยหน้าขึ้นยิ้มเก้อเขิน ก่อนจะตอบไปว่า “ขออภัย! ข้าหิวมากเกินไป จึงไม่ทันได้ระวัง..”

หลังจากที่ทุกคนกินข้าวกันจนอิ่มแล้ว หนึ่งในบอดี้การ์ดก็ได้จุดไฟตั้งหม้อต้มน้ําร้อน..

แม้ช่วงนี้จะไม่ใช่ฤดูหนาว แต่ภายในบริเวณบ่อมังกรแห่งนี้กลับเย็นยะเยือก อย่างบอกไม่ถูก และอุณหภูมิก็ดูเหมือนจะลดลงมาก

เหอหลิงซีไม่ได้กินข้าว เธอเพียงแค่ต้มน้ําอุ่นๆแก้วหนึ่งเท่านั้น..

แต่แล้วจู่ๆ บอดี้การ์ดคนหนึ่งก็ยกมือขึ้นชี้ไปทางบ่อโลหิตมังกร พร้อมกับร้องตะโกนเสียงดัง “ดูที่บ่อโลหิตมังกรเร็วเข้า!”

และทันทีที่ทุกคนหันหน้ามองไปทางบ่อโลหิตมังกร สีหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไปทันที แววตาทุกคู่ต่างก็เต็มไปด้วยความตระหนกตกใจ!

นั่นเพราะเวลานี้ ผิวน้ําของบ่อโลหิตมังกรนั้นไม่ได้สงบนิ่งเหมือนก่อนหน้า และจู่ๆ ก็มีเสาน้ําขนาดใหญ่พุ่งขึ้นมาจากตรงกลางของบ่อ เสาน้ําต้นที่มีสีแดงดั่งโลหิตต้นนี้ ค่อยๆรินน้ําสีเลือดลงไปในบ่อ ทําให้น้ําในบ่อโลหิตมังกรค่อยๆกลายเป็นสีแดงที่เข้มขึ้นยิ่งกว่าเดิม

“เป็นเหมือนเรื่องเล่าในตํานานจริงๆด้วย!”

แน่นอนว่าหาใช่ซูอานคนเดียวที่ได้ยินได้ฟังตํานานเล่าขานนี้มาจากชาวบ้าน คนอื่นๆต่างก็ได้ยินได้ฟังมาด้วยเช่นกัน แต่พวกเขาไม่ได้ใส่ใจหรือเชื่ออะไรมากมายนัก แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าคําเล่าขานของชาวบ้านจะเป็นความจริงเสียแล้ว

ซูอานจ้องมองไปที่ตรงกลางของบ่อโลหิตมังกรตาไม่กระพริบ และเสาน้ําสีเลือดขนาดใหญ่นั้นก็ทําให้เขาถึงกับขนหัวลุกชัน และเย็นยะเยือกขึ้นมาได้เช่นกัน

“พวกเจ้าทุกคน! รีบถอยหลังออกไป เร็วเข้า ผู้ใดมีปืนให้เตรียมตัวยิงได้!”

ซูอานร้องตะโกนบอกทุกคนในกลุ่ม พร้อมกับสั่งให้ทุกคนที่มีปืนเตรียมพร้อม ไม่มีใครขัดคําสั่งซูอานแม้แต่คนเดียว และเวลานี้ทั้งปืนพก และสไนเปอร์ก็ถูกเล็งไปที่เสาสีเลือดกลางบ่อโลหิตมังกรทันที

เสาน้ําสีเลือดยังคงรินน้ําสีแดงดั่งโลหิตนี้ลงไปในบ่อโลหิตมังกรอย่างต่อเนื่อง..

ไม่เพียงเท่านั้น ภายในเสาน้ําสีแดงนั้นยังมีบางสิ่งบางอย่างพุ่งตามออกมาด้วย และเมื่อทุกคนได้เห็นก็ถึงกับตัวแข็งชาไปตามๆกัน

เพราะบางสิ่งบางอย่างที่ว่านั้น มันคือ กระดูกสีขาวจํานวนมาก ไม่ว่าใครที่ได้พบเห็นภาพที่น่าหวาดกลัวและสยดสยองเช่นนี้ ก็ต้องตกใจจนแทบช็อคเช่นกัน แต่ดูเหมือนมันจะยังไม่สิ้นสุดลงง่ายๆ..

“ใต้บ่อนั้นต้องมีกองกระดูมากมายขนาดไหนกัน?”

