เฉินอวี่เฉิงรีบพูดทันควันว่า “ท่านประธานกู้ ผมไม่ได้พูดอะไรนะ ไม่ต้องมาจ้องกันแบบนั้นก็ได้”  

 

 

กู้จิ้งเจ๋อตวัดสายตาจ้องหน้าหมอประจำตัว ก่อนจะหันมาพูดกับหลินเช่อว่า “ทุกวันนี้เขาเอาแต่ทำตัวไร้สาระ ไปกันเถอะ อย่าไปสนใจเลย”  

 

 

ขณะที่พูด เขาก็ยกแขนขึ้นโอบไหล่หลินเช่อ  

 

 

ในตอนนี้เอง โทรศัพท์ของเฉินอวี่เฉิงก็ดังขึ้น หลินเช่อหันกลับมามอง เฉินอวี่เฉิงจึงพูดกับกู้จิ้งเจ๋อว่า “ก็ไม่ใช่ว่าผมอยากจะรับสายหรอกนะครับ ท่านประธานกู้ ผมรู้ดีว่าไม่ควรที่จะรับโทรศัพท์ระหว่างทำงาน แต่นี่เป็นสายของเฉินโยวหรานน่ะ ผมควรจะรับมั้ยครับ”  

 

 

เมื่อเห็นว่าเป็นเพื่อนของหลินเช่อ กู้จิ้งเจ๋อจึงกลอกตาก่อนจะตอบตกลงเงียบๆ  

 

 

เฉินอวี่เฉิงยิ้มแล้วก็อดคิดไม่ได้ว่า พอเป็นเรื่องของหลินเช่อละก็ใจอ่อนเชียวนะ  

 

 

นายแพทย์รับสาย  

 

 

“อะไรอีกล่ะทีนี้”  

 

 

“อะไรนะ น้องสาวเธอน่ะเหรอ”  

 

 

หลินเช่อรีบเดินเข้ามาหาทันที “เกิดอะไรขึ้นคะ”  

 

 

เฉินอวี่เฉิงวางสายและหันมาบอกว่า “น้องสาวของเฉินโยวหรานเกิดเรื่องน่ะครับ”  

 

 

เฉินโยวหรานไม่คิดเลยว่าน้องสาวของเธอจะติดหนี้คนอื่นเป็นเงินร่วมแสนและถูกจับตัวไปแบบนี้  

 

 

ที่บ้านนั้น เฉินโหยวหลันถูกตามใจจนเสียคน ได้รับการพะเน้าพะนอเอาใจสารพัดจนหล่อนมีทุกอย่างที่ตัวเองต้องการ ตราบใดที่ครอบครัวสามารถขวนขวายหามาให้ได้ จนถึงตอนนี้ หล่อนก็ยัง…  

 

 

ทั้งหลินเช่อและเฉินอวี่เฉิงต่างรีบตรงไปหาเฉินโยวหรานในทันที  

 

 

เมื่อได้เห็นทั้งหลินเช่อและเฉินอวี่เฉิงตรงเข้ามาหาเธอพร้อมกัน “ทำไมเธอถึงมาด้วยล่ะ”  

 

 

หลินเช่อตอบ “คุณหมอเฉินอยู่ที่บ้านฉันพอดีน่ะจ้ะ ทำไมเธอถึงไม่บอกฉันล่ะว่าน้องสาวเธอเกิดเรื่องน่ะ”  

 

 

“ฉัน…ฉันไม่อยากสร้างปัญหาให้เธอน่ะ ตัวเธอเองก็มีงานเต็มมือไปหมดแล้ว แถมยังต้องเร่งถ่ายหนังด้วย”  

 

 

หลินเช่อลูบไหล่เพื่อนสาว “เอาละ เล่าให้เราฟังก่อนสิว่าเรื่องมันเป็นยังไงกันแน่”  

 

 

เฉินโยวหรานเล่าด้วยท่าทีวิตกกังวล “อยู่ๆ ฉันก็ได้รับโทรศัพท์ที่โทรมาที่บ้านบอกว่าเฉินโหยวหลันถูกจับตัวไป คนพวกนั้นอ้างว่าเป็นพวกปล่อยเงินกู้นอกระบบ ฉันไม่รู้เลยว่าเฉินโหยวหลันไปยืมเงินจากพวกนั้นมาสองสามแสน ครอบครัวฉันเองก็ไม่รู้ว่าจะหาทางใช้เงินพวกนั้นคืนได้ยังไง พวกเขาก็เลยโทรหาฉัน”  

 

 

“สองสามแสนเหรอ” หลินเช่อรู้ดีว่าเงินจำนวนนี้ไม่ใช่น้อยๆ เลยสำหรับครอบครัวคนหาเช้ากินค่ำ  

 

 

อีกอย่าง เฉินโหยวหลันเองก็เป็นเพียงนักศึกษา ทำไมเธอถึงต้องยืมเงินจำนวนมากขนาดนี้ด้วยนะ  

 

 

เฉินโยวหรานตอบว่า “ใช่ ตอนนี้ฉันสิ้นหวังจริงๆ ฉันไม่รู้เลยว่าน้องฉันจะกล้าทำเรื่องแบบนี้ได้ ฉันละอยากตัดหางปล่อยวัด แล้วก็ให้หล่อนหาทางเอาเงินมาจ่ายคืนด้วยตัวเอง นี่มันน่าโมโหสิ้นดี”  

 

 

“เอาละ แล้วถ้าเธอไม่ทำอะไร แล้วพ่อแม่ของเธอจะว่ายังไงล่ะ มาช่วยกันคิดเถอะว่าเราจะทำยังไงได้บ้าง”  

 

 

“เงินกู้นอกระบบเป็นเรื่องผิดกฎหมาย บางทีฉันว่าเราน่าจะแจ้งความ” เฉินโยวหรานว่า  

 

 

แต่เฉินอวี่เฉิงห้ามเอาไว้เสียก่อน “พอทีเถอะ ถ้าเธอไปหาตำรวจตอนนี้ แล้วเกิดอะไรขึ้นกับน้องสาวเธอล่ะ ถ้าเป็นแบบนั้นเธอจะทำยังไง”  

 

 

“ถ้างั้น…”  

 

 

“เอาโทรศัพท์เธอมา เดี๋ยวฉันจัดการเอง” เฉินอวี่เฉิงเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์ของเธอมา  

 

 

เขาถือโทรศัพท์ไว้แล้วมองดูหมายเลข กดโทรออก และบอกกับคนที่อยู่ปลายสายว่า “ช่วยตรวจสอบหมายเลขนี้ให้หน่อย แล้วก็พื้นที่ที่ใช้งานด้วย ดูซิว่าคนพวกนี้เป็นใครทำไมถึงกล้าลักพาตัวคนอื่น”  

 

 

เขาวางสายและหันมาพูดกับเฉินโยวหราน “คนที่กล้าจับตัวคนอื่นไปจะต้องมีเบื้องหลังแน่ ในประเทศซี มีกลุ่มคนที่ปล่อยเงินกู้นอกระบบไม่กี่กลุ่มหรอก ที่มีอิทธิพลมากพอที่จะลักพาตัวคนไปแบบนี้ รอก่อน อีกเดี๋ยวเราจะได้รู้รายละเอียดของคนพวกนั้น”  

 

 

เฉินโยวหรานพยักหน้า “ฉันเองก็ไม่ค่อยจะห่วงเท่าไหร่นักหรอก พวกนั้นต้องการเงิน แม่ฉันก็คงยอมจ่ายเงินเพื่อให้ได้ตัวเฉินโหยวหลันกลับมานั่นแหละ ไม่ว่าจะมากเท่าไหร่ ฉันโกรธมากจนถึงจุดที่ไม่สนใจอีกต่อไปแล้วละ แค่เป็นห่วงว่าพ่อกับแม่จะรับมือกับเรื่องนี้ยังไง ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นในช่วงนี้เท่านั้นเอง”  

 

 

หลินเช่อพยายามปลอบใจ “เอาเถอะ อย่าห่วงไปเลยนะ แล้วทุกอย่างจะเรียบร้อยเอง”  

 

 

หลินเช่อลอบมองเฉินอวี่เฉิง ก่อนจะหันมาหาเฉินโยวหราน  

 

 

ขณะที่เฉินอวี่เฉิงกำลังต่อสายโทรศัพท์อีกครั้ง หลินเช่อก็ลดเสียงลงและมองดูเฉินโยวหราน “เฮ้ บอกฉันมาซิ ว่ามีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเธอกับคุณหมอเฉินรึเปล่า”  

 

 

เฉินโยวหรานชะงัก “อะไร…เธอหมายความว่าอะไรน่ะ”  

 

 

“เอาน่า นี่เธอยังพยายามจะโกหกฉันอีกเหรอ เธอกับเขาจะต้องมีอะไรบางอย่างแน่ พอเกิดเรื่องขึ้นเธอถึงได้เลือกที่จะโทรหาเขาแทนที่จะเป็นฉันน่ะ เร็วเข้า บอกมาซะดีๆ ว่าเธอสองคนนี่มันยังไงกันแน่”  

 

 

“ฉัน…ฉัน…” หน้าของเพื่อนสาวแดงก่ำ เริ่มตะกุกตะกักอย่างไม่รู้จะตอบว่าอะไรดี  

 

 

“เร็วๆ ซี่ ถ้าสารภาพจะลดโทษให้ ถ้ายังปากแข็งจะโดนหนักนะ ถ้าเธอไม่ยอมบอก งั้นฉันจะไปถามคุณหมอเฉินเอาเอง” หลินเช่อพูดพลางทำท่าจะลุกขึ้นไปจริงๆ  

 

 

เฉินโยวหรานรีบดึงเพื่อนไว้อุตลุด “ก็ได้ ก็ได้ ฉันจะบอก”  

 

 

เฉินโยวหรานบิดมือไปมา “ช่วงนี้ฉันทำงานกับเขาบ่อยน่ะ ตอนแรกฉันเริ่มทำงานที่กู้ อินดัสทรี่ แต่พอต่อมาเขาบอกว่าฉันมีความสามารถทางด้านนี้ เขาก็เลยขอให้ฉันมาเป็นผู้ช่วย”  

 

 

“อ้าว นี่เธอลาออกจากู้ อินดัสทรี่แล้วงั้นเหรอ”  

 

 

“ยังหรอก ฉันแค่เดินทางไปทำงานกับเขาแล้วก็ได้เจอกับเคสทางด้านจิตวิทยาบางเคส เราก็เลยช่วยกันทำวิจัยด้านจิตวิทยาเกี่ยวกับอาชญากรและอะไรทำนองนั้น แล้วก็เราต้องทำงานด้วยกันทุกวัน”  

 

 

“ว้าว นี่ตอนนี้พวกเธอสนิทกันขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย…นี่ขนาดฉันยังอิจฉาเลยนะ” หลินเช่อทำปากยื่นอย่างแง่งอน  

 

 

“เอาละ ยังไงก็ตาม ฉันก็คิดมาตั้งแต่ต้นว่าเขาเป็นแค่เจ้านายปากร้ายคนนึงเท่านั้น เขาน่ากวนโมโหมาก แล้วก็คอยเอาแต่สั่งให้ฉันทำโน่นทำนี่ทุกวัน แต่หลังจากที่ได้ทำงานกับเขา ฉันก็ได้รู้ว่าเขาเป็นคนเก่งมากๆ คนนึงเลยทีเดียว เขาเป็นหมอที่ดี ได้รับการยอมรับนับถือในสายงานของเขาอย่างมาก แถมยังเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านอาการป่วยทางจิตระดับประเทศด้วย หลายคนยกย่องเขาว่าเป็นตำนาน แล้วฉันก็ได้เรียนรู้มากมายในช่วงที่ทำงานกับเขา ถึงแม้ว่าจะแค่ผิวเผินก็เถอะน แต่นั่นก็ทำให้ฉันดีใจมากแล้ว”  

 

 

“เอาละ ฉันคิดว่าท่าทางเขาน่าจะดีกับเธอไม่น้อยเลยทีเดียว พูดตามตรง ฉันไม่คิดเลยว่าเธอจะทำงานกับคุณหมอเฉินได้เลย ตั้งแต่เธอเข้าไปทำงานที่กู้ อินดัสทรี่นั่น”  

 

 

เฉินโยวหรานเล่าต่อ “อันที่จริง นอกจากเขาจะชอบเก็บตัว พูดมากปากเสีย แล้วก็เจ้าปัญหาแล้ว เรื่องอื่นของเขาก็ใช้ได้อยู่หรอก แต่เราเป็นแค่เพื่อนร่วมงานกันเท่านั้น เธอได้โปรดอย่าคิดไปไกล แล้วก็ถ้าเธอไปถามเขาเข้าจริงๆ ละก็…ฉันคงจะขายหน้ามาก”  

 

 

หลินเช่อไม่เคยเห็นเฉินโยวหรานทำตัวเป็นผู้หญิงขนาดนี้มาก่อนเลย เธอจึงหัวเราะและบอกกับเพื่อนสนิทว่า “เอาละ เอาละ เอาละ ฉันจะไม่ถาม แต่เธออยู่กับเขาทุกวันแบบนี้ เธอคงจะกลายเป็นคนโปรดของเขาไปแล้วละ…”  

 

 

“โอเค เงียบไปเลย หยุดพูดได้แล้ว” เฉินอวี่เฉิงเดินกลับมาหา เฉินโยวหรานจึงรีบห้ามหลินเช่อ  

 

 

หลินเช่อเม้มปากเข้าด้วยกันแล้วหัวเราะคิกคัก และไม่พูดอะไรอีก  

 

 

สีหน้าของนายแพทย์หนุ่มไม่สู้ดีนัก เขามองสองสาวแล้วพูดขึ้นว่า “เราระบุตัวได้แล้ว ต้องเป็นพวกนั้นแน่นอน”  

 

 

เฉินโยวหรานเงยหน้า “ใครคะ”  

 

 

“แก๊งกรีน ปาร์ตี้ที่โด่งดังเรื่องแย่ๆ ของประเทศซีน่ะสิ พวกมันเป็นแก๊งใต้ดิน ก่ออาชญากรรมทุกรูปแบบ แต่เพราะความเจ้าเล่ห์ของพวกมัน ก็เลยเป็นเรื่องยากที่จะควบคุม”  

 

 

“อา ถ้างั้นเราจะทำยังไงกันดีคะ”  

 

 

เฉินอวี่เฉิงตอบ “ตอนนี้ยังไม่ต้องห่วง ฉันโทรหานายตำรวจที่คุ้นเคยกับเรื่องนี้แล้ว พวกเขาจะลองไปตรวจสอบดู อีกไม่นานเราคงได้ข่าว น้องสาวเธอน่าจะถูกพาตัวไปไว้ที่โกดังใต้ดิน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกมันจับคนไปไว้ที่นั่น แต่ฉันจะต้องบอกอะไรเธอซักอย่างนึงก่อน”