บทที่​654 โห้หลีเฉิน คุณมันคนลามก

ทำต่อ? ทำต่อบ้าอะไรล่ะ ไม่ต้อง​มา​พูด​เลย

จู่ๆเย้นหว่านก็รู้สึกว่าทั้งร่างกาย​ของเธอเจ็บขึ้นมาอีกครั้ง …

“ ไม่ … เอานะ… ”

เธอรีบปฏิเสธออกไปอย่างรีบร้อน​ แต่เธอแค่อ้าปากก็ถูกจูบปิดปากแล้ว …

——

ท้องฟ้าค่อยๆสว่างขึ้น

แสงแดดเล็ดลอดผ่านช่องว่างของผ้าม่านเข้ามา ทำให้ภายในห้องสว่างไสวขึ้นช้าๆ

บนเตียงใหญ่มีสองร่างกำลังกอดกันกลม

ขนตาของชายหนุ่มเริ่มขยับ เขาลืมตาตื่น ก่อนที่เขาจะยกมือขึ้นเพื่อบังแสงแดดที่ส่องหน้าของหญิงสาวอย่างเป็นธรรมชาติ

หญิงสาวขมวดคิ้วอย่างไม่ชอบใจ แล้วค่อยๆคลายออก

ก็นอนหลับไปอีกครั้ง

โห้หลี​เฉิน​ยกแขนขึ้นเพื่อทำการบังแสงแดด แล้ว​มองคนในอ้อมแขนด้วยสายตาที่อ่อนโยนและรักใคร่

จนถึงตอนนี้ เขาตื่นนอนอย่างเต็มรูปแบบ​ และจ้องมองใบหน้า​ยามนอนหลับ​ของ​เย้นหว่าน เขาก็ยังรู้สึกเหมือนอยู่ในความฝัน

แต่ตอนนี้​เธอนอนอยู่ในอ้อมแขนของเขาจริง และเขาก็ได้ทำสิ่งที่สนิทแนบชิด​ที่สุดในโลกกับเธอไปแล้ว​ด้วย

ในอีกความหมาย​หนึ่ง เธอได้​กลายเป็นผู้หญิงของเขาโดยสมบูรณ์แล้ว

จากนี้จะไม่มีใครแยกพวกเขาออกจากกันได้อีก

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน แขนของโห้หลี​เฉิน​ก็ยังคง​ยกขึ้นบังแดดให้ ตามการเคลื่อนตัวของ​ดวงอาทิตย์ คอยบังแสงแดดให้เย้นหว่านอยู่อย่างนั้น

หลังจาก​ที่เย้นหว่านนอนหลับเพียงพอแล้ว เธอค่อยๆขยับเปลือกตาและลืมตาขึ้นช้าๆ

พอเธอลืมตาขึ้นมา เธอก็เห็นใบหน้าหล่อเหลากำลังอยู่ใกล้เธอมาก เขากำลังมองเธอด้วยแววตา​ที่ลึกซึ้งและอ่อนโยน

หัวใจของเย้นหว่าน อดที่จะเต้นแรงจังหวะไม่ได้

เธอกะพริบตาปริบๆ แล้ว​พูดด้วยสีหน้า​แดงก่ำว่า “คุณตื่นนานแล้วเหรอคะ”

นี่เขากำลังรอเธอตื่นอยู่ใช่ไหม​

โห้หลี​เฉิน​เม้มริมฝีปาก “ไม่ได้นานเท่าไหร่​ครับ”

เย้นหว่านกลอกตาไปมา และเธอสังเกตเห็นว่าแขนของโห้หลี​เฉิน​ที่ยกขึ้นบังแสงแดดให้เธออยู่พอดี

เธอมองไปนอกหน้าต่าง จึงเห็นว่าม่านไม่ได้ถูกดึงปิดจนสุด เผยให้เห็นช่องว่างให้แดดส่องเข้ามาได้

ดังนั้นหมายความว่าโห้หลี​เฉิน​ยกมือบังแสงแดด​ให้เธอมาตลอด​อย่างนั้นเหรอ

ดวงตาของเย้นหว่านกะพริบปริบๆ “ทำไมคุณไม่เดินไปปิดผ้าม่านล่ะคะ”

เมื่อคืนวุ่นวายเกินไป อีกทั้งยังเป็นช่วงกลางคืน​อีกด้วย จึงไม่มีใครสังเกตเห็นว่าผ้าม่านปิดสนิทหรือเปล่า​ แต่ถ้าเป็นเวลาเช้าแล้วโห้หลี​เฉินเองก็ตื่นแล้วด้วย เขาน่าจะเดินไปปิดผ้าม่านได้

โห้หลี​เฉิน​มองไปที่ เย้นหว่านอย่างมีความหมายแฝง สายตาของเขาเลื่อนมองไปตามใบหน้าของเธอ จนถึงคอและไหล่ของเธอ …

เขายิ้ม และพูดเบา ๆ “ฉันไปไม่ได้”

เย้นหว่านตกตะลึง เมื่อมองตามสายตาของเขาไป เธอก็ต้องตะลึง เมื่อเห็นว่าเธอนอนอยู่ในอ้อมแขนของเขาโดยนอนทับแขนข้างหนึ่งของเขาอยู่​ และมือของเธอก็กอดอยู่ที่เอวของเขาด้วย

พวกเขาสองคนแทบจะนอนแนบสนิท​กัน โดยไม่ได้ใส่เสื้อผ้าด้วย

แก้มของเย้นหว่านแดงก่ำขึ้นมาทันที เธอรู้สึก​อายมาก เพราะเธอกอดเขาไว้ เขาไม่อยากปลุกเธอตื่น เขาจึงลุกขึ้นไปปิดม่านไม่ได้

แต่ภาพนี้ มันน่าอายเกินไปแล้ว

อีกทั้ง ในสมองของเย้นหว่านยังนึกถึงฉากความบ้าระห่ำเมื่อคืนนี้ขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้

เธอรีบดึงผ้าห่ม แล้วลุกขึ้นนั่งด้วยท่าทางเขินอาย​

เธอเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักว่า “ฉัน ฉันขอไปอาบน้ำก่อนนะคะ”

พอพูดจบ เย้นหว่านก็ตั้งท่าจะลงจากเตียง

ถึงแม้จะเคยมีอะไรกับโห้หลี​เฉิน​หลายครั้งแล้ว แต่การอิงแอบ​แนบชิด​โดยที่สติสัมปชัญญะ​ยังคงสมบูรณ์​ นี่ถือเป็นครั้งแรกจริงๆ​

ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อคืน​นี้โห้หลี​เฉิน​ยังไม่มีสติอีกด้วย

การที่ต้องเผชิญหน้า​กับ​โห้หลี​เฉิน​ในตอนนี้ เย้นหว่านยังคงรู้สึกเขินอายและทำตัวไม่ถูก​

โห้หลี​เฉิน​คว้าแขนของเย้นหว่านไว้ และมองหน้าเธออย่างมีเลศนัย​

เสียงที่น่าดึงดูดใจ​มาก“เย้นหว่านครับ”

ร่างกายของเย้นหว่านแข็งเกร็ง ก่อนจะหันหน้า​ไป​มองเขาด้วยท่าทางเอียงอาย “มีอะไรคะ”

สีหน้าของเธอเหมือนทำอะไรไม่ถูก​ เธอห่อครึ่งร่าง​ด้วยผ้าห่ม แขนข้างหนึ่งถูกเขาดึงไว้ ทำให้​แผ่นหลังของเธอเปิดเผยออกมาสู่สายตา

และตอนที่เธอหันกลับมามองที่เขา ทำให้​ผิวขาวเนียนนุ่มบริเวณหน้าอกของเธอเปิดเผยออกมาเป็นส่วนใหญ่​ …

แม้ว่าเขาจะจ้องมองมาทั้งคืน แต่สถานการณ์​แบบ​นี้​ ช่วงเช้าแบบนี้ ได้รับสารอาหารมากขนาดนี้ จมูกของเขาเริ่ม​ร้อนขึ้นมา

โห้หลี​เฉิน​มองไปที่เย้นหว่าน เขานิ่งเงียบไปสักพัก ก่อนที่จะพูดต่อ

“ เรื่องที่เกิดขึ้น​เมื่อคืน คุณรู้สึก​เสียใจไหม”

พวกเขาสัญญากันไว้แล้วว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดชีวิต แต่เรื่องแบบนี้ ต้องเกิดจากความเต็ม​ใจของทั้งสองฝ่ายถึงจะดีที่สุด

แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกะทันหันเมื่อคืนนี้ โห้หลี​เฉิน​ถูก​วางยา หลังจากที่มั่นใจว่าเป็นเย้นหว่าน เขาก็ควบคุม​ตัวเองไม่ไหวอีกต่อไปและเขาก็ครอบครองเธอไปโดยสัญชาตญาณ

ในตอนนั้น เขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ และไม่รู้​ว่า​เธอเต็มใจหรือไม่

แล้วความรุนแรงของเขาเมื่อคืนนี้ จะทำให้เธอตกใจหรือเปล่า​

เน้นหว่านตกตะลึง แก้มของเธอก็แดงมากขึ้นไปอีก

เธอจะตอบคำถามที่น่าอับอายอย่างนี้ได้อย่างไร

ดวงตาของเธอกะพริบปริบๆ เธอพยายามแกะมือออก แล้วพูดด้วยท่าทีเขินอาย

“ โห้หลี​เฉิน​ ช่วงเช้าแบบนี้ อย่ามาพูดอะไรลามกแบบนี้อีกนะ ฉันจะไปอาบน้ำแล้ว​จริงๆ​”

หลังจากนั้น ดูเหมือนเธอจะกลัวว่าโห้หลี​เฉิน​ขวางเธออีกครั้ง เธอจึงดึงผ้าห่มและกระโดดลงจากเตียงไปอย่างรวดเร็ว​

ส่วนโห้หลี​เฉินที่ใช้ผ้าห่มผืนเดียวกัน​คลุมร่าง พอถูก​ดึงออกไป ร่างกายเปลือยเปล่า​ของเขาก็ถูกเปิดออกมาทันที

โห้หลี​เฉิน​รู้สึกเหนื่อย​ใจไปตามๆกัน

ยังไม่ทันได้ทำอะไร ก็มีเสียง “โอ๊ย​”ดังขึ้นมา ก่อนจะเห็นว่าเย้นหว่านที่ห่อตัวด้วยผ้าห่มสะดุด​ล้มลงที่พื้น

โห้หลี​เฉินกำขมับ ก่อนจะ​รีบกระโดดลงจากเตียง​ และเข้าไปช่วยพยุงเธอ

“เป็นยังไงบ้าง เจ็บตรงไหน​หรือเปล่า​”

เย้นหว่านทรุดตัว​ลงบนพื้น และเงยศีรษะขึ้น พอดีกับตรงต้นขาที่ตรงยาวของชายหนุ่ม ที่ยืนอยู่ด้านบน …

“กรี๊ด”

เย้นหว่านหลับตาและกรีดร้อง “โห้หลี​เฉิน​ คนลามก”

โห้หลี​เฉิน​นิ่งชะงัก​ไป​ ก่อนจะสังเกตเห็นว่าเขาไม่ได้สวมอะไรเลย

เขาไม่ได้มีนิสัยชอบโชว์เรือนร่าง ต้องมายืนเปลือยแบบนี้ เขาเองก็ไม่คุ้นชิน​เหมือนกัน​

อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นท่าทางที่ขี้อายของเย้นหว่าน ดวงตา​ของ​เขาก็ส่องประกายพร้อมกับรอยยิ้มที่ตลกขบขัน​

เขานั่งยองๆตรงหน้าเธอแล้วยิ้มกริ่ม​

“ เมื่อคืนถูกมันครอบครอง​ตั้งหลายครั้งแล้ว ทำไมยังเขินอยู่ล่ะ”

เย้นหว่านยิ่งรู้สึกอายมากขึ้นเมื่อพูดถึงเรื่องเมื่อคืน

เธอปิดตา และพูดตะกุกตะกัก “คุณ คุณ ฉัน ฉัน … ก็ฉันยังไม่ชิน … “

เมื่อเห็นคำตอบของเย้นหว่าน โห้หลี​เฉิน​ก็ยิ่งยิ้มเจ้าเล่ห์​มากขึ้น​

เขายื่นมือไปแตะที่คางของเย้นหว่าน ให้ใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอเงยหน้า​ขึ้นมา

ใบหน้าหล่อเหลาขยับเข้าใกล้​เธอ แล้วพูดเสียงต่ำอย่างคลุมเครือ

“มองมันบ่อยๆ เดี๋ยวก็ชิน”