หลิงฮันใช้หยดวิญญาณอีกครั้ง ทำให้อาการบาดเจ็บของดีขึ้นอย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตาม การที่ใช้หยดวิญญาณสองหยดในเวลาไล่เลี่ยกัน ประสิทธิภาพของหยดที่สองจะลดลงมากและไม่สามารถรักษาบาดแผลที่เขาได้รับอย่างสมบูรณ์

แต่ยังไงมันก็น่าทึ่งอยู่ดี บาดแผลที่เขาได้รับฟื้นสภาพอย่างรวดเร็วและมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

ปรมาจารย์ดูสนใจและพูดว่า “เจ้าทำให้ข้าประหลาดใจถึงสองครั้ง ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะสร้างความประทับใจให้กับข้าได้”

หยางฮ่าวไม่เพียงแค่อิจฉา แต่ยังกลัวว่าปรมาจารย์วิถีจะสนใจพรสวรรค์ของหลิงฮันและยอมรับหลิงฮันเป็นศิษย์อีกคนนั้น หากเป็นเช่นนั้นเขาก็จะไม่ได้แก้แค้นและยังเป็นการเพิ่มศัตรูขึ้นมาอีกคน

ด้วยเหตุนี้อารมณ์ของเขาจึงฉุนเฉียวมากยิ่ง

แต่แน่นอนว่าเขาทำได้แค่ฟังปรมาจารย์สามวิถีพูดเท่านั้นว่า “เจ้าหนู เจ้าสนใจที่จะเคารพข้าเป็นอาจารย์หรือไม่?”

ถ้าเป็นในสถานการณ์ปกติหลิงฮันอาจเก็บไว้พิจารณา แต่ตอนนี้ปรมาจารย์สามวิถีใช้แรงกดดันกดทับร่างของจักรพรรดินีเพื่อให้หยางฮ่าวตบหน้านางได้ แล้วหลิงฮันจะเคารพปรมาจารย์สามวิถีเป็นอาจารย์ได้อย่างไร?

ใช้แรงกดดันกดทับภรรยาของข้าในอนาคนและยังต้องการเป็นอาจารย์ของข้าอีก?

นี่มันเรื่องตลกอะไรกัน!

หลิงฮันยิ้มและพูดว่า “หากท่านต้องการเป็นอาจารย์ของข้า ท่านจะต้องมีคุณธรรม! ในฐานะที่ท่านเป็นอาจารย์ ท่านคิดว่าตัวเองมีคุณธรรมหรือไม่?”

หลังพูดจบ บรรยากาศเงียบงันทันที

หูของข้ามีปัญหาหรือเปล่า? ทำไมข้าถึงได้ยินเจ้าเด็กนี่ด่าทอปรมาจารย์สามวิถี!

เขากล้าดียังไง? ในจักรวาลนี้มีคนกล้าด่าปรมาจารย์สามวิถีว่าเขามีคุณธรรมหรือไม่?

“สามห้าว!” ฮวาหยงหนิงและก่าวเฟิงส่งเสียงคำรามพร้อมกัน เดิมทีพวกเขาไม่เคยเห็นจอมยุทธระดับภูผาวารีอยู่ในสายตา แต่ในเมื่อจอมยุทธระดับภูผาวารีตัวน้อยนี่กล้าพูดจาหมิ่นประมาทอาจารย์ของพวกเขา

ในขณะที่หยางฮ่าวดูโล่งใจ ด้วยวิธีนี้ไม่ว่าหลิงฮันจะมีพรสวรรค์แค่ไหน เขาก็ไม่มีทางได้รับการยอมรับจากปรมาจารย์สามวิถี และอดไม่ได้ที่จะพูดในใจว่าหลิงฮันนั้นโง่ ลูกผู้ชายยืดได้หดได้ แต่ก่อนที่เขาจะแข็งแกร่งพอ นี่ไม่ใช่เป็นการรนหาที่ตายหรอกหรือ?

เพื่อเป็นการสร้างความประทับใจให้กับปรมาจารย์สามวิถี หยางฮ่าวจึงเป็นคนแรกที่กระโจนเข้าหาหลิงฮันพร้อมกับตะโกนว่า “เจ้ากล้ามากที่หมิ่นประมาทอาจารย์ของข้า รนหาที่ตาย!” ฝ่ามือของหยางฮ่าวข้างหนึ่งของหยางฮ่าวที่เต็มไปด้วยพลังของอักขระศักดิ์พุ่งเข้าหาหลิงฮัน

ถ้าเจ้าฆ่าหลิงฮัน ข้าจะไม่มีวันยกโทษให้!

ตู้ม!

เบื้องหลังจักรพรรดินีปรากฏเงาอสรพิษยักษ์ที่สูงกว่าหมื่นฟุตและมีกลิ่นอายโบราณ ทันทีที่อสรพิษยักษ์ปรากฏตัว แรงกดดันของปรมาจารย์สามวิถีก็หายไปทันที และนางก็เอื้อมมือออกไปตบหน้าหยางฮ่าว

“แย่แล้ว!” ฮวาหยงหนิงและก่าวเฟิงรีบเคลื่อนไหว ถ้าหยางฮ่าวถูกจอมยุทธระดับดาราสังหารต่อหน้าพวกเขา พวกเขาความพยายามก็จะสูญเปล่า! ถึงแม้พวกเขาจะไม่ได้ตายหยางฮ่าวไป แต่พวกเขาก็จะสูญเสียความโปรดปราน และไม่มีทางได้กลายเป็นผู้สืบทอดที่แท้จริงของปรมาจารย์สามวิถี

จอมยุทธระดับดาราทั้งสองคนกระโจนออกไปเพื่อขัดขวางจักรพรรดินี ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเคลื่อนที่ช้ากว่านาง แต่เป็นเพราะพวกเขาอยู่ใกล้หยางฮ่าวมากกว่าและขัดขวางนางได้ทันเวลา

ตู้ม!

การโจมตีของจอมยุทธระดับดาราทั้งสามคนทำให้เกิดเสียงอึกทึกดังไปทั่วและก่อให้เกิดสายลมที่รุนแรงพร้อมกับคลื่นกระแทก ทำให้ห้องโถงพังทลายในพริบตา

ปัง! หยางฮ่าวที่อยู่ใกล้คลื่นกระแทกมากที่สุด ร่างของเขาถูกพัดปลิวออกไป แต่โชคดีที่เขาแค่กระดูกหักหลายจุดเท่านั้น ชะตาของเขายังไม่ถึงฆาต

ฮาวหยงหนิงและก่าวเฟิงตกตะลึง เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเป็นจอมยุทธระดับดาราขั้นสูงและโจมตีพร้อมกัน แต่ทำไมถึงไม่ชนะอีกฝ่าย

“สาวน้อย ที่แท้เจ้าก็เป็นคนของตระกูลเก้าอสรพิษ!” มีชายคนหนึ่งปรากฏตัวอยู่บนท้องฟ้า ร่างของเขาห่อหุ้มด้วยแสงราวกับเทพเจ้า ทำให้ไม่สามารถมองเห็นรูปลักษณ์ของเขาได้ แต่กลิ่นอายที่ปลดปล่อยออกมานั้นน่าสะพรึงกลัวมาก

ปรมาจารย์สามวิถี!

ในที่สุดจอมยุทธระดับวารีนิรันดร์ก็ปรากฏตัวอยู่ตรงหน้า ก่อนหน้านั้นเขาอยู่ในที่ห่างไกลและเมื่อเห็นจักรพรรดินีหลุดพ้นการควบคุมของเขา ดังนั้นเขาจึงรีบมุ่งหน้ามาที่นี่เพื่อสยบนางอีกครั้ง

แต่การที่เขาเผยตัวตนออกมา มีเพียงเหตุผลเดียว นั่นคือเขาพบว่าตัวตนที่แท้จริงของจักรพรรดินีคือคนของตระกูลเก้าอสรพิษ มันน่าทึ่งมาก

“ข้าไม่คิดเลยว่าจะเจอคนจากเผ่าสวรรค์โบราณในชีวิตนี้!” ปรมาจารย์สามวิถีพูดด้วยความตื่นเต้นและดวงตาของเขาจับจ้องไปที่จักรพรรดินีไม่หยุด ราวกับมีอะไรติดอยู่บนใบหน้าของนาง

จักรพรรดินีดูน่าเกรงขามมาก แม้ว่านางจะใช้พลังของอสรพิษยักษ์หลุดพ้นการควบคุมของอีกฝ่ายได้ แต่นั่นเป็นเพราะปรมาจารย์สามวิถีอยู่ในที่ห่างไกลและไม่ได้ใช้พลังทั้งหมด

มันยังคนมีช่องว่างระหว่างจอมยุทธระดับดาราและระดับวารีนิรันดร์อยู่ดี นั่นเป็นเพราะพลังของอสรพิษเก้าหัวของนางยังไม่ตื่น ยิ่งไปกว่านั้นนี่ไม่ใช่ร่างที่แท้จริงของนาง มันเป็นเพียงแค่ร่างแยกเท่านั้น

ไร้พลังที่จะต่อกรกับศัตรู!

“แล้วมันยังไง?” นางกล่าว ขณะเดินไปหาหลิงฮัน ในกรณีที่ปรมาจารย์สามวิถีพยายามโจมตีอีกครั้ง นางก็จะสามารถเข้าไปหลบในหอคอยทมิฬพร้อมกับหลิงฮันได้

“เผ่าสวรรค์โบราณ ฮ่าฮ่าฮ่า!” ปรมาจารย์สามวิถีหัวเราะไม่หยุดและเขาดูกระตือรือร้นเป็นพิเศษ แม้แต่แสงที่ห่อหุ้มร่างกายของเขาก็เริ่มหายไปเผยให้เห็นร่างของชายชรารูปร่างผอมคนหนึ่งที่เดินออกมา

ในขณะที่ปรมาจารย์สามวิถีดูกระตือรือร้นมากเป็นพิเศษ หลิงฮันและจักรพรรดินีเริ่มวิตกกังวล นี่แสดงให้เห็นว่าปรมาจารย์สามวิถีมีความสนใจเป็นอย่างมาก

“อาจารย์ ท่านอาจารย์!” หยางฮ่าวตื่นและพยายามลุกขึ้นมา ถึงแม้ว่ากระดูกของเขาจะหักหลายจุด แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาที่จะลุกขึ้นมาเดินต่อหรือแม้กระทั่งต่อสู้ แต่มันจะส่งผลกระทบต่อพลังต่อสู้ของเขาอย่างแน่นอน

ปรมาจารย์สามวิถีไม่สนใจเสียงเรียกของหยางฮ่าว เขาเพียงแค่จ้องมองจักรพรรดินีและพูดว่า “สาวน้อย โลหิตของเจ้าคือของข้าผู้นี้!”

แน่นอน ปรมาจารย์สามวิถีสนใจโลหิตที่ไหลเวียนอยู่ในร่างของจักรพรรดินี ถึงแม้เขาจะไม่รู้วิธีได้รับพลังของนางมาก็ตาม แต่สำหรับจักรพรรดินีแล้วนี่ไม่ใช่ข่าวดีอย่างแน่นอน

“ไป!” หลิงฮันรีบพาจักรพรรดินีเข้าไปในหอคอยทมิฬ

“พวกเจ้าต้องอยู่ที่นี่!” ปรมาจารย์สามวิถียังไม่ทันลงมือทำอะไร เขาก็สามารถสยบหลิงฮันได้อย่างสมบูรณ์ด้วยแรงกดดันที่หนักหน่วงของเขา และเอื้อมมือคว้าร่างของจักรพรรดินี

หยางฮ่าวยังคงยิ้มอย่างชั่วร้าย เนื่องจากปรมาจารย์สามวิถีสนใจในตัวจักรพรรดินี เช่นนั้นเขาก็จะเป็นคนจัดการหลิงฮันเอง

ไปลงนรกซะ!

เขากระโจนออกไปข้างหน้าและปล่อยหมัดไปที่หัวของหลิงฮัน

“หลิง-ฮัน-” เสียงของใครบางคนดังขึ้นอย่างกะทันหันในสถานที่ที่ห่างไกลออกไป ราวกับว่าอยู่อีกฟากหนึ่งของท้องฟ้า

“หลิง! ฮัน!” แต่แล้วทันใดนั้น เสียงดังกล่าวก็เข้ามาใกล้ด้วยความเร็วสูง

ปัง!

มีร่างของคนคนหนึ่งตกลงมาจากท้องฟ้า ไม่มีใครเห็นว่านางปรากฏตัวมาจากที่ไหน แต่ที่เห็นชัดคือนางตกลงมาบนพื้นและกำลังเหยียบทับร่างของหยางฮ่าวจมดินฝังลึกกลายเป็นหลุมยักษ์

“หลิงฮัน หนิวมาแล้ว!”