ลืมรักเลือนใจ 21 ไม่อาจล่วงเกิน

Now you are reading ลืมรักเลือนใจ Chapter 21 ไม่อาจล่วงเกิน at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

หลินเยียนมองนักแสดงหญิงที่กำลังแคสอย่างเห็นใจเป็นที่สุด  

 

 

ความจริงก็จะโทษเธอไม่ได้ ถ้าเป็นคนเป็นๆ อย่างน้อยก็สามารถสร้างบรรยากาศ ทำให้ต่างฝ่ายต่างเข้าถึงบทได้ยิ่งขึ้น  

 

 

อีกทั้งยังเป็นตัวละครที่มีความยากขนาดนี้  

 

 

การแสดงยังคงดำเนินต่อไป  

 

 

ภายในสิบห้านาที มีนักแสดงหญิงขึ้นไปแคสสามท่านด้วยกัน โดยรวมแล้วถือว่าเก่งกว่าคนแรกมาก แต่ไม่ได้เข้าถึงบทท่านประธานหญิงจอมเผด็จการมากนัก เพียงแค่ความรู้สึกที่ดูค่อนข้างแข็งแกร่ง ยังห่างจากในอุดมคติของเจียงอีหมิงอีกไกล  

 

 

เจียงอีหมิงอดนวดระหว่างคิ้วไม่ได้ “คนต่อไป”  

 

 

ตอนนี้เองหวังเฉี่ยวฮุ่ยมองลูกสาวแล้วยิ้มพูด “ซานซาน คนพวกนี้แสดงได้แย่มาก ก็ไม่รู้ว่าจะเอาอะไรมาสู้กับลูก”  

 

 

ได้ยินเช่นนี้ เฮ่อซานซานก็กระตุกมุมปากขึ้นเล็กน้อย หัวเราะเยาะที  

 

 

ผ่านไปอีกครู่ เฝิงอานหวาพลันลุกขึ้นมอง หวังเฉี่ยวฮุ่ยและลูกสาวพร้อมรอยยิ้ม “คุณเฮ่อ ตาคุณแล้ว”  

 

 

“อื้ม”  

 

 

เฮ่อซานซานพยักหน้า ลุกขึ้นยืน แสร้งทำท่าให้ดูสง่างาม ค่อยๆ ก้าวเดินไปยังตรงกลางของห้อง  

 

 

จากนั้นเฮ่อซานซานก็จ้องหุ่นจำลองที่อยู่บนเตียง พร้อมใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง “เลิกแกล้งตายได้แล้ว ลุกขึ้นเถอะ วันนี้ฉันจะเจรจากับคุณ ระหว่างเราก็ควรจะมีบทสรุปสักที…”  

 

 

“ซานซาน แสดงได้ดีมาก!” ด้านล่างเวที หวังเฉี่ยวฮุ่ยส่งเสียงปรบมือทันควัน  

 

 

เจียงอีหมิงสูดหายใจเข้าลึกๆ  

 

 

นี่คือนักศึกษาวิทยาลัยภาพยนตร์ปักกิ่งงั้นเหรอ?!  

 

 

ตนให้เธอแสดงเป็นท่านประธานหญิงจอมเผด็จการนะ!  

 

 

แล้วเฮ่อซานซานแสดงอะไร? คุณหนูที่ถูกเลี้ยงจนกลายเป็นเด็กเอาแต่ใจเหรอ?!  

 

 

แสดงเป็นตัวอะไรเนี่ย!  

 

 

ถ้าไม่ใช่เพราะโจวเฟิง เจียงอีหมิงสาบานเลยว่า เขาจะไล่ตะเพิดทั้งเธอและผู้ปกครองที่ส่งเสียงเอะอะโวยวายของเธอออกไปซะ!  

 

 

“เป็นไง เห็นหรือยัง แบบนี้สิถึงจะเรียกว่าทักษะการแสดง ศิลปินสายความสามารถ!” หวังเฉี่ยวฮุ่ยมองเจียงอีหมิงและเฝิงอานหวาพร้อมพูดอย่างโอ้อวด  

 

 

เห็นว่าเจียงอีหมิงกำลังจะปะทุแล้ว เฝิงอานหวาจึงรีบแอบกดมือของเจียงอีหมิงเอาไว้ แล้วกระซิบว่า “ใจเย็นๆ …นึกถึงท่านประธานโจวเอาไว้! จะล่วงเกินพ่อผู้ลงทุนไม่ได้นะ! ก็แค่นางรองหมายเลขสี่เท่านั้นเอง ก็ให้เธอไปเถอะ!”  

 

 

“แค่นางรองหมายเลขสี่หมายความว่าไง? นายรู้มั้ยว่าตัวละครนี้สำคัญแค่ไหน?” ใบหน้าของเจียงอีหมิงเผยความขึ้งโกรธเต็มประดา  

 

 

เฝิงอานหวาจนปัญญา จึงได้แต่คอยเกลี้ยกล่อมอยู่ข้างๆ …  

 

 

ขณะนี้เองนักแสดงหญิงหลายคนที่ตกรอบไปแล้ว พลันลุกขึ้นปรบมือให้เฮ่อซานซาน  

 

 

“คุณเฮ่อแสดงได้ดีมาก!”  

 

 

“ไม่เลว ทักษะการแสดงของคุณเฮ่อยอดเยี่ยมมากจริงๆ! เกิดมาเพื่อตัวบละครหลินเพียนรั่วแท้ๆ!”  

 

 

นักแสดงหญิงกลุ่มนี้ไม่ได้โง่ คนโง่ก็ดูท่าทีของเจียงอีหมิงและเฝิงอานหวาที่มีต่อเฮ่อซานซานออก ผู้หญิงคนนี้จะต้องมีเบื้องหลังที่แข็งแกร่งอย่างแน่นอน  

 

 

อย่างไรพวกเขาก็ตกรอบไปแล้ว งั้นก็ฉวยโอกาสตอนนี้พูดอะไรดีๆ สักหน่อย ไม่แน่ว่าอาจจะสานสัมพันธ์กับผู้หญิงคนนี้ได้  

 

 

ส่วนนักแสดงคนอื่นๆ แน่นอนว่าไม่อยากขัดแย้งกับเฮ่อซานซาน จึงเงียบไม่กล้าแสดงความเห็นต่าง  

 

 

เห็นบรรดานักแสดงหญิงที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงชมตัวเองเช่นนี้ เฮ่อซานซานพลันเหยียดมุมปากขึ้นเล็กน้อย  

 

 

ตั้งนานกว่าเฝิงอานหวาจะเกลี้ยกล่อมเจียงอีหมิงได้ จากนั้นจึงประกาศผลพร้อมรอยยิ้ม “คุณเฮ่อสุดยอดมาก เข้ากับตัวละครนี้เป็นอย่างมาก เพราะฉะนั้นเราตัดสินใจว่า จะมอบโอกาสให้คุณเฮ่อซานซาน”  

 

 

ได้ยินผลลัพธ์ตามที่คาดการเอาไว้ นักแสดงหญิงหลายคนพลันเข้าไปสานสัมพันธ์  

 

 

“ขอแสดงความยินดีกับคุณเฮ่อ!”  

 

 

“คุณเฮ่อขอแลกช่องทางการติดต่อหน่อยได้มั้ย?”  

 

 

ไม่ทันที่เฮ่อซานซานจะอ้าปาก เจียงอีหมิงที่อยู่บนเวทีกลับพูดพร้อมสีหน้าอันมืดมน “รีบอะไร! นักแสดงหญิงคนสุดท้ายยังไม่ทันได้แคสเลย เชิญหมายเลข 33”  

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด