ฉินหวานหว่านเกาะติดหลินเช่อไม่ห่างราวกับเป็นเงา ทำให้ผู้คนแปลกใจมาก

 

 

ดูเหมือนความสัมพันธ์ของทั้งคู่นั้นไม่เลวเลย ไม่เหมือนสิ่งที่คนนอกพูดถึง บอกว่าพวกเขาเป็นเพื่อนกันแต่ความจริงแล้วความสัมพันธ์นั้นไม่ดี นี่ไม่ใช่อยู่ด้วยกันทุกวันหรอกเหรอ

 

 

นักข่าวก็รีบกระจายข่าวออกไป บอกว่าทั้งสองนั้นมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ไม่เหมือนข่าวที่มีมา ที่ว่ากันว่าแม้จะอยู่บริษัทเดียวกัน แต่การแข่งขันนั้นส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของทั้งคู่

 

 

เมื่อกลับห้องพัก หลินเช่อนั่งเล่นอยู่ตรงนั้น สักพักฉินหวานหว่านก็ไอติดต่อกัน

 

 

หลินเช่อเงยหน้าขึ้นมา หวานหว่านบอก “แย่แล้ว พึ่งมาก็เป็นหวัดแล้ว ยังต้องไปฝึกทหารอีก”

 

 

หลินเช่อเข้าไปดูเธอ “คงไม่มั้ง ฉันเอายาให้กินสักหน่อยเป็นไง ถ้าไม่ไหวก็ไม่ต้องไปฝึกหรอก ถือว่าลาป่วย”

 

 

“ก็คงต้องเป็นแบบนั้น รบกวนเธอแล้วนะ หลินเช่อ”

 

 

ฉินหวานหว่านพึ่งมาก็ป่วยแล้ว หลินเช่อจึงจำเป็นต้องดูแลเธอ

 

 

อย่างไรก็อยู่ด้วยกัน เธอป่วย ตัวเองจะไม่ดูแลก็ไม่ได้

 

 

หลินเช่อกลับจากห้องพยาบาลมุ่งตรงมายังหอพัก ไปหายาให้ฉินหวานหว่าน ทำอะไรให้เธอทาน ทุกคนเข้ามาเยี่ยม ยังบอกกับหลินเช่อ “ลำบากเธอแล้ว ร่างกายฉินหวานหว่านนี่ก็อ่อนแอจริงๆ เลย แค่มาถึงก็ป่วยแล้ว”

 

 

หลินเช่อบอก “ใช่ เธอเป็นหวัดหนักมาก คงทำได้เพียงลาป่วยกับอาจารย์ พวกคุณช่วยลาให้หน่อยนะ”

 

 

อาจารย์ก็ไม่กล้าให้ฉินหวานหว่านลงไปแบบนั้น เพื่อเลี่ยงไม่ให้เกิดเรื่องขึ้น แฟนคลับฉินหวานหว่านอาจจับพวกเขากินก็ได้

 

 

แม้ว่าเพื่อนๆ จะคิดในใจ มีชื่อเสียงนั้นก็ดีจริงๆ แบบนี้ก็ไม่ต้องฝึกแล้ว อาจารย์ก็ไม่กล้าว่าอะไร

 

 

หลินเช่อก็อยู่กับฉินหวานหว่านที่หอพักทั้งวัน ไม่ได้ออกไปไหน

 

 

ฉินหวานหว่านแสดงความรู้สึกผิดต่อหลินเช่อ บอกกับหลินเช่อว่า “รบกวนเธอแล้ว ลำบากขนาดนี้”

 

 

หลินเช่อบอก “ไม่เป็นไรหรอก ใครก็คงไม่อยากป่วย”

 

 

และในตอนนั้นเอง ร่างกายของฉินหวานหว่านก็กระตุก

 

 

หลินเช่อชะงัก ตกใจไปทั่วทั้งร่าง

 

 

รีบวิ่งออกไป ไปตามหมอมา

 

 

ทุกคนรับรู้ว่าฉินหวานหว่านเกิดเรื่อง ก็รีบวิ่งมา

 

 

ไม่นานหมอก็ช่วยควบคุมฉินหวานหว่านเอาไว้ได้ ตอนที่กำลังตรวจ พบว่า ในยาของฉินหวานหว่านนั้น มียาชนิดอื่นอยู่ด้วย

 

 

ยานี้สามารถทำให้ผิวของคนเปลี่ยนได้ สามารถทำให้เสียโฉม

 

 

ทุกคนต่างก็นิ่งอึ้ง ผู้จัดการส่วนตัวของฉินหวานหว่านรีบวิ่งเข้ามา เห็นว่าอีกฝ่ายคือหลินเช่อก็ยิ้มเย็นอย่างไม่เกรงใจ พูดกับฉินหวานหว่าน “เธอเป็นอะไร หวานหว่าน ทำไมเธอถึงยอมให้หลินเช่อดูแลเธอ”

 

 

หลินเช่อยืนอยู่ตรงนั้นจึงได้ยิน มองอีกฝ่าย “คุณหมายความว่ายังไง”

 

 

ผู้จัดการบอก “หมายความว่ายังไงเธอไม่เข้าใจเหรอ ยาที่ทำให้เสียโฉม มันบังเอิญไปไหม ไม่ใช่ยาอย่างอื่น เป็นยาที่ทำให้เสียโฉม ทำไม เธออยากตัดทางทำมาหากินของฉินหวานหว่านเหรอ เพราะหวานหว่านเข้ามาที่บริษัทเรา ทำให้เธอสั่นสะเทือนหรือยังไง เธอเลยต้องลงมือแบบนี้”

 

 

หลินเช่อยิ้มเย็น “คุณมีหลักฐานอะไรว่าฉันเป็นคนทำ ยาหมอก็เป็นคนจ่าย เกี่ยวอะไรกับฉัน”

 

 

ฉินหวานหว่านเองก็รีบเอ่ย “ใช่ พี่หลินคะ ไม่เกี่ยวอะไรกับหลินเช่อเลย เธอก็แค่ใจดีดูแลฉันแค่นั้นเอง”

 

 

ผู้จัดการบอก “นี่ หวานหว่านของเรานี่ใจดีเกินไปนะ เวลานี้ยังจะช่วยพูดแทนหลินเช่ออีก”

 

 

ผู้จัดการยังบอก “งั้นหวานหว่านเธอบอกฉันสิ ใครเป็นคนไปเอายาให้เธอ”

 

 

ฉินหวานหว่านเงยหน้าขึ้น มองไปที่หลินเช่ออย่างหวาดหวั่น แล้วเอ่ยเสียงเบา “หลินเช่อ…แต่ว่า เป็นฉันเองที่ให้เธอช่วยไปเอายามาให้”

 

 

“งั้นก็รู้แล้วไง หลินเช่อไปเอายาใช้เวลานานแค่ไหน”

 

 

ฉินหวานหว่านบอก “สิบห้านาทีมั้งคะ”

 

 

“ฮ่าๆ ใกล้ขนาดนี้ ใช้เวลาสิบห้านาที ระหว่างนั้นเธอไปทำอะไรมาล่ะหลินเช่อ”

 

 

หลินเช่อบอก “ระหว่างทางฉันไปเข้าห้องน้ำไม่ได้เหรอ ฉันเดินผ่านห้องน้ำแล้วไปเข้าห้องน้ำมีอะไรไม่ถูก”

 

 

ผู้จัดการเอ่ยต่อ “บังเอิญจังนะ บังเอิญจนทำให้ใครก็ว่าอะไรเธอไม่ได้”

 

 

ฉินหวานหว่านรีบเอ่ย “เอาล่ะพี่หลิน อย่าพูดอีกเลย บางทีอาจจะเป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ ก็ได้”

 

 

เธอรีบบอก “อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น ครั้งนี้แค่ปริมาณมันไม่เพียงพอ ดีที่ยังขับออกมาได้ เกิดเธอเสียหายขึ้นมาล่ะ ผิวของเธออ่อนแอ เปลี่ยนไป งานแสดงของเธอก็ดับไม่ใช่เหรอ”

 

 

หลินเช่อมองทั้งสองที่รับส่งบทเข้ากัน ทุกคนล้วนมองมาที่หลินเช่อ สีหน้าสงสัย

 

 

ฉินหวานหว่านมองหลินเช่อ “หลินเช่อ เธอไม่ต้องไปใส่ใจหรอก ฉันไม่ได้คิดว่าเป็นเธอ จริงนะ”

 

 

หลินเช่อยิ้มเย็น “เดิมทีฉันก็ไม่ได้ทำ พี่หลิน พี่อยู่บริษัทเดียวกับฉัน เรามีการแข่งขันมันเป็นเรื่องที่ดี แต่ถ้าพี่อยากจะโยนความผิดมาให้ฉัน ฉันจะบอกอะไรให้นะ มันเป็นไปไม่ได้”

 

 

“เธอ…ได้ ฉันจะบอกสื่อ และแจ้งความ ให้คนตามสืบ ให้คนเห็นธาตุแท้ของเธอ เหอะ”

 

 

และครั้งนี้ก็ต้องแยกย้ายไป แม้ฉินหวานหว่านจะไม่ได้กลับไป แต่ว่า ผู้จัดการก็สั่งคนให้จับตามองหลินเช่อ บอกว่าไม่ให้หลินเช่อมีโอกาสเข้าใกล้ฉินหวานหว่าน

 

 

วันต่อมา สื่อก็ปล่อยข่าวออกมา บอกว่าสงสัยว่าหลินเช่อจะแอบทำร้ายฉินหวานหว่านในหอพัก เพื่อหวังให้ฉินหวานหว่านเสียโฉม แต่กลับล้มเหลว

 

 

ไม่นานบนโลกอินเทอร์เน็ตต่างก็พากันปั่นกระแสขึ้นมา บางคนบอกว่า หลินเช่อไม่มีทางทำแบบนั้นแน่ เธอเป็นคนดีขนาดนั้น

 

 

บางคนบอกว่า มันก็ไม่แน่ ตอนนี้ฉินหวานหว่านไปอยู่ที่บริษัทของหลินเช่อ ทั้งสองกำลังชิงตำแหน่งอันดับหนึ่ง แย่งชิงทรัพยากร ความสัมพันธ์ต้องไม่ดีแน่

 

 

ไม่นานก็มีคนปล่อยข้อมูลออกมา บอกว่าเดิมเป็นฉินหวานหว่านไปเข้าร่วมการฝึกครั้งนี้ก่อน พูดไว้นานแล้ว ใครจะรู้ว่าฉินหวานหว่านไปอยู่บริษัทเดียวกับหลินเช่อ หลินเช่อก็เลยเข้าร่วมการฝึกไปด้วย นี่ก็ไม่ชัดเจนไปหน่อยเหรอ

 

 

และคนในโรงเรียนยังเผยข้อมูลอีกว่า ตอนที่หลินเช่อถูกกล่าวหาว่าวางยาฉินหวานหว่าน ฉินหวานหว่านยังช่วยแก้ตัวให้เธอด้วย ตอนแรกความสัมพันธ์ของทั้งสองเหมือนจะดี กลับมาเกิดเรื่องแบบนี้ ทำให้คนไม่อยากจะเชื่อ แต่อย่างที่เห็น ฉินหวานหว่านก็ไม่เลวเท่าไหร่ บอกตลอดว่า เชื่อว่าหลินเช่อไม่ได้ทำ เพียงแต่ผู้จัดการไม่ยอมปล่อยหลินเช่อไป ยังบอกอีกว่าจะฟ้องหลินเช่อ

 

 

ข่าวนี้ทำให้แฟนคลับบางคนนั่งไม่อยู่แล้ว บอกว่า ไม่คิดว่าหลินเช่อจะเป็นคนแบบนี้ แต่ว่า ถ้าเป็นเรื่องจริง ก็คงไม่อยากเป็นแฟนคลับหลินเช่อแล้ว

 

 

ชาวเน็ตต่อว่าไม่หยุด ในหอพัก ทุกคนต่างก็มองหลินเช่อ ราวกับไม่กล้าเข้าใกล้เธอ

 

 

ฉินหวานหว่านยังคงป่วย แต่ก็ยังยืนยันว่าจะอยู่ในหอพัก ไม่ได้ถอนตัวออกจากการฝึกในครั้งนี้ อาการป่วยอยู่แบบนั้น ทำให้คนสงสาร

 

 

เธอมองหลินเช่อ บอกกับเธอ “หลินเช่อ ต้องขอโทษจริงๆ นะ ฉันก็ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้”

 

 

หลินเช่อมองเธอด้วยสายตาเย็นชา “ไม่เป็นไรหรอก วงการมายามันก็แบบนี้ไม่ใช่เหรอ”

 

 

แบบนี้ไม่ใช่เหรอ หน้าซื่อใจคด ผลประโยชน์มาก่อน มีเพื่อนมากมายที่กลายเป็นศัตรู ยิ่งไปกว่านั้นพวกเธอไม่ได้เป็นเพื่อนกันด้วยซ้ำ แค่คนรู้จักก็เท่านั้น

 

 

ฉินหวานหว่านยังอยากพูดอะไรบางอย่าง แต่หลินเช่อกลับลุกขึ้นแล้วเดินออกไปด้านนอก

 

 

เมื่อทุกคนเห็นหลินเช่อเดินออกไป ก็เข้ามาปลอบฉินหวานหว่าน