หลิงฮันก้าวเดินไปข้างหน้าพร้อมกับโคจรปราณก่อเกิดควบคู่ไปกับเพลิงเก้าสวรรค์

สุนัขตัวดำปลดปล่อยอำนาจแห่งกฎเกณฑ์อีกครั้ง และชี้นำไปยังยักษ์มหึมากลางท้องฟ้า

หน้าอกยักษ์มหึมาส่องประกาย ‘ฟุบ’ หินขนาดเท่ากำปั้นที่มีเปลวเพลิงแผดเผาอยู่ลอยออกมา

หินก้อนนี้คือหัวใจของยักษ์มหึมาที่แต่เดิมแล้วมีขนาดใหญ่โต แต่ถูกควบแน่นจนเหลือขนาดเท่ากำปั้น ‘ฟุบ’ หัวใจเปลวเพลิงลอยเข้าหาสุนัขตัวดำ

หากหัวใจก้อนนี้ลอยเข้าหานิรันดร์ระดับขอบเขตตำหนักอมตะล่ะก็ ร่างของนิรันดร์ผู้นั้นคงถูกแผดเผาไปแล้ว เพียงแตว่าสุนัขตัวดำนั้นเคยเป็นถึงอดีตราชานิรันดร์ ถึงแม้พลังบ่มเพาะของมันจะถดถอย แต่ความสามารถของมันก็ยังมีเหนือกว่าระดับพลัง

นอกจากนั้น ดูเหมือนมันจะรู้ดีด้วยว่าต้องจัดการกับหัวใจก้อนนี้อย่างไร

“อืม!” สุนัขตัวดำยื่นฝ่ามือออกไป หัวใจเปลวเพลิงหยุดชะงักเล็กน้อย ก่อนจะเบี่ยงทิศทางไปยังศีษะของหลิงฮัน “ปิดตาของเจ้าและทำจิตใจให้สงบ พยายามปล่อยวางทุกสิ่งพร้อมกับโคจรทักษะควบคุมเปลวเพลิงซะ!”

หลิงฮันนั่งลงและทำตามที่สุนัขตัวดำกล่าว

สุนัขตัวดำขยับอุ้งมืออีกครั้ง ทันใดนั้นหัวใจเปลวเพลิงก็ส่องประกายแสงแห่งเต๋าอันเจิดจ้า

“ข้าจะแบ่งเศษเสี้ยวแก่นพลังของหัวใจเปลวเพลิงให้ เพื่อช่วยเจ้าทะลวงผ่านระดับสามนิพพาน เอาไว้หลังจากฮันน้อยพลิกสวรรค์เปลี่ยนชะตาชีวิตเสร็จแล้ว ข้าจะมอบวาสนาที่เหลือให้เจ้าได้ดูดซับ” สุนัขตัวดำสะบัดอุ้งเท้า พร้อมกับเศษเสี้ยวเปลวเพลิงจุดเล็กๆได้ลอยไปยังศีรษะของจักรพรรดินี

จักรพรรดินีนั่งลงเพื่อดูดซับผลประโยชน์

‘ตูม’ ภายในร่างกายของหลิงฮันเกิดการสั่นสะเทือนราวกับภูเขากำลังถล่มหรือไม่ก็ถูกคลื่นยักษ์ซัดเข้าใส่ เซลล์ทุกส่วนในร่างกายถูกอำนาจเปลวเพลิงหล่อหลอมยกระดับสูงขึ้น

อำนาจเปลวเพลิงของราชานิรันดร์ กำลังแผดเผาสิ่งสกปรกภายในร่างกายของเขา เพื่อให้สามารถดูดซับพลังทั้งหมดของแก่นพลังได้

หลิงฮันไม่ใช่คนที่เกิดมาพร้อมกับแก่นกำเนิดนิรันดร์ แต่อะไรคือแก่นกำเนิดนิรันดร์น่ะรึ? สำหรับจอมยุทธที่เกิดมาเป็นผู้สืบทอดของของราชานิรันดร์นั้น พวกเขาจะได้รับสืบทอดอำนาจแห่งกฎเกณฑ์บางส่วนของราชานิรันดร์มาด้วย ซึ่งก็คือแก่นกำเนิดนิรันดร์

ในหมู่จอมยุทธระดับเดียวกันแล้ว ส่วนมากจอมยุทธที่มีแก่นกำเนิดนิรันดร์จะเป็นตัวตนที่ไร้เทียมทานที่สุด

ณ เวลานี้แก่นพลังของราชานิรันดร์เพลิงสวรรค์ กำลังพัฒนาร่างกายของหลิงฮันให้ก่อกำเนิดแก่นกำเนิดนิรันดร์

หลิงฮันฝืนอดทนต่อความเจ็บปวด และโคจรทักษะควบคุมเปลวเพลิงไปพร้อมๆกัน เพื่อชี้นำอำนาจเปลวเพลิงให้เข้าสู่ร่างกาย

“สหายเก่า เจ้าสามารถหลับใหลได้อย่างไม่มีอะไรติดค้างแล้ว!” สุนัขตัวดำถอดเกราะโลหิตมังกรออกแต่เดิมมันสวมใส่เพื่อปกปิดไม่ให้เป็นที่สังเกตุเท่านั้น ซึ่งตอนนี้ก็ไม่มีความจำเป็นแล้ว แต่แน่นอนว่ามันไม่ยินยอมที่จะถอดกางเกงในโลหะออก เพราะไม่เช่นนั้นนายท่านหมาจะไม่ใช่นายท่านมา

ยักษ์มหึมายิ้มและพยักหน้า ก่อนที่ร่างกายจะค่อยๆแตกสลายกลายเป็นเปลวเพลิงนับไม่ถ้วนแพร่กระจายไปทั่วบริเวณ พร้อมกันนั้นเอง ออร่าอันร้อนระอุภายใจเขตแดนแดนลี้ลับเฉียนหลงก็หายไปอย่างสมบูรณ์

สิบวันต่อมา จู่ๆจักรพรรดิก็ลืมตาขึ้นและคำรามขึ้นสู่ท้องฟ้า ด้วยการช่วยเหลือจากอำนาจของราชานิรันดร์ ในที่สุดนางก็ทะลวงผ่านระดับสามนิพพานสำเร็จ

นางทำการรับทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์อันเกรี้ยวกราด แน่นอนว่าการที่จักรพรรดินีตัดขาดสวรรค์และปฐพีเป็นครั้งที่สาม ย่อมส่งผลให้สวรรค์และปฐพีเกรี้ยวกราด แต่สวรรค์ก็ยังมีกฎเหล็กที่ไม่อาจทำอะไรได้ตามใจชอบ เพราะงั้นหลังจากเวลาผ่านไปครึ่ง แม้สวรรค์จะไม่เต็มใจแต่ก็ต้องยอมสลายทัณฑ์ฟ้าสวรรค์

เพียงแต่ว่ายังไม่ทันทีจักรพรรดินีจะได้กล่าวอะไร จู่ๆสุนัขตัวดำก็ได้ชี้นำเศษเสี้ยวแก่นพลังของหัวใจเพลิงไปยังจักรพรรดินี นางจึงทำได้เพียงกลับมานั่งลงและรับอำนาจเปลวเพลิงของราชานิรันดร์เข้าสู่ร่างกาย

นางที่กายหยาบมีแก่นกำเนิดนิรันดร์อยู่แล้ว อำนาจของแก่นพลังจากหัวใจเพลิงจึงไม่สามารถทำให้นางมีแก่นกำเนิดนิรันดร์เปลวเพลิงได้ แต่จะไปช่วยยกระดับแก่นกำเนิดนิรันดร์ที่มีอยู่แล้วให้แข็งแกร่งขึ้นแทน

สุนัขตัวดำพาดอุ้งเท้าหน้าทั้งสองไว้ด้านหลัง ด้วยสีหน้าจริงจังที่เพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก

“เวลาคือสิ่งที่น่ากลัวอยู่เสมอเลยจริงๆ ในตอนที่พายุมืดคืบคลานมาถึง เจ้าหนูนี่จะเติบโตทันรึเปล่านะ?”

“จะปล่อยให้พวกมันพบเจอตัวตนเจ้าหนูไม่ได้ ไม่เช่นนั้นแผนการที่วางมาหลายร้อยหลายพันล้านปีจะต้องล้มเหลว”

“เจ้าหนู ไม่ว่าอย่างไรเจ้าก็ห้ามตายเด็ดขาด ถึงแม้ในอนาคตเจ้าจะพบเจอหนทางที่ยากลำบาก หรือกลายเป็นศัตรูกับคนทั้งโลก เจ้าก็ฝ่ายฟันไปให้ได้”

“นั่นเพราะเจ้าคือความหวังเดียวที่มหาปราชญ์สวรรค์เหลือเอาไว้!”

หลิงฮันไม่ได้ยินสิ่งที่สุนัขตัวดำกล่าว เนื่องจากเขาเพ่งสมาธิทั้งหมดไปกับการโคจรทักษะควบคุมเปลวเพลิง

หนึ่งปี… สองปี… ห้าปี… เวลาผ่านไปเกือบจะสิบปีนับตั้งแต่ที่หลิงฮันเข้ามายังเขตแดนลี้ลับแห่งนี้ ซึ่งเมื่อเวลาผ่านไปอีกสามวัน ในที่สุดหัวใจเปลวเพลิงก็เริ่มหม่นแสง และสลายเป็นขี้เถ้าลอยไปตามสายลม

หลิงฮันกับจักