จอมยุทธที่แข็งแกร่งปรากฏตัวทีละคน ซึ่งแต่ละคนต่างก็แสดงความแข็งแกร่งของตัวเองออกมา

ทว่ามีเพียงแค่แปดคนเท่านั้นที่เป็นจอมยุทธระดับภูผาวารีขั้นสูงชั้นสูงสุด แต่หูเฟยหยินไม่ได้เข้าร่วมการต่อสู้แย่งชิงหยดเซียนหยวน ดังนั้นจึงมีเพียงแค่เจ็ดคน ในทางทฤษฎีแล้วพวกเขาทั้งเจ็ดคนสมควรที่จะเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด ในทางทฤษฎีเท่านั้น

นอกจากนั้นยังมีจอมยุทธอีกหลายร้อยคนที่ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าราชาทั้งเจ็ด พวกเขาต่อสู้กันอย่างดุเดือด ทำให้ฉากดูวุ่นวายอย่างกะทันหัน

อย่างไรก็ตาม เฉินจู๋เอ๋อ สืออันเกาและคนอื่นๆ ต่างแสดงความแข็งแกร่งของตัวเองออกมา ถึงแม้พวกเขาจะแข็งแกร่งเท่ากัน แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าจะมีพลังต่อสู้เท่ากัน ซึ่งมันขึ้นอยู่กับทักษะที่ตนเองฝึกฝน

ราชายังไงก็คือราชา แม้จะมีพลังบ่มเพาะเท่ากัน แต่พวกเขามีพลังต่อสู้ที่เหนือกว่ามาก

นอกจากอู๋เจ๋อแล้ว ราชาทั้งห้าคนต่างพุ่งไปข้างหน้าและต่อสู้กับจอมยุทธคนอื่น เพื่อแย่งชิงหยดเซียนหยวน

“ไปให้พ้น!” ชายชราเอื้อมมือออกไปคว้าหยดเซียนหยวนและผลักหลิงฮันด้วยพลังของระดับสุริยันจันทรา นี่คืออำนาจพลังสูงสุดที่เขตแดนลี้ลับสามารถรองรับได้

มันเกือบอยู่ยงคงกระพัน!

“ถึงแม้เจ้าจะเป็นผู้อาวุโส แต่ข้าก็จะไม่ปรานี!” หลิงฮันคำราม และนำดาบอสูรนิรันดร์ออกมาใช้ทักษะอสนีคำราม

“อะไรกัน!” ชายชราตกตะลึง แต่ก่อนที่จะรู้สึกตัวดาบก็ปักอยู่ที่หน้าอกของเขาแล้ว มันรวดเร็วมากจนเขาตอบสนองไม่นั้น ยิ่งไปกว่านั้นพลังทำลายล้างของทักษะดาบนี้ก็น่าตกตะลึงพอกัน มันสามารถทะลวงผ่านเกราะป้องกันของเขาได้อย่างง่ายดาย

มันเป็นไปได้อย่างไร?

ทั้งรวดเร็วและทรงพลัง มันจะรวมอยู่ในดาบเดียวกันได้อย่างไร?

เขาล้มเลิกความคิดที่จะตามหลิงฮันไปในทันที เว้นแต่ว่าเขาจะแข็งแกร่งกว่าหรือได้เปรียบเรื่องจำนวนคน หากเขาตัวคนเดียว แน่นอนว่าเขาจะต้องเป็นฝ่ายพ่ายแพ้และถูกสังหารอย่างรวดเร็ว

หลิงฮันกลายเป็นราชาคนที่เจ็ดของที่นี่ ในสายตาของทุกคน เขาน่าจะอยู่ในอันดับหก เห็นได้ชัดว่าเขาแข็งแกร่งกว่าอู๋เจ๋อ เพราะเมื่ออู๋เจ๋อเผชิญหน้ากับชายชรา เขาไม่ได้มีความได้เปรียบอย่างท่วนท้มเหมือนกับหลิงฮัน

“แข็งแกร่ง!” จอมยุทธเฒ่าหลายคนคิดในใจ พวกเขาถูกหลิงฮันซัดปลิวและไม่สามารถต่อกรกับอีกฝ่ายได้เลย

หลิงฮันยังคงเคลื่อนที่ไปข้างหน้าถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ผู้คนที่อยู่บริเวณใกล้เคียงทำได้แค่จ้องมอง นี่เป็นการต่อสู้แบบไหนกัน? เขาเป็นอาวุธมนุษย์!

มันเป็นการพูดเกินจริงหรือไม่? ทั้งที่เขาถูกรุมโจมตี แต่ก็ยังคงเคลื่อนที่ไปข้างหน้าไม่หยุดหย่อน พลังป้องกันที่น่าตกตะลึงแบบเขา ใครจะสามารถทำร้ายเขาได้บ้าง?

หลิงฮันเข้าสู่พื้นที่หลักการต่อสู้ ซึ่งมีทั้งเหอเต๋อและเฉินจู๋เอ๋อที่กำลังต่อสู้กับคนอื่นเพื่อแย่งชิงหยดเซียนหยวนนั้นมา แต่ก็ยังไม่มีใครทำสำเร็จ เพราะแรงปะทะทำให้หยดเซียนหยวนลอยขึ้นไปบนฟ้าอยู่เสมอ

“หึ่ม!” เมื่อเห็นศัตรูมากกว่าหนึ่งราย เฉินจู๋เอ๋อและราชาอีกห้าคนรู้สึกไม่สบอารมณ์เป็นอย่างยิ่ง

ถึงแม้พวกเขาจะบรรลุข้อตกลงที่จะร่วมมือกันเข้าสู่คลังสมบัติ แต่ก่อนที่จะไปถึงที่นั้น พวกเขาถือว่าคนอื่นเป็นคู่แข่ง แต่ไม่ถึงกับฆ่าอีกฝ่าย

หลิงฮันหัวเราะและไม่สนการโจมตีของทั้งหกคน แล้วเอื้อมมือไปคว้าหยกเซียนหยวน

พลังป้องกันของเขาน่าทึ่งเกินไป

ตู้ม ตู้ม ตู้ม ตู้ม การโจมตีนับไม่ถ้วนเคลื่อนที่เข้ามาหา แต่หลิงฮันกลับแบกรับมันไว้ ทำให้เสื้อผ้าของเขาฉีกขาด แล้วทิ้งรอยแผลไว้หลายจุดบนผิวของเขา

เป็นไปได้ยังไง!

ทั้งที่ห้าราชาโจมตีใส่หลิงฮันพร้อมกัน กลับทำได้แค่ทิ้งรอยแผลไว้บนผิวของหลิงฮัน?

ท่ามกลางความโกลาหล หลิงฮันใช้โอกาสนี้คว้าหยดเซียนหยวนและเก็บในหอคอยทมิฬ

“ส่งมันมาให้ข้า!” ราชาทั้งห้าส่งเสียงพร้อมเพรียงกัน

“ส่งมา!” จอมยุทธที่อยู่รอบข้างเองก็เคลื่อนที่เข้าหาหลิงฮัน และโจมตีใส่ราวกับท้องฟ้ากำลังจะพังทลาย มันดูน่ากลัวมาก

แต่หลิงฮันขี้เกียจเกินไปที่จะพูดและกำหมัดแน่นอยู่ที่หน้าอก

เมื่อการโจมตีมาถึง อักขระศักดิ์สิทธิ์ก็เปล่งสงสว่างสไว

การโจมตีเหล่านั้นใกล้เคียงกับระดับสุริยันจันทรา เมื่อการโจมตีจากจอมยุทธหลายคนผสานเข้าด้วยกัน แม้จะเป็นจอมยุทธระดับสุริยันจันทราขั้นต้นก็ยังไม่กล้ารับการโจมตีดังกล่าว

แต่หลิงฮันไม่คิดที่จะหลบหรือซ่อนตัว เขารับการโจมตีเหล่านั้นทั้งหมด

ตู้ม พื้นปฐพีสั่นสะเทือนและเกิดคลื่นกระแทกกระจายเป็นวงกว้างพร้อมกับฝุ่นที่ฟุ้งไปทั่วท้องฟ้า หลิงฮันถูกซัดกระเด็นออกไป แต่เมื่อเขากลับมายืนหยัดได้อีกครั้ง ทุกคนก็ต้องตกใจเมื่อพบว่าเขาบาดเจ็บแค่เล็กน้อยเท่านั้น และไม่มีอะไรแตกหัก

“ถ้าพวกเจ้าต้องการให้ข้าส่งมอบหยดเซียนหยวน มันก็ขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งของพวกเจ้า!” หลิงฮันหัวเราะ “เข้ามา ข้าไม่รังเกียจที่จะเล่นกับพวกเจ้า”

ถูกจอมยุทธหลายคนรุมโจมตีตั้งแต่แรก แต่เจ้ากลับพูดว่าเล่นอย่างนั้นรึ?

บ้าไปแล้ว!

แต่ทุกคนก็ยอมรับว่ากายหยาบของเขาแข็งแกร่งเกินไป เมื่อครู่ทำให้พวกเขาตระหนักมากขึ้นไปอีก ทั้งที่ถูกหลายร้อยคนโจมตี แต่หลิงฮันกลับไม่เป็นอะไรเลย เช่นนั้นใครจะคุกคามหลิงฮันได้บ้าง?

ราชาทั้งห้าริเริ่มหยุดโจมตีหลิงฮัน ดังนั้นจอมยุทธที่เหลืออยู่ก็หยุดโจมตีหลิงฮันเช่นนั้น มันไม่มีเหตุผลที่จะโจมตีหลิงฮันอีกต่อไป เพราะใครจะสามารถแย่งชิงหยดเซียนหยวนมาจากหลิงฮันได้?

“พวกเจ้าไม่เข้ามาแล้วหรือ?” หลิงฮันกล่าวด้วยรอยยิ้มและนั่งลงกับพื้น

“ทำไมเจ้ายังไม่ไปอีก?” ใครบางคนถามหลิงฮัน

โดยปกติแล้วคนที่ได้รับหยดเซียนหยวนจะรีบออกไปจากที่นี่ทันที เพราะถ้าอยู่ต่อจะไม่ปลอดภัยและอาจถูกคนอื่นล้อม

นอกจากนั้น จอมยุทธที่สามารถคว้าหยดเซียนหยวนมาได้แสดงว่าแข็งแกร่ง หากได้รับหยดเซียนหยวนแล้วออกไปจากที่นี่ มันก็จะเป็นประโยชน์ต่อคนที่ยังไม่ได้

มันเป็นขนบธรรมเนียม

“ทำไมข้าต้องไปด้วย?” หลิงฮันถามด้วยรอยยิ้ม

ในเมื่อเขามีกายหยาบที่ไร้พ่าย แน่นอนว่าหากเขาอยู่ที่นี่ต่อ เขาก็จะได้รับหยดเซียนหยวนเพิ่มขึ้น นอกจากนั้นมันไม่ได้มีกฎข้อบังคับใดที่ให้เขาต้องออกไปจากที่นี่เสียหน่อย หลังจากที่ได้รับหยดเซียนหยวนแล้ว