เหอหลิงซีปากคอสั่นจนแทบพูดไม่ออก และไม่กล้ามองภาพที่น่าหวาดกลัว ตรงหน้าอีกต่อไป เธอเป็นเพียงแค่หญิงสาวอายุยี่สิบปีเท่านั้น จึงไม่แปลกที่จะตกใจจนแทบช็อคเช่นนี้ เพราะแม้แต่บอดี้การ์ดทั้งสองคน ยังยืนถือปืนด้วยมือที่สั่นเทา และใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดผวา

กระดูกสีขาวยังคงถูกพ่นออกมามากมาย ไม่เพียงมีกระดูกของมนุษย์ แต่ยังมีกระดูกของสัตว์ชนิดต่างๆอีกด้วย แม้กระทั้งกระดูกของนก..

และเวลานี้ทั่วทั้งผิวน้ําก็มีกระดูกสีขาวปกคลุมอยู่เต็มไปหมด!

ภาพของบ่อที่มีสีแดงราวกับเลือด ปะปนกับกระดูกสีขาวกลาดเกลื่อนเช่นนี้ สร้างความน่าสะพรึงกลัวให้กับผู้พบเห็นอย่างมากมายเลยทีเดียว !

เดิมทีซูอานไม่ได้ตกอกตกใจกับเสาสีเลือดที่พวยพุ่งขึ้นมาเลยแม้แต่น้อย เขายังคงมีสีหน้าเรียบเฉยเป็นปกติ และไม่ได้หวาดกลัวหรือตกอกตกใจกับภาพที่เห็นเลยแม้แต่น้อย แต่เริ่มที่จะขนหัวลุก พราะเขาไม่สามารถรู้ได้ว่าสิ่งที่อยู่ในบ่อโลหิตมังกรนี้ดุร้ายมากเพียงใด เพราะเมื่อตอนที่เขาลงไปว่ายสํารวจดูนั้น เจ้าสิ่งนี้ก็ไม่ได้ปรากฏตัว..

แต่เมื่อได้เห็นภาพกองกระดูกมากมายที่ถูกพ่นออกมา ซูอานจึงยิ่งมั่นใจว่า สิ่งที่อยู่ภายในบ่อนั้นต้องดุร้ายและไม่ธรรมดาแน่ อีกทั้งยังจะต้องแข็งแกร่งมากด้วย!

จนกระทั่งในที่สุด เสาน้ําสีเลือดนั้นก็หายไป และผืนน้ําภายในบ่อโลหิตมังกร ก็เริ่มปั่นป่วนกองกระดูกสีขาวที่ลอยอยู่นั้น ก็แกว่งไปแกว่งมาตามแรงเหวี่ยงของน้ํา

แต่แล้วจู่ๆ ตรงกลางของบ่อโลหิตมังกรนั้น ก็ได้เปลี่ยนเป็นกระแสน้ําวนขนาดของมันค่อยๆขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ และหมุนเร็วขึ้นเรื่อยๆด้วยเช่นกัน

“ทุกคนระวังตัวด้วย! มันใกล้จะโผล่ขึ้นมาแล้ว!” เสียงบอดี้การ์ดคนหนึ่งร้องตะโกนออกมา

และเวลานี้ทุกคนต่างก็ถอยหลังออกไปไกล สีหน้าเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกและหวาดกลัวอย่างที่สุด!

และในจังหวะนั้นเอง สิ่งมีชีวิตขนาดมหึมาก็พุ่งจากบ่อโลหิตมังกรขึ้นไปบนท้องฟ้า!

“นั่น?! นั่นมันตัวอะไรกัน?!”

เมื่อทุกคนได้เห็นสัตว์ประหลาดที่พุ่งขึ้นไปบนอากาศนั้น ต่างก็พากันตกตะลึง และตกอกตกใจ จนใครคนหนึ่งร้องอุทานออกมา..

เวลานี้เหอหลิงซีสั่นสะท้านไปปด้วยความตกใจ และหวาดกลัว ขาทั้งสองข้างของเธอสันอย่างรุนแรง..

แม้กระทั่งซันกูเองก็สั่นไปทั้งร่างเช่นกัน เขาไม่เคยพบเห็นสัตว์ประหลาดเช่นนี้มาก่อน และสิ่งนี้ก็ได้ลบล้างความรู้ความเห็นที่เขาเคยมีต่อโลกใบนี้ไปทั้งหมดเลยที่เดียว..

“สหาย.. ข้าเองก็ไม่คาดคิดว่าจะมีอสูรที่น่ากลัวเช่นนี้อยู่ในบ่อโลหิตมังกรเลย!”

ซูอานจ้องมองอสูรตรงหน้าด้วยแววตาเย็นชา ราวกับว่าเขากําลังเผชิญหน้าอยู่กับศัตรูคู่แค้นของตนเอง

“นี่มันงูยักษ์ หรือว่าอสูรกายกันแน่?” ใครคนหนึ่งร้องตะโกนถามขึ้น

“นี่คือร่างของงูที่กลายพันธุ์มาครั้งแล้วครั้งเล่า เจ้านี่อาศัยอยู่ในบ่อแห่งนี้มานานมากแล้ว อย่างน้อยๆก็ต้องมีหนึ่งร้อยปีขึ้นไป!

ซูอานอธิบายให้ทุกคนฟังว่า ทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกใบนี้ล้วนแล้วแต่ต้องมีวิวัฒนาการทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นคนสัตว์ หรือแม้แต่ต้นไม้ และช่วงชีวิตของงูยักษ์ตัวนี้ก็น่าจะอยู่ในระหว่างหนึ่งถึงสองร้อยปี..

เมื่อทุกคนได้ฟังต่างก็มีสีหน้าที่บ่งบอกถึงความหวาดกลัวอย่างที่สุด และ ทําอะไรไม่ถูก!”พวกเจ้ายังยืนนิ่งอยู่ทําไมกันเล่า? เหตุใดยังไม่ยิงมันอีก? หรือจะรอให้มันกินพวกเจ้าเข้าไปก่อน! “ซูอานร้องตะโกนสั่งเสียงดัง ในขณะเดียวกันก็คว้าปืนพกในมือของบอดี้การ์ดคนหนึ่งไป และกระหน่ํายิงเข้าใส่ร่างของเจ้างยักษ์หลายนัด

เมื่อคนที่เหลือได้สติ ต่างก็พากันกระหน่ํายิงเข้าไปที่ร่างของงูยักษ์ทันที เช่นกัน แต่กระสุนที่พุ่งเข้าใส่ร่างของงูยักษ์นั้น กลับไม่สามารถทะลุเข้าไปในร่างของมันได้ ทุกคนจึงได้แต่หน้าซีดเผือดด้วยความกลัว..

ถึงแม้ลูกกระสุนจะไม่สามารถทะลุร่างของเจ้างูยักษ์ได้ แต่แรงกระแทกของกระสุนก็ทําให้มันรู้สึกเจ็บปวดบ้าง มันจึงร้องคํารามเสียงดังออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว จากนั้นหางใหญ่ยักษ์ของมันก็สะบัดไปมา และคลื่นลูกใหญ่ก็ซัดเข้าใส่ร่างของซูอาน และคนอื่นๆ ทันที”รีบถอยหนีก่อน!“ซูอานร้องตะโกนสั่งทุกคน พร้อมกับกระโจนเข้าคว้าร่างของเหอหลิงซีไว้ ก่อนจะหอบหิ้วร่างของเธอวิ่งตรงขึ้นไปบนเนินที่สูงพร้อม กับตนด้วย!”อะไรกัน?! แม้แต่ลูกปืนยังทําอะไรมันไม่ได้!”

ใครคนหนึ่งร้องตะโกนออกมาด้วยความสิ้นหวัง เพราะหากแม้แต่ลูกกระสุนปืนยังไม่สามารถฆ่างูยักษ์ตัวนี้ได้ ก็คงไม่มีสิ่งใดฆ่ามันได้อีกแล้ว

แม้แต่ซูอานเองก็นึกประหลาดใจ เกล็ดของงูตัวนี้ดูเหมือนจะหนามาก อีกทั้ง ยังลื่นมากด้วยทุกครั้งที่ลูกกระสุนพุ่งโดนก็จะแฉลบออกหมด ไม่สามารถแทงทะลุเข้าไปถึงเนื้อด้านในของมันได้สักที

ดวงตาใหญ่โตของเจ้างูยักษ์จับจ้องอยู่ที่มนุษย์กลุ่มนี้ พร้อมกับอ้าปากใหญ่ ของมันออก เผยให้เห็นเขี้ยวยาวแหลมคมสีขาวที่ยังคงมีเลือดหยดออกมา และ น้ําลายเหนียวเต็มปากของมันก็บ่งบอกว่า มันเห็นซูอานและคนอื่นๆเป็นเสมือนอาหารอันโอชะ..