หวานเกินไปแล้ว มันหอมหวานเสียจนหัวใจเขาสั่นสะท้านด้วยร่างกายของเธอ แล้วอย่างนี้เขาจะต้านทานได้อย่างไร

 

 

เขารู้สึกเพียงแต่ว่าร่างกายเขาพร้อมแล้วที่จะเปิดรับเธอ เขาไม่หักห้ามอะไรได้นอกจากความรู้สึกต้องการเธอ เขาต้องการเธอ เขาหยุดตัวเองไม่ได้

 

 

หลินเช่อชอบให้เขาจูบแบบนี้ เธอชอบมากเสียจนเผยอริมฝีปากและตอบรับจูบอันเย้ายวนของเขาเข้ามาอย่างเต็มที่ และลิ้มลองทุกส่วนของริมฝีปากคู่นั้น

 

 

เนิ่นนานผ่านไป เขาจึงถอนจูบออกในที่สุด ปากของหลินเช่อแดงก่ำจากการขบกัด ชายหนุ่มมองดูมันและยิ้มออกมา

 

 

ศีรษะของหญิงสาวแอบอิงอยู่กลางอกกว้าง เธอนิ่งฟังเสียงหัวใจที่ดังก้องรุนแรงนั้นด้วยความประหลาดใจ ผู้ชายคนนี้แข็งแรงเหลือเกิน หล่อเหลาเหลือเกิน แล้วก็ยังเซ็กซี่เป็นที่สุด เห็นได้ชัดว่าเธอไม่อาจปฏิเสธเขาได้ และพลันลืมทุกอย่างไปหมดสิ้นทันทีที่ถูกเขาจูบ

 

 

กู้จิ้งเจ๋อมองดูเธออย่างล้อเลียนพลางหัวเราะ “เอาละ ไหนเธอบอกว่าแถวนี้มีคนไงล่ะ แล้วพอมาทีนี้กลับไม่ยอมปล่อยฉัน”

 

 

หลินเช่อชะงัก ก่อนจะรู้ตัวว่าเธอยังเกาะเขาหนึบราวกับปลาหมึกยักษ์ หญิงสาวรีบกระโดดผลุงและมองหน้าเขาอย่างโกรธๆ “อีตาบ้า คะ คะ คุณนี่นะ…นี่มันโรงเรียนนะคะ ทำไมไม่รู้จักสำรวมซะบ้างเลย”

 

 

กู้จิ้งเจ๋อยกมือข้างหนึ่งขึ้นแตะหูเธอ และกวาดสายตามาตามลำคองามระหง

 

 

“ถ้าฉันไม่สำรวมน่ะ ป่านนี้ฉันไม่ยอมปล่อยเธอหรอก”

 

 

หลินเช่อหน้าแดง รีบปัดมือเขาออกทันที

 

 

กู้จิ้งเจ๋อมองดูใบหน้าอ่อนใสที่กำลังแดงระเรื่อของเธอ เขาจะต้องตายเพราะเธอในไม่ช้าก็เร็วนี่แหละ ชายหนุ่มนึกสงสัยว่าหลินเช่อวางยาเสน่ห์อะไรใส่เขากันแน่ ทำไมเขาถึงปรารถนาในตัวเธอทันทีที่ได้เห็นหน้าแบบนี้ กู้จิ้งเจ๋อกวาดตามองสำรวจไปรอบๆ และพูดขึ้นว่า “โรงเรียนนี้สวยดีนะ”

 

 

หลินเช่อว่า “ค่ะ ใช่ค่ะ มีโซนช้อปปิ้งทางด้านหลังโรงเรียนด้วยนะคะ เราไปเดินเล่นกันมั้ย คนที่ฉันต้องพักอยู่ด้วยออกจะน่ารำคาญน่ะค่ะ ฉันอยากจะไปเดินเล่นซักหน่อยก่อนจะกลับไป”

 

 

เมื่อคิดว่าจะต้องกลับไปเจอหน้าบูดบึ้งของฉินเสี่ยวหยวนแล้ว หลินเช่อก็คิดว่าการได้เดินเล่นซักหน่อยคงทำให้เธออารมณ์ดีขึ้น

 

 

กู้จิ้งเจ๋อพยักหน้าและเดินตามเธอไป

 

 

ในห้องพัก ฉินเสี่ยวหยวนคิดว่าดูเหมือนจะมีใครบางคนอยู่ข้างนอกนั่น

 

 

หล่อนก้มลงไปมองด้านล่าง แต่ก็ไม่สามารถเห็นได้ชัดๆ ว่าใคร หล่อนจึงพูดกับนักแสดงสาวอีกคนที่อยู่ใกล้ๆ ว่า “นี่เมื่อกี้เธอเห็นใครลงไปข้างล่างพร้อมหลินเช่อรึเปล่าน่ะ”

 

 

“ฉันไม่เห็นอะไรเลยนะคะ”

 

 

“ฉันเพิ่งเห็นคนสองสามคน อย่าบอกนะ…ว่าหลินเช่อมีแฟนอยู่แล้วน่ะ” ฉินเสี่ยวหยวนไตร่ตรองอย่างเยือกเย็น บางทีนี่อาจจะเป็นความจริงก็ได้

 

 

แล้วเธอก็อดคิดไม่ได้ว่าความคิดของเธอน่าจะถูกต้องเสียด้วย ระหว่างหลินเช่อกับกู้จิ้ิ้งอวี่น่ะไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกันหรอก เพราะตอนนี้กู้จิ้ิ้งอวี่เดินทางไปร่วมงานแฟชั่นวีคอยู่ที่ต่างประเทศ ในขณะที่หลินเช่ออยู่ที่นี่ แล้วแบบนี้จะเป็นกู้จิ้ิ้งอวี่ไปได้ยังไง

 

 

ฉินเสี่ยวหยวนรีบโทรศัพท์หาผู้ช่วยทันที “ไปเอากล้องโทรศัพท์มาให้ฉันหน่อยซิ”

 

 

“ฮึ หลินเช่อ เก่งนักนะ ข้างหนึ่งก็มีข่าวกับกู้จิ้ิ้งอวี่ อีกข้างหนึ่งก็มีผู้ชายอีกคนแอบเอาไว้ คราวนี้ละ ฉันจะเปิดโปงแกเอง ฉันจะคอยดูซิว่าแกยังจะตีหน้าซื่ออยู่ได้อีกมั้ย”

 

 

บนถนน เนื่องจากเป็นเวลาค่อนข้างดึกมากแล้ว ผู้คนจึงดูบางตา อย่างไรก็ตาม แผงขายอาหารข้างทางยังคงเต็มไปด้วยลูกค้า หลินเช่อสวมชุดนักเรียนและหมวกเบสบอล ทำให้ไม่มีใครสังเกตเห็นเธอ

 

 

กู้จิ้งเจ๋อหันมาบอกว่า “จริงสิ อีกสองสามวันนี้จิ้งเหยียนอยากจะชวนเธอออกไปกินข้าวน่ะ”

 

 

“จิ้งเหยียนเหรอคะ เนื่องในโอกาสอะไรคะ” หลินเช่อถามด้วยความสงสัย

 

 

กู้จิ้งเจ๋อตอบ “จิ้งเหยียนชอบเธอมากน่ะ ก็เลยอยากจะทำความรู้จักเธอให้มากขึ้น”

 

 

“เขาชอบฉันเหรอคะ จริงเหรอเนี่ย” หลินเช่ออุทานด้วยความแปลกใจ “ฉันคิดว่าเราไม่ค่อยได้คุยอะไรกันเท่าไหร่ซะอีก แล้วเธอก็ไม่น่าจะชอบฉันด้วยเพราะบุคลิกเราไม่เหมือนกันเลย”

 

 

“จิ้งเหยียนน่ะออกจะเย็นชาแล้วก็หัวแข็ง แต่ทำไมเขาถึงจะไม่ชอบเธอล่ะ เขาคิดว่าเธอเป็นคนดีมากทีเดียวนะ” กู้จิ้งเจ๋อเองก็แปลกใจ เขาชักสงสัยแล้วว่าทำไมทุกคนรอบตัวเขาถึงคิดว่าหลินเช่อเป็นคนดีกันทั้งนั้น

 

 

แม่นี่มีอะไรดีกันแน่นะ

 

 

ซื่อบื้อ งี่เง่า แถมยังซุ่มซ่าม ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรซักอย่าง

 

 

แต่ถึงกระนั้น เขาเองก็อดรู้สึกไม่ได้เหมือนกันว่าหลินเช่อเป็นคนดี ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เคยรู้สึกว่าเธอมีคุณสมบัติอะไรให้ชื่นชมเลย

 

 

หลินเช่อถาม “ว้าว! งั้นฉันจะต้องจดทุกอย่างที่เธอพูดตอนกินข้าวกับเธอรึเปล่าคะ…อา ชักจะกังวลแล้วสิ แล้วถ้าเกิดเธอไม่คิดว่าฉันดีแล้วล่ะคะ ถ้าเกิดเธอคิดว่าฉันไร้มารยาทแล้วก็หัวทึบอีกต่างหากล่ะ” หลินเช่อดึงแขนอีกฝ่ายอย่างร้อนรนใจ และถามว่า “น้องสาวคุณฉลาดออกขนาดนั้น แถมยังเรียนเก่งด้วย แล้วเขาทำงานเก่งรึเปล่าคะ”

 

 

“จิ้งเหยียนเป็นคนโดดเด่นมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว นอกจากตัวเธอ พวกเพื่อนฝูงที่เธอคบหาก็เป็นคนเก่งด้วยเหมือนกัน พอได้ยินเธอพูดขึ้นมาแบบนี้ จะว่าไปก็ดูเหมือนว่า…เขาจะไม่เคยไม่เก่งเรื่องอะไรเลยนะ”

 

 

“อา ยอดเยี่ยมอะไรอย่างนี้”

 

 

“ตอนนี้เขายังเป็นนักเรียนอยู่ แต่ก็มารับหน้าที่ดูแลงานของกู้ อินดัสทรี่ในต่างประเทศบางส่วนแล้ว เขาต้องคอยตัดสินใจเกี่ยวกับการเจรจาทางการค้ากับต่างประเทศด้วย ในกู้ อินดัสทรี่นี่ เขามีบทบาทสำคัญเสมอนั่นแหละ”

 

 

“เก่งจังเลย” หลินเช่อยิ่งหนักใจมากขึ้นไปอีก

 

 

กู้จิ้งเจ๋อพยักหน้า “เพราะแบบนี้ บรรดาเพื่อนๆ ก็เลยพยายามแข่งกันสอบชิงทุนกับจิ้งเหยียน รวมทั้งเจ้าแฟนหนุ่มจอมอ่อนแอของเขาด้วย หมอนั่นแพ้จิ้งเหยียนมาโดยตลอด ไม่ว่าจะพยายามมากแค่ไหน แต่ก็ไม่เคยสู้จิ้งเหยียนได้ เขามักจะได้ที่สองเสมอ”

 

 

“เฮ้ เขาอ่อนแอเพราะว่าได้ที่สองเนี่ยนะ” หลินเช่อท้วง “ถ้างั้นในสายตาคุณคนอย่างฉันที่ได้รองบ๊วยทุกครั้งจะเรียกว่าอะไรล่ะคะ”

 

 

“เธอมันเป็นเด็กสมองทึบ อย่างเธอควรค่าแก่การสงสารมากกว่า แน่นอนว่าเธอแตกต่างจากพวกเด็กอัจฉริยะ”

 

 

หลินเช่อว่า “ถ้างั้นก็ไม่ดีสิคะ ฉันไม่ค่อยรู้อะไรเท่าไหร่…น้องสาวคุณจะต้องคิดว่าฉันโง่แน่ๆ”

 

 

“ไม่เป็นไรหรอกน่า เขาไม่เกลียดเธอเพราะว่าเธอโง่หรอก”

 

 

หลินเช่อมองจ้องหน้าอีกฝ่ายและถามว่า “ทำไมทุกคนในครอบครัวของคุณถึงได้เก่งนักล่ะคะ แล้วกู้จิ้ิ้งอวี่ล่ะ เขาก็เป็นเด็กเรียนด้วยหรือเปล่า”

 

 

กู้จิ้งเจ๋อนิ่งคิด ก่อนจะตอบว่า “ตอนที่เขาแยกตัวออกไปจากครอบครัว ตอนนั้นเขาได้รับการตอบรับเข้ามหาวิทยาลัยชิคาโก้แล้ว แต่เขาก็ไม่ได้ไปเรียน”

 

 

“…” หลินเช่อมองชายหนุ่มด้วยสายตาชื่นชม “คนในครอบครัวคุณล้วนแต่เก่งๆ กันทั้งนั้นเลยนะคะ แล้วพวกญาติพี่น้องคุณล่ะ เรียนเก่งเหมือนจิ้งเหยียนด้วยหรือเปล่า”

 

 

“ก็เป็นส่วนใหญ่นะ” เขาตอบ “คนที่ฉันปฏิสัมพันธ์ด้วยส่วนมากก็จะเป็นพวกระดับผู้บริหารหรือสูงกว่านั้น คนระดับทั่วๆ ไปไม่มีโอกาสได้ทำงานกับฉันหรอก เพราะตำแหน่งของฉันสูงน่ะ ส่วนงานในตำแหน่งสูงๆ ในกู้ อินดัสทรี่ก็ต้องการคนที่มีการศึกษาดี”

 

 

หลินเช่อคิด และถามขึ้นว่า “ถ้างั้น…ถ้างั้นคุณหนูโม่เองก็…”

 

 

“…” ชายหนุ่มนิ่งไปและตอบว่า “ฮุ่ยหลิงไม่เหมือนกัน”

 

 

หลินเช่อพยักหน้าอย่างเข้าใจ ก็คงจะเป็นอย่างนั้นแหละนะ คนรักกับคนอื่นย่อมต้องไม่เหมือนกันอยู่แล้ว

 

 

ท่าทางตอนนั้นเขาคงจะหลงใหลเธอมากจริงๆ เขาไม่สนใจการศึกษาหรืออะไรอื่นแม้แต่อย่างเดียว ตราบใดที่เป็นเธอ หัวใจหลินเช่อห่อเ**่ยว เมื่อพบว่าถึงอย่างไรเขาก็เคยรักโม่ฮุ่ยหลิงอย่างแท้จริง เธอเกรงว่าความรู้สึกนี้จะกลับขึ้นมาได้ในวันหนึ่ง และไม่มีใครนอกจากโม่ฮุ่ยหลิงเท่านั้นที่จะอยู่เคียงข้างเขาได้ยาวนานที่สุด