“ไม่มีทางรอดแน่!” ทุกคนส่ายหัว

แค่หลิงฮันทนมาได้ถึงขั้นนี้ ทุกคนก็รู้สึกนับถือแล้ว แต่การจะต่อต้านอำนาจของสวรรค์และปฐพีนั้นแทบจะเป็นไปไม่ได้ มนุษย์มีขีดจำกัดของพลัง แต่สวรรค์และปฐพีนั้นไม่มี

ไม่มีใครคิดว่าหลิงฮันไม่ใช่อัจฉริยะ เพียงแต่ว่าต่อหน้าสวรรค์และปฐพี ต่อให้เป็นเซียนก็ทำได้เพียงก้มหัว ไม่งั้นแล้วตัวตนระดับเซียนคงจะสามารถฝ่าฝืนความตายและอยู่เหนือกฎของสวรรค์และปฐพีไปแล้ว

ใครใช้ให้วาสนาของหลิงฮันยิ่งใหญ่เกินไปล่ะ พลังบ่มเพาะของเขายกระดับขึ้นถึงสองขั้นจนดึงดูดให้เกิดทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์คู่

ใครจะคิดว่าวาสนาอันยิ่งใหญ่จะนำพามาสู่ความพินาศย่อยยับ?

“ไม่… เจ้าหนูนั่นไม่ใช่คนที่จะยอมตายง่ายๆ” สุนัขตัวดำหยุดไล่กัดและยืนสองขาพาดอุ้งเท้าไว้ด้านหลังเหมือนมนุษย์ ท่าทีของมันราวกับกำลังระลึกถึงอะไรบ้างอย่างและเผยสีหน้าจริงจัง

แต่กางเกงในเหล็กของมันได้ทำลายภาพลักษณ์อันสุขุมของมันอย่างสมบูรณ์ สุนัขตัวดำเปลี่ยนท่าทีอย่างรวดเร็วและส่ายหัว “เอาเถอะ เจ้าหนูนั่นจะตายหรือไม่ก็ไม่ใช่ธุระกงการอะไรของนายท่านหมา”

สถานการณ์ของหลิงฮันย่ำแย่ยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ความรุนแรงของทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์เพิ่มขึ้นจนความเร็วในการฟื้นฟูบาดแผลของคัมภีร์สวรรค์นิรันดร์ไล่ตามไม่ทัน กระดูดทั่วร่างของเขาถูกบดขยี้อย่างสมบูรณ์ตั้งแต่ส่วนบนจนถึงส่วนล่าง

แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็จะยืนหยัดต่อต้านจนถึงวินาทีสุดท้าย

ดาบอสูรนิรันดร์ถูกนำออกมา ประกายแสงอันเจิดจ้าของมันส่องสว่างท่ามกลางทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ ภายใต้การขัดเกลาจากทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์คู่ระดับของดาบอสูรนิรันดร์ค่อยๆถูกยกระดับขึ้น

หลิงฮันโคจรหยดวารีนิรันดร์อย่างต่อเนื่องจนประสิทธิภาพของมันลดลงฮวบฮาบ ผ่านไปไม่นานหยดวารีนิรันดร์ที่เขามีทั้งสิบหยดก็ถูกใช้จนหมด

แต่ทว่าทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ยังคงไม่หายไป

ครืนนน!

คลื่นสายฟ้าผ่าลงมาบดขยี้แขนของหลิงฮันจนแหลก โลหิตของจอมยุทธระดับพระเจ้านั้นเต็มแฝงไว้ด้วยพลังชีวิตอันเข้มขน เหล่าหญ้าและต้นไม่เบื้องล่างที่ดูดซับโลหิตของเขามีขนาดใหญ่ขึ้นหลายสิบฟุตในพริบตา

ครืนนน!

คลื่นสายฟ้าอีกระลอกหนึ่งผ่าลงมา คราวนี้เป็นขาของหลิงฮันที่ถูกบดขยี้ สมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่เบื้องล่างเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว เหล่าไพรเหล่านั้นมีทั้งสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ระดับเก้าหรือแม้กระทั่งระดับสิบ

ครืนนน!

