สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน 185 ต้องการให้คุณออกงานอย่างอลังการ​

Now you are reading สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน Chapter 185 ต้องการให้คุณออกงานอย่างอลังการ​ at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

บทที่ 185 ต้องการ​ให้​คุณ​ออกงานอย่างอลังการ​

โห้หลีเฉินพูดเสียงต่ำ “ไม่ใช่​งานพิเศษ​อะไรหรอก”

งานเลี้ยง​ธรรมดาทั่วไป​ จำเป็น​ต้อง​ตัดชุด​ราตรีหรูหรา​ขนาดนี้ด้วยเหรอ โห้หลีเฉินจะใช้เงิน​ฟุ่มเฟือย​ไปหรือเปล่า​

เย้นหว่านบ่นพึม​พำ​ ก่อนจะเดินดูรอบชุดราตรี​สามรอบ เพื่อชื่นชม​ผลงาน​ออกแบบของดีไซเนอร์​ชื่อดัง​

เย้น​หว่านนึก​อะไรขึ้นมาได้ จึงรีบหันหน้า​กลับไปมองโห้หลีเฉิน

“คุณ​โห้คะ ฉันเลิกงานกลับมา แล้ว​ค่อยมาแต่งหน้า​ทำผม ก็น่าจะทันเวลาไปงานเลี้ยง​นี่คะ”

โห้หลีเฉินเม้มปาก​ “ทันเวลา คุณ​เอาชุดไปที่บริษัท​ด้วย ที่บริษัท​มีช่างแต่งหน้า​ให้เขาช่วยแต่งหน้าคุณ​เลยก็ดี”

โห้หลีเฉินพูดขึ้นมาอีก “ที่จริง​วันนี้​คุณ​ไม่ต้อง​ไปทำงานก็ได้ ช่วงเช้า​คุณ​พักผ่อน​ให้​สบาย ส่วนช่วงบ่ายค่อยแต่งหน้าทำผม ตอนกลางคืน​เราค่อยออกเดินทาง​”

ฟังดูแล้ว ดูเหมือน​จะเป็นการจัดการ​ที่ไม่เลวเลยทีเดียว

เย้นหว่านลังเล​ใจอยู่สักพัก แต่ก็ยังส่ายหน้า​ปฏิเสธ​ “งานที่บริษัท​ฉันยังทำไม่เสร็จ​ อยู่​ที่บ้านก็ไม่มีอะไรทำ ฉันไปเคลียร์​งานที่บริษัท​ดีกว่า​ค่ะ คุณ​โห้คะ วันนี้​คุณ​ไม่ไปบริษัท​เหรอ​คะ​”

เย้นหว่านพูดด้วยความสงสัย​ เช้าวันนี้โห้หลีเฉินไม่ได้ตื่นนอน​ก่อนเธอ ดูท่าเขาคงจะตั้งใจไว้ตั้งแต่แรก​แล้ว​ว่า​จะไม่ไปที่บริษัท​

งั้นเธอไปที่บริษัท​คนเดียว จะสะดวกหรือเปล่า​

พอเห็น​สีหน้า​ของ​เย้นหว่าน โห้หลีเฉินก็มองความคิด​ของ​เธอออกทั้งหมด​

จริงอยู่​ที่​งานเลี้ยง​คืนนี้เขาให้ความสำคัญมาก ดังนั้น​เขาจึงตั้งใจหยุดงานหนึ่งวัน ไม่ไปที่บริษัท​ แล้ว​ยังเตรียมสั่งงานลูกน้อง​ไว้แล้ว ให้ตอนบ่ายมาแต่งหน้า​ทำผมให้เย้นหว่าน

แต่ว่า โห้หลีเฉินยังคง​พยักหน้า​ให้​ “ไปอยู่”

เย้นหว่านได้ยิน​ก็​ถอนหายใจ​อย่าง​โล่งอก​ ก่อนจะยิ้มละไม​ แล้วพูด “งั้นหลังจากเลิกงานแล้ว พวกเราออกเดินทางจากบริษัท​เลยนะคะ”

“ได้ครับ”

โห้หลี​เฉิน​พยักหน้าตกลง

ยังคงเหมือนเดิม​ หลังจาก​ที่​เย้นหว่านกับโห้หลีเฉินมาถึงบริษัทด้วยกัน​ ก็แยกย้าย​กัน​ไปทำงานส่วนของตัวเอง

หลังจาก​จัดงานแถลงข่าว​เรียบร้อย​ เธอก็ได้เป็นดีไซเนอร์​ที่มีชื่อเสียง​แล้ว งานในมือจึงเยอะขึ้นด้วย

ก็ถือว่าเป็นงานที่มีอิสระ​ เย้นหว่านมาถึงห้องทำงานก็เริ่มวางแผนงานทั้งหมด​ ใช้เวลาที่มีให้เป็นประโยชน์​ที่สุด ก่อนจะไปหาเย้นเหวินหนานเพื่อขอให้​ช่วยแต่งหน้าทำผมให้เธอ

แบบนี้พอเลิกงานจะได้เดินทางไปพร้อมกับโห้หลีเฉินได้เลย ไม่ทำให้​เขาต้องเสียเวลาด้วย

เย้นหว่านวางแผน​อย่างดี แต่ว่า เหตุการณ์​ไม่คาดฝัน​ก็เกิดขึ้น​กะทันหัน​

“กริ๊ง​กริ๊งกริ๊ง”

เสียงโทรศัพท์​ของ​เย้นหว่านดังขึ้นมา สายที่โทรเข้ามาคือกู้จื่อเฟย

ในเวลาแบบนี้กู้จื่อเฟยโทรมาหาเธอทำไมกัน

เย้นหว่านประหลาด​ใจ​ แต่ก็รีบกดรับสายทันที “ฮัลโหล​ จื่อเฟย”

“ฮือฮือฮือ เสี่ยวหว่าน ช่วยฉันด้วย รีบมา…”

อีกฝั่ง​ของโทรศัพท์ มีเสียงร้องไห้ของ​กู้จื่อเฟยดังเข้ามา

เย้นหว่านตกใจ “จื่อเฟย เธอเป็นอะไรไป เกิดอะไรขึ้น​”

“ฉันเจ็บท้องมากเลย เหงื่อไหลเต็มตัวไปหมด ลุกขึ้น​ยืน​ก็ไม่ไหว เจ็บจะตายอยู่แล้ว​ พ่อกับแม่ฉันเดินทางไปทำธุระ​ต่างเมือง​ ฉันไม่รู้​จะ​ขอ​ความช่วยเหลือ​จากใคร​แล้ว นอกจากเธอ…”

“เธออย่าเพิ่งรีบร้อน​ เดี๋ยว​ฉันจะรีบไปหาเธอ รีบบอก​มาว่าตอนนี้​เธออยู่​ที่ไหน”

เย้นหว่านพูดไปด้วยเก็บกระเป๋า​ไปด้วย ก่อนจะรีบเดินออกจากห้องไป

ลั่วอานเห็นเย้นหว่านจะออกไปข้างนอก​ จึงรีบวิ่งตามมา แล้ว​ถามอย่างสงสัย​ “พี่เย้นหว่านคะ เกิดอะไรขึ้น​คะ”

“เพื่อนของพี่ไม่สบาย พี่ต้องไปหาเธอ”

เย้นหว่านพูดสั่งงานเล็กน้อย​ ก่อนจะรีบเดินออกไปทันที

เธอเดินเข้าไปในลิฟต์ ก่อนจะนึกขึ้น​ได้​เรื่องที่ตอบตกลง​จะไปงานเลี้ยง​กับโห้หลีเฉินคืนนี้ แต่คืนนี้เธอคงไปร่วมงานไม่ได้แล้ว

เธอจึงรีบกดโทรหาโห้หลีเฉินทันที

“ตรู๊ด​ตรู๊ดตรู๊ด”

เสียงโทรศัพท์​ดัง​อยู่​สักพัก​ แต่ก็ไม่มีคนรับสาย

เย้นหว่านลังเล​ใจ ก่อนจะกดลิฟต์ขึ้นไปชั้นสูงสุดที่เป็นห้องทำงานของประธานบริษัท

พอขึ้นมาถึง เธอยังเดินไม่ถึงห้องทำงานของประธาน​บริษัท​ ตอนที่​เดินผ่านห้องประชุม​ พอมองเข้าไปข้างในผ่านกระจก​ พบว่าโห้หลีเฉินกำลังนั่งประชุม​อยู่​ข้างในนั้น

และคนที่อยู่​ในห้องประชุม​ ดูเหมือน​จะ​เป็นบรรดา​ผู้บริหาร​ของ​บริษัท​ทั้งหมด

ดูท่าการประชุม​ในครั้งนี้​ จะสำคัญ​มาก

เธอจะเข้าไปรบกวนโห้หลีเฉินไม่ได้ พอคิดได้แบบนั้น เย้นหว่านก็หันหลัง​กลับ​ แล้ว​เดินเข้าไปในลิฟต์​อีกครั้ง

เธอคิดว่ารอให้​โห้หลีเฉินประชุมเสร็จแล้ว เธอค่อยโทรหาเขาอีกที

เย้นหว่านเรียกรถแท็กซี่​ แล้ว​ตรงไปที่บ้านของกู้จื่อเฟย

ตอนที่​เธอมาถึง กู้จื่อเฟยกำลังนอนม้วนตัวอยู่บนเตียง สีหน้า​ซีดเซียว​ มีเหงื่อไหลเต็มหน้า ดูแล้วคงจะทรมานมาก

“จื่อเฟย เธอเป็นอะไรไป”

เย้นหว่านรีบเดินเข้าไปหา ก่อนจะช่วยพยุงเธอลุกขึ้น​มา

ในเวลานี้กู้จื่อเฟยอ่อนเพลียมาก แทบจะไม่มีเรี่ยวแรง เสียงของเธอเบามาก “ฉันเองก็ไม่รู้​เหมือนกัน​ อยู่​ๆมันก็เจ็บขึ้นมา เหมือนจะเป็นไส้ติ่ง​อักเสบ​ เสี่ยวหว่าน เธอช่วยพาฉันไปโรงพยาบาล​ที”

“ได้ เธอทนไว้ก่อนนะ ฉันจะรีบพาไปโรงพยาบาล​เดี๋ยว​นี้เลย”

เย้นหว่านช่วยพยุงกู้จื่อเฟยขึ้นมาอย่างระมัดระวัง​ ก่อนจะเดินออกไปข้างนอก

พอมาถึงโรงพยาบาล​ กู้จื่อเฟยก็ถูกพาเข้าห้องฉุกเฉิน​ทันที

เย้นหว่านยืนรออยู่หน้าห้องฉุกเฉิน​อย่างร้อนใจ เธอเดินไปเดินมาไม่หยุด กลัวว่า​จะเกิดอะไรขึ้นกับกู้จื่อเฟย

ถึงแม้​กู้จื่อเฟยจะเป็นคุณหนู​ตระกูล​ใหญ่​ แต่เธอไม่เคยทำตัวเอาแต่ใจ เธอเป็นเพื่อนกับเย้นหว่านตั้งแต่​สมัยมัธยมต้น​ ตอนนั้น​พวกเธอรู้สึก​ถูกชะตา​กันจึงเล่นด้วยกัน

หลังจาก​ที่ผ่านไปหลายปี พวกเธอก็ยังเป็นเพื่อนสนิท​กันมาตลอด

“กริ๊ง”

ไม่รู้​ว่า​เธอรอมานานเท่าไหร่​แล้ว​ ในที่สุด​ประตู​ห้อง​ฉุกเฉิน​ก็เปิดออกมา

เย้นหว่านรีบเดินเข้าไป ก่อนจะเห็นกู้จื่อเฟยนอนหมดสติ​อยู่​บนเตียง จึงรีบถามหมอ “คุณ​หมอคะ เพื่อนของฉันเป็นยังไง​บ้าง​คะ​”

“คนไข้เป็นไส้ติ่ง​อักเสบครับ ตอนนี้ทำการผ่าตัดเรียบร้อย​ ต่อจากนี้​แค่พักรักษาตัว​ดีๆ ก็ไม่เป็นอะไรมากแล้วครับ”

หมอพูดเสร็จ​ ก็ถอดหน้ากากอนามัยออก แล้วเดินจากไป

เย้นหว่านวางใจขึ้นมาบ้าง เธอเดินตามหลังพยาบาล​ที่เข็นเตียงคนไข้ที่มีกู้จื่อเฟยนอนอยู่ไปที่ห้องพักคนไข้

ห้องพักคนไข้​วีไอพี สะอาด​และ​เงียบสงบ​มาก

หลังจากที่เย้นหว่านฟังคำแนะนํา​ของพยาบาล​จนจบ ก็เดินไปส่งพยาบาล​ออกจากห้อง

เธอหันหลัง​กลับ​เข้าห้อง พบว่ากู้จื่อเฟยลืมตาตื่นขึ้น​มา​แล้ว

เย้นหว่านรีบเดินเข้าไปหาเธอ ก่อนจะถามไถ่​ด้วยความเป็นห่วง “ตื่นแล้วเหรอ รู้สึก​เป็นยังไง​บ้าง​ เจ็บมากไหม”

“ยาชายังไม่หมดฤทธิ์​ ก็เลยยังไม่รู้​สึก​อะไร​เลย”

เสียงพูด​ของ​กู้จื่อเฟยอ่อนแรงมาก แต่รอยยิ้มของเธอยังคงหลงเหลือ​อยู่

เมื่อเทียบ​กับ​ก่อนหน้านี้​ที่รู้สึก​เจ็บ​จนแทบตาย​ ตอนนี้เธอกลับมาเป็นกู้จื่อเฟยผู้ร่าเริง​อีกครั้ง

“เสี่ยวหว่าน ขอบใจ​นะ​ โทรไปหาเธอแบบกะทันหัน​ แต่เธอก็รีบเดินทาง​ไป​พาฉันมาโรงพยาบาล​”

“ขอบใจอะไรกัน เธอเป็นเพื่อนรักของฉันนะ เธอต้องการ​ความช่วยเหลือ​ฉันก็ต้องมาเป็นคนแรกอยู่แล้ว”

เย้นหว่านเดินมาที่เตียงคนไข้ ช่วยกู้จื่อเฟยคลุมผ้าห่ม ก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ข้างเตียง

กู้จื่อเฟยยิ้มแฉ่ง​ “สมแล้วที่เป็นเพื่อนรักของฉัน ฉันรู้สึก​ซาบซึ้งใจ​มาก รอฉันหายดีจะจูบทดแทน​ให้นะ”

พอพูดจบ เธอก็มองไปทั่วห้อง​ แต่ก็ไม่เห็นนาฬิกา

จึงถามขึ้นมา “เสี่ยวหว่าน กี่โมงแล้ว”

เย้นหว่านดูนาฬิกา​ข้อมือ​ แล้วตอบ “หนึ่ง​ทุ่มครึ่งแล้ว มีอะไรหรือเปล่า​”

“หนึ่งทุ่ม​ครึ่งแล้วเหรอ”

กู้จื่อเฟยตกใจ มองหน้าเย้นหว่านอย่างอารมณ์เสีย​ “ถ้ารู้​อย่างนี้​ฉันโทรเรียกรถพยาบาล​ไม่โทรเรียกเธอมาดีกว่า เอ่อ ฉันทำให้​เธอเสียเวลาถึงขนาด​นี้​ ตอนนี้​เธอ​ยัง​ไปทันไหมเนี่ย​”

เย้นหว่านประหลาด​ใจ​ “ยังไปทันไม่ทันอะไรเหรอ”

“ก็งานเลี้ยง​ของคุณโห้หลีเฉินไง วันนี้เป็นวันเกิด​ของ​เขา เธอเป็นคู่หมั้น​ของ​เขา เขาต้องเชิญเธอไปด้วยอยู่แล้ว”

เย้นหว่านตกตะลึง​ไปทันที

หมายความ​ว่า​ยังไง​ วันนี้เป็นวันเกิด​ของ​โห้หลีเฉินอย่างนั้น​เหรอ

งั้นงานเลี้ยง​ในคืนนี้ก็คืองานเลี้ยง​ฉลอง​วันเกิด​ของ​เขาน่ะสิ…

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด