โปรเพลเยอร์วัยเกษียณ 55 ผู้บังคับบัญชา

Now you are reading โปรเพลเยอร์วัยเกษียณ Chapter 55 ผู้บังคับบัญชา at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

นิยาย โปรเพลเยอร์วัยเกษียณ โปรเพลเยอร์วัยเกษียณ (SMRiaG) บทที่ 55 ผู้บังคับบัญชา

บทที่ 55 ผู้บังคับบัญชา

“ระวังด้วยนะคะ ข้างหลังหัวมุมนั่นมีอีกกลุ่มหนึ่ง…” บรีอธิบายหลังจากสแกนก็อบลินกลุ่มถัดไปที่พวกเขาเห็นในพื้นที่ที่สองในเมืองก็อบลิน “มันเป็นคนฝึกสัตว์ค่ะ และเก่งเรื่องการฝึกจําพวกสัตว์มีพิษเสียด้วย งู, แมงป่อง และแมงมุม พวกมันคลานอยู่เต็มไปหมดเลย…” เธอพูดด้วยน้ําเสียงรังเกียจเล็กน้อย ขณะที่ความสนใจของเจี้ยกพุ่งขึ้นไปสูงสุด

“คนฝึกสัตว์เหรอ? น่าสนใจดีนี่ แต่เจ้าก็อบลินตัวนั้นน่าจะรับมือยากนะ เว้นแต่ ถ้าเราจะฆ่าสัตว์ของมันให้หมดเสียก่อน แต่นั่นก็เล่นเอาหืดขึ้นคอเหมือนกัน” มนุษย์วานรพูด และไอเซ็นก็พยักหน้าเห็นด้วย

“ใช่ นั่นอาจจะช่วยให้ง่ายขึ้น พวกมันตัวเล็ก เพราะงั้นก็คงมีเลือดไม่เยอะหรอก ใช่ไหม?” ไอเซ็นถาม และบรีก็พยักหน้าเพื่อตอบรับ “อื้ม! พวกมันสร้างความเสียหายได้มากก็จริง แต่พลังชีวิตกับพลังป้องกันไม่สูงมากค่ะ”

“งั้นฉันจะลองอะไรสักหน่อย ฉันบอกพวกนายเรื่องธาตุของฉันไปแล้วใช่ไหม? ฉันมีไอเดียที่จะใช้มันแล้วล่ะ แต่มันจะต้องเป็นฉากหน้าของการต่อสู้ ไม่งั้นมอนสเตอร์จะกระโดดออกจากตัวเจ้านายของมัน แล้วหันมาโจมตีเราแทนก่อนที่ฉันจะได้ทําสิ่งที่อยากลองสําเร็จ” ไอเซ็นอธิบาย นการตอบสนอง บรีและ เจี๊ยกต่างพยักหน้า ขณะกําลังพยายามช่วยทางใดก็ได้ที่ช่วยได้

ดังนั้นบรีจึงบัฟพลังโจมตีเวทมนต์ให้แก่ไอเซ็น ในขณะที่เขากําลังเดินไปรอบ ๆ สิ่งปลูกสร้างที่พวกเขาซ่อนตัวอยู่ด้านหลังเพื่อให้ได้ตําแหน่งที่เหมาะสม ไอเซ็นผลักมานาออกมาและกระจายออกเป็นพื้นที่ที่คล้ายกับหมอกขนาดใหญ่พอที่จะปกคลุมก็อบลิน และจากนั้นก็ใส่ธาตุเข้าไป เฝ้ารอให้มันเปลี่ยนเป็นลูกบอลเปลวไฟดินยักษ์

ไอเซ็นพยายามเปลี่ยนสถานะของมันให้กลายเป็นดินอย่างสมบูรณ์ จากนั้นก็คลายสถานะจนกลายเป็นเหมือนทรายมากขึ้น เนื่องจากเขายังเปลี่ยนให้มันกลายเป็นฝุ่นละอองไม่ได้ ต่อมาหลังจากให้สัญญาณบรีและเจียกว่าเขาจะเริ่มการโจมตี ไอเซ็นก็ยิงทรายไปข้างหน้าด้วยความรวดเร็วเท่าที่จะทําได้ และหยุดอยู่รอบ ๆ ก็อบลินผู้ฝึกสัตว์ มันตกใจมาก และมอนสเตอร์บนตัวของมันแทบจะกระโดดออกมาทั้งหมด แต่ก่อนที่ไอเซ็นจะเปลี่ยนสถานะของธาตุให้เป็นสถานะไฟได้นั้น ก็เป็นเหตุให้มันระเบิดออกในทัน

โชคดีที่การระเบิดแรงพอที่จะทําให้ปลิดชีพมอนสเตอร์ส่วนใหญ่ที่อยู่ทั่วร่างกายของก็อบลิน

[เรียนรู้คาถาเวทมนต์สําเร็จ]

ทรายระเบิดเปลวเพลิงแห่งปฐพี

[ต้องการเพิ่มคาถาลงในคลังหรือไม่?]

“เพิ่มลงในคลังเลย!” ไอเซ็นพึมพํา ขณะวิ่งไปข้างหน้าเพื่อกําจัดก็อบลินผู้ฝึกสัตว์ ส่วนบรีก็ร่ายมนต์ดีบัฟใส่กลุ่มก็อบลิน และสัตว์ของเลี้ยกก็โผใส่ศัตรูเช่นกัน

ไอเซ็นวาดดาบใส่ก็อบลินผู้ฝึกสัตว์ ขณะที่มันพยายามจะสกัดกั้นการโจมตีที่เข้ามาด้วยคทาไม้ที่ถืออยู่ ทําให้หักเป็นสองท่อน และเนื่องจากมันได้รับความเสียหายจากไฟก่อนหน้านี้แล้ว จึงทําให้ฆ่าเจ้าก็อบลินตัวนี้ได้ไม่ยากด้วยดาบของไอเซ็น

ไอเซ็นหันไปมองก็อบลินอีกจํานวนหนึ่ง ซึ่งกลุ่มของเขาได้เข้ามารับมือกับพวกมันเรียบร้อยแล้ว และเมื่อเป็นเช่นนั้น ไอเซ็นจึงไปช่วยเพื่อน ๆ ของเขาโจมตีและฆ่าก็อบลินกลุ่มที่สัตว์ของเจี้ยกสู้อยู่โดยแทงเข้าที่ข้างหลังของพวกมัน ทําให้สัตว์ป่าพวกนี้ได้กลับ ไปให้การสนับสนุนเจ้านายของพวกมันต่อสู้กับก็อบลินตัวอื่น ๆ

[คุณเลเวล 67]

“เยี่ยม!” ไอเซ็นยิ้มในความดีใจเมื่อได้เห็นข้อความแจ้งเตือนการเปลี่ยนแปลง เลเวล ในสองสามชั่วโมงแรกตั้งแต่ที่เข้ามายังพื้นที่ที่สองของเมือง การเพิ่มเลเวลก็ง่ายดายอย่างไม่น่าเชื่อ เหตุผลง่าย ๆ ก็คือ ยิ่งเข้าใกล้ปราสารทมากขึ้น ขณะเดียวกันก็จะพบก็อบลินที่แข็งแกร่งมากขึ้น พวกมันดูมีไหวพริบมากขึ้น และบ่อยครั้งที่มีคลาสจําพวก นักเวทย์ หรือ ผู้วิเศษ ที่จะมีไหวพริบมากเป็นพิเศษ แน่นอนว่ายังมีพวกก็อบลินที่ต่อสู้ ด้วยกายภาพอยู่ แต่จําพวกนี้มีจํานวนน้อยเมื่อเทียบกับประเภทก็อบลินต่าง ๆ ในกลุ่ม

และเนื่องจากสิ่งนี้ก็ทําให้รู้ได้ทันทีว่า ก็อบลินจะมีค่าสถานะทางกายภาพที่น้อย พวกมันจึงถูกกําจัดได้อย่างง่ายดายและรวดเร็วแม้จะอยู่กับเป็นกลุ่มใหญ่ก็ตาม

ความง่ายดายนี้ยังส่งผลให้บรีไม่เสียเวลาไปกับการคว้านเอามานาคริสตัล จากก็อบลินอีกด้วย เนื่องจากเธอเพียงแค่แทงมีดลงไปยังหัวใจของมันเพื่อทําโพลงเล็ก ๆ และควักเอาคริสตัลออกมา มานาคริสตัลมีขนาดเท่านิ้วชี้ ดังนั้นบรีจึงไม่ต้องเพ่งตามากเพื่อมองหา อย่างน้อยก็ง่ายขึ้นเมื่อเทียบกับคริสตัลขนาด เท่าเม็ดข้าวที่อยู่ในหัวใจก็อบลินกลุ่ม ก่อน ๆ ที่พวกเขาเคยกําจัด

ในขณะที่บรีกําลังคว้านเอามานา คริสตัล ทางด้านไอเซ็นและเจี๊ยกต่างกําลังรวบรวมสิ่งของทุกอย่างที่น่าจะเป็นโยชน์ อย่างเช่น อัญมณีจากคทาของนักเวทย์เป็นต้น และจากนั้นก็ไปยังกลุ่มถัดไปด้วยความสนใจ ในระหว่างการต่อสู้ครั้งสุดท้ายนี้ สิ่งเดียวที่น่าสนใจก็คือ อัญมณีที่ปลายคทาของก็อบลินผู้ฝึกสัตว์ ซึ่งดูเหมือนจะเป็นอัญมณีสัตว์ป่า ไอเซ็นจะตรวจสอบอิทธิพลของมันที่หลัง สําหรับตอนนี้สิ่งที่ต้องให้ความสนใจ มากกว่าก็คือการต่อสู้

เวทมนต์ธาตุใหม่ของไอเซ็นใช้กําจัดศัตรูได้อย่างรวดเร็ว

เนื่องจากเขามักใช้ โจมตีบ่อยครั้งจากนั้นก็ปิดจ๊อบด้วยการใช้ดาบสองมือฟาดฟันก็อบลิน เขาใช้บ่อยมากเสียจนอันดับทักษะเพิ่มขึ้น เป็นผลให้เขาควบคุมธาตุได้ดีขึ้นเนื่อง จากค่าไหวพริบและค่าสติปัญญาเพิ่มสูงขึ้น

และพวกเขาก็สามารถเคลียร์พื้นที่ส่วนที่สองได้อย่างรวดเร็ว จนในไม่ช้าพวกเขาก็พบทางเข้าประตูที่จะนําไปสู่พื้นที่ส่วนสุดท้ายที่อยู่บริเวณใกล้เคียงกับปราสาท

“แถวนี้ไม่มีพวกผู้คุมประตูเลยเหรอ?” บรีถามในความอยากรู้และมองไปรอบ ๆ ประตูที่ปิดอยู่ จากนั้นก็ยักไหล่เมื่อยืนยันพื้นที่โดยรอบแล้ว

“มันก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ?” ไอเซ็นยิ้ม และมองไปยังประตูที่ถูกล็อคด้วยแม่กุญแจขนาดใหญ่

เจี๊ยกเอียงหัวเล็กน้อยและกอดอก ขณะมองประตูบานนี้ “เราลองฟังเข้าไปเลยไหมครับ?” เขาพูดแนะนํา แต่ไอเซ็นส่ายหน้าหยิบชิ้นโลหะเล็ก ๆ ขึ้นมา จากนั้นก็เปลี่ยนมันเป็นอุปกรณ์สองอย่าง คือ ประแจแรง และ กุญแจผี

“เท่าที่ดูกลไกน่าจะไม่ซับซ้อนเท่าไหร่ เหมือนจะมีแค่… สามล็อคล่ะมั้ง ราวกับพวกมันอยากให้คนนอกสะเดาะกลอนเข้าไปได้…” ไอเซ็นอธิบายและ ส่ายหน้าก่อนจะเริ่มลงมือ นี่ไม่มีครั้งแรกที่เขาสะเดาะกุญแจประตู ซึ่งเป็นอีกวิธีที่ดีที่จะทําให้เขาใจกลไกของแม่กุญแจได้มากขึ้น ไอเซ็นเคยฝึกซ้อมการสะเดาะแม่กุญแจอยู่สองสามครั้งในตอนที่ เขาพยายามจะสร้างกลไกแม่กุญแจในชีวิตจริง

ถึงอย่างนั้น ไอเซ็นก็ไม่คาดคิดว่าจะเจอแม่กุญแจประเภทนี้ในยุคกลาง แต่อย่างไรก็ตามแม่กุญแจอันนี้มีโครงสร้างที่แตกต่างไปจากตอนนั้นอย่างสิ้นเชิง เมื่อเทียบกับแม่กุญแจแบบสมัยใหม่

แต่บางทีนี่อาจจะเป็นข้อดีสําหรับผู้ที่รู้ วิธีสะเดาะกลอนอยู่แล้ว ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดไอเซ็นก็ไม่บ่น เพียงก้มหน้าทํางานต่อไป

ไอเซ็นแหย่ประแจแรงเข้าไปใต้แม่กุญแจและหมุนเล็กน้อย ตามมาด้วยการใช้กุญแจผีเขียล็อคตัวที่ “แปลกที่สุด” นั่นหมายความว่าล็อคตัวนั้นจะปลดแม่กุญแจได้ จากนั้นเขาก็ยกมันขึ้นและวางไว้ในจุดที่เหมาะสม จึงทําให้ไอเซ็นต้องปลดล็อคเพิ่มเติม และหลังจากนั้น เขาก็ยกล็อคแปลกอันที่สอง” ไปไว้อีกจุด และเขี่ยล็อคตัวที่สามขึ้นไปยังจุดที่ 1 เหมาะสมอีกครั้งเท่านี้ก็เป็นอันเสร็จการสะเดาะกลอน

[เรียนรู้ทักษะการสะเดาะกลอนสําเร็จ]

“โอ้? เป็นทักษะได้ด้วยงั้นเหรอ?” ไอเซ็นพึมพํากับตัวเองขณะเจี๊ยกและบรีต่างมองเขาด้วยความสะพรึง

“อย่างที่คิดไว้ไม่มีผิดเลยครับไอเซ็น” เจี้ยกพูดด้วยรอยยิ้มและบรีเองก็พูดออกมาเพื่อเป็นอีกเสียงยืนยัน “ใช่ค่ะ! คุณทําเหมือนมันง่ายมากเลย แถมยังไม่ต้องมีทักษะอะไรอีกด้วย!”

“ฮ่า ๆ ใช่ จริง ๆ แม่กุญแจอันนี้ไม่ได้สะเดาะยากขนาดนั้นหรอก” ไอเซ็น หัวเราะและค่อย ๆ ผลักประตูไม้ออก เพื่อให้มั่นใจว่าจะไม่มีก็อบลินดักรออยู่อีกฝั่งหนึ่ง

ไอเซ็นก้าวผ่านประตูอย่างระมัดระวัง และรีบไปแอบบริเวณระหว่างที่ใกล้กับสิ่งปลูกสร้างและกําแพง พร้อมทั้งโบกมือให้บรีกับเจี๊ยก

“เอาล่ะ ระวังตัวด้วย เราไม่รู้ว่าจะเจอกับก็อบลินประเภทอะไร” บรีพูดและมองไปรอบ ๆ อย่างระมัดระวังจนกระทั่งเธอเห็นพื้นที่โล่งเล็ก ๆ ที่มีบ่อน้ําอยู่ตรงกลาง บนขอบของบ่อน้ํามีก็อบลินนั่งอยู่ ในหนึ่งหรือสองหัวที่สูงกว่าตัวอื่น ๆ พวกมันสวมใส่เสื้อผ้ามาตรฐานของก็อบลิน ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตาม มันดูไม่เหมือนประเภทต่อสู้เลย และแม้ว่าความสูงของมันจะทําให้มันดูค่อนข้างอ่อนแอก็ตาม

รอบ ๆ พวกมันยังมีก็อบลินอีกห้าตัว ซึ่งทุกตัวล้วนดูเหมือนจะเป็นประเภททั่วไป อย่าง ผู้ใช้โล่ นักเวทย์ ผู้วิเศษ นักฆ่าและนักดาบ

ด้วยความสงสัยที่บรีใช้เวลาคิดแผนการนาน ไอเซ็นจึงเดินเข้าไปหา เธอเพื่อถาม “เห็นอะไรบ้างไหม?”

เธอหันกลับมาและพยักหน้ารับ “คิดว่าเห็นนะคะ ฉันคิดว่าฉันเห็น ก็อบลินผู้บังคับบัญชาค่ะ ลําพังตัวมันไม่ได้แข็งแกร่งหรอกค่ะ แต่พวกมันเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับก็อบลินที่อยู่ใต้บังคับบัญชาได้ และก็อบลินพวกนั้นจะทําทุกวิถีทางเพื่อปกป้องผู้บังคับบัญชาของมัน แต่ถ้าเราฆ่ามันได้ พวกก็อบลินตัวอื่น ๆ ก็จะได้รับดีบัฟราวครึ่งนาทีค่ะ! ซึ่งนั่นเป็นเวลาเพียงพอที่จะให้เรากําจัดพวกมันทั้งหมดได้อย่างรวดเร็วค่ะ!”

“เข้าใจแล้ว… ฟังดูเป็นแผนที่ดีนะ แต่เราจะจัดการกับผู้การได้ยังไงล่ะ?” ไอเซ็นถาม และบรีก็กอดอกใช้ความคิด

“ปกติแล้วมันถูกรายล้อมด้วยก็อบลินตัวอื่น ๆ ดังนั้นวิธีที่ดีที่สุดที่จะโจมตี โดยไม่ให้พวกมันได้ทันรู้ตัวก็คือ การโจมตีจากข้างบนค่ะ แต่คนเดียวในกลุ่มเราที่ทําอย่างนั้นได้ก็คือ โอโตริ และมันไม่สามารถสร้างความเสียหายได้มากพอที่จะฆ่าก็อบลินได้…” เธออธิบาย และไอเซ็นก็เกาเคราขณะที่รอยยิ้มกว้างเริ่มเผยให้เห็นบนใบหน้า

“ฉันจัดการเรื่องนั้นให้เอง แต่ในจังหวะที่ฉันโจมตีเจ้าผู้การให้พวกนายทั้งสองคนทําให้ดีที่สุดเพื่อที่ฉันจะได้ไม่ถูกก็อบลินตัวอื่น ๆ ฆ่าตายเสียก่อน งั้นเอาแผนตามนี้ก็แล้วกัน” ไอเซ็นอธิบาย และเงยหน้ามองดาดฟ้าของสิ่งปลูกสร้างที่พวกเขาใช้แอบอยู่

เขาผลักมานาออกมาจากร่างกายและ กระจายข้ามกําแพงตรงหน้า ขณะเปิดใช้ งานการแปลงสภาพเปลี่ยนมานาให้กลายเป็นบันไดที่สูงและแคบเพื่อให้เขาปีนขึ้นไปด้านบนได้

“หา? ไอเซ็น คุณจะทําอะไรน่ะ?” บรีถามด้วยน้ําเสียงที่ประหลาดใจแบบสุด ๆ ขณะที่ชายแก่กําลังปีนบันไดจนขึ้นไปถึงบนดาดฟ้า เขาเพียงมองลงมาและ ขยิบตาให้เธอเนื่องจากเขาไม่ได้ต้องการดึงความสนใจที่ไม่จําเป็น

ไอเซ็นมองหาดาดฟ้าที่เหมาะที่สุด เพื่อเริ่มโจมตีแบบไม่ให้ทันตั้งตัว และ เจอเข้าด้วยความบังเอิญจากสิ่งปลูกสร้างที่อยู่ถัดไปเพียงแค่อาคารเดียวจากที่เขาอยู่ตอนนี้

ไอเซ็นใช้การแปลงสภาพสร้างสะพาน เล็ก ๆ เชื่อมระหว่างสองดาดฟ้า จากนั้นก็สร้างพื้นยกระดับขนาดเล็กเพื่อที่เขาจะสามารถกระโดดได้ง่ายขึ้น

เมื่อส่งสัญญาณให้บรีและเลี้ยกเตรียมพร้อมเข้าโจมตี ไอเซ็นก็กํารอบด้ามจับดาบอย่างแน่น พร้อมกับกระโดดลงไป โดยเล็งปลายดาบไปที่หัวของก็อบลินผู้บังคับบัญชา

มันดูเหมือนจะเป็นฉากที่ยอดเยี่ยม ก็อบลินได้ยินที่ไอเซ็นกระโดดลงมาจากชั้นดาดฟ้า แต่มันก็สายไปเสียแล้ว เมื่อมันเงยหน้ามองเพื่อหาแหล่งที่มาของเสียง ก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ร่างกายของมันถูกเสียด้วยโลหะเย็น ๆ เข้าที่ปากทะลุไปถึงท้อง!

แน่นอนว่าจากความสูงที่ไอเซ็นกระโดดลงมาเพียงพอที่จะให้ได้สร้างความเสียหายจํานวนมากได้แทบจะครึ่งหนึ่ง เมื่อเทียบกับปริมาณเลือดที่เขามี แต่ก็ไม่เป็นอะไรเพราะการโจมตีในครั้งนี้ได้ปลิดชีพก็อบลินผู้บังคับบัญชาภายในดาบเดียว เห็นได้ชัดว่าก็อบลินตัวอื่น ๆ รอบตัวเขาได้รับดีบัฟแทบจะในทันที เนื่องจากพวกมันถูกปกคลุมด้วยหมอกสีม่วงคล้ําที่ถูกปล่อยออกมาจากร่างกายของผู้บังคับบัญชาของพากมัน

ก็อบลินตัวอื่น ๆ พยายามจะโจมตีไอเซ็นในทันที เมื่อรู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ก็สายเกินแก้และถูกโจมตีกลับในทันทีเช่นกัน ยามิคุมะเข้ารับมือกับนักดาบ ผู้วิเศษถูกโอโตริลิกข่วน ขณะที่บรีใช้ค้อนไล่ทุบนักเวทย์ และเลี้ยกก็ควงกระบองฟาดนักฆ่า

ขณะเดียวกัน ไอเซ็นที่ฟื้นฟูจากการกระแทกกับพื้นสําเร็จ ก็ได้ฟาดฟันดาบสองมือใส่ผู้ใช้โล่ตรงหน้า

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

โปรเพลเยอร์วัยเกษียณ 55 ผู้บังคับบัญชา

Now you are reading โปรเพลเยอร์วัยเกษียณ Chapter 55 ผู้บังคับบัญชา at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

นิยาย โปรเพลเยอร์วัยเกษียณ โปรเพลเยอร์วัยเกษียณ (SMRiaG) บทที่ 55 ผู้บังคับบัญชา

บทที่ 55 ผู้บังคับบัญชา

“ระวังด้วยนะคะ ข้างหลังหัวมุมนั่นมีอีกกลุ่มหนึ่ง…” บรีอธิบายหลังจากสแกนก็อบลินกลุ่มถัดไปที่พวกเขาเห็นในพื้นที่ที่สองในเมืองก็อบลิน “มันเป็นคนฝึกสัตว์ค่ะ และเก่งเรื่องการฝึกจําพวกสัตว์มีพิษเสียด้วย งู, แมงป่อง และแมงมุม พวกมันคลานอยู่เต็มไปหมดเลย…” เธอพูดด้วยน้ําเสียงรังเกียจเล็กน้อย ขณะที่ความสนใจของเจี้ยกพุ่งขึ้นไปสูงสุด

“คนฝึกสัตว์เหรอ? น่าสนใจดีนี่ แต่เจ้าก็อบลินตัวนั้นน่าจะรับมือยากนะ เว้นแต่ ถ้าเราจะฆ่าสัตว์ของมันให้หมดเสียก่อน แต่นั่นก็เล่นเอาหืดขึ้นคอเหมือนกัน” มนุษย์วานรพูด และไอเซ็นก็พยักหน้าเห็นด้วย

“ใช่ นั่นอาจจะช่วยให้ง่ายขึ้น พวกมันตัวเล็ก เพราะงั้นก็คงมีเลือดไม่เยอะหรอก ใช่ไหม?” ไอเซ็นถาม และบรีก็พยักหน้าเพื่อตอบรับ “อื้ม! พวกมันสร้างความเสียหายได้มากก็จริง แต่พลังชีวิตกับพลังป้องกันไม่สูงมากค่ะ”

“งั้นฉันจะลองอะไรสักหน่อย ฉันบอกพวกนายเรื่องธาตุของฉันไปแล้วใช่ไหม? ฉันมีไอเดียที่จะใช้มันแล้วล่ะ แต่มันจะต้องเป็นฉากหน้าของการต่อสู้ ไม่งั้นมอนสเตอร์จะกระโดดออกจากตัวเจ้านายของมัน แล้วหันมาโจมตีเราแทนก่อนที่ฉันจะได้ทําสิ่งที่อยากลองสําเร็จ” ไอเซ็นอธิบาย นการตอบสนอง บรีและ เจี๊ยกต่างพยักหน้า ขณะกําลังพยายามช่วยทางใดก็ได้ที่ช่วยได้

ดังนั้นบรีจึงบัฟพลังโจมตีเวทมนต์ให้แก่ไอเซ็น ในขณะที่เขากําลังเดินไปรอบ ๆ สิ่งปลูกสร้างที่พวกเขาซ่อนตัวอยู่ด้านหลังเพื่อให้ได้ตําแหน่งที่เหมาะสม ไอเซ็นผลักมานาออกมาและกระจายออกเป็นพื้นที่ที่คล้ายกับหมอกขนาดใหญ่พอที่จะปกคลุมก็อบลิน และจากนั้นก็ใส่ธาตุเข้าไป เฝ้ารอให้มันเปลี่ยนเป็นลูกบอลเปลวไฟดินยักษ์

ไอเซ็นพยายามเปลี่ยนสถานะของมันให้กลายเป็นดินอย่างสมบูรณ์ จากนั้นก็คลายสถานะจนกลายเป็นเหมือนทรายมากขึ้น เนื่องจากเขายังเปลี่ยนให้มันกลายเป็นฝุ่นละอองไม่ได้ ต่อมาหลังจากให้สัญญาณบรีและเจียกว่าเขาจะเริ่มการโจมตี ไอเซ็นก็ยิงทรายไปข้างหน้าด้วยความรวดเร็วเท่าที่จะทําได้ และหยุดอยู่รอบ ๆ ก็อบลินผู้ฝึกสัตว์ มันตกใจมาก และมอนสเตอร์บนตัวของมันแทบจะกระโดดออกมาทั้งหมด แต่ก่อนที่ไอเซ็นจะเปลี่ยนสถานะของธาตุให้เป็นสถานะไฟได้นั้น ก็เป็นเหตุให้มันระเบิดออกในทัน

โชคดีที่การระเบิดแรงพอที่จะทําให้ปลิดชีพมอนสเตอร์ส่วนใหญ่ที่อยู่ทั่วร่างกายของก็อบลิน

[เรียนรู้คาถาเวทมนต์สําเร็จ]

ทรายระเบิดเปลวเพลิงแห่งปฐพี

[ต้องการเพิ่มคาถาลงในคลังหรือไม่?]

“เพิ่มลงในคลังเลย!” ไอเซ็นพึมพํา ขณะวิ่งไปข้างหน้าเพื่อกําจัดก็อบลินผู้ฝึกสัตว์ ส่วนบรีก็ร่ายมนต์ดีบัฟใส่กลุ่มก็อบลิน และสัตว์ของเลี้ยกก็โผใส่ศัตรูเช่นกัน

ไอเซ็นวาดดาบใส่ก็อบลินผู้ฝึกสัตว์ ขณะที่มันพยายามจะสกัดกั้นการโจมตีที่เข้ามาด้วยคทาไม้ที่ถืออยู่ ทําให้หักเป็นสองท่อน และเนื่องจากมันได้รับความเสียหายจากไฟก่อนหน้านี้แล้ว จึงทําให้ฆ่าเจ้าก็อบลินตัวนี้ได้ไม่ยากด้วยดาบของไอเซ็น

ไอเซ็นหันไปมองก็อบลินอีกจํานวนหนึ่ง ซึ่งกลุ่มของเขาได้เข้ามารับมือกับพวกมันเรียบร้อยแล้ว และเมื่อเป็นเช่นนั้น ไอเซ็นจึงไปช่วยเพื่อน ๆ ของเขาโจมตีและฆ่าก็อบลินกลุ่มที่สัตว์ของเจี้ยกสู้อยู่โดยแทงเข้าที่ข้างหลังของพวกมัน ทําให้สัตว์ป่าพวกนี้ได้กลับ ไปให้การสนับสนุนเจ้านายของพวกมันต่อสู้กับก็อบลินตัวอื่น ๆ

[คุณเลเวล 67]

“เยี่ยม!” ไอเซ็นยิ้มในความดีใจเมื่อได้เห็นข้อความแจ้งเตือนการเปลี่ยนแปลง เลเวล ในสองสามชั่วโมงแรกตั้งแต่ที่เข้ามายังพื้นที่ที่สองของเมือง การเพิ่มเลเวลก็ง่ายดายอย่างไม่น่าเชื่อ เหตุผลง่าย ๆ ก็คือ ยิ่งเข้าใกล้ปราสารทมากขึ้น ขณะเดียวกันก็จะพบก็อบลินที่แข็งแกร่งมากขึ้น พวกมันดูมีไหวพริบมากขึ้น และบ่อยครั้งที่มีคลาสจําพวก นักเวทย์ หรือ ผู้วิเศษ ที่จะมีไหวพริบมากเป็นพิเศษ แน่นอนว่ายังมีพวกก็อบลินที่ต่อสู้ ด้วยกายภาพอยู่ แต่จําพวกนี้มีจํานวนน้อยเมื่อเทียบกับประเภทก็อบลินต่าง ๆ ในกลุ่ม

และเนื่องจากสิ่งนี้ก็ทําให้รู้ได้ทันทีว่า ก็อบลินจะมีค่าสถานะทางกายภาพที่น้อย พวกมันจึงถูกกําจัดได้อย่างง่ายดายและรวดเร็วแม้จะอยู่กับเป็นกลุ่มใหญ่ก็ตาม

ความง่ายดายนี้ยังส่งผลให้บรีไม่เสียเวลาไปกับการคว้านเอามานาคริสตัล จากก็อบลินอีกด้วย เนื่องจากเธอเพียงแค่แทงมีดลงไปยังหัวใจของมันเพื่อทําโพลงเล็ก ๆ และควักเอาคริสตัลออกมา มานาคริสตัลมีขนาดเท่านิ้วชี้ ดังนั้นบรีจึงไม่ต้องเพ่งตามากเพื่อมองหา อย่างน้อยก็ง่ายขึ้นเมื่อเทียบกับคริสตัลขนาด เท่าเม็ดข้าวที่อยู่ในหัวใจก็อบลินกลุ่ม ก่อน ๆ ที่พวกเขาเคยกําจัด

ในขณะที่บรีกําลังคว้านเอามานา คริสตัล ทางด้านไอเซ็นและเจี๊ยกต่างกําลังรวบรวมสิ่งของทุกอย่างที่น่าจะเป็นโยชน์ อย่างเช่น อัญมณีจากคทาของนักเวทย์เป็นต้น และจากนั้นก็ไปยังกลุ่มถัดไปด้วยความสนใจ ในระหว่างการต่อสู้ครั้งสุดท้ายนี้ สิ่งเดียวที่น่าสนใจก็คือ อัญมณีที่ปลายคทาของก็อบลินผู้ฝึกสัตว์ ซึ่งดูเหมือนจะเป็นอัญมณีสัตว์ป่า ไอเซ็นจะตรวจสอบอิทธิพลของมันที่หลัง สําหรับตอนนี้สิ่งที่ต้องให้ความสนใจ มากกว่าก็คือการต่อสู้

เวทมนต์ธาตุใหม่ของไอเซ็นใช้กําจัดศัตรูได้อย่างรวดเร็ว

เนื่องจากเขามักใช้ โจมตีบ่อยครั้งจากนั้นก็ปิดจ๊อบด้วยการใช้ดาบสองมือฟาดฟันก็อบลิน เขาใช้บ่อยมากเสียจนอันดับทักษะเพิ่มขึ้น เป็นผลให้เขาควบคุมธาตุได้ดีขึ้นเนื่อง จากค่าไหวพริบและค่าสติปัญญาเพิ่มสูงขึ้น

และพวกเขาก็สามารถเคลียร์พื้นที่ส่วนที่สองได้อย่างรวดเร็ว จนในไม่ช้าพวกเขาก็พบทางเข้าประตูที่จะนําไปสู่พื้นที่ส่วนสุดท้ายที่อยู่บริเวณใกล้เคียงกับปราสาท

“แถวนี้ไม่มีพวกผู้คุมประตูเลยเหรอ?” บรีถามในความอยากรู้และมองไปรอบ ๆ ประตูที่ปิดอยู่ จากนั้นก็ยักไหล่เมื่อยืนยันพื้นที่โดยรอบแล้ว

“มันก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ?” ไอเซ็นยิ้ม และมองไปยังประตูที่ถูกล็อคด้วยแม่กุญแจขนาดใหญ่

เจี๊ยกเอียงหัวเล็กน้อยและกอดอก ขณะมองประตูบานนี้ “เราลองฟังเข้าไปเลยไหมครับ?” เขาพูดแนะนํา แต่ไอเซ็นส่ายหน้าหยิบชิ้นโลหะเล็ก ๆ ขึ้นมา จากนั้นก็เปลี่ยนมันเป็นอุปกรณ์สองอย่าง คือ ประแจแรง และ กุญแจผี

“เท่าที่ดูกลไกน่าจะไม่ซับซ้อนเท่าไหร่ เหมือนจะมีแค่… สามล็อคล่ะมั้ง ราวกับพวกมันอยากให้คนนอกสะเดาะกลอนเข้าไปได้…” ไอเซ็นอธิบายและ ส่ายหน้าก่อนจะเริ่มลงมือ นี่ไม่มีครั้งแรกที่เขาสะเดาะกุญแจประตู ซึ่งเป็นอีกวิธีที่ดีที่จะทําให้เขาใจกลไกของแม่กุญแจได้มากขึ้น ไอเซ็นเคยฝึกซ้อมการสะเดาะแม่กุญแจอยู่สองสามครั้งในตอนที่ เขาพยายามจะสร้างกลไกแม่กุญแจในชีวิตจริง

ถึงอย่างนั้น ไอเซ็นก็ไม่คาดคิดว่าจะเจอแม่กุญแจประเภทนี้ในยุคกลาง แต่อย่างไรก็ตามแม่กุญแจอันนี้มีโครงสร้างที่แตกต่างไปจากตอนนั้นอย่างสิ้นเชิง เมื่อเทียบกับแม่กุญแจแบบสมัยใหม่

แต่บางทีนี่อาจจะเป็นข้อดีสําหรับผู้ที่รู้ วิธีสะเดาะกลอนอยู่แล้ว ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดไอเซ็นก็ไม่บ่น เพียงก้มหน้าทํางานต่อไป

ไอเซ็นแหย่ประแจแรงเข้าไปใต้แม่กุญแจและหมุนเล็กน้อย ตามมาด้วยการใช้กุญแจผีเขียล็อคตัวที่ “แปลกที่สุด” นั่นหมายความว่าล็อคตัวนั้นจะปลดแม่กุญแจได้ จากนั้นเขาก็ยกมันขึ้นและวางไว้ในจุดที่เหมาะสม จึงทําให้ไอเซ็นต้องปลดล็อคเพิ่มเติม และหลังจากนั้น เขาก็ยกล็อคแปลกอันที่สอง” ไปไว้อีกจุด และเขี่ยล็อคตัวที่สามขึ้นไปยังจุดที่ 1 เหมาะสมอีกครั้งเท่านี้ก็เป็นอันเสร็จการสะเดาะกลอน

[เรียนรู้ทักษะการสะเดาะกลอนสําเร็จ]

“โอ้? เป็นทักษะได้ด้วยงั้นเหรอ?” ไอเซ็นพึมพํากับตัวเองขณะเจี๊ยกและบรีต่างมองเขาด้วยความสะพรึง

“อย่างที่คิดไว้ไม่มีผิดเลยครับไอเซ็น” เจี้ยกพูดด้วยรอยยิ้มและบรีเองก็พูดออกมาเพื่อเป็นอีกเสียงยืนยัน “ใช่ค่ะ! คุณทําเหมือนมันง่ายมากเลย แถมยังไม่ต้องมีทักษะอะไรอีกด้วย!”

“ฮ่า ๆ ใช่ จริง ๆ แม่กุญแจอันนี้ไม่ได้สะเดาะยากขนาดนั้นหรอก” ไอเซ็น หัวเราะและค่อย ๆ ผลักประตูไม้ออก เพื่อให้มั่นใจว่าจะไม่มีก็อบลินดักรออยู่อีกฝั่งหนึ่ง

ไอเซ็นก้าวผ่านประตูอย่างระมัดระวัง และรีบไปแอบบริเวณระหว่างที่ใกล้กับสิ่งปลูกสร้างและกําแพง พร้อมทั้งโบกมือให้บรีกับเจี๊ยก

“เอาล่ะ ระวังตัวด้วย เราไม่รู้ว่าจะเจอกับก็อบลินประเภทอะไร” บรีพูดและมองไปรอบ ๆ อย่างระมัดระวังจนกระทั่งเธอเห็นพื้นที่โล่งเล็ก ๆ ที่มีบ่อน้ําอยู่ตรงกลาง บนขอบของบ่อน้ํามีก็อบลินนั่งอยู่ ในหนึ่งหรือสองหัวที่สูงกว่าตัวอื่น ๆ พวกมันสวมใส่เสื้อผ้ามาตรฐานของก็อบลิน ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตาม มันดูไม่เหมือนประเภทต่อสู้เลย และแม้ว่าความสูงของมันจะทําให้มันดูค่อนข้างอ่อนแอก็ตาม

รอบ ๆ พวกมันยังมีก็อบลินอีกห้าตัว ซึ่งทุกตัวล้วนดูเหมือนจะเป็นประเภททั่วไป อย่าง ผู้ใช้โล่ นักเวทย์ ผู้วิเศษ นักฆ่าและนักดาบ

ด้วยความสงสัยที่บรีใช้เวลาคิดแผนการนาน ไอเซ็นจึงเดินเข้าไปหา เธอเพื่อถาม “เห็นอะไรบ้างไหม?”

เธอหันกลับมาและพยักหน้ารับ “คิดว่าเห็นนะคะ ฉันคิดว่าฉันเห็น ก็อบลินผู้บังคับบัญชาค่ะ ลําพังตัวมันไม่ได้แข็งแกร่งหรอกค่ะ แต่พวกมันเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับก็อบลินที่อยู่ใต้บังคับบัญชาได้ และก็อบลินพวกนั้นจะทําทุกวิถีทางเพื่อปกป้องผู้บังคับบัญชาของมัน แต่ถ้าเราฆ่ามันได้ พวกก็อบลินตัวอื่น ๆ ก็จะได้รับดีบัฟราวครึ่งนาทีค่ะ! ซึ่งนั่นเป็นเวลาเพียงพอที่จะให้เรากําจัดพวกมันทั้งหมดได้อย่างรวดเร็วค่ะ!”

“เข้าใจแล้ว… ฟังดูเป็นแผนที่ดีนะ แต่เราจะจัดการกับผู้การได้ยังไงล่ะ?” ไอเซ็นถาม และบรีก็กอดอกใช้ความคิด

“ปกติแล้วมันถูกรายล้อมด้วยก็อบลินตัวอื่น ๆ ดังนั้นวิธีที่ดีที่สุดที่จะโจมตี โดยไม่ให้พวกมันได้ทันรู้ตัวก็คือ การโจมตีจากข้างบนค่ะ แต่คนเดียวในกลุ่มเราที่ทําอย่างนั้นได้ก็คือ โอโตริ และมันไม่สามารถสร้างความเสียหายได้มากพอที่จะฆ่าก็อบลินได้…” เธออธิบาย และไอเซ็นก็เกาเคราขณะที่รอยยิ้มกว้างเริ่มเผยให้เห็นบนใบหน้า

“ฉันจัดการเรื่องนั้นให้เอง แต่ในจังหวะที่ฉันโจมตีเจ้าผู้การให้พวกนายทั้งสองคนทําให้ดีที่สุดเพื่อที่ฉันจะได้ไม่ถูกก็อบลินตัวอื่น ๆ ฆ่าตายเสียก่อน งั้นเอาแผนตามนี้ก็แล้วกัน” ไอเซ็นอธิบาย และเงยหน้ามองดาดฟ้าของสิ่งปลูกสร้างที่พวกเขาใช้แอบอยู่

เขาผลักมานาออกมาจากร่างกายและ กระจายข้ามกําแพงตรงหน้า ขณะเปิดใช้ งานการแปลงสภาพเปลี่ยนมานาให้กลายเป็นบันไดที่สูงและแคบเพื่อให้เขาปีนขึ้นไปด้านบนได้

“หา? ไอเซ็น คุณจะทําอะไรน่ะ?” บรีถามด้วยน้ําเสียงที่ประหลาดใจแบบสุด ๆ ขณะที่ชายแก่กําลังปีนบันไดจนขึ้นไปถึงบนดาดฟ้า เขาเพียงมองลงมาและ ขยิบตาให้เธอเนื่องจากเขาไม่ได้ต้องการดึงความสนใจที่ไม่จําเป็น

ไอเซ็นมองหาดาดฟ้าที่เหมาะที่สุด เพื่อเริ่มโจมตีแบบไม่ให้ทันตั้งตัว และ เจอเข้าด้วยความบังเอิญจากสิ่งปลูกสร้างที่อยู่ถัดไปเพียงแค่อาคารเดียวจากที่เขาอยู่ตอนนี้

ไอเซ็นใช้การแปลงสภาพสร้างสะพาน เล็ก ๆ เชื่อมระหว่างสองดาดฟ้า จากนั้นก็สร้างพื้นยกระดับขนาดเล็กเพื่อที่เขาจะสามารถกระโดดได้ง่ายขึ้น

เมื่อส่งสัญญาณให้บรีและเลี้ยกเตรียมพร้อมเข้าโจมตี ไอเซ็นก็กํารอบด้ามจับดาบอย่างแน่น พร้อมกับกระโดดลงไป โดยเล็งปลายดาบไปที่หัวของก็อบลินผู้บังคับบัญชา

มันดูเหมือนจะเป็นฉากที่ยอดเยี่ยม ก็อบลินได้ยินที่ไอเซ็นกระโดดลงมาจากชั้นดาดฟ้า แต่มันก็สายไปเสียแล้ว เมื่อมันเงยหน้ามองเพื่อหาแหล่งที่มาของเสียง ก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ร่างกายของมันถูกเสียด้วยโลหะเย็น ๆ เข้าที่ปากทะลุไปถึงท้อง!

แน่นอนว่าจากความสูงที่ไอเซ็นกระโดดลงมาเพียงพอที่จะให้ได้สร้างความเสียหายจํานวนมากได้แทบจะครึ่งหนึ่ง เมื่อเทียบกับปริมาณเลือดที่เขามี แต่ก็ไม่เป็นอะไรเพราะการโจมตีในครั้งนี้ได้ปลิดชีพก็อบลินผู้บังคับบัญชาภายในดาบเดียว เห็นได้ชัดว่าก็อบลินตัวอื่น ๆ รอบตัวเขาได้รับดีบัฟแทบจะในทันที เนื่องจากพวกมันถูกปกคลุมด้วยหมอกสีม่วงคล้ําที่ถูกปล่อยออกมาจากร่างกายของผู้บังคับบัญชาของพากมัน

ก็อบลินตัวอื่น ๆ พยายามจะโจมตีไอเซ็นในทันที เมื่อรู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ก็สายเกินแก้และถูกโจมตีกลับในทันทีเช่นกัน ยามิคุมะเข้ารับมือกับนักดาบ ผู้วิเศษถูกโอโตริลิกข่วน ขณะที่บรีใช้ค้อนไล่ทุบนักเวทย์ และเลี้ยกก็ควงกระบองฟาดนักฆ่า

ขณะเดียวกัน ไอเซ็นที่ฟื้นฟูจากการกระแทกกับพื้นสําเร็จ ก็ได้ฟาดฟันดาบสองมือใส่ผู้ใช้โล่ตรงหน้า

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+