คราวนี้เป็นคลื่นสายฟ้าสวรรค์ที่โหดเหี้ยมอย่างแท้จริง คลื่นสายฟ้าผ่าลงที่ลำคอของหลิงฮันจนร่างของเขาฉีกขาดจนแทบจะแยกออกเป็นสองส่วน โลหิตทั่วร่างของเขาสาดกระจายจนทั่วทั้งหุบเขาเฉินเอี๋ยนอุดมสมบูรณ์ไปด้วยสีเขียวขจี

ครืนนน!

สวรรค์และปฐพีไร้ความปรานี คลื่นสายฟ้าถูกฝ่าลงมาเพื่อทำการปลิดชีพ ‘ตูม’ ร่างของหลิงฮันระเบิดออกกลายเป็นเศษธุรี

จบสิ้น… สุดยอดอัจฉริยะแห่งยุคสมัยจบสิ้นแล้ว

เขาเป็นถึงราชาที่สามารถต่อกรกับกู่ต้าวอี้ได้แท้ๆ!

“ตายไปก็ดี!” เนี่ยเทียนเฉิงและตันจิงอี่แสยะยิ้ม พวกเขาถูกหลิงฮันโจมตีจนพลาดวาสนา ถึงแม้พวกเขาจะกลับขึ้นมาได้ก็ต้องร่วงลงสู่ใต้หุบเหวอีกครั้งเพราะสุนัขตัวดำ

ดังนั้นเมื่อเห็นหลิงฮันสิ้นชะ จึงเป็นธรรมดาที่พวกเขาจะรู้สึกพึงพอใจ

ปกติแล้วเมื่อจอมยุทธตกตาย ทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ก็จะหายไป แต่ในขณะที่เมฆสายฟ้ากำลังสลายตัวจู่ๆมันก็กลับมาก่อตัวกันเหมือนกัน

“เกิดอะไรขึ้น?” ทุกคนงุนงง

ร่างของหลิงฮันไม่เหลือแม้แต่เถ้าธุรีไปแล้ว ทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์จะยังผ่าใส่อะไรอีก?

‘ครืนนน’

เปลวเพลิงปรากฏขึ้นกลางอากาศและค่อยๆรุนแรงขึ้น เงาบางอย่างค่อยๆรวมเข้าด้วยกันจากอากาศที่ว่างเปล่าจนก่อตัวเป็นร่างหนึ่งอย่างรวดเร็วและก้าวเดินออกมาจากเปลวเพลิง

หลิงฮัน!

เป็นไปไม่ได้!

ทันทีที่เห็นภาพตรงหน้า ทุกคนก็ตกตะลึงตาถลนและอ้าปากค้าง

หมอนั่นตายไปแล้วไม่ผิดแน่ แม้กระทั่งเศษเถ้าธุรีของซากศพก็ไม่เหลือ แม้กระทั่งทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ก็เริ่มทำการสลายตัวไปแล้ว เป็นไปได้อย่างไรที่เขาจะกลับมามีชีวิตอีกครั้ง?

หลิงฮันก้าวเดินออกมาพร้อมกับเปลวเพลิงอันไร้ที่สิ้นสุดได้ถูกดูดกลับเข้าไปในร่างของเขา

คัมภีร์สวรรค์นิรันดร์… กำเนิดใหม่จากเถ้าถ่าน!

ครืนน!

ทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ผ่าลงมาอย่างต่อเนื่อง แต่เวลาสองวันใกล้จะมาถึงแล้ว ผ่านไปไม่นานก็ไม่มีคลื่นสายฟ้าผ่าลงมาอีกต่อไป เมฆสีดำค่อนๆสลายตัวและปรากฏท้องฟ้าใสอีกครั้ง

ทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ที่น่าสะพรึงกลัวจบแล้ว!

หลิงฮันนั่งลงกับพื้นด้วยร่างกายที่ฟกช้ำ เขารู้สึกว่าร่างกายหนักอึ้งราวกับเป็นโลหะ

ทุกคนมองไปที่หลิงฮันด้วยความเลื่อมใสและหวาดกลัวราวกับว่าเขาไม่ใช่มนุษย์แต่เป็นสัตว์ประหลาด

ตายแล้วยังคืนชีพกลับมาได้ พวกเขาไม่เคยเห็นใครทำแบบนี้ได้มาก่อน

หลิงฮันขมวดคิ้วเคร่งเครียด ครั้งนี้เขาดันเปิดเผยไพ่ลับที่แข็งแกร่งที่สุดออกไปต่อหน้าสาธารณะชนเสียแล้ว โชคดีที่เขายังมีไพ่ลับอีกอย่างคือหอคอยทมิฬ

นอกจากนั้นก็ยังมีเพลิงเก้าสวรรค์ ไพ่ลับใบนี้คงเป็นไพ่ลับที่ทรงพลังไม่แพ้หอคอยทมิฬในตอนนี้

“กู่ต้าวอี้ มาสู้กับข้า!” หลิงฮันลุกขึ้นยืนและคำราม

การต่อสู้ระหว่างกู่ต้าวอี้กับจักรพรรดินีดุเดือดเป็นอย่างมาก ซึ่งฝ่ายที่ได้เปรียบคือกู่ต้าวอี้!

แม้จักรพรรดินีจะแข็งแกร่งเหมือนกันก็ตาม แต่ก็ไม่สามารถเหนือกว่ากู่ต้าวอี้ที่มีแก่นกำเนิดนิรันดร์ หากไม่ใช่เพราะก้อนหินในมือเกรงว่านางคงพ่ายแพ้ไปแล้ว

หลิงฮันจะยอมมองดูภรรยาของตนเองพ่ายแพ้ต่อหน้าต่อตาได้อย่างไร?

กู่ต้าวอี้หยุดมือก่อนจะมองไปยังหลิงฮันด้วยท่าทีหวาดระแวง

หากหลิงฮันกับจักรพรรดินีร่วมมือกัน แม้แต่เขาก็คงรับมือลำบาก

“เจ้าคิดจะสู้กับข้า?” เขากล่าวอย่างองอาจ

“ถึงแม้ข้ากับนางจะเป็นสามีภรรยากัน แต่ข้าไม่คิดจะรังแกเจ้า มาสู้กับข้าตัวต่อตัว!” หลิงฮันปล่อยหมัดออกไป ถึงแม้ทั่วร่างของเขาจะปกคลุมไปด้วยโลหิต แต่สภาพร่างกายได้ถูกฟื้นฟูกลับมาแล้ว

ปัง!

กู่ต้าวอี้อยากกล่าวเหยียดหยาม แต่ก่อนที่เขาจะได้พูดหลิงฮันก็ปล่อยหมัดมาเสียก่อนเขาให้เขาต้องหุบปากและถอยหลังหลบไปถึงสามร้อยฟุต

กู่ต้าวอี้กัดฟันโมโห ก่อนหน้านี้ก็มีแบบนี้ เขาอยากจะกล่าวบางอย่างแต่หลิงฮันก็โจมตีไม่หยุดจนเขากล่าวอะไรออกไปไม่ทัน

“ฮึ่ม!” กู่ต้าวอี้เริ่มคร้านที่จะพล่ามและคิดจะสังหารหลิงฮันให้จบๆไป

“ทักษะที่สิบ!” ร่างของกู่ต้าวอี้ทั้งสิบคนร่วมมือกันจู่โจมใส่หลิงฮัน

ครั้งนี้เขามีพลังบ่มเพาะอยู่ในสภาพสมบูรณ์และมีอุปกรณ์เซียนในมือ

หลิงฮันยิ้มเล็กน้อย เขาไม่จำเป็นต้องปกปิดพลังของตนเองอีกต่อไป เขาปลดปล่อยอำนาจสวรรค์ลดพลังต่อสู้ของกู่ต้าวอี้ลงไปสองดาวในพริบตาพร้อมกับนำดาบอสูรนิรันดร์ออกมา ทันทีที่ยกดาบในมือขึ้นฟ้า แสงอันเจิดจรัสก็ส่องประกายแพรวพราว

สีหน้าของกู่ต้าวอี้เปลี่ยนเป็นมืดมนอย่างช่วยไม่ได้