ลืมรักเลือนใจ 37 งั้นดวลกันสักตั้ง

Now you are reading ลืมรักเลือนใจ Chapter 37 งั้นดวลกันสักตั้ง at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

           เผยอวี่ถังเปิดประตูรถอย่างหัวเสียแล้วเดินลงไป  

 

 

           คนในรถอีกห้าคันของอีกฝ่ายก็ลงจากรถเช่นกัน  

 

 

           คนที่เดินลงจากรถ GTR สีเงินที่เป็นผู้นำนั่น เป็นคุณชายผู้สูงศักดิ์คนหนึ่ง โอบสาวงามตัวสูงรูปร่างดีคนหนึ่งไว้ข้างกาย  

 

 

           คุณชายผู้สูงศักดิ์ผิวปากอย่างเย้ยหยัน “เฮ้ นี่มันเทพแห่งสายลมของเรา อนาคต F1 ไม่ใช่เหรอ? พาสาวมารับลมเหรอ? เรารบกวนพวกนายหรือเปล่า?”  

 

 

           ด้านหลังคุณชายผู้สูงศักดิ์คนนั้น ผู้ติดตามที่ย้อมผมสีเหลืองคนหนึ่งหลุดขำออกมา “พู่ เทพแห่งสายลมอะไรกัน แพ้พี่หนานทุกครั้ง! ไม่เคยชนะสักครั้ง!”  

 

 

           อีกคนที่อยู่ข้างๆ เองก็เสียดสี “ฉันว่าทีมรถพังๆ นั่น ก็คงใกล้สลายตัวแล้ว!”  

 

 

           คำพูดนี้เหมือนจะไปสะกิดจุดเผยอวี่ถังเข้า เด็กหนุ่มระเบิดอารมณ์ทันที “ซ่งเย่าหนาน! แม้ชนกระดูกนายให้หัก ทีมรถของฉันก็ไม่มีทางสลายตัว!”  

 

 

           ซ่งเย่าหนานพูดขึ้นเนือย “ใช่ซิ ไม่สลายๆ ถ้าพวกนายสลาย ใครจะมาเป็นที่โล่ทุกครั้ง?”  

 

 

           “ฮ่าๆๆๆๆ…” รอบๆ พลันหัวเราะลั่นกันอย่างครื้นเครง  

 

 

           เผยอวี่ถังคำรามสาปเสียงต่ำ “ซ่งเย่าหนาน นายอย่าอวดดี เจอกันสนามหน้า ฉันจะเอานายออกสนาม!”  

 

 

           ผู้ติดตามหัวเหลืองได้ยินแบบนี้ก็กลั้นขำไม่อยู่ “อย่าเอาแต่ปากเก่ง ไม่ต้องรอคราวหน้าหรอก ถ้าแน่จริงดวลกันตอนนี้เลยมั้ย?”  

 

 

           “ใช่! ดวลกันสักตั้ง!” คนอื่นๆ เองก็เสริมขึ้น  

 

 

           อย่างไรเผยอวี่ถังก็ยังวัยรุ่นเลือดร้อน จึงตอบตกลงทันที “ดวลก็ดวล!”  

 

 

           ฝ่ายตรงข้ามเหมือนกำลังรอคำนี้จากเผยอวี่ถัง พลันสบตากันอย่างไม่หวังดี  

 

 

           ซ่งเย่าหนานเหมือนยิ้มและไม่ยิ้มในขณะเดียวกัน “แข่งกันธรรมดาไม่สนุกหรอก เรามาเดิมพันกันหน่อยมั้ย!”  

 

 

           เผยอวี่ถัง “นายจะเดิมพันอะไร?”  

 

 

           ซ่งเย่าหนาน “เหอะๆ ง่ายมาก ถ้าฉันแพ้ นายจะทำอะไรก็ได้ แต่ถ้านายแพ้ นายต้องคุกเข่าคำนับลงพื้น แล้วเรียกฉันว่าพ่อ!”  

 

 

           “ดีๆๆ! พี่หนานการเดิมพันนี้ดี!”  

 

 

           “ฮ่าๆๆๆ…”  

 

 

           เผยอวี่ถังใบหน้าหม่นแสง “นาย…”             

 

 

           ซ่งเย่าหนานแค่นเสียงทีหนึ่ง “ทำไม? ไม่กล้าเดิมพันเหรอ? ถ้าไม่กล้าก็ช่างเถอะ! ไม่บังคับ!”  

 

 

           เผยอวี่ถัง “ได้ ฉันเดิมพันกับนาย!”  

 

 

           หลินเยียนที่เฝ้าดูอยู่ข้างๆ ปล่อยให้เด็กหนุ่มคนนี้ตกหลุมพรางของอีกฝั่งโดยไม่ได้ช่วยอะไร  

 

 

           ทำไมเผยอวี้เฉิงกับเผยหนานซวี่ถึงได้มีน้องชายที่โง่ขนาดนี้?  

 

 

           ไม่เห็นเหรอว่าอีกฝ่ายจงใจยั่วโมโหเขา ขุดหลุมพรางให้เขาตกลงไป?  

 

 

           เห็นได้ชัดว่าเขาไม่สามารถชนะได้  

 

 

           ไม่ว่าจะเป็นจากทักษะการขับรถของเขาหรือจากสภาพรถเองก็ไม่มีโอกาสชนะ  

 

 

           การแข่งรถเป็นวงการที่ใช้เงินเยอะมาก เธอดูออกว่า รถของเผยอวี่ถังเสียเงินไปไม่น้อยแล้ว แต่ก็ยังไม่พอ  

 

 

           แน่นอนว่าด้วยพื้นฐานครอบครัวของเผยอวี่ถัง เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีเงินแค่นี้  

 

 

           แต่จากบทสนทนาระหว่างพวกเขาพี่น้องก่อนหน้านี้ หลินเยียนก็พอจะเข้าได้ใจว่า เด็กคนนี้คงจะหนีออกจากบ้านจริงๆ  

 

 

           คนเหล่านี้ก็คงรู้ฐานะที่แท้จริงของเผยอี่ถัง…  

 

 

           หลินเยียนอดไม่ได้จริงๆ จึงเตือนอ้อมๆ “คุณชายสาม ประสิทธิภาพของรถของนายต่างจากคนอื่นไปหนึ่งระดับ…โอกาสที่จะชนะไม่มาก”  

 

 

           เผยอวี่ถังต่อว่าอย่างหัวเสีย “เธอจะเข้าใจอะไร! นี่เป็นรถที่ฉันเสียเงินไปอย่างมหาศาลเพื่อจ้างคนมาดัดแปลงใหม่! เป็นอาวุธลับของฉัน! จะต้องชนะคนพวกนั้นได้อย่างแน่นอน!”  

 

 

           หลินเยียน “…”  

 

 

           โอเคๆ เธอไม่เข้าใจ…  

 

 

           เอาที่เขาสบายใจแล้วกัน  

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด