งานเลี้ยงเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ

ผู้คนพากันแยกย้ายไปจับเข่าคุยกัน ไปเจ๊าะแจ๊ะกับกลุ่มคนที่ตนสนิทชิดเชื้อ

และมีคนมาดื่มไวน์อวยพรให้กับเย้นโม่หลินและกู้จื่อเฟย ทั้งยังมีคนมาถามไถ่อาการของเย้นเจิ้นจื๋อด้วยความห่วงใยอีกด้วย

สิ่งที่น่าประหลาดใจก็คือ เจียงเป้ยนีประคองเย้นซิวหย่ามายังตรงหน้าเย้นโม่หลิน

ทุกคนก็รู้เรื่องที่จัดการเย้นจือฮวนก่อนหน้านี้ เรียกได้ว่าเย้นโม่หลินกับคุณหญิงสามผิดใจกันมาก

ตามหลักแล้ว ช่วงนี้เย้นซิวหย่าน่าจะไม่อยากเจอหน้าเย้นโม่หลินที่สุด

ทว่าตอนนี้เธอกลับปั้นรอยยิ้มอันอ่อนโยนและเมตตา ถือไวน์มาตรงหน้าเย้นโม่หลิน

กล่าวอย่างจริงใจว่า

"เสี่ยวโม่ วันนี้คุณหญิงสามมาขอโทษนายนะ ก่อนหน้านี้เป็นความผิดของฉันเอง ไม่รู้ต้นสายปลายเหตุก็ปรักปรำกู้จื่อเฟย อบรมสั่งสอนฮวนฮวนไม่ดี เลยปล่อยให้ลูกสาวทำเรื่องโหดร้ายต่อกู้จื่อเฟย

ตอนนี้คุณหญิงสามกับฮวนฮวนถูกลงโทษแล้ว และสำนึกผิดแล้วจริงๆ

ฉันหวังว่านายจะให้อภัยคุณหญิงสามนะ"

หยุดสักพัก เย้นซิวหย่าก็มองมายังกู้จื่อเฟยด้วยความจริงใจ"ฉันยังหวังว่าจะได้รับการอภัยจากหนูด้วยนะ อีกหน่อยพวกเราก็จะเป็นทองแผ่นเดียวกันที่ปรองดองกันแล้ว"

กู้จื่อเฟยประหลาดใจจนเกือบทำแก้วไวน์หล่นพื้น

เธอไม่เคยเจอหน้าคุณหญิงสามท่านนี้มาก่อน

ทว่าช่วงนี้ก็เคยได้ยินคนอื่นเล่ามาบ้างแล้ว และรู้ว่าข่าวลือหนาหู เรื่องเธอเป็นตัวซวยตัวถ่วงก็เป็นฝีมือสกปรกของคุณหญิงสาม

ยิ่งไปกว่านั้นยังได้ยินมาว่า คุณหญิงสามเป็นคนชอบความสุขสบาย ไม่เอาการเอางาน ทั้งยังเป็นคนอารมณ์ร้ายอีกด้วย โดนลงโทษครั้งนี้ เกรงว่าคงจะแค้นฝังเขี้ยวเธอแล้ว

เธอคิดว่าชาตินี้เธอกับเย้นโม่หลินจะเข้ากับคุณหญิงสามไม่ได้ดุจดั่งน้ำกับไฟ

คาดไม่ถึงว่าหล่อนจะเป็นฝ่ายมาขอโทษและขออยู่กันอย่างเป็นมิตรกับคนรุ่นหลังด้วยตัวเอง

เหนือความตะลึงคือ กู้จื่อเฟยรู้สึกว่าเชื่อถือไม่ได้ เย้นจือฮวนโดนกระเทือนจนเกือบเสียชีวิต ตอนนี้ยังนอนสลบอยู่บนเตียง คุณหญิงสามใจกว้างจนไม่จองเวรจองกรรมเธอหรือ?

แล้วมองเจียงเป้ยนีที่กำลังประคองคุณหญิงสามพลันยิ้มอย่างอ่อนโยน กู้จื่อเฟยรู้สึกว่าต้องเป็นแผนลวงแน่แท้

เธอควงแขนเย้นโม่หลิน ไม่ได้ตอบสนองอะไร

งานเลี้ยงเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ

ผู้คนพากันแยกย้ายไปจับเข่าคุยกัน ไปเจ๊าะแจ๊ะกับกลุ่มคนที่ตนสนิทชิดเชื้อ

และมีคนมาดื่มไวน์อวยพรให้กับเย้นโม่หลินและกู้จื่อเฟย ทั้งยังมีคนมาถามไถ่อาการของเย้นเจิ้นจื๋อด้วยความห่วงใยอีกด้วย

สิ่งที่น่าประหลาดใจก็คือ เจียงเป้ยนีประคองเย้นซิวหย่ามายังตรงหน้าเย้นโม่หลิน

ทุกคนก็รู้เรื่องที่จัดการเย้นจือฮวนก่อนหน้านี้ เรียกได้ว่าเย้นโม่หลินกับคุณหญิงสามผิดใจกันมาก

ตามหลักแล้ว ช่วงนี้เย้นซิวหย่าน่าจะไม่อยากเจอหน้าเย้นโม่หลินที่สุด

ทว่าตอนนี้เธอกลับปั้นรอยยิ้มอันอ่อนโยนและเมตตา ถือไวน์มาตรงหน้าเย้นโม่หลิน

กล่าวอย่างจริงใจว่า

"เสี่ยวโม่ วันนี้คุณหญิงสามมาขอโทษนายนะ ก่อนหน้านี้เป็นความผิดของฉันเอง ไม่รู้ต้นสายปลายเหตุก็ปรักปรำกู้จื่อเฟย อบรมสั่งสอนฮวนฮวนไม่ดี เลยปล่อยให้ลูกสาวทำเรื่องโหดร้ายต่อกู้จื่อเฟย

ตอนนี้คุณหญิงสามกับฮวนฮวนถูกลงโทษแล้ว และสำนึกผิดแล้วจริงๆ

ฉันหวังว่านายจะให้อภัยคุณหญิงสามนะ"

หยุดสักพัก เย้นซิวหย่าก็มองมายังกู้จื่อเฟยด้วยความจริงใจ"ฉันยังหวังว่าจะได้รับการอภัยจากหนูด้วยนะ อีกหน่อยพวกเราก็จะเป็นทองแผ่นเดียวกันที่ปรองดองกันแล้ว"

กู้จื่อเฟยประหลาดใจจนเกือบทำแก้วไวน์หล่นพื้น

เธอไม่เคยเจอหน้าคุณหญิงสามท่านนี้มาก่อน

ทว่าช่วงนี้ก็เคยได้ยินคนอื่นเล่ามาบ้างแล้ว และรู้ว่าข่าวลือหนาหู เรื่องเธอเป็นตัวซวยตัวถ่วงก็เป็นฝีมือสกปรกของคุณหญิงสาม

ยิ่งไปกว่านั้นยังได้ยินมาว่า คุณหญิงสามเป็นคนชอบความสุขสบาย ไม่เอาการเอางาน ทั้งยังเป็นคนอารมณ์ร้ายอีกด้วย โดนลงโทษครั้งนี้ เกรงว่าคงจะแค้นฝังเขี้ยวเธอแล้ว

เธอคิดว่าชาตินี้เธอกับเย้นโม่หลินจะเข้ากับคุณหญิงสามไม่ได้ดุจดั่งน้ำกับไฟ

คาดไม่ถึงว่าหล่อนจะเป็นฝ่ายมาขอโทษและขออยู่กันอย่างเป็นมิตรกับคนรุ่นหลังด้วยตัวเอง

เหนือความตะลึงคือ กู้จื่อเฟยรู้สึกว่าเชื่อถือไม่ได้ เย้นจือฮวนโดนกระเทือนจนเกือบเสียชีวิต ตอนนี้ยังนอนสลบอยู่บนเตียง คุณหญิงสามใจกว้างจนไม่จองเวรจองกรรมเธอหรือ?

แล้วมองเจียงเป้ยนีที่กำลังประคองคุณหญิงสามพลันยิ้มอย่างอ่อนโยน กู้จื่อเฟยรู้สึกว่าต้องเป็นแผนลวงแน่แท้

เธอควงแขนเย้นโม่หลิน ไม่ได้ตอบสนองอะไร

พร้อมกันนั้น เธอยิ่งรู้สึกใบหน้าแผดเผาอย่างรุนแรง

เธอมีภาพลักษณ์สูงส่งมาโดยตลอด เป็นที่ชื่นชอบของทุกคน ทว่าตอนนี้กลับถูกเย้นซิวหย่าสบถด่าเช่นนี้

คนอื่นเห็นจะคิดเช่นไรต่อเธอล่ะ?

ยิ่งไปกว่านั้น เย้นโม่หลินยังอยู่ด้วย

เจียงเป้ยนีอับอายจนอยากหายตัวทันทีทันใดเหลือเกิน

เย้นซิวหย่าด่าเสร็จก็รู้ตัวว่าเสียมารยาทแล้ว สีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย ข่มเพลิงโทสะไว้ พลางกล่าวกับกู้จื่อเฟยว่า

"จื่อเฟย หนูเป็นอะไรเหรอ หรือหนูไม่อยากให้อภัยคุณหญิงสาม?"

ระหว่างที่พูด เย้นซิวหย่าพลันทำหน้าเศร้าสร้อย

ดูแล้วเหมือนกู้จื่อเฟยไม่เคารพผู้ใหญ่ กำลังรังแกหล่อนอยู่

ขมับของกู้จื่อเฟยก็กระตุกกะทันหัน

ดังคาด ผู้มาประสงค์ร้ายจริงๆ

เธอหันหลังให้เย้นโม่หลิน พลางกล่าวด้วยเสียงหัวเราะกับเขา

"พี่เย้นค่ะ ทำยังไงดีคะ?"

เย้นโม่หลินสีหน้าเย็นเยียบ น้ำเสียงเย็นยะเยือก"ไล่ไปก็พอ"

กู้จื่อเฟย"……"

มีความดื้อรั้นเต็มประดา

เย้นโม่หลินไม่สนใจผู้หลักผู้ใหญ่อะไรทั้งนั้น ทว่าเธอพึ่งมาใหม่ยังไม่รู้อะไรมากนัก อยากมีภาพลักษณ์ในแง่มุมที่ดีในฐานะสะใภ้ตระกูลเย้น หากไล่คุณหญิงสามต่อหน้าแขกเหรื่อ เกรงว่าชาตินี้คงล้างภาพลักษณ์หญิงร้ายไม่ได้

งานเลี้ยงเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ

ผู้คนพากันแยกย้ายไปจับเข่าคุยกัน ไปเจ๊าะแจ๊ะกับกลุ่มคนที่ตนสนิทชิดเชื้อ

และมีคนมาดื่มไวน์อวยพรให้กับเย้นโม่หลินและกู้จื่อเฟย ทั้งยังมีคนมาถามไถ่อาการของเย้นเจิ้นจื๋อด้วยความห่วงใยอีกด้วย

สิ่งที่น่าประหลาดใจก็คือ เจียงเป้ยนีประคองเย้นซิวหย่ามายังตรงหน้าเย้นโม่หลิน

ทุกคนก็รู้เรื่องที่จัดการเย้นจือฮวนก่อนหน้านี้ เรียกได้ว่าเย้นโม่หลินกับคุณหญิงสามผิดใจกันมาก

ตามหลักแล้ว ช่วงนี้เย้นซิวหย่าน่าจะไม่อยากเจอหน้าเย้นโม่หลินที่สุด

ทว่าตอนนี้เธอกลับปั้นรอยยิ้มอันอ่อนโยนและเมตตา ถือไวน์มาตรงหน้าเย้นโม่หลิน

กล่าวอย่างจริงใจว่า

"เสี่ยวโม่ วันนี้คุณหญิงสามมาขอโทษนายนะ ก่อนหน้านี้เป็นความผิดของฉันเอง ไม่รู้ต้นสายปลายเหตุก็ปรักปรำกู้จื่อเฟย อบรมสั่งสอนฮวนฮวนไม่ดี เลยปล่อยให้ลูกสาวทำเรื่องโหดร้ายต่อกู้จื่อเฟย

ตอนนี้คุณหญิงสามกับฮวนฮวนถูกลงโทษแล้ว และสำนึกผิดแล้วจริงๆ

ฉันหวังว่านายจะให้อภัยคุณหญิงสามนะ"

หยุดสักพัก เย้นซิวหย่าก็มองมายังกู้จื่อเฟยด้วยความจริงใจ"ฉันยังหวังว่าจะได้รับการอภัยจากหนูด้วยนะ อีกหน่อยพวกเราก็จะเป็นทองแผ่นเดียวกันที่ปรองดองกันแล้ว"

กู้จื่อเฟยประหลาดใจจนเกือบทำแก้วไวน์หล่นพื้น

เธอไม่เคยเจอหน้าคุณหญิงสามท่านนี้มาก่อน

ทว่าช่วงนี้ก็เคยได้ยินคนอื่นเล่ามาบ้างแล้ว และรู้ว่าข่าวลือหนาหู เรื่องเธอเป็นตัวซวยตัวถ่วงก็เป็นฝีมือสกปรกของคุณหญิงสาม

ยิ่งไปกว่านั้นยังได้ยินมาว่า คุณหญิงสามเป็นคนชอบความสุขสบาย ไม่เอาการเอางาน ทั้งยังเป็นคนอารมณ์ร้ายอีกด้วย โดนลงโทษครั้งนี้ เกรงว่าคงจะแค้นฝังเขี้ยวเธอแล้ว

เธอคิดว่าชาตินี้เธอกับเย้นโม่หลินจะเข้ากับคุณหญิงสามไม่ได้ดุจดั่งน้ำกับไฟ

คาดไม่ถึงว่าหล่อนจะเป็นฝ่ายมาขอโทษและขออยู่กันอย่างเป็นมิตรกับคนรุ่นหลังด้วยตัวเอง

เหนือความตะลึงคือ กู้จื่อเฟยรู้สึกว่าเชื่อถือไม่ได้ เย้นจือฮวนโดนกระเทือนจนเกือบเสียชีวิต ตอนนี้ยังนอนสลบอยู่บนเตียง คุณหญิงสามใจกว้างจนไม่จองเวรจองกรรมเธอหรือ?

แล้วมองเจียงเป้ยนีที่กำลังประคองคุณหญิงสามพลันยิ้มอย่างอ่อนโยน กู้จื่อเฟยรู้สึกว่าต้องเป็นแผนลวงแน่แท้

เธอควงแขนเย้นโม่หลิน ไม่ได้ตอบสนองอะไร