บทที่ 253 นายมีวิธีไหน

ไม่รู้ว่ามีคนผลักประตูห้องประชุมเปิดเข้ามาตั้งแต่เมื่อไร หนุ่มวัยรุ่นแพรวพราวคนหนึ่งปรากฎตัวอยู่ที่หน้าประตูห้องประชุมอย่างไม่มีการบอกกล่าว

“ขอโทษครับ ต้องขอรบกวนเวลาสักครู่” วัยรุ่นหนุ่มหน้าสวยขยับริมฝีปากเล็กน้อย ยิ้มโค้งมุมปากเย้ายวนน่าหลงใหล

ผู้คนในห้องประชุมแม้ว่าจะเห็นคนสวยหลากหลายรูปแบบจนชินตา ก็ยังต้องสะดุดกับรูปลักษณ์สวยโดดเด่นของวัยรุ่นหนุ่มคนนี้

แต่ว่า ก็มีคนที่ตั้งสติได้อย่างรวดเร็ว

เห็นประธานฉู่กำลังจะตัดสินใจแต่กลับถูกขัดจังหวะ โจวเหวินปินพลันแสดงสีหน้าไม่ค่อยพอใจ สายตาดุดันมองจ้องคนแปลกหน้าที่อยู่ตรงหน้า “นายเป็นใคร? ใครอนุญาตให้เข้ามา”

ด้านหลังวัยรุ่นหนุ่ม คือผู้ดูแลตัวน้อยของหานเซี่ยนอวี่เอ่ยเสียงอ่อนยวบ “ผู้…ผู้ชายคนนี้บอกว่าเขามีวิธีแก้วิกฤตครั้งนี้ของเซี่ยนอวี่…”

โจวเหวินปินหัวคิ้วพลันกระตุก ใบหน้าบูดบึ้งยิ่งกว่าเดิม “เฟยหยาง นี่เป็นคนของคุณใช่ไหม? รู้จักกฎระเบียบหรือเปล่า? รู้ไหมว่าที่นี่เป็นสถานที่แบบไหน? จะปล่อยให้คนแปลกหน้าเข้ามาง่ายๆ ได้เหรอ? เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย มาลากตัวคนไม่เกี่ยวข้องออกไป!”

ฉู่หงกวงที่ถูกขัดจังหวะพลันขมวดคิ้วย่น มองวัยรุ่นหนุ่มนอกประตู ด้วยใบหน้าไม่ค่อยพอใจเช่นเดียวกัน

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนได้ยินก็รีบเข้ามา ยกมือเตรียมจะจับคน

จากนั้น…

วัยรุ่นหนุ่มนัยน์ตาซ่อนรอยยิ้ม กวาดมองบนร่างกายสูงใหญ่ที่เหมือนจะแข็งแรงบึกบึนของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองสามคนนั้น รอยยิ้มที่หยักโค้งตรงมุมปากคล้ายจะยิ่งลึกขึ้นอีก มองเช่นนั้นอยู่นาน เขายืนอยู่ตรงนั้นด้วยท่าทีสบายๆ พลางเอ่ยอย่างไม่รีบไม่ช้า “หากว่าท่านประธานฉู่อยากจะทำลายต้นทำเงินต้นนี้ด้วยน้ำมือของตัวเอง ก็ให้เจ้าหน้าที่พาตัวผมออกไปได้เลย”

ผู้ดูแลตัวน้อยเป็นห่วงว่าจะเกิดเรื่องวุ่นวาย หลังจากโดนตำหนิไปถึงได้รู้สึกกลัวขึ้นว่าการที่ตัวเองพาคนแปลกหน้าเข้ามาเป็นการกระทำที่ผลีผลามเกินไป แต่ว่าเวลานี้ได้เห็นนัยน์ตาเฉิดฉายดั่งจันทราของอีกฝ่าย กลับรู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก

ฉู่หงกวงไม่รู้เป็นเพราะโดนพูดแทงใจดำจาก “ต้นทำเงิน” สามคำนี้หรือเปล่า จากสีหน้าเครียดคล้ำพลันชะงักแข็งทื่อ วินาทีที่เจ้าหน้าที่กำลังจะลงมือ พลันเอ่ยขัดขึ้นมา

“เดี๋ยวก่อน”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านั้นไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม สีหน้าโจวเหวินปินพลันเครียดคล้ำมากขึ้น แววตาฉายแววความไม่สบายใจ

ฉู่หงกวงมองไปทางวัยรุ่นหนุ่มด้วยสีหน้าดุดัน “พ่อหนุ่มน้อย นายเป็นใครกันแน่ เมื่อครู่ที่นายบอกว่ามีวิธีแก้ไขเรื่องของหานเซี่ยนอวี่ เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า?”

“ไม่ผิด” วัยรุ่นหนุ่มพลันตอบอย่างใจเย็น รอยยิ้มเป็นมุมโค้งนั้นเสริมใบหน้าให้มีความแพรวพราวยิ่งขึ้นไปอีก

ผู้จัดการจำนวนไม่น้อยในห้องประชุมต่างแอบแปลกใจกับโฉมหน้าของวัยรุ่นหนุ่มคนนี้ ใจอดสงสัยไม่ได้ว่าชายหนุ่มหน้าสวยขนาดนี้ โผล่มาจากที่ไหนกันแน่?

ฉู่หงกวงย่นคิ้วเป็นรอยจางๆ เขาปวดใจกับเรื่องของหานเซี่ยนอวี่จริงๆ หากไม่ใช่เพราะเป็นทางเลือกสุดท้าย ไหนเลยที่เขาจะตัดไม้ทำเงินต้นนี้ทิ้งได้ ได้ยินหนุ่มน้อยบอกว่ามีวิธี ก็ทำให้พอมีความหวังขึ้นมา อดถามต่อไปไม่ได้ “นายมีวิธีอะไร?”

โจวเหวินปินเห็นฉู่หงกวงเริ่มหวั่นไหว พลันจับจ้องไปยังวัยรุ่นหนุ่ม สายตาฉายแววอำมหิต

ขอเพียงไม่มีหานเซี่ยนอวี่แล้ว ศิลปินชายในสังกัดของเขาที่มาสายเดียวกันกับหานเซี่ยนอวี่ก็จะเสียบแทนบนทรัพยากรที่หานเซี่ยนอวี่ทิ้งไว้ได้อย่างฟู่ฟ่า

เขารอโอกาสนี้มานานมากแล้ว ไม่ง่ายเลยที่วันนี้จะมีโอกาสเหยียบหานเซี่ยนอวี่จมดิน แล้วเขาจะยอมปล่อยให้คนนอกมาปั่นป่วนในสถานการณ์แบบนี้ได้อย่างไร?

“เจ้านายครับ พวกเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนคนนี้เป็นใคร แล้วจะเชื่อถือได้ไง หากว่าเป็นสายสืบของหวงเทียนฝ่ายตรงข้าม…”

วัยรุ่นหนุ่มได้ยินแล้วดึงแขนเสื้อขึ้น หลุบตาแอบขำ “หากผมเป็นสายสืบของหวงเทียน ตอนนี้ก็คงจะอยู่ในงานเลี้ยงฉลอง เกรงว่าคงไม่มีเวลามาช่วยบริษัทคุณหรอก”

…………………………………

บทที่ 254 ทำข้อตกลง

ห้องประชุมขนาดใหญ่ เพราะมีชายหนุ่มแปลกหน้าเข้ามาร่วมวงจึงทำให้บรรยากาศแปลกชอบกล

“นายเป็นใครกันแน่ ขนาดประชาสัมพันธ์ของโกลเบิลยังทำอะไรไม่ได้ แค่นายคนเดียว จะสามารถลบสายตาที่คนข้างนอกมีต่อหานเซี่ยนอวี่ได้เหรอ?”

“น้องชาย ขอร้องอย่าได้มาพูดจาส่งเดชที่นี่”

“ตอนนี้ชื่อเสียงของหานเซี่ยนอวี่เป็นเรื่องรอง เรื่องสำคัญคือคนทั้งโกลเบิลเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ต่างก็ถูกจับมาเชื่อมโยงกับเรื่องนี้แล้ว…”

สายตาของผู้บริหารชั้นสูงของโกลเบิลเอ็นเตอร์เทนเม้นท์หลายท่าน ชำเลืองมองประเมินวัยรุ่นหนุ่มอย่างเย็นชา

“ท่านประธานฉู่ ท่านอย่าไปฟังคำพูดไพเราะแต่ไม่จริงใจของวัยรุ่นหนุ่มคนนี้เลย เขาจะต้องเป็นคนที่หวงเทียนส่งมาสืบข่าวแน่นอน” โจวเหวินปินรีบลุกขึ้นพูด

ได้ยินคำพูดของโจวเหวินปินแล้ว นัยน์ตาของฉู่หงกวงพลันแผ่รังสีเยียบเย็น

ทุกคนต่างทราบกันดี หวงเทียนเอ็นเตอร์เทนเม้นท์กับโกลเบิลเอ็นเตอร์เทนเม้นท์เป็นดั่งน้ำกับไฟที่ไม่อาจยอมกันได้มานานแล้ว เรื่องของหานเซี่ยนอวี่ส่งผลกระทบต่อโกลเบิลเอ็นเตอร์เทนเม้นท์อย่างเลวร้ายมาก หวงเทียนเอ็นเตอร์เทนเม้นท์จะส่งคนมาสอดแนมโกลเบิล ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้

“รายละเอียด?” วัยรุ่นหนุ่มมองโจวเหวินปิน มุมปากหยักยิ้มเล็กน้อย เป็นโค้งรอยยิ้มของการเสียดสี พลางแค่นเสียงหัวเราะเย็นชา “สติปัญญาแค่นี้ ผมไม่เข้าใจเลยว่าคุณมาร่วมงานประชุมสำนักงานใหญ่ของโกลเบิลเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ได้อย่างไร”

โจวเหวินปินชะงักอึ้งไปครู่หนึ่ง พลันลืมตาขึ้นมา พูดไปด้วยความโมโห “เด็กเมื่อวานซืน นายพูดว่าอะไรนะ!”

“พูดอะไร?” วัยรุ่นหนุ่มหยักไหล่สองข้างเล็กน้อย “ทุกคนในที่นี้คงจะรู้ว่าผมกำลังบอกว่าคุณโง่”

“นาย…” โจวเหวินปินทำหน้าโหดเหี้ยม

หนุ่มน้อยหน้าขาวที่ไม่รู้โผล่มาจากไหนมายืนตรงหน้าคนนี้ กล้าบุกเข้ามาถึงยังห้องประชุม ทั้งยังด่าเขาว่าเป็นคนโง่ ต่อหน้าผู้บริหารระดับสูงและผู้จัดการศิลปินทุกคนแบบนี้!

“เจ้าหน้าที่! เจ้าหน้าที่!” โจวเหวินปินตะโกนด้วยความโมโหมาก “จับเด็กสวะคนนี้ออกไปทิ้ง!”

ได้ยินเสียงระเบิดโมโหจากห้องประชุม เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสี่ห้าคนที่ยืนอยู่ด้านนอกก็กรู่กันเข้ามา

“ยังยืนบื้อทำอะไรกัน ไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอ!” โจวเหวินปินมองเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนข้างนอกประตู

“ชู่ว์…” วัยรุ่นหนุ่มส่ายหน้า ไม่มองโจวเหวินปินเลยสักนิด แต่กลับหันสายตามองมาที่ฉู่หงกวงที่นั่งอยู่บนตำแหน่งของประธาน

“ข้างนอกต่างพูดกันว่า ท่านประธานฉู่แห่งโกลเบิลเอ็นเตอร์เทนเม้นท์มีเสน่ห์ไม่ธรรมดา น่าเสียดาย สิบปากว่าไม่เท่ากับตาเห็น การประชุมสำนักงานใหญ่ของโกลเบิลเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ ที่แท้ให้ผู้จัดการโนเนมคนหนึ่งเป็นคนตัดสินใจทั้งหมด วันนี้ถือว่าได้เห็นแล้ว” บนใบหน้าไร้ตำหนิของวัยรุ่นหนุ่มแขวนไว้ด้วยรอยยิ้มจางๆ

โนเนม? โจวเหวินปินโกรธแทบตาย!

และฉู่หงกวงขมวดคิ้วย่นอยู่บ้าง เหล่มองโจวเหวินปินไปที แล้วหันไปมองเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพวกนั้นพลางสั่งการ “ถอยออกไปให้หมด!”

กระทั่งเจ้าหน้าที่ออกไปหมดแล้ว โจวเหวินปินกัดฟันกรอด “ท่านประธานฉู่…เด็กเมื่อวานซืนเขา…”

แต่ว่าครั้งนี้ ไม่รอให้เขาทันพูดจบ ก็ถูกฉู่หงกวงโบกมือขัดอย่างไม่ค่อยพอใจ

โจวเหวินปินสัมผัสได้ถึงความไม่พอใจบนสีหน้าของฉู่หงกวง ถึงได้พยายามเก็บกลั้นความโมโหเอาไว้

เมื่อครู่เขาโดนหนุ่มน้อยหน้าขาวที่ไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้ากวนโมโหจนสับสนไป ไม่เช่นนั้นคงจะไม่เรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเข้ามาโดยพลการเช่นนี้

“ท่านประธานฉู่ จากสถานการณ์ในปัจจุบันของโกลเบิลเอ็นเตอร์เทนเม้นท์แล้ว ท่านคิดว่าหวงเทียนจำเป็นต้องส่งคนมาสอดแนมไหม?” วัยรุ่นหนุ่มย้อนถาม

ฉู่หงกวงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก็ไม่ได้ตอบกลับใดๆ

เป็นจริงอย่างที่คนผู้นี้พูด ด้วยสถานการณ์ของโกลเบิลในปัจจุบันนี้ ทุกคนต่างก็ทราบกันดี ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่มีเรี่ยวแรงตอบโต้แล้ว หวงเทียนก็ไม่น่าจะสร้างเรื่องให้อีกในเวลานี้

“น้องชายนายชื่ออะไร วันนี้มาถึงโกลเบิลเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ มีอะไรอยากจะชี้แนะงั้นหรือ” ฉู่หงกวงเอ่ยถามเสียงเรียบ

“ผมแซ่เยี่ย ชื่อไป๋ มีเป้าหมายไม่ถึงขั้น…” วัยรุ่นหนุ่มพูดพลาง รอยยิ้มบนใบหน้าก็ค่อยๆ เจือนจางไป “ผมมาในวันนี้ ก็เพียงต้องการทำข้อตกลงกับบริษัทของคุณ และข้อต่อรองของผมก็คือ ผมสามารถรับประกันความบริสุทธิ์ของหานเซี่ยนอวี่ ขจัดผลกระทบของเรื่องนี้ที่มีต่อโกลเบิลเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ได้”

…………………………………