แววตาของหลิงฮันส่องประกายด้วยจิตสังหาร

สตรีเห็นแก่ตัวผู้นี้เมื่อตนเองไม่สนหวังในความรักกลับเลือกผลักสหายเข้าสู่กองเพลิง เขาไม่เคยพบเจอสตรีคนไหนที่น่ารังเกียจขนาดนางมาก่อน! ยิ่งกว่านั้นสิ่งที่นางหลงรักก็คือสถานะปรุงยาระดับแปดของเขาที่นางคิดไปเองว่าเป็นเพียงระดับห้า

หลิงฮันไม่ชอบสังหารใครมั่วซั่ว แต่สำหรับสตรีผู้นี้เขาไม่ปล่อยไปง่ายๆแน่

เชี่ยตงหลายแสยะยิ้มและพยักหน้าให้กับจูหลี่หยุนก่อนจะกล่าว “หมอนี่อยู่ที่นี่จริงๆ!”

หลี่หยุนรีบยิ้มประจบ “ข้าเดาว่าเจ้าหนูนั่นหลังจากที่แยกกับสตรีสำส่อนนั่นแล้วอาจจะย้อนกลับไปยังเมืองเขี้ยวหมาป่าจึงได้ตรวจสอบทุกและพบว่าเขามุ่งหน้ามายังเส้นทางนี้ ตัวข้าย่อมไม่มีทางทำให้นายน้อยเชี่ยผิดหวัง!”

ที่จริงพวกเขาตามหาหลิงฮันบริเวณนี้มานานสักพักแล้ว แต่เนื่องจากก่อนหน้านี้หลิงฮันฝึกฝนอยู่ในหอคอยทมิฬ พวกเขาจะหาเจอได้อย่างไร? ถ้าเชี่ยตงหลายไม่ได้เป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นและต้องการแก้แค้นหลิงฮันล่ะก็ คนธรรมทั่วไปคงล้มเลิกการตามหาไปแล้ว

การตามหาคนในสนามรบสองดินแดนแห่งนี้ แม้จะรู้เส้นทางก็ไม่ต่างกับการงมเข็มในมหาสมุทรอยู่ดี

“หลิงฮัน ที่แท้เจ้าก็เป็นชายชู้ของสตรีสำส่อนนั่น ถึงว่าทำไมชื่อเจ้าถึงได้คุ้นหูนัก!” เชี่ยตงหลายมองหลิงฮันอย่างเย็นชา ดวงตาของเขาปริ่มไปด้วยจิตสังหาร เขาเจ้าใจแล้วในที่สุดว่าทำไมหลิงฮันถึงได้พยายามขัดแย้งกับเขานัก ที่จริงแล้วอีกฝ่ายมีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งกับสตรีนกอมตะสวรรค์นี่เอง

เหอะ ต่อให้เจ้าเป็นนักปรุงยาระดับแปดก็เถอะ หากเจ้าถูกสังหารอย่างเงียบเฉียบที่นี่ใครจะรู้?

ต่อให้มีคนสงสัยเขา แต่หากไม่หลักฐานใครจะกล้าสรร้างปัญหาให้กับทายาทของตัวตนระดับวารีนิรันดร์เช่นเขา?

หลิงฮันมองไปยังอู่เมี่ยนและกล่าว “พี่ชายอู่เมี่ยน ท่านช่วยกีดกันบุรุษสามคนออกไปให้ข้าได้รึไม่? ข้าต้องการสังหารสตรีผู้นั้น”

อู่เมี่ยนไม่ได้ถามเหตุผลและกล่าว “เจ้าแน่ใจว่าสามารถจัดการนางได้? แม้พลังต่อสู้ของนางจะไม่ได้ล้ำเลิศ แต่ระดับพลังของนางก็สูงกว่าเจ้า” เขาสามารถมองออกอย่างชัดเจนว่าพลังต่อสู้ของหลิงฮันน่าจะยังไม่เทียบเท่ากับระดับสุริยันจันทราขั้นสูงสุด

หลิงฮันเผยรอยยิ้มมั่นใจ “ไม่มีปัญหา!”

“เช่นนั้นปล่อยอีกสามคนเป็นหน้าที่ข้าเอง” อู่เมี่ยนพยักหน้าโดยไม่แยแสพวกเชี่ยตงหลาย

ท่าทีของเขาจะเป็นแบบนั้นก็ไม่แปลก อู่เมี่ยนเป็นจอมยุทธระดับสุริยันจันทราขั้นสมบูรณ์ บางทีอาจจะขั้นสมบูรณ์ชั้นสูงสุดเลยก็ได้ ต่อให้พวกเชี่ยตงหลายจะมีกันสามคนพวกเขาก็เป็นเพียงจอมยุทธระดับสุริยันจันทราขั้นสูงสุด การปะทะกับอู่เมี่ยนก็ไม่ต่างกันการเผชิญหน้ากับตนตนระดับดารา

อย่างน้อยแค่พวกเขาสามคนย่อมไม่เพียงพอ หากคิดจะเอาชนะอู่เมี่ยนที่เป็นระดับสุริยันจันทราขั้นสมบูรณ์จริงๆจพเป็นต้องใช้คนระดับเดียวกันพวกเขาถึงสิบคน ร้อยคนหรืออาจจะพันคน

หลิงฮันเบาใจและเดินตรงไปหาจูหลี่หยุน เขาต้องจัดการงูพิษที่หลบซ่อนอยู่ข้างกายสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งนกอมตะสวรรค์เสียก่อนไม่เช่นนั้นเขาคงไม่อาจสบายใจได้

“พวกเจ้ามันบ้าแท้ๆ!” เชี่ยตงหลายได้ยินการสนทนาของหลิงฮันกับอู่เมี่ยน ทั้งสองมีพลังระดับสุริยันจันทราขั้นกลางแท้ๆ แต่หนึ่งคนกลับกล้าบอกว่าจะกีดกันพวกเขาสามคน ส่วนอีกหนึ่งบอกว่าจะสังหารจูหลี่หยุน

พวกเจ้าไปเอาความมั่นใจมาจากไหน?

เขาเห็นได้ชัดเจนว่าออร่าของอู่เมี่ยนกับหลิงฮันเป็นเพียงระดับสุริยันจันทราขั้นกลาง เป็นธรรมดาที่เขาจะมีท่าทีเหยียดหยาม

หืม!

แต่ทันทีที่ความคิดนี้ผุดขึ้นมาในหัว เชี่ยตงหลายก็รู้สึกเย็นยะเยือกทันที หลิงฮันสามารถทะลวงผ่านขั้นกลางได้รวดเร็วเพียงนี้? หรือว่าอีกฝ่ายจะบรรลุขั้นต้นชั้นปลายมาเป็นเวลานานมากแล้ว?

หากคิดแบบนี้ก็พอรับได้… ไม่เช่นนั้นเจ้าหนูนี่ก็คงพรสวรรค์ที่น่าสะพรึงกลัวเกินไป!

แต่อย่างที่รู้ว่าธิดาซื่อเยว่ได้กล่าวว่าอายุที่แท้จริงของหลิงฮันนั้นไม่เกินห้าสิบปี นั่นเป็นคำพูดของตัวตนระดับวารีนิรันดร์ใครบ้างจะไม่เชื่อ?

จอมยุทธระดับสุริยันจันทราขั้นกลางอายุห้าสิบปี!

จิตสังหารของเชี่ยตงหลายระเบิดออกทันที ศัตรูเช่นนี้ไม่อาจปล่อยให้มีชีวิตอยู่ต่อไปได้

“ฆ่า!” เชี่ยตงหลายกล่าว แน่นอนว่าเขาไม่จำเป็นต้องลงมือเองและให้คนรับใช้ชราสองคนจัดการแทน

“ขอรับนายน้อย!” คนรับใช้ชราสองคนเดินออกมาด้านหน้า

“ฮ่าๆ ข้าจะเป็นคนเล่นกับพวกเจ้าเอง” อู่เมี่ยนเดินขึ้นหน้าออกมาเช่นกัน

“อยู่ดีไม่ว่าดี แต่แส่หาความตาย?” เชี่ยตงหลายแสยะยิ้ม

อู่เมี่ยนไม่แสดงท่าทีใดๆและาดีดสายพิณ ‘ตึง’ ดาบเล่มยาวปรากฏออกมาพุ่งเข้าใส่เชี่ยตงหลาย

“ช่างกล้า!” คนรับใช้ชราทั้งสองมองหน้ากันก่อนที่คนหนึ่งจะเลือกเผชิญหน้ากับอู่เมี่ยน ส่วนอีกคนเลือกพุ่งไปจัดการหลิงฮัน

‘ตึง’ อู่เมี่ยนดีดสายพิณอีกครั้ง หอกแท่งยาวปรากฏออกมาและโจมตีไปยังคนรับใช้ชราที่พุ่งไปหาหลิงฮัน

ปัง!

คนรับใช้ชราหันหลังและปล่อยหมัดตอบโต้หอกยาว ส่วนชายชราอีกคนก็พุ่งเข้าใส่ปล่อยฝ่ามือใส่อู่เมี่ยน

‘อัก!’ ร่างของอู่เมี่ยนลอยกระเด็นร่วงลงพื้นและกระอักโลหิตออกมา “ลืมไปเลยว่าข้าลดระดับพลังของตัวเองอยู่”

หลิงฮันอึ้งไปชั่วขณะ เขาไม่คาดคิดว่าอู่เมี่ยนจะมีนิสัยสะเพร่าเช่นนี้ด้วย

ถ้าเขาถูกสังหารเพราะลืมไปว่าลดระดับพลังตัวเองอยู่จะทำอย่างไร?

ปัง!

ในขณะที่คิดหลิงฮันก็ปล่อยหมัดตอบโต้ไปยังคนรับใช้ชราที่โจมตีเข้ามา ร่างของเขาลอยกระเด็นเล็กน้อยทันที แม้พลังของเขาจะเทียบอีกฝ่ายไม่ได้ แต่ด้วยกายหยาบที่แข็งแกร่งของเขาทำให้สลายพลังทำลายของการโจมตีจากอีกฝ่ายได้

เขาถูหมัดของตัวเองด้วยความเจ็บปวด กระดูกในร่างของเขาสั่นสะท้าน “พี่ชายอู่เมี่ยน ท่านอย่ามัวแต่เล่นสิ”

“ขอโทษที ข้าสะเพร่าเอง” อู่เมี่ยนกล่าว

“เจ้าหนูนั่นเป็นภัยคุกคามยิ่งกว่าเดิมเสียอีก!” เชี่ยตงหลายเค้นเสียง “รีบๆจัดการได้แล้ว!” ความเร็วในการเติบโตของหลิงฮันทำให้เขาหวาดกลัว ถ้ายังปล่อยไว้เช่นนี้ภายในหนึ่งร้อยปีเจ้าหนูนี่จะต้องบรรลุระดับสุริยันจันทราขั้นสูงสุดเป็นแน่ และภายในพันปีเขาจะทะลวงผ่านระดับดารา

ความเร็วในการเติบโตเช่นนี้ไม่ใช่ของมนุษย์แล้ว

คนรับใช้ชราทั้งสองคนยังแยกกันสู้ คนหนึ่งจัดการหลิงฮันส่วนอีกคนจัดการอู่เมี่ยน

“ข้าบอกว่าข้าจะเล่นกับพวกเจ้าเอง!” อู่เมี่ยนหัวเราะและเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ออร่าอันน่าสะพรึงกลัวระเบิดออกมาจากร่างของเขา

ปัง!

เขาเคลื่อนไหวราวกับสายฟ้ามาปรากฏด้านหน้าหลิงฮันและปล่อยฝ่ามือใส่คนรับใช้ชรา พลังอันรุนแรงส่งร่างของคนรับใช้ชราที่เพ่งเล็งหลิงฮันลอยกระเด็นใส่คนรับใช้ชราอีกคน

ร่างของชายชราทั้งสองพัวพันเข้าด้วยกันและไถลกับพื้นไปไกลพอสมควรก่อนจะหยุด

การโจมตีจากฝ่ามือเมื่อครู่ส่งผลให้พื้นดินสั่นสะเทือน พวกเชี่ยตงหลายตกตะลึงเป็นอย่างยิ่ง

อะไรกัน?

จอมยุทธระดับสุริยันจันทราขั้นสูงสุดถูกฝ่ามือกระแทกจนร่างกระเด็นไม่พอแต่จอมยุทธระดับสุริยันจันทราสูงสุดอีกคนยังได้รับลูกหลงไปด้วย

บ้าชัดๆ!