สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน 991 นายหญิงที่ยกตนข่มท่าน

Now you are reading สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน Chapter 991 นายหญิงที่ยกตนข่มท่าน at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

กงจืออวีมองไปที่เจียงเป้ยนีอย่างเย็นชาเป็นเวลานาน ดวงตาที่เย็นยะเยือกของเธอเต็มไปด้วยคำเตือน

ทันทีหลังจากนั้น เธอค่อยมองไปยังคนอื่น ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเด็ดขาดที่น่าเกรงขามอย่างไม่ต้องสงสัย

"เรื่องของกู้จื่อเฟย ยังตรวจสอบไม่ชัดเจน อาจจะเป็นการกระทำที่ไม่สมควรของชิวเจ๋อ และเฟยเฟยยังคงเป็นผู้ถูกกระทำ ฉันจะตรวจสอบเรื่องนี้ด้วยตัวเองอย่างละเอียด มีเหตุผลจริงเท็จอย่างไร ท้ายที่สุดจะเป็นอย่างไร ฉันจะตรวจสอบให้ละเอียดถี่ถ้วน แล้วจะมาอธิบายให้พวกเธอฟัง และเพื่อความชัดเจนต่อกู้จื่อเฟยด้วย แล้วก็ เรื่องของวันนี้ ถ้าใครกล้าเปิดเผยเรื่องนี้แม้เพียงครึ่ง หรือไปดูถูกรังแกกู้จื่อเฟยเป็นการส่วนตัว ฉันจะไม่ปล่อยไปแน่"

ทุกคนมองไปที่กงจืออวีอย่างหวาดกลัว ไม่คิดมาก่อนว่าด้วยหลักฐานที่หนักแน่นตรงหน้าพวกเขา กงจืออวียังคงทำการตัดสินใจอย่างนี้

คิดไม่ถึง ว่าจะยังรู้สึกว่ากู้จื่อเฟยอาจจะถูกรังแกและตกเป็นเหยื่อ

ในใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกและความไม่ยุติธรรม แต่กลับไม่มีใครกล้าท้าทายกงจืออวี

ในฐานะที่เป็นนายหญิงของบ้าน เธอมักจะอ่อนโยนและสง่างาม แต่เธอก็ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าผู้นำตระกูล

นี่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ทุกคนในตระกูลเย้น เคารพและเชื่อถือกงจืออวีมาก

ทุกคนก้มหัว ก่อนจะพูดอย่างเรียบร้อยว่า "น้อมรับคำสั่งของนายหญิง"

เจียงเป้ยนียืนอยู่ที่เดิมอย่างงงงัน ด้วยใบหน้าซีดขาว และท่าทีประหลาดใจ

เธอไม่คิดว่าเลยว่ากงจืออวีจะปกป้องกู้จื่อเฟย

พูดถึงการสอบสวน แท้จริงแล้วเชื่อกู้จื่อเฟย ถึงจะปิดช่องโหว่ทุกคนได้ เพื่อไปตรวจสอบเรื่องนี้

หากเธอทำการสอบสวนอย่างละเอียดถี่ถ้วนจริงๆ ทุกเรื่องที่เธอทำจะถูกค้นพบอย่างแน่นอน

ตอนนั้นแล้ว ไม่เพียงแต่กู้จื่อเฟยที่ไม่เป็นอะไร เธอกับเย้นซิวหย่าต่างหากละที่จะจบเห่

เจียงเป้ยนีกลัวเสียจนแทบจะยืนให้มั่นคงไม่ไหว ขาสองข้างสั่นเล็กน้อย

กงจืออวีมองมายังเธอด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะกำชับเธอเป็นพิเศษ "เจียงเป้ยนี ได้ยินที่ฉันพูดชัดไหม?"

การถามรายคนตรงๆ แบบนี้ ไม่มีอะไรมากไปกว่า เป็นคำเตือนพิเศษ

บอกเป็นนัยกับเธอว่า ถ้าหากเรื่องของวันนี้ถูกคนข้างนอกรู้เข้า กงจืออวีจะเป็นคนแรกที่สงสัยว่าเธอเป็นคนปล่อยข่าว

คนแรกที่จะซวย คือเธอ

เจียงเป้ยนีจะไปกล้าโต้แย้งเสียที่ไหน เธอรีบพยักหน้า "ได้ยินชัดแล้วค่ะ เรื่องวันนี้ ฉันจะไม่ปริปากพูดเลยค่ะ ฉัน ที่จริงแล้วฉันก็ไม่คิดว่ากู้จื่อเฟยจะเป็นคนแบบนั่น และอาจจะถูกใส่ความด้วยค่ะ"

กงจืออวีมองไปที่เจียงเป้ยนีอย่างเย็นชาเป็นเวลานาน ดวงตาที่เย็นยะเยือกของเธอเต็มไปด้วยคำเตือน

ทันทีหลังจากนั้น เธอค่อยมองไปยังคนอื่น ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเด็ดขาดที่น่าเกรงขามอย่างไม่ต้องสงสัย

"เรื่องของกู้จื่อเฟย ยังตรวจสอบไม่ชัดเจน อาจจะเป็นการกระทำที่ไม่สมควรของชิวเจ๋อ และเฟยเฟยยังคงเป็นผู้ถูกกระทำ ฉันจะตรวจสอบเรื่องนี้ด้วยตัวเองอย่างละเอียด มีเหตุผลจริงเท็จอย่างไร ท้ายที่สุดจะเป็นอย่างไร ฉันจะตรวจสอบให้ละเอียดถี่ถ้วน แล้วจะมาอธิบายให้พวกเธอฟัง และเพื่อความชัดเจนต่อกู้จื่อเฟยด้วย แล้วก็ เรื่องของวันนี้ ถ้าใครกล้าเปิดเผยเรื่องนี้แม้เพียงครึ่ง หรือไปดูถูกรังแกกู้จื่อเฟยเป็นการส่วนตัว ฉันจะไม่ปล่อยไปแน่"

ทุกคนมองไปที่กงจืออวีอย่างหวาดกลัว ไม่คิดมาก่อนว่าด้วยหลักฐานที่หนักแน่นตรงหน้าพวกเขา กงจืออวียังคงทำการตัดสินใจอย่างนี้

คิดไม่ถึง ว่าจะยังรู้สึกว่ากู้จื่อเฟยอาจจะถูกรังแกและตกเป็นเหยื่อ

ในใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกและความไม่ยุติธรรม แต่กลับไม่มีใครกล้าท้าทายกงจืออวี

ในฐานะที่เป็นนายหญิงของบ้าน เธอมักจะอ่อนโยนและสง่างาม แต่เธอก็ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าผู้นำตระกูล

นี่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ทุกคนในตระกูลเย้น เคารพและเชื่อถือกงจืออวีมาก

ทุกคนก้มหัว ก่อนจะพูดอย่างเรียบร้อยว่า "น้อมรับคำสั่งของนายหญิง"

เจียงเป้ยนียืนอยู่ที่เดิมอย่างงงงัน ด้วยใบหน้าซีดขาว และท่าทีประหลาดใจ

เธอไม่คิดว่าเลยว่ากงจืออวีจะปกป้องกู้จื่อเฟย

พูดถึงการสอบสวน แท้จริงแล้วเชื่อกู้จื่อเฟย ถึงจะปิดช่องโหว่ทุกคนได้ เพื่อไปตรวจสอบเรื่องนี้

หากเธอทำการสอบสวนอย่างละเอียดถี่ถ้วนจริงๆ ทุกเรื่องที่เธอทำจะถูกค้นพบอย่างแน่นอน

ตอนนั้นแล้ว ไม่เพียงแต่กู้จื่อเฟยที่ไม่เป็นอะไร เธอกับเย้นซิวหย่าต่างหากละที่จะจบเห่

เจียงเป้ยนีกลัวเสียจนแทบจะยืนให้มั่นคงไม่ไหว ขาสองข้างสั่นเล็กน้อย

กงจืออวีมองมายังเธอด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะกำชับเธอเป็นพิเศษ "เจียงเป้ยนี ได้ยินที่ฉันพูดชัดไหม?"

การถามรายคนตรงๆ แบบนี้ ไม่มีอะไรมากไปกว่า เป็นคำเตือนพิเศษ

บอกเป็นนัยกับเธอว่า ถ้าหากเรื่องของวันนี้ถูกคนข้างนอกรู้เข้า กงจืออวีจะเป็นคนแรกที่สงสัยว่าเธอเป็นคนปล่อยข่าว

คนแรกที่จะซวย คือเธอ

เจียงเป้ยนีจะไปกล้าโต้แย้งเสียที่ไหน เธอรีบพยักหน้า "ได้ยินชัดแล้วค่ะ เรื่องวันนี้ ฉันจะไม่ปริปากพูดเลยค่ะ ฉัน ที่จริงแล้วฉันก็ไม่คิดว่ากู้จื่อเฟยจะเป็นคนแบบนั่น และอาจจะถูกใส่ความด้วยค่ะ"

ไม่ ยังไม่นับว่าล้มเหลวหรอก

อย่างน้อยเย้นโม่หลินก็น่าจะเชื่อ แค่เพียงเย้นโม่หลินคิดว่าถูกหักหลัง และสะอิดสะเอียนกู้จื่อเฟย ถึงแม้กงจืออวีจะปกป้อง กู้จื่อเฟยก็อย่าคิดจะได้อยู่ต่อ

……

กู้จื่อเฟยวิ่งออกมาจากตึก เธอไม่เห็นแม้แต่เงาของเย้นโม่หลินแล้ว และไม่รู้ว่าเขาอยู่ไหน

เธอถามคนมากมาย ถึงค่อยรู้ว่าเย้นโมหลินกลับตึกของเขาไปแล้ว

กู้จื่อเฟยรีบตามไป

ห้องจัดเลี้ยงยังห่างไกลจากตึกหลังเล็กของเย้นโม่หลิน กู้จื่อเฟยรีบวิ่งออกมา ทั้งที่ยังไม่ทันได้ใส่รองเท้า เท้าเปล่าที่เหยียบบนถนน ไม่นานนักฝ่าเท้าที่แบกรับไว้ก็เจ็บปวด

เธออดทนกัดฟัน วิ่งไปข้างหน้าอย่างไม่รีรอ

เมื่อเท้าของเธอที่เจ็บปวดกำลังจะยอมแพ้ ในที่สุดก็ถึงตึกหลังเล็ก เธอรีบวิ่งเข้าไปข้างใน

ด้วยฐานะของเธอในตอนนี้ สามารถเข้าออกตึกเล็กของเย้นโม่หลินทุกรูปแบบได้ตามอิสระ

แต่ว่า ครั้งนี้ เธอกลับถูกขวางไว้ตรงที่ห้องโถงใหญ่

คนที่มาขวางเธอคือ ป่ายฉี

กู้จื่อเฟยรีบพูดว่า "ป่ายฉี หลีกไป ฉันมีเรื่องสำคัญที่ต้องพูดกับพี่เย้น"

ป่ายฉีขมวดคิ้ว "พี่เย้นให้ผมมาขวางคุณ เขาบอกว่าไม่อยากพบคุณ"

"ผมอยากรู้ ว่าคุณไปทำเรื่องอะไรไว้ เขาถึงได้โกรธเสียจนหน้าถมึงทึงแบบนั้น"

กงจืออวีมองไปที่เจียงเป้ยนีอย่างเย็นชาเป็นเวลานาน ดวงตาที่เย็นยะเยือกของเธอเต็มไปด้วยคำเตือน

ทันทีหลังจากนั้น เธอค่อยมองไปยังคนอื่น ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเด็ดขาดที่น่าเกรงขามอย่างไม่ต้องสงสัย

"เรื่องของกู้จื่อเฟย ยังตรวจสอบไม่ชัดเจน อาจจะเป็นการกระทำที่ไม่สมควรของชิวเจ๋อ และเฟยเฟยยังคงเป็นผู้ถูกกระทำ ฉันจะตรวจสอบเรื่องนี้ด้วยตัวเองอย่างละเอียด มีเหตุผลจริงเท็จอย่างไร ท้ายที่สุดจะเป็นอย่างไร ฉันจะตรวจสอบให้ละเอียดถี่ถ้วน แล้วจะมาอธิบายให้พวกเธอฟัง และเพื่อความชัดเจนต่อกู้จื่อเฟยด้วย แล้วก็ เรื่องของวันนี้ ถ้าใครกล้าเปิดเผยเรื่องนี้แม้เพียงครึ่ง หรือไปดูถูกรังแกกู้จื่อเฟยเป็นการส่วนตัว ฉันจะไม่ปล่อยไปแน่"

ทุกคนมองไปที่กงจืออวีอย่างหวาดกลัว ไม่คิดมาก่อนว่าด้วยหลักฐานที่หนักแน่นตรงหน้าพวกเขา กงจืออวียังคงทำการตัดสินใจอย่างนี้

คิดไม่ถึง ว่าจะยังรู้สึกว่ากู้จื่อเฟยอาจจะถูกรังแกและตกเป็นเหยื่อ

ในใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกและความไม่ยุติธรรม แต่กลับไม่มีใครกล้าท้าทายกงจืออวี

ในฐานะที่เป็นนายหญิงของบ้าน เธอมักจะอ่อนโยนและสง่างาม แต่เธอก็ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าผู้นำตระกูล

นี่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ทุกคนในตระกูลเย้น เคารพและเชื่อถือกงจืออวีมาก

ทุกคนก้มหัว ก่อนจะพูดอย่างเรียบร้อยว่า "น้อมรับคำสั่งของนายหญิง"

เจียงเป้ยนียืนอยู่ที่เดิมอย่างงงงัน ด้วยใบหน้าซีดขาว และท่าทีประหลาดใจ

เธอไม่คิดว่าเลยว่ากงจืออวีจะปกป้องกู้จื่อเฟย

พูดถึงการสอบสวน แท้จริงแล้วเชื่อกู้จื่อเฟย ถึงจะปิดช่องโหว่ทุกคนได้ เพื่อไปตรวจสอบเรื่องนี้

หากเธอทำการสอบสวนอย่างละเอียดถี่ถ้วนจริงๆ ทุกเรื่องที่เธอทำจะถูกค้นพบอย่างแน่นอน

ตอนนั้นแล้ว ไม่เพียงแต่กู้จื่อเฟยที่ไม่เป็นอะไร เธอกับเย้นซิวหย่าต่างหากละที่จะจบเห่

เจียงเป้ยนีกลัวเสียจนแทบจะยืนให้มั่นคงไม่ไหว ขาสองข้างสั่นเล็กน้อย

กงจืออวีมองมายังเธอด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะกำชับเธอเป็นพิเศษ "เจียงเป้ยนี ได้ยินที่ฉันพูดชัดไหม?"

การถามรายคนตรงๆ แบบนี้ ไม่มีอะไรมากไปกว่า เป็นคำเตือนพิเศษ

บอกเป็นนัยกับเธอว่า ถ้าหากเรื่องของวันนี้ถูกคนข้างนอกรู้เข้า กงจืออวีจะเป็นคนแรกที่สงสัยว่าเธอเป็นคนปล่อยข่าว

คนแรกที่จะซวย คือเธอ

เจียงเป้ยนีจะไปกล้าโต้แย้งเสียที่ไหน เธอรีบพยักหน้า "ได้ยินชัดแล้วค่ะ เรื่องวันนี้ ฉันจะไม่ปริปากพูดเลยค่ะ ฉัน ที่จริงแล้วฉันก็ไม่คิดว่ากู้จื่อเฟยจะเป็นคนแบบนั่น และอาจจะถูกใส่ความด้วยค่ะ"

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด