ลืมรักเลือนใจ 54 ขอให้โชคดี

Now you are reading ลืมรักเลือนใจ Chapter 54 ขอให้โชคดี at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

       เพราะความบริสุทธิ์ของเทพบุตร หลินเยียนจึงทำได้เพียงพยักหน้าอย่างใจสลาย “ไม่ต้องห่วง ฉันจะอยู่ให้ห่างที่สุด เท่าที่จะห่างได้!”  

 

 

           จ้าวหงหลิงเหมือนไม่ค่อยวางใจนัก จึงสั่งอีกว่า “ไม่ใช่แค่เผยหนานซวี่ ต้องรักษาระยะห่างกับนักแสดงชายทุกคน!”  

 

 

           หลินเยียนกระตุกมุมปากเล็กน้อย “…”  

 

 

           เป็นศัตรูกับแฟนคลับหญิงทั้งวงการบันเทิง นี่มันเวรกรรมอะไรของเธอเนี่ย…  

 

 

           “รู้แล้ว ฉันจะระวัง” หลินเยียนถอนหายใจ  

 

 

           ฟังคำสั่งจากอีกฝั่งสายแล้ว หลินเยียนรู้สึกอุ่นวาบขึ้นในใจอย่างควบคุมไม่อยู่ และอดพูดไม่ได้ว่า “พี่หลิง ขอบคุณ ขอบคุณพี่จริงๆ…ฉันไม่คิดเลยว่า พี่จะโทรหาฉัน…”  

 

 

จ้าวหงหลิง “อย่าคิดมาก ตั้งแต่เข้าวงการฉันดูแลนักแสดงมามากมาย เธอเป็นจุดด่างพ้อยเดียวของฉัน ฉันก็แค่อยากล้างความบริสุทธิ์ให้ตัวเอง”  

 

 

           หลินเยียนพูดอะไรไม่ออกทันที “อ่อ…”  

 

 

           ขอโทษจริงๆ นะพี่สาว…  

 

 

……  

 

 

           หลังจากวางสายจากจ้าวหงหลิง หลินเยียนก็นอนอยู่บนโซฟาอย่างหมดอาลัยตายอยาก  

 

 

           เมื่อครู่นี้วังจิ่งหยางได้ยินเรื่องราวทั้งหมด จึงตบไหล่เธออย่างเห็นใจ “ถึงขนาดที่แฟนคลับหญิงทั้งวงการบันเทิงตามฆ่า ความจริงเธอเป็นคนแรกเลยนะ! ฉันก็ไม่รู้ว่าควรพูดอะไรดี คงได้แต่…อวยพรให้เธอโชคดี!”  

 

 

           ก็ไม่รู้ว่าหลินเยียนนึกอะไรออก พลันลุกพรวดพราดขึ้นจ้องวังจิ่งหยางเขม็ง “อวยพรให้ฉันโชคดียังไม่พอ! ฉันมีเรื่องให้นายช่วย!”  

 

 

           “ช่วยอะไร?”  

 

 

           “ตอนนี้ฉันคงออกไปไหนไม่ได้ นายช่วยไปซื้อของให้ฉันหน่อย!”  

 

 

           “เธอต้องการของใช้ส่วนตัวใช่มั้ย ฉันไปซื้อให้ก็ได้! ถึงกับต้องโหดกับฉันขนาดนี้?” วังจิ่งหยางนวดแขน  

 

 

           หลินเยียนส่ายหน้า “ไม่ใช่ๆ ไม่ใช่ของใช้ส่วนตัว ฉันอยากได้ดาบไม้ท้อ… เหรียญทองแดง…กระจกแปดเหลี่ยม… อ้อกระเทียม เอากระเทียมมาด้วยก็ได้…”  

 

 

           วังจิ่งหยางมองเธอด้วยสีหน้าที่ยากจะเปรียบเปรย พลันยื่นมือออกไปลูบหน้าผากเธอ “เธอเป็นอะไร? ตกใจจนเป็นโรคแล้วจริงๆ เหรอ?”  

 

 

           หลินเยียนตบมือของเขาออก “เฮ้ย นายไม่ต้องสนใจฉันแล้ว เอาเป็นว่ารีบเตรียมของพวกนี้ให้ฉันอย่างเร็วที่สุด ฉันต้องใช้!”  

 

 

วังจิ่งหยาง “…”  

 

 

           หลินเยียนกัดเล็บ แอบคิดใคร่ครวญ ความจริงศัตรูอันดับหนึ่งของเธอในตอนนี้ไม่ใช่แฟนคลับหญิงของวงการบันเทิงทั้งวงการ แต่เป็น…ไอ้คนในร่างกายเธอที่โผล่ออกมาควบคุมเธอได้ตลอดเวลา…  

 

 

           เธอจะต้องหาวิธีกำจัดไอ้คนนั้นซะ มิฉะนั้นถ้าไอ้คนนั้นไปใกล้ชิดกับใครคนใดคนหนึ่งในบรรดานักแสดงชายพวกนั้นโดยไม่ได้ตั้งใจตอนที่เธอไม่รู้…ต้องแย่แน่!  

 

 

           โดยเฉพาะเผยหนานซวี่ ถ้าไอ้คนนั้นคิดไม่ซื่อกับเผยหนานซวี่ขึ้นมาจริงๆ จะทำอย่างไร?  

 

 

           เธอลองคิดดูแล้ว ตอนนี้มีเพียงสองความเป็นไปได้ หรือไม่เธอก็เป็นโรคหลายบุคลิก แต่ตอนที่ไปหาหมอ หมอก็บอกแล้วว่าเธอปกติดี  

 

 

           ถ้าตัดความเป็นไปได้นี้ ถ้าอย่างนั้นก็เหลือเพียงความเป็นไปได้เดียว…  

 

 

           ถูกผีเข้าสิงจริงๆ งั้นเหรอ?  

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด