คุณป้าได้ยินแล้ว ก็มีเหงื่อซึมออกมาจากหน้าผาก

สายตาเธอไม่อยู่กับที่ ตะโกนพูดอย่างกล้าหาญว่า

“ฉันไม่รู้ว่าเธอกำลังพูดอะไร เธออย่ามาพูดจาพล่อยๆนะ อย่ามาใส่ร้ายคนอื่นแบบนี้สิ!”

ความบ้าบิ่นของคุณป้า และไร้เหตุผล เย้นหว่านเคยเห็นมาแล้ว

เธอขี้เกียจทะเลาะกับคุณป้าคนนั้น ยื่นมือไปหยิบถ้วยตรงหน้าเสี่ยวซื่อขึ้นมา

“มีพิษหรือไม่ เอาไปตรวจดูก็รู้แล้ว! เธอกล้าทำร้ายฉัน รอคุณเวนเดลล์กลับมา ค่อยรายงานเหตุผลที่สมเหตุสมผลกับฉันแล้วกัน!”

เห็นเย้นหว่านยกข้าวถ้วยนั้นไป สีหน้าของคุณป้าตื่นกลัวกว่าเดิม

ถ้าเวนเดลล์รู้เรื่องเข้า เธอต้องถูกทำโทษหนักแน่ ยิ่งไปกว่านั้นเรื่องนี้ก็จะทำให้โห้หลีเฉินรู้ด้วย ฝีมือของโห้หลีเฉิน เธอคงได้ตายแน่นอน

เธอยังไม่อยากตายนะ

คุณป้าใจสั่น และมีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมา จะเก็บหลักฐานไว้ไม่ได้

เธอรีบพุ่งเข้าไปหาเย้นหว่านอย่างเร็ว พุ่งไปแย่งถ้วยข้าวมา เย้นหว่านอยากจะห้าม แต่คุณป้าเหมือนเป็นบ้าไปแล้ว ทั้งแรงมากและทั้งกิริยาที่หยาบคาย เธอผลักเย้นหว่านออกไปอย่างแรง

เย้นหว่านถอยหลังไปหลายก้าวอย่างตั้งตัวไม่ทัน ชนเข้ากับกำแพงเธอถึงจะยืนมั่น

แผ่นหลัง กลับมีอาการเจ็บจากการพุ่งชน

คุณป้าไม่สนใจเธอเลย หยิบถ้วยข้าวขึ้นและหันหลังเดินออกไปเททิ้งลงถังขยะในห้องครัว

จากนั้นก็เอาถ้วย นำข้าวและอาหารเหลือสกปรกพวกนั้นรวมเข้าด้วยกัน

เย้นหว่านจับหลังที่ปวดอย่างหงุดหงิด มองไปอีกที ก็เห็นในถังขยะ เหลือแต่ความสกปรก

ข้าวพวกนั้นผสมรวมกับอาหารเหลือที่ทั้งมันและเหม็นเรียบร้อยแล้ว ขนาดสีของมันยังเปลี่ยนไปด้วยเลย

ถึงแม้บนนั้นจะมีพิษ ตอนนี้รวมกับอาหารเหลือแล้ว ผสมกันจนกลายเป็นหนึ่งเดียวแล้วล่ะ

ถ้าเอาไปตรวจอีก คงหาได้ยาก

เย้นหว่านขมวดคิ้วเป็นปม หลักฐานถูกคุณป้าคนนี้ทำลายไปแล้ว

คุณป้าทำทุกอย่างเสร็จแล้วก็โล่งอก หันหน้าไปมองค้อนเย้นหว่านอย่างดุร้าย

“เย้นหว่าน ฉันให้เธอกินให้เธออยู่ เธอกลับใส่ร้ายหาว่าฉันวางยาเธอ? โลกนี้ทำไมถึงมีผู้หญิงที่โหดเหี้ยมอำมหิตอย่างเธอนะ!

ฉันจะให้เพื่อนบ้านทุกคนมาตัดสินสิ มาดูธาตุแท้ของเธอ ว่าเป็นยังไงกันแน่!”

คุณป้าอารมณ์ฉุนเฉียว สีหน้าบึ้งตึง

เย้นหว่านได้ยินแล้ว ในสมองก็มีคำพูดก่อนหน้าของซาอินติดังขึ้น

——ฉันจะบอกเธอให้นะ ฉันทำให้เธอกลายเป็นผู้สูงศักดิ์ในประเทศนี้ได้ เป็นผู้หญิงที่อยากได้อะไรก็ต้องได้ ในขณะเดียวกัน ฉันก็สามารถทำให้เธอกลายเป็นคนที่ทั้งประเทศเกลียดได้ คนเห็นคนเกลียด อยากจะไล่เธอออกจากประเทศเบียนหนานให้หมด ยิ่งไปกว่านั้นจะทำให้เธอมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้!

เย้นหว่านเบิกตาโต ทันใดนั้นก็นึกอะไรออก

ตั้งแต่วางยาจนถึงตอนนี้ ทุกอย่างที่คุณป้าทำ ล้วนแต่เป็นคำสั่งของซาอินติทั้งนั้น!

ก็ว่าคุณป้าคนนี้ถึงได้กล้าทำเรื่องโหดเหี้ยมได้ขนาดนี้

ตอนนี้วางยาไม่สำเร็จ ก็เปลี่ยนเป็นใช้พลังเสียงของทุกคนบีบบังคับ อยากจะใช้โอกาสที่โห้หลีเฉินกับเวนเดลล์ไม่อยู่ ทำลายชื่อเสียงของเย้นหว่าน ให้คนมาตำหนิติเตียน

ในฝูงคนนั้น จะต้องมีคนที่ซาอินติจัดแจงมาแน่นอน และคงจะจัดแจงคนมาจัดการบอดี้การ์ดสี่คนของเธออีก

ถ้าเป็นไปตามที่คิดละก็ เย้นหว่านอาจจะถูกตีตายและเหยียบตายในหมู่ฝูงคนก็ได้

เป็นเหมือนที่องค์หญิงพูด รอตอนที่โห้หลีเฉินกลับมา เธอคงตายไปแล้ว

เฉียบขาด โหดร้ายเลือดเย็น

ในบ้านของเวนเดลล์ ตอนนี้กลายเป็นพื้นที่อันตรายอย่างมาก รอคุณป้าไปเรียก ‘เพื่อนบ้าน’ มาให้หมด เธอคงได้ตายแน่

เย้นหว่านรู้สึกรังเกียจฝีมือที่อำมหิตของซาอินติอย่างมาก

เธอต้องคิดหาวิธี ปกป้องตัวเองก่อน

ในระหว่างที่คิดนั้น คุณป้าก็ตะโกนวิ่งออกไปจากห้องอาหาร เรียกคนมาตัดสินเรื่องนี้

จากจำนวนคนที่มาดูการทดสอบของเซอร์ยุนซี พอตะโกนไปแบบนี้ อย่างน้อยก็ต้องมีร้อยกว่าคนได้

เย้นหว่านขมับกระตุก พูดกับฉู่ฉู่อย่างร้อนใจ

“ฉู่ฉู่ บ้านเธอมีประตูลับๆไหม?”

เย้นหว่านรู้ว่า มีประตูหลักและประตูหลัง

ในเมื่อซาอินติคิดจะฆ่าแล้ว จะต้องสั่งคนมาเฝ้าอยู่สองที่แน่นอน เพื่อไม่ให้เย้นหว่านหนีออกไปได้

ฉู่ฉู่มองดูคุณป้ากับเย้นหว่านทะเลาะกัน รู้สึกปวดหัวจัด นี่สงบไปแค่ไม่กี่วัน แม่ของเธอก็เริ่มโวยวายขึ้นมาอีกแล้ว

ถ้าพ่อกับโห้หลีเฉินกลับมาแล้ว รู้เรื่องนี้เข้า ไม่รู้ว่าจะจัดการแม่ของเธอยังไงอีก

ฉู่ฉู่พูดด้วยสีหน้าเป็นกังวล “เสี่ยวหว่าน แม่ฉันเป็นคนตรงๆ เข้าใจอะไรยาก ถึงได้ทำกับเธอแบบนี้ เธออย่าว่าอะไรแม่ท่านเลยนะ เรื่องนี้ก็ช่างเถอะดีไหม?”

ปกป้องแม่ของตัวเอง เย้นหว่านก็เข้าใจดี

แต่เธอไม่มีเวลามากมายมาเข้าใจแล้ว

เย้นหว่านพูดเสียงเข้มว่า

“แม่ของเธอตอนนี้กำลังไปเรียกคนมาต่อกรฉันแล้ว ถ้าคนมาเยอะเข้า จะต้องมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นแน่ ถึงตอนนั้นใครกันที่จะอับอาย ตอนนี้ฉันออกไปเงียบๆ จะได้ยุติความวุ่นวายที่จะเกิดขึ้นมาได้”

แท้จริงแล้ว เย้นหว่านก็หมายความแบบนี้นี่เอง

ฉู่ฉู่พูดไม่ออกเลยทีเดียว แม่ของตัวเองเห็นได้ชัดว่าเป็นคนหยาบ ทำอะไรไม่ยั้งคิด แต่เย้นหว่านกลับถอยให้ตลอด และยังออกไปหลบเธอก่อนด้วย

แม้ คุณโห้จะสั่งไว้ว่าอย่าให้เย้นหว่านออกจากบ้าน

แต่ครุ่นคิดแล้ว ฉู่ฉู่ก็พูดว่า

“ฉันรู้จักประตูเล็กที่หนึ่ง สร้างขึ้นจากลานเก่าเมื่อก่อน ตอนนี้ยังไม่ปิด แต่ปกติก็ไม่เดินไปทางนั้นน่ะ”

ได้ยินแล้ว เย้นหว่านก็พูดเร่งว่า “งั้นเธอก็รีบนำทางฉันไปสิ”

ประตูแบบนี้แหละที่เธอต้องการ

ซาอินติคิดไม่ถึงแน่ว่ามีประตูนี้อยู่ คนของเธอคงไม่ไปเฝ้าที่นั่นแน่

เย้นหว่านว่าแล้วก็ไปทันที ไม่กล้าเสียเวลาเลยด้วยซ้ำ

พวกเขาหลบคุณป้าออกไปอย่างง่ายดาย เดินอ้อมจากประตูเล็ก และเดินออกไปเงียบๆ

คุณป้าที่กำลังเอะอะโวยวายอยากได้ความยุติธรรม ก็นำคนมามากมาย ยังไม่รู้ว่า เย้นหว่านต้นเหตุเรื่องนี้ ในตอนนี้ได้หนีไปแล้ว

เย้นหว่านพาฉู่ฉู่และบอดี้การ์ด วิ่งออกไปเงียบๆ หลบฝูงคน ห่างไกลจากบ้านของเวนเดลล์อยู่มาก

เธอคิดว่าจะอยู่ด้านนอกจนกว่าโห้หลีเฉินและเวนเดลล์จะกลับมาบ้าน เธอค่อยกลับไป

แต่กลับได้ยินฉู่ฉู่พูดว่า ในวังเหมือนจะมีเรื่องกะทันหัน เวนเดลล์กับโห้หลีเฉิน คืนนี้คงกลับมาไม่ได้

เย้นหว่านหรี่ตาลง และเข้าใจทุกอย่างทันที

เกิดเรื่องขึ้นกะทันหันงั้นเหรอ ต้องเป็นฝีมือซาอินติแน่นอน

เธอตั้งใจก่อเรื่องในวัง ดึงโห้หลีเฉินไว้ สองวันนี้ให้เขากลับไม่ได้ เย้นหว่านไม่มีโอกาสขอความช่วยเหลือและมีชีวิตเลย

เธอคิดมาอย่ารอบคอบจริงๆ

ดังนั้น แม้เย้นหว่านตอนนี้จะหนีออกไปแล้ว พอซาอินติรู้เข้า ก็จะสั่งคนมาค้นหาเธอเงียบๆ

และคนที่สั่งออกมาเงียบๆนี้ อาจจะเป็นนักฆ่าก็ได้

เย้นหว่านแม้ข้างๆจะมีบอดี้การ์ดสี่คน แต่คืนนี้จนถึงเวลาพรุ่งนี้ ก็มีความอันตรายอย่างมาก

อาจจะตายได้ในทุกเมื่อ