ลืมรักเลือนใจ 183 นี่มันเรื่องตลกร้ายอะไรกันเนี่ย! / 184 คุณคิดอีกทีไม่ได้เหรอ

Now you are reading ลืมรักเลือนใจ Chapter 183 นี่มันเรื่องตลกร้ายอะไรกันเนี่ย! / 184 คุณคิดอีกทีไม่ได้เหรอ at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 183 นี่มันเรื่องตลกร้ายอะไรกันเนี่ย!

 

 

“ฉันอยากรู้จริงๆ ว่าไอ้คนมีฝีมือที่ว่าที่สามารถเอาชนะลูกทีมฉันหมดทุกคนได้หน้าตาจะเป็นยังไง” แอร์คอมมานเดอร์ยืนอยู่กับที่ขณะที่มองใบหน้าเผยอวี่ถังและลูกทีมซีเอ็ชวันแต่ละคน

 

 

“ฉันเอง”

 

 

หลินเยียนโบกมือให้เผยอวี่ถังและคนอื่นๆ หลีกไป

 

 

ไม่กี่อึดใจทุกคนก็หลบมาอยู่ข้างๆ เธอ

 

 

หลินเยียนมองไปที่แอร์คอมมานเดอร์ด้วยท่าทางไม่ยี่หระ “จะเริ่มแข่งได้หรือยัง”

 

 

“ฮ่าๆๆๆ! อวดดีจริง! ถ้าไม่ใช่นัดล้างตานี้ละก็ เธอจะมีโอกาสได้มาแข่งกับกัปตันของเรางั้นเหรอ การแข่งขันครั้งนี้จะทำให้เธอพอได้เที่ยวไปอวดคนนู้นคนนี้ไปตลอดชีวิต!” ลูกทีมสปีดคนหนึ่งมองพิจารณาหลินเยียนและล้อเลียนเธอเสียงดัง

 

 

ทันทีที่สายตาของแอร์คอมมานเดอร์ปะทะเข้ากับใบหน้าของหลินเยียน เขาถึงกับยิ้มค้างและยืนแข็งทื่อ สายตาเต็มไปด้วยความกังขาและไม่อยากเชื่อ

 

 

เขาขมวดคิ้วและส่ายหัวก่อนที่จะขยี้ตาตัวเอง นี่คือภาพลวงตาหรือว่าเขามองผิดกันแน่นะ

 

 

วินาทีต่อมาแอร์คอมมานเดอร์ก็หันกลับไปจ้องหลินเยียนอีก

 

 

เขาหรี่ตาขณะจ้องมองหลินเยียนอีกครั้ง ด้วยความตกตะลึง เขาถึงกับผงะถอยออกมาอย่างเงอะงะทันทีโดยไม่ทันรู้ตัว

 

 

เป็นไปได้ไง

 

 

เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไง

 

 

ผู้หญิงคนนั้น! ใบหน้าของเธอ…

 

 

เธอคือเรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์…

 

 

เยวา!

 

 

แอร์คอมมานเดอร์อ้าปากค้างจ้องหลินเยียนเขม็ง

 

 

เรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ หรือ เยวา เธอมักปิดบังใบหน้าตัวเองเสมอเมื่อต้องมาปรากฏตัวในที่สาธารณะ แม้แต่กระทั่งตอนนี้บางคนยังไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าเยวาคือผู้หญิงหรือผู้ชาย ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่าเธอหน้าตาเป็นยังไง ถึงอย่างไรแอร์คอมมานเดอร์ก็เคยเห็นใบหน้าของเธอมาก่อนในการแข่งขันระดับสองของการแข่งขันระดับสากลซึ่งเป็นครั้งแรกที่ลั่งหมั่งลงสนามแข่งในการแข่งขันครั้งสำคัญ และนี่ก็ถือเป็นครั้งแรกที่เขาลงสนามแข่งเช่นเดียวกัน

 

 

ลั่งหมั่งเชิญเรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ หรือ เยวาให้มาชมการแข่งที่โซนวีไอพี

 

 

แม้ว่านักแข่งหลายต่อหลายคนได้ยินข่าวการมาเยือนของเรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ แต่วันนั้นมีผู้ชมมากหน้าหลายตา เพราะฉะนั้นวันนั้นจึงไม่มีใครแน่ใจว่าคนไหนคือเยวา

 

 

ในห้องรับรองส่วนตัว แอร์คอมมานเดอร์เห็นตอนที่ลั่งหมั่งเรียกหญิงสาวคนหนึ่งว่าโค้ช

 

 

ทุกคนต่างรู้ดีว่าลั่งหมั่งมีอาจารย์คนเดียว และคนนั้นก็คือเยวา

 

 

ถึงกระทั่งตอนนี้แอร์คอมมานเดอร์ก็ยังไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง เรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ หรือ เยวาคือหญิงสาวที่สวยและอ่อนวัยขนาดนี้ได้ยังไงกัน

 

 

เขาเคยแอบถ่ายรูปคู่ของลั่งหมั่งและเยวา

 

 

แอร์คอมมานเดอร์มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้คือผู้หญิงคนเดียวกันกับคนที่เขาเห็นภายในห้องรับรองกับลั่งหมั่งเมื่อหลายปีก่อน!

 

 

เขาจำได้แม้กระทั่งบทสนทนาระหว่างเยวากับลั่งหมั่ง

 

 

สาวงามคนนั้นชี้ให้เห็นปัญหาของลั่งหมั่งอย่างสั้นกระชับ ส่วนลั่งหมั่งเองก็ตั้งใจฟังและตั้งหน้าตั้งตาจดทุกอย่างที่อาจารย์เขาพูด โดยไม่เถียงอะไรออกมาสักคำ

 

 

“กัปตัน?”

 

 

เมื่อเห็นแอร์คอมมานเดอร์ที่จู่ๆ ก็ตกอยู่ในภวังค์ ลูกทีมสปีดเลยร้องเรียกเขา

 

 

“ผี…”

 

 

แอร์คอมมานเดอร์ไม่เข้าใจว่าทำไมเรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ถึงมาอยู่ที่นี่ ณ เวลานี้ ที่สำคัญคู่แข่งของเขาคืออาจารย์ของลั่งหมั่ง เยวาอย่างนั้นหรือ

 

 

นี่มันเรื่องตลกร้ายอะไรกันเนี่ย!

 

 

ไม่มีทางที่เขาจะแข่งกับเยวา ไม่มีทาง! ไม่มีวันในชีวิตนี้!

 

 

 

 

ตอนที่ 184 คุณคิดอีกทีไม่ได้เหรอ

 

 

“กัปตัน ผมรู้ว่ามันเป็นเรื่องน่าขายหน้าสำหรับคุณที่ต้องแข่งกับคนอย่างเธอ…”

 

 

หนึ่งในลูกทีมสปีดพูดขึ้น

 

 

แต่ยังไม่ทันที่เขาจะพูดจบ แอร์คอมมานเดอร์ก็มีท่าทีโกรธจัด เขายกมือขึ้นและตบหน้าลูกทีมคนนั้นอย่างแรงท่ามกลางสายตาของทุกคน

 

 

“ให้ตายเถอะ! หุบปากของนายซะ!” แอร์คอมมานเดอร์ตวาดใส่ลูกทีมของเขา

 

 

หลังจากที่โดนตบหน้า ลูกทีมคนนั้นถึงกับยืนอึ้งพูดอะไรไม่ออก เขางงไปหมดแล้วว่าทำไมกัปตันถึงต้องตบหน้าเขา

 

 

สมาชิกทีมซีเอ็ชวันทุกคนมองแอร์คอมมานเดอร์ด้วยความงุนงง

 

 

หรือนี่เป็นค่าที่ลูกทีมสปีดพ่ายแพ้ให้กับหลินเยียน นั้นเป็นเหตุผลที่ทำให้แอร์คอมมานเดอร์โกรธเป็นฟืนเป็นไฟอย่างนั้นหรือ

 

 

“ไปแข่งกันเถอะ”

 

 

หลินเยียนวางนิตยสารที่อ่านลงข้างตัวและขยับยืนขึ้นอย่างช้าๆ สายตาของเธอหันไปจับจ้องแอร์คอมมานเดอร์ทันทีในขณะที่เธอพูดกับเขา

 

 

ก็อดซีและลูกทีมซีเอ็ชวันที่เหลือกำลังภาวนาให้หลินเยียนไม่ต้องแข่งกับแอร์คอมมานเดอร์ เฮ้อ พวกเขาหันหลังกลับไม่ได้เสียแล้ว

 

 

“แอร์คอมมานเดอร์ ถึงตาแสดงฝีมือของคุณแล้ว ผมมั่นใจว่าคุณจะต้องฉายเดี่ยว ฮ่าๆ!” ซ่งจืออี้ยิ้มกว้างชายตามองแอร์คอมมานเดอร์

 

 

แอร์คอมมานเดอร์ส่ายหัวตอนที่เห็นหลินเยียนกำลังลุกขึ้นยืน “เอ่อ…คุณเพิ่งแข่งกับลูกทีมผมไป คงเหนื่อย คุณต้องพักผ่อนให้ดีก่อน เลื่อนการแข่งขันออกไปก่อนเถอะ”

 

 

ทุกคนโดยเฉพาะซ่งจืออี้และซ่งเย่าหนานพากันตกตะลึงไปกับข้อเสนอของแอร์คอมมานเดอร์ พวกเขาไม่เข้าใจว่าเรื่องสวัสดิภาพของหลินเยียนจะเกี่ยวข้องอะไรกับพวกเขาตรงไหน หรือทำไมแอร์คอมมานเดอร์ถึงโชว์สปิริตนักกีฬาขึ้นมา

 

 

“ได้!”

 

 

เผยอวี่ถังพยักหน้าหงึกๆ เห็นด้วยกับแอร์คอมมานเดอร์ “งั้นเป็นอันว่าเลื่อนการแข่งออกไปก่อน!”

 

 

“ช่าย ช่าย เขาพูดถูก เราควรแข่งกันอย่างแฟร์ๆ” แอร์คอมมานเดอร์พยักหน้าเห็นด้วยเช่นกัน

 

 

ก่อนที่เผยอวี่ถังจะพูดต่อ หลินเยียนก็พูดขัดขึ้น “ไม่เป็นไร ไหนๆ คุณก็อยู่ที่นี่แล้ว มาทำให้เรื่องนี้จบๆ ไปเหอะ ฉันไม่มีเวลาว่างมากพอที่จะกลับมาที่นี่อีก”

 

 

“คุณอยากคิดอีกทีก่อนไหม” เม็ดเหงื่อหยดไหลลงมาจากหน้าผากของแอร์คอมมานเดอร์ นี่มันเรื่องล้อเล่นอะไรกัน เขาจะสู้กับเยวา เรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ได้ยังไง รนหาที่ตายชัดๆ!

 

 

“แอร์คอมมานเดอร์ ไหนๆ พวกนั้นก็ปฏิเสธความเมตตาของคุณ งั้นคุณก็ทิ้งความเมตตาปรานีและความยุติธรรมอะไรนั่นไปเถอะ อย่างที่เธอพูด มาจบเรื่องนี้กันให้เสร็จๆ ซะเถอะ” ซ่งจืออี้ทำท่าทางรำคาญและเหลืออดอย่างเห็นได้ชัด

 

 

“ฉันได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้นตอนที่มาถึงที่นี่ ผลคือเสมอ ไม่ใช่เหรอ งั้นผมมีสิทธิ์ที่จะเลื่อนการแข่งรอบตัดสิน” แอร์คอมมานเดอร์แย้ง

 

 

ลูกทีมซีเอ็ชวันและเผยอวี่ถังมองแอร์คอมมานเดอร์ด้วยท่าทีงุนงง เขากำลังพูดเรื่องอะไร

 

 

แม้แต่ลูกทีมสปีดเองก็ไม่เข้าใจว่ากัปตันของพวกเขาคิดอะไรอยู่ตอนนี้

 

 

ทำไมเขาถึงเลื่อนการแข่งออกไปด้วยเหตุผลบ้าบอพวกนี้

 

 

“เสียใจด้วย เพิ่งมีการปรับกฎใหม่ อีกทั้งบรรดาคนจัดงาน เผยอวี่ถัง ซ่งจืออี้และน้องชาย ต่างก็พูดชัดเจนว่าการแข่งนัดล้างตานี้จะต้องเกิดขึ้นในไม่ช้า” หลินเยียนมองไปยังแอร์คอมมานเดอร์อย่างเงียบๆ

 

 

เธอรู้สึกสับสนเล็กน้อยเหมือนกัน หรือแอร์คอมมานเดอร์จะจำเธอได้งั้นเหรอ แต่เธอไม่เคยเปิดเผยใบหน้าในที่สาธารณะให้ใครเห็นเลยนะ แล้วทำไมเขาถึงไม่เต็มใจแข่งกับเธอกันล่ะ

 

 

ไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่เห็นด้วยให้เลื่อนการแข่งออกไป เธอไม่มีเวลาว่างมากพอสำหรับการแข่งขันครั้งหน้า ไหนๆ เธอก็อยู่ที่นี่แล้ว เธออยากแข่งให้มันจบๆ

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด