หมื่นกระบี่ทะลวงสวรรค์ I Have Countless Legendary Swords! 1 : ยอดดาบในตำนาน

Now you are reading หมื่นกระบี่ทะลวงสวรรค์ I Have Countless Legendary Swords! Chapter 1 : ยอดดาบในตำนาน at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 1 : ยอดดาบในตำนาน

ท้องฟ้าถูกย้อมไปด้วยอาทิตย์อัสดงและก้อนเมฆถูกย้อมไปด้วยสีแดงเลือด

ณ พื้นที่หุบเขารกร้าง รถม้าคันหนึ่งที่ถูกลากด้วยเพกาซัสสีดำ 2 ตัวกำลังลอยตัวทอดผ่านภูเขามากมาย ส่งเสียงสายลมโหยหวนในขณะที่แล่นผ่านอากาศ

มีชายชราสวมชุดเกราะรูปร่างแข็งแรงกำยำคนหนึ่งนั่งอยู่ริมรถม้า แม้ว่าเส้นผมนั้นจะสีขาวบริสุทธิ์ แต่ท่าทางของเขาก็ดูดุร้ายราวกับเสือและสง่างาม

ภายในรถม้านั้น มีแม่ลูกคู่หนึ่ง คนแม่นั้นทั้งยังสาวและงดงาม สวมชุดเดรสยาวซึ่งประดับไปด้วยอัญมณี บนเรือนผมสีทองนั้นมีปิ่นปักผมที่ทำจากขนนกฟินิกซ์ เธอนั้นช่างดูราวกับจักรพรรดินี

ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยน้ำตาในขณะที่กำลังร่ำไห้สั่นเทาและกอดลูกชายของตนไว้แน่น

ลูกชายที่อายุเพียง 2 ปีนั้นกำลังนอนอยู่ในอ้อมกอดของเธอ เขาสวมใส่เสื้อผ้าที่มีลูกไม้ลิ่มทองรับกับใบหน้าที่ดูบอบบางราวกับตุ๊กตากระเบื้อง

เด็กน้อยวัย 2 ขวบจ้องมองไปอย่างว่างเปล่า ดวงตาของเขาแสดงถึงความหวาดกลัวและความไม่พอใจ เป็นสายตาที่เด็กในวัยนั้นไม่ควรจะมีได้

“นี่ฉันพึ่งจะกลับชาติมาเกิดได้แค่ 2 ปี แต่ตอนนี้กำลังจะตายแล้วหรอ?” เด็กน้อยวัย 2 ขวบร้องโหยหวนอยู่ในใจ

ในชาติก่อนนั้นเขามาจากโลก แต่ก็ดันเสียชีวิตก่อนที่จะได้ใช้ชีวิตสนุกสนานอย่างเต็มที่ สาเหตุนั้นมาจากการที่เขาเล่นเกมคอมพิวเตอร์ติดต่อกัน 4 วัน 4 คืน และเสียชีวิตอย่างกระทันหันในขณะที่ตัวเองยังอยู่หน้าแป้นพิมพ์

และเขาก็ได้กลับชาติมาเกิดยังโลกแห่งนี้ โลกที่ดูเหมือนจะมีทั้งวีรบุรุษและจอมยุทธกำลังภายในจากสมัยโบราณ อีกทั้งยังมีความทรงจำในชาติก่อนหลงเหลืออีกด้วย!

ถ้าเทียบกับชีวิตในชาติก่อน ชีวิตในตอนนี้ก็ดูจะดีกว่ามาก

พ่อของเขาคือ ราชาแห่งจักรวรรดิโจว จักรพรรดิเหยียนแห่งโจว!

จักรพรรดิเหยียนแห่งโจวนั้นเป็นเซียนเทพ เขาครอบครองกว่า 10 อาณาจักรและมีประชาชนภายใต้เขากว่าหมื่นล้านคน เขาได้นำกองทัพทหารนับหมื่นนายพิชิตทั่วเขตรกร้างเเดนเหนือจนหมดสิ้น

และแม่ของเขาเป็นนางสนมของจักรพรรดิเหยียนแห่งโจว มีนามว่า แม่นางจาวฉวน นางนั้นเป็นที่โปรดปรานขององค์จักรพรรดิมาก แม้กระทั่งหลังจากที่นางให้กำเนิดบุตรชาย องค์จักพรรดิเหยียนแห่งโจวก็ยังคงมาเยี่ยมเยียนที่พำนักของนางอยู่บ่อยครั้ง

และมันยังคงเป็นเช่นนั้นตลอดมา จนกระทั่งเมื่อเดือนก่อน พ่อของแม่นางจาวฉวน ถูกรายงานว่าเป็นผู้ก่อกบฎ ซึ่งนั่นทำให้องค์จักรพรรดิทรงกริ้วเป็นอย่างมาก ถึงแม้แม่นางจาวฉวนจะยืนยันว่าพ่อของตนนั้นบริสุทธิ์ แต่หลักฐานนั้นกลับมีมากเสียเหลือเกิน ด้วยความโกรธเกรี้ยวขององค์จักรพรรดิ นางจึงถูกขับไล่ให้ไปอยู่วังเหมันต์ (สถานที่ซึ่งใช้สำหรับเป็นที่คุมขังหรือกักกันขุนนางฝ่ายใน (สตรี) ของราชสำนักจีนโบราณ)

และ 5 วันหลังจากนั้น แม่นางจาวฉวนก็ได้ยินมาว่าองค์ราชินีต้องการจะลอบสังหารนางด้วยยาพิษ นางจึงขอให้นางสนมที่สนิทด้วยช่วยพานางหลบหนีออกจากพระราชวังจักรพรรดิโจว

ซึ่งในระหว่างนั้น องค์จักพรรดิ์เหยียนแห่งโจวก็ได้เดินทางออกไปเยี่ยมเยือนยังอาณาจักรอื่น และมีแผนที่จะกลับในอีกหลายเดือน

ดังนั้นแล้วถ้าแม่นางจาวฉวนยังคงอยู่ต่อไป เธอและลูกชายของเธอ โจวฉวนจี ก็คงไม่พ้นความตายทั้งคู่แน่ ๆ

จิตใจของเด็กชายนั้นเจ็บปวดเมื่อต้องเห็นแม่ในชาตินี้ของเขาต้องร้องไห้อย่างน่าเวทนา เขาจึงยกมือเล็ก ๆ ของเขาขึ้นมาแตะลงบนใบหน้าของแม่นางจาวฉวนและพูดว่า “ท่านแม่ อย่าร้องเลย…”

ร่างกายของคนในโลกนี้นั้นแข็งเกร่งกว่าคนในโลกก่อนเป็นอย่างมากมาก นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเด็กที่อายุเพียง 2 ปีนั้นถึงสามารถพูดได้

โจวฉวนจีพยายามพูดเป็นประโยคสั้น ๆ เพื่อที่จะได้ไม่ทำให้คนรอบข้างนั้นตกใจ

ในพระราชวัง ใครที่โดดเด่นมากจนเกินไปมักจะถูกกดขี่ข่มเหง

แม่นางจาวฉวนสะอึกสะอื้นหนักขึ้นหลังจากที่ได้ยินเขาพูด

“นายหญิง ข้างหน้านั่นมีแม่น้ำขนาดใหญ่ที่บรรจบกับแม่น้ำฮวงฉวนอยู่ ถ้าพวกเราวางองค์ชายไว้ที่นั่นก็น่าจะพอมีความหวังสักเล็กน้อยที่องค์ชายจะรอดชีวิตได้” นายพลชรากล่าวขึ้นอย่างเคร่งขรึม

โยนฉันลงไปเนี่ยนะ?

อะดรีนาลีนพุ่งพล่านไปทั่วทั้งร่างกายของเขา ไอ้แก่นี้มันจะโหดเกินไปแล้วนะ

หลังจากที่นางได้ยินที่ชายชรากล่าว แม่นางจาวฉวนก็ได้ถอดสร้อยคอที่มีจี้ลูกปัดไม้ขนาดเล็กของนางออก

ลูกปัดที่มีขนาดเท่าหัวแม่มือนั้นดูจะเป็นเพียงลูกปัดธรรมดา

นางสวมสร้อมคอให้กับลูกชายก่อนที่จะจูบลงบนใบหน้าเล็ก ๆ นั้นและกล่าวว่า “ลูกชายของแม่ ลูกปัดไม้นี้เกิดมาพร้อมกับลูก และมันยังเป็นสัญลักษณ์ว่าลูกนั้นเป็นองค์ชายแห่งจักรวรรดิโจว เมื่อใดก็ตามที่องค์จักรพรรดิทรงค้นพบความจริง ท่านจะต้องส่งคนมาตามหาลูกอย่างแน่นอน”

หลังจากที่นางพูดจบ มือขวาของนางก็กดลงบนร่างกายของเด็กชายเบาๆ จากนั้นแสงสีทองสว่างโปร่งใส่ก็ได้ปรากฎขึ้นและห่อหุ้มร่างกายของเด็กชายเอาไว้

นางอุ้มเด็กชายออกจากรถม้าและมองลงไป

ข้างล่างพวกเขานั้นเป็นหุบเขาที่กว้างถึงหนึ่งพันฟุต กระแสน้ำในแม่น้ำนั้นไหลลงอย่างเชี่ยวกรากและรุนแรง น้ำที่กระทบหินริมแม่น้ำนั้นกระจายเป็นละอองน้ำจำนวนนับไม่ถ้วนขึ้นไปยังอากาศ

ไม่ว่าคนธรรดาคนไหนตกลงไปจะต้องตายอย่างน่าสยดสยองแน่

โจวฉวนจีรู้สึกกลัวอย่างมากเมื่อได้เห็นภาพเบื้องล่างนั้น

ชาติก่อนฉันก็ตายแบบไม่ทันตั้งตัวมาแล้ว มาชาตินี้ฉันยังต้องตายอนาจศพเละกระดูกป่นทะลุออกมาจากร่างอีกเหรอวะเนี่ย?

“แม่ขอโทษ ถ้าแม่ได้เป็นแม่ของลูกอีกครั้งในชีวิตหน้า แม่จะทำให้ชีวิตของลูกดีกว่านี้” แม่นางจาวฉวนได้กล่าวสัญญาอย่างนุ่มนวล

น้ำตาบนแก้มของนางได้ถูกเช็ดออก ด้วยใบหน้าที่มุ่งมั่น นางได้ปล่อยโจวฉวนจีหลังจากที่พูดจบ

เด็กน้อยหมุนตัวกลางอากาศ และเงยหน้าขึ้นมองไปยังแม่นางจาวฉวน

สายตาของพวกเขาได้บรรจบกัน ในดวงตาของเขาไม่มีวี่แววซึ่งความหวาดกลัวอีกต่อไป มีเพียงแค่ความไม่เต็มใจเท่านั้น

แม่นางจาวฉวนถึงกับตกใจ นั่นไม่ใช่ใบหน้าที่เด็ก 2 ขวบ จะมีได้

นางเอื้อมมือออกไปโดยไม่รู้ตัวและพยายามคว้าเขาเอาไว้

จ๋อม!

โจวฉวนจีซึ่งถูกห่อหุ้มด้วยแสงสีทองได้หล่นลงไปในแม่น้ำที่ไหลเชี่ยวกรากและหายลับไปจากสายตา ไม่มีใครจะรู้ได้ว่าเขาจะมีชีวิตรอดหรือไม่

แม่นางจาวฉวนดึงมือของเธอกลับมาอย่างรวดเร็วและกดลงบนหัวใจเธอ ในขณะที่น้ำตานั้นหลั่งไหลออกมาอย่างไม่สิ้นสุด

นางเต็มไปด้วยความเกลียดชัง!

เกลียดชังที่ตนนั้นไร้ความสามารถ

หากเพียงนางใช้ความรักขององค์จักรพรรดิที่มีต่อนางไต่เต้าตำแหน่งขึ้นไปสูงกว่านี้ นางก็คงไม่ต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายเช่นในวันนี้

“นายหญิง อย่าได้กังวลไปเลย เมื่อตอนที่องค์ชายน้อยถือกำเนิด สัตว์ลึกลับซึ่งเป็นสัญลักษณ์มงคลจากสวรรค์ กิเลน ได้ลอยมาอยู่เหนือพระราชวัง แม้แต่จ้าวสวรรค์ยังพูดเลยว่าองค์ชายน้อยจะมีชีวิตที่ไม่ธรรมดา ดังนั้นแล้วองค์ชายจะต้องมีชีวิตรอดอย่างแน่นอน ข้ามั่นใจได้” นายพลชราได้กล่าวปลอบใจนาง

และทันทีที่เขาพูดจบ…

ฟุบ!

เสียงของลูกธนูบินผ่าอากาศ หัวของนายพลชราถูกเจาะด้วยหัวลูกศรอันแหลมคม ทำให้เลือดของเขาพุ่งกระจายออกมา เพกาซัสสีนิลทั้ง 2 ตัวส่งเสียงร้องออกมาด้วยความหวาดกลัวและหักเลี้ยวพยายามหลบหนี

แม่นางจาวฉวนจับเชือกทันทีในตอนที่นางเกือบจะถูกเหวี่ยงตกลงไปในหุบเขา

ในกระแสน้ำที่เชี่ยวกรากโจวฉวนจีซึ่งถูกปกป้องด้วยแสงสีทองนั้นไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด

ในขณะที่เขามองท่อนไม้ผุพัง โคลน และหินลอยผ่านเขาไปอย่างรวดเร็ว เขาก็รู้สึกเศร้าใจ

แม้ว่าแม่นางจาวฉวนจะดูแลเขาแค่เพียง 2 ปี และถึงแม้ส่วนใหญ่จะเป็นสาวใช้ในวังที่คอยดูแลเขาก็ตาม แต่เธอก็ยังเป็นแม่ผู้ให้กำเนิด

เขาถอนหายใจออกมาเงียบ ๆ และพูดว่า “ถ้าข้ามีความสามารถมากกว่านี้ ข้าจะแก้แค้นให้ท่านแม่อย่างแน่นอน”

แต่การจะตามหาและแก้แค้นราชินีแห่งโจวนั้นยากยิ่งนัก

ในโลกนี้ซึ่งราวกับโลกแฟนตาซีที่มีกำลังภายในเป็นพลังหลัก มีเพียงผู้ที่แข็งแกร่งเท่านั้นที่จะสามารถปีนขึ้นไปยังจุดสูงสุดได้ แม้กระทั่งทหารดูแลวังธรรมดาก็สามารถทำลายภูเขาหรือตัดแม่น้ำได้

แล้วเขา เด็กน้อยที่มีอายุเพียง 2 ขวบ ที่ไม่แม้กระทั่งจะรู้จักวิถีแห่งกำลังภายในจะสามารถแก้แค้นได้อย่างไรกัน?

จู่ ๆ เขาก็รู้สึกเจ็บแปล๊บภายในอก เขาก้มลงไปมองและพบว่าสร้อยคอที่แม่นางจาวฉวนได้มอบให้แก่เขานั้นหายไป ทันใดนั้นก็มีรอยสีแดงปรากฏขึ้นบนหน้าอกที่ขาวและอ่อนนุ่มของเขา

“ติ๊ง! ระบบยอดดาบในตำนานเริ่มทำงาน!“

“ติ๊ง! ระบบยอดดาบในตำนานได้ผสานเข้ากับจิตวิญญาณของเจ้าของดาบสำเร็จ!”

“ติ๊ง! กาชาสุ่มเจ้าของดาบคนใหม่เริ่มทำงาน!”

“ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับ [ ระดับเงิน ] ดาบมังกรสีชาด วิชาดาบกระเรียนขาว”

เสียงที่เหมือนหุ่นยนต์ดังกังวาลอย่างต่อเนื่องถึงสี่ครั้งติดภายในความคิดของเขา ทำให้เขางงมาก ๆ

ก่อนที่เขาจะได้ทำอะไร เขาก็รู้สึกเหมือนจิตใจมันระเบิดออกและทำให้เขาหมดสติในทันที

เมฆลอยปกคลุมท้องฟ้าสีคราม น้ำใสสะอาดไหลลงมาตามภูเขาที่ปกคลุมไปด้วยต้นไม้เขียวขจี

ท่ามกลามภูเขานั้น แม่น้ำและลำธารได้ไหลตัดผ่านมายังสถานที่หนึ่ง ข้างแม่น้ำนั้น มีหญิงสาวผมหางม้ากำลังนั่งซักผ้าอยู่ริมแม่น้ำ เธอสวมเสื้อผ้าที่มีรอยปะเต็มไปหมดจากการซ่อมแซมซ้ำแล้วซ้ำเล่า

หญิงสาวมีผิวที่ขาวและอ่อนนุ่ม ใบหน้าของเธอนั้นทั้งสวยและน่ารัก หากพิจารณาแค่เพียงรูปลักษณ์ เธอมีอายุเพียง 6 ถึง 7 ปี เท่านั้น แม้กระทั่งกระดานซักผ้าที่เธอใช้อยู่ยังใหญ่กว่าตัวเธอเสียด้วยซ้ำ

เธอถกแขนเสื้อขึ้นและเช็ดน้ำที่เปื้อนแก้มของเธอออกด้วยหลังมือ

ทันใดนั้นก้อนแสงสีทองก็ลอยลงมาจากลำธารด้านบน ดึงดูดความสนใจของเด็กสาวตัวน้อย

เธอเหม่อมอง ก่อนที่เธอจะวางเสื้อผ้าที่กำลังซักอยู่และเดินไปยังก้อนแสงสีทองนั้นอย่างระมัดระวัง

ในไม่ช้าก้อนแสงสีทองก็ลอยมาถึงริมฝั่ง ในขณะที่เธอชะเง้อมองเข้าไปดูสิ่งที่อยู่ข้างในนั้น เธอก็พบกับเด็กตัวเล็กมากคนหนึ่งซึ่งน่าจะมีอายุเพียง 2 ปี เท่านั้น เด็กคนนั้นกำหมัดแน่นในขณะที่หลับสนิทอยู่

ทันใดนั้น แสงสีทองก็กระจายออกไป และเด็กน้อยวัย 2 ขวบก็จมลงไปในแม่น้ำ เด็กสาวรีบวิ่งไปหาเขาทันทีและอุ้มเขาขึ้นเพราะกลัวว่าเขาจะจมน้ำ

ถึงแม้ว่าเขาจะเกือบจมน้ำแล้วโดนเด็กสาวช่วยเอาไว้ เด็กน้อยวัย 2 ขวบ ก็ยังคงหลับลึกเช่นเดิม เด็กสาวมองไปยังเด็กน้อยที่ยังคงหลับอยู่ก่อนจะหัวเราะคิกคักออกมา

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด