ตอนที่ 25 : จอมกระบี่ผู้สูงศักดิ์ อันดับที่สามของตารางจัดอันดับยอดฝีมือในมหาจักรวรรดิโจว

ยังไงสียเสี่ยวจิงหงก็เป็นถึงผู้บรรลุในวิถีดาบ แม้โจวฉวนจีจะเข้ามาใกล้มาก แต่เขาก็ตอบสนองได้อย่างรวดเร็ว โดยเอนตัวไปข้างหลังพร้อมทั้งเงยหน้าขึ้น

วูบบบบบบ —

ดาบผ่าวายุแทงไปที่ศีรษะของเขา และทำให้ผมสีดำของเขาขาด

เสี่ยวจิงหงยกเข่าขวาขึ้นตามสัญชาตญาณ และเตะเพื่อผลักโจวฉวนจี

โจวฉวนจีก็ตอบสนองได้อย่างรวดเร็วเช่นกัน เขาลดมือลง และทุบเข่าของเสี่ยวจิงหงด้วยด้ามดาบผ่าวายุ

ปึก!

ทั้งสองต่างก้าวถอยหลังสองก้าวพร้อมกัน

เสี่ยวจิงหงไม่ได้โกหก เพราะเขาไม่ได้ใช้กำลังมากกว่าที่โจวฉวนจีมีเลยสักนิด

“ความแข็งแกร่งของเจ้าหมอนี่มันไม่ใช่เล่น ๆ เลยนะ นี่เแค่ 7 ขวบจริง ๆ หรอ?”

เสี่ยวจิงหงรู้สึกประหลาดใจ มันทำให้เขานึกถึง ไอเจ้าคนประหลาดที่มีพลังแข็งแกร่งมหาศาลตั้งแต่อายุยังน้อยที่อยู่ในมหาจักรวรรดิโจวเลย

อย่างไรเสีย ไอผู้ชายคนนั้นก็ยังมีร่างกายที่ใหญ่โตซะจนดูไม่เหมือนกับมนุษย์เลย กลับกัน โจวฉวนจีนั้นดูไม่ต่างจากเด็กทั่วไปเลยสักนิด

แต่ก่อนที่เขาจะคิดไปไกลกว่านั้น โจวฉวนจีก็เริ่มโจมตีอีกครั้ง

ถึงโจวฉวนจีจะเป็นจอมยุทธ์ระดับสร้างรากฐาน และมีปราณกระบี่แล้ว แต่ในเมื่อเสี่ยวจิงหงไม่ได้ใช้ปราณกระบี่หรือพลังวิญญาณเลย เขาจึงตัดสินใจที่จะไม่ใช้เหมือนกัน

เพราะเขาอยากที่จะตัดสินความแข็งแกร่งด้วยวิชาดาบเท่านั้นยังไงล่ะ

ตุบบบ!

โจวฉวนจีก้าวลงบนพื้นพร้อมทั้งหมุนตัว พร้อมทั้งเหวี่ยงดาบก่อนจจะแทงออกไป

เขาเอนตัวไปข้างหน้า เพื่อนจะให้ดาบผ่าวายุไปถึงอกของเสี่ยวจิงหงได้ในระยะที่พอดี

แกร๊ง! แกร๊ง! แกร๊ง…

เสี่ยวจิงหงไขว้มือข้างหนึ่งไว้ข้างหลังเอว ขณะที่จับฝักดาบไว้ที่มืออีกข้าง มือของเขาเคลื่อนไหวเร็วซะจนเกิดภาพซ้อน และป้องกันการโจมตีของโจวฉวนจีได้ทั้งหมด

โจวฉวนจีก็ไม่ย่อท้อแต่อย่างใด และเพิ่มความเร็วขึ้นอีก

“ดาบของเจ้าเร็วจริง ๆ! กว่าข้าจะเร็วได้ขนาดนั้นอายุก็ปาเข้าไป 16 ปีเชียวนะ…”

เสี่ยวจิงหงคิดกับตัวเองด้วยความประหลาดใจ เขาไม่คิดเลยว่าตัวเองจะได้เจอกับอัจฉริยะ

ซึ่งมันทำให้จิตวิญญาณแห่งการเอาชนะของเขาลุกโชน

เขากำฝักดาบของเขาแน่น ก่อนจะใช้แรงต้านเพื่อหยุดดาบผ่าวายุ

และโดยฉับพลัน เขาก็ก้าวขึ้นไปข้างหน้าพร้อมทั้งผลักออก และด้วยความได้เปรียบด้านความสูง เขาจึงสามารถกดดันโจวฉวนจี จนทำให้เขาต้องถอยหลังกลับไปได้

แต่ทันใดนั้น โจวฉวนจีก็ยืดตัว และพลิกตัวเพื่อออกห่างจากเสี่ยวจิงหงได้

เสี่ยวจิงหงตั้งสมาธิ และเหวี่ยงดาบออกไปอย่างรวดเร็ว ตัวดาบเปล่งแสงประกายแวววับ ราวกับมีดาบนับสิบเล่มพุ่งเข้าหาโจวฉวนจี

ลมพัดรุนแรง แสงที่สะท้อนจากดาบของเสี่ยวจิงหงสะท้อนลงบนหน้าโจวฉวนจี แต่เขาก็ไม่ได้สูเสียความเยือกเย็น ดวงตาของเขาเปล่งประกาย ก่อนที่เขาจะสงบจิตตนเอง

ขณะที่โจวฉวนจีร่อนลงพื้น ดาบของเสี่ยวจิงหงก็อยู่ห่างจากใบหน้าเขาไม่ถึง 10 นิ้วแล้ว

ตาของพวกเขาสบกัน และเสี่ยวจิงหงก็รู้สึกหวั่นไหวเล็กน้อย

การแสดงออกทางสีหน้าของเด็กคนนี้ช่างราวกับปรมาจารย์แห่งวิถีดาบจริง ๆ

และ ณ ตอนนั้นเอง โจวฉวนจีก็หายไปจากสายตาของเสี่ยวจิงหง

เสี่ยวจิงหงเอียงศีรษะโดยสัญชาตญาณ แต่แก้มของเขาก็ยังถูกบาดจนมีเลือดไหลเล็กน้อย

เขาหันกลับมา และมองโจวฉวนจีที่ปรากฎตัวอยู่ห่างออกไปถึง 10 หลา

“กระบวนท่านั้นมันอะไรกัน?”

เสี่ยวจิงหงถามพร้อมทั้งดวงตาที่เปล่งประกายลุกโชน มันไม่ใช่ความโกรธแต่อย่างใด เขากลับรู้สึกตื่นเต้นยิ่งกว่าเดิมแทน

โจวฉวนจีเอียงคอเล็กน้อยก่อนจะชำเลืองมองไปยังเขา และตอบว่า “วิชาดาบกระเรียนขาว กระบวนท่าที่ 3 กระเรียนวาดสวรรค์ยังไงล่ะ”

“ช่างเป็นวิชาดาบที่วิเศษอะไรอย่างนี้!”

เสี่ยวจิงหงอ้าปากค้างด้วยความยกย่อง จากนั้นสายตาของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างฉับพลัน ด้วยความไกลในแต่ละก้าว เขาก็เคลื่อนตัวมายังเบื้องหน้าของคู่ต่อสู้ และฟันเข้าไปทันที

วิธีก้าวเท้านั่นเต็มไปด้วยความเฉียบคมซะจนสายตาของโจวฉวนจีตามไม่ทัน

เขาป้องกันการโจมตีด้วยดาบตามสัญชาตญาณ

ตุบ!

ฝักดาบของเสี่ยวจิงหงกระแทกเข้าที่อกของโจวฉวนจีอย่างจัง จนกระแทกให้โจวฉวนจีลอยถอยหลังกลับไปในทันที

โจวฉวนจีลอยและร่วงลงมายังไหล่เขา ขณะที่กำลังจะกระแทกกับพื้น เขาก็ตีลังกา และใช้ดาบปักลงไปที่โคลน ก่อนจะไถลลงไปข้างล่าง

“แม่งเอ้ย! อึก!”

โจวฉวนจีสบถภายในใจ ก่อนจะกลับเข้าสู่โหมดจิตดาบกระเรียนขาวทันที

เสี่ยวจิงหงที่อยู่สูงกว่าโจวฉวนจี เขาก็มองลงมายังโจวฉวนจีก่อนจะพูดขึ้นว่า “เจ้าเด็กน้อย เจ้ายังอ่อนหัดเกินไปนะ”

เมื่อเขาพูดจบ โจวฉวนจีก็มาอยู่เบื้องหน้าเขาและ และกำลังจะสวนกลับ

ดาบผ่าวายุนั้นว่องไวราวกับสายฟ้า เสียงตวัดดาบที่ผ่าลม และดาบที่เปล่งประกาย เสี่ยวจิงหงจับฝักดาบของเขาเพื่อป้องกันการโจมตีของโจวฉวนจี พร้อมทั้งก้าวถอยหลังออกมา

“นี่มัน…”

“จิตแห่งดาบ!”

เสี่ยวจิงหงรู้สึกตกใจ เด็ก 7 ขวบเนี่ยนะบรรลุจิตดาบ?

จากที่ไกล ๆ เจียงฉือน้อยที่กำลังล่ากระต่ายอยู่ ก็สังเกตเห็นสถานการณ์ฝั่งโจวฉวนจีเข้า เธอหันกลับไปมอง และสิ่งที่เธอเห็นจากที่ไกล ๆ ก็คือ ดาบที่กำลังประกายแสงระยิบระยับ

“เกิดอะไรขึ้นน่ะ?”

เจียงฉือน้อยขึ้นขี่น้องสองทันที ก่อนจะบินตรงไปหาโจวฉวนจี

โจวฉวนจีกลายเป็นหนึ่งเดียวกับดาบขณะที่ใช้จิตดาบกระเรียนขาว แต่ในสายตาเขา เสี่ยวจิงหงก็ยังไร้ช่องโหว่ในการป้องกันอยู่ดี

เมื่อตอนที่เขาซ้อมกับกั๋วไป่หลี่ เขาก็ยังเห็นช่องโหว่ในการป้องกันของกั๋วไป่หลี่อยู่บ้าง ถึงจะแค่เล็กน้อยก็ตาม

ผู้ชายคนนี้แข็งแกร่งยิ่งกว่ากั๋วไป่หลี่ซะอีก!

ทันใดนั้น เสี่ยวจิงหงก็ถูกโจวฉวนจีกดดันจนถอยไปถึงยอดเขา เขาต้องร่วงลงเขาไปแน่ ๆ ถ้าถอยหลังไปมากกว่านี้

เป็นเพราะเขาไม่สามารถใช้พลังวิญญาณและปราณกระบี่ได้ เสี่ยวจิงหงเลยบินไม่ได้

เขาหมุนตัวไปรอบ ๆ พร้อมกับฝักดาบ ด้วยเหตุนี้ เขาจึงสร้างกระแสลม และขัดการเคลื่อนไหวของโจวฉวนจีไว้ได้

เสี่ยวจิงหงหมุนมือออกไป และตั้งใจจะดึงโจวฉวนจีให้ตกหน้าผา

หน้าผานั้นสูงเพียง 10 หลา เขาเลยเชื่อว่าโจวฉวนจีจะไม่ตกลงไปตายแน่นอน

ความปรารถนาของเขาก็คือการชนะด้วยพลังที่ทัดเทียมกัน ไม่ว่าจะสู้กับใครก็ตาม

จะต้องไม่แพ้เด็ดขาด!

แต่ก่อนที่โจวฉวนจีจะตกลงจากหน้าผา เขาก็คว้ามือออกไปจับรองเท้าของเสี่ยวจิงหง จนตกจากหน้าผาด้วยกันทั้งคู่

แกร๊ง! แกร๊ง! แกร๊ง…

ถึงจะลอยอยู่กลางอากาศ ทั้งคู่ก็ยังไม่หยุดสู้กัน

โจวฉวนจีได้เปรียบเพราะจิตดาบกระเรียนขาว

และทันทีที่ลงถึงพื้น เสี่ยวจิงหงก็หันกลับมา และออร่าของเขาก็เปลี่ยนไปในฉับพลัน

“จงดูจิตแห่งดาบของข้าซะ!”

เสี่ยวจิงหงหัวเราะอย่างเยือกเย็น ขณะที่เขากลายเป็นลำแสงสีขาวและเข้าโจมตี

ร่างกายของโจวฉวนจีเป็นดั่งกระเรียนขาว เขาพุ่งกระโจนด้วยขาที่ก้าวยาวราวกับปีก เเละฟันตรงไปด้านหน้าด้วยดาบของเขา

ใบมีดที่และฝักดาบที่กระทบกัน สร้างเสียงที่ดังสนั่นลั่นเสียดหู

โจวฉวนจีลอยถอยกลับมาเพราะแรงกระแทก ขณะที่ที่เสี่ยวจิงหงฉวยโอกาสนี้ไล่ตามเขาไป ความเร็วในการตวัดดาบของเขาเพิ่มขึ้นมากกว่าเดิมถึง 2 เท่า

ณ บนท้องฟ้านั้น เจียงฉือน้อยมองลงมาด้วยความกังวล อย่างไรก็ตาม เธอก็ไม่ได้ส่งเสียงใด ๆ ออกไป เพราะไม่อยากรบกวนสมาธิของโจวฉวนจี

ตอนนี้เธอก็อายุ 11 ปี และมีวรยุทธ์ในระดับนึงแล้ว เธอจึงมองออกว่าการต่อสู้ระหว่างเสี่ยวจิงหงและโจวฉวนจีนั้นไม่ได้เป็นสู้เพื่อฆ่ากันแต่อย่างใด

การต่อสู้ระหว่างทั้ง 2 ก็เหมือนกับการฝึกซ้อมระหว่างโจวฉวนจีและกั๋วไป่หลี่

แต่เพราะว่าเธอไม่รู้จักเสี่ยวจิงหง มันเลยช่วยไม่ได้ที่เธอจะรู้สึกกังวล

เสี่ยวจิงหงเตะอย่างรวดเร็ว และตวัดฝักดาบอย่างรุนแรง โจวฉวนจีที่ถูกกดดันก็ถอยกลับครั้งแล้วครั้งเล่า

ความเร็วในการเคลื่อนไหวของทั้งคู่นั้นเร็วยิ่งกว่าคนธรรมดามาก และพัดฝุ่นฟุ้งกระจายไปทั่ว

“เจ้าน่ะเป็นอัจฉริยะในวิถีแห่งดาบของแท้เลย ข้าพูดได้เลยว่า เจ้ามีพรสวรรค์มากที่สุดเท่าที่ข้าเคยเห็นแล้ว แต่ช่างน่าเสียดายซะจริง ที่เจ้ายังไม่เทียบชั้นข้านัก”

“ฉะนั้นจงจำชื่อข้าไว้ซะ ข้า จอมกระบี่ผู้สูงศักดิ์ เสี่ยวจิงหง!”

เสี่ยวจิงหงพูดพลางหัวเราะเบา ๆ สีหน้าของเขาดูผ่อนคลาย ราวกับเขาไม่ได้อยู่ในการต่อสู้เลยสักนิด

จอมกระบี่ผู้สูงศักดิ์งั้นหรอ!

ม่านตาของโจวฉวนจีหดตัวลงกระทันหัน แม้แต่เจียงฉือน้อยที่ลอยอยู่กลางอากาศก็ยังตกใจจนเผลอปิดปากตัวเอง

ทั้งสองเคยได้ยินเรื่องนี้จากกั๋วไป่หลี่มาก่อน

ชายผู้อยู่อันดับที่สามของตารางจัดอันดับยอดฝีมือในมหาจักรวรรดิโจว เขาขึ้นสู่ระดับบัวภายในตั้งแต่อายุเพียง 30 ปี พรสวรรค์ในวิถีแห่งดาบของเขานั้นไม่มีใครเทียบเทียม และยังพูดกันว่า แม้แต่จักรพรรดิกระบี่แห่งมหาจักรวรรดิโจวก็ยังต้องการให้เขาเป็นศิษย์

ไม่แปลกใจเลยที่เขาจะมีพลังมหาศาลขนาดนี้!

แต่โจวฉวนจีก็ไม่ย่อท้อแต่อย่างใด เขากลับมีไฟที่จะสู้มากยิ่งกว่าเดิม

เขายกมือขึ้น และดาบพยัคฆ์คำรามก็ปรากฎขึ้นในมือเขาทันที

ดาบคู่งั้นหรอ!

เสี่ยวจิงหงมองไปยังโจวฉวนจีพร้อมเบิกตากว้าง เจ้าเด็กนี่มันใช้ดาบอีกมือได้ด้วยหรอ?

“โฮกกกกกก–”

เสียงคำรามของเสือสั่นสะเทือนไปทั้งภูเขา เปลวไฟห่อหุ้มทั่วทั้งดาบพยัคฆ์คำราม

วิชาดาบกระบี่เพลิงกัลป์!

โจวฉวนจีฟาดดาบด้วยมือซ้ายอย่างรุนแรง และเปลวไฟที่แผดเผาทำให้เสี่ยวจิงหงตกใจเสียจนก้าวถอยหลังโดยไม่รู้ตัว

โจวฉวนจีใช้ 2 จิตดาบพร้อมกัน จิตดาบเพลิงกัลป์ในมือซ้าย และจิตดาบกระเรียนขาวในมือขวา เมื่อรวม 2 ดาบนี้เข้าด้วยกัน โจวฉวนจีก็ดูสง่างามอย่างน่าเหลือเชื่อ ซะจนกดดันเสี่ยวจิงหงในทันที การโจมตีของเขากดดันให้เสี่ยวจิงหงต้องถอยหลังครั้งแล้วครั้งเล่า