ในวงการบันเทิงใครไม่รู้ว่าพลังแฟนคลับของเผยหนานซวี่แข็งแกร่งขนาดไหน ดาราหญิงคนไหนกล้าแย่งความนิยมจากเขา มีข่าวฉาวกับเขา ก็เหมือนกับรนหาที่ตาย  

 

 

หมายความอีกฝ่ายต้องการที่จะตายอย่างสิ้นซาก!  

 

 

น้ำเสียงของเจ้าหงหลิงค่อนข้างเย็น “ฉันเคยบอกแล้วไงว่าน้องสาวของเธอคนนี้เชื่อไม่ได้”  

 

 

“ฉันรู้อยู่แล้ว…”  

 

 

เรื่องมาถึงวันนี้ มีเหรอว่าเธอจะยังไม่รู้อีก  

 

 

หลินเยียนถอยหายใจ “พี่หลิง เรื่องที่เกิดขึ้นตอนแรก ฉันขอโทษด้วย…”  

 

 

“ไม่มีอะไรต้องขอโทษหรอกนะ ยังไงหล่อนก็เป็นน้องสาวของเธอนี่นา เธอเชื่อหล่อน ก็ไม่ได้มีอะไรผิด”  

 

 

เจ้าหงหลิงเอ่ยไปก็ชะงักงัน จู่ๆก็เอ่ยถามขึ้นว่า “จริงสิ ได้ยินว่าเธอแคสติ้งหนังเรื่องใหม่ของผู้กำกับเจียงอีหมิงใช่หรือเปล่า?”  

 

 

หลินเยียนพยักหน้า “ใช่ค่ะ”  

 

 

“จะไม่ถามละนะว่า…เธอได้โอกาสแคสติ้งมาได้ยังไง ฉันแค่อยากรู้ว่า เธอกล้าไปแคสต์หนังเรื่องนี้เชียวเหรอ!” ตอนที่เจ้าหงหลิงพูด เจือด้วยความเห็นใจและความเวทนาอย่างน่าประหลาด  

 

 

“เอ่อ…หนังเรื่องนี้…เป็นยังไงเหรอคะ” หลินเยียนถาม  

 

 

น้ำเสียงของเจ้าหงหลิงทำให้เธอเกิดลางสังหรณ์ที่ไม่ดีนัก  

 

 

เจ้าหงหลิงถามเสียงอ่อย “เธอรู้หรือเปล่าว่าตัวประกอบผู้ชายคนอื่นๆ ของหนังเรื่องนี้มีใครบ้าง?”  

 

 

หลินเยียนขมวดคิ้ว “ฉันไม่ได้ใส่ใจนักหรอกคะ รู้แค่ว่าพระเอกคือเผยหนานซวี่!”  

 

 

เธอจำไม่ได้ด้วยซ้ำไปว่าเธอยื่นประวัติให้กับหนังเรื่องนี้ด้วย และเพราะว่าเฮ่อซานซานเธอถึงได้สนใจขึ้นมาหน่อย  

 

 

ส่วนใหญ่ประวัติของเธอก็เป็นเรื่องที่จิตสำนึกในร่างกายเธอชอบเล่นตลกงั้นเหรอ?  

 

 

“พี่หลิง ตัวประกอบผู้ชายมีใครบ้างเหรอคะ?” หลินเยียนถาม  

 

 

เจ้าหงหลิงเอ่ยถามเนิบๆ “เสิ่นจาวมู่…”  

 

 

เพียงได้ยินชื่อนี้ สีหน้าของหลินเยียนก็พลันแน่นิ่ง “อะไรนะ? ให้ตายเถอะ!”  

 

 

เป็นนักแสดงชายที่เธอเคยมีข่าวฉาวด้วยนี่นา!  

 

 

เจ้าหงหลิงเอ่ยต่อไป “เว่ยสวีเฟิง”  

 

 

หลินเยียน “มะ…ไม่จริงใช่ไหมคะ?”  

 

 

นายคนนี้เธอเคยแย่งความนิยมกับเขานี่!  

 

 

เจ้าหงหลิง “ถังจยาเยี่ย”  

 

 

หลินเยียน “เอ่อ…”  

 

 

เธอเคยมีข่าวฉาวกับเขา แล้วก็เคยแย่งความนิยมกับเขาด้วย!  

 

 

หลังจากที่ฟังเจ้าหยางหงรายงานรายชื่อเซ็ตนี้แล้ว หลินเยียนตาโตอ้าปากค้า  

 

 

“จำผิดคนหรือเปล่า? เพิ่มเผยหนานซวี่เข้าไปอีกคนละก็ นี่…นี่ก็เท่ากับกองถ่ายแห่งความตายเลยนะ!” หลินเยียนเอ่ยอย่างไม่เชื่อ  

 

 

“เธอเพิ่งรู้หรือไง?” เจ้าหงหลิงเอ่ยอย่างเชื่องข้า แล้วโจมตีเธอเป็นครั้งสุดท้าย “อ๋อ จริงแล้ว เหลืออีกคน นักแสดงรับเชิญตัวฉกาจ หันอี้เซวียน”  

 

 

หลินเยียน “เหอะๆ…”  

 

 

มีดของฉันอยู่ไหน!  

 

 

เธอต้องเชือดตัวเองให้ตายไปซะ!  

 

 

หลินเยียนคว้ามีดหั่นผักที่อยู่บนโต๊ะ วังจิ่งหยางที่จ้องมองเธออยู่ตลอดเวลา รีบกดมือของเธอเอาไว้ในทันที “ใจเย็นน่า ใจเย็น…มีอะไรพูดกันดีๆนะ!”  

 

 

ราวกับว่าเจ้าหงหลิงจะรู้ปฏิกิริยาตอบสนองของหลินเยียนอยู่แล้ว เอ่ยขึ้นว่า “ในเรื่องร้ายก็ยังมีเรื่องดีอยู่น่า ความจริงแล้วเธอยังมีโอกาสพลิกวิกฤติเป็นโอกาสอยู่นะ เรื่องคราวนี้อาจจะฟาดเธอลงนรก ปีนขึ้นมาอีกไม่ได้ แต่ว่า ก็เป็นโอกาสพลิกฟื้นที่ดีที่สุดของเธอเชียวละ ขอเพียงแค่เธอมีความสามารถนั้น!”  

 

 

หลินเยียนตกอยู่ในภวังค์ของข่าวร้ายอันหนักหนาสาหัส ยังไม่อาจคืนสติได้ในทันที  

 

 

เจ้าหงหลิง “ทำไมเหรอ? คิดอะไรอยู่น่ะ?”  

 

 

หลินเยียนลูดลมหายใจเข้าลึก พูดกับเจ้าหลิงหงที่อยู่ในมือถือ “ฉันคิดอยู่ว่า…ฉันจะขออะไรจากผู้กำกับหน่อยได้หรือเปล่า…”  

 

 

เจ้าหงหลิงหัวเราะเสียงเย็น “ขออะไร? กลัวหรือไง? จะถอนตัวจากกองเหรอ?”  

 

 

หลินเยียน “ฉันอยากเพิ่มค่าตัว!”  

 

 

เจ้าหงหลิง “…”  

 

 

หลินเยียน “ฉันถ่ายหนังเรื่องนี้ด้วยชีวิตของฉันเลยนะ ไม่ควรเพิ่มค่าตัวหน่อยหรือไง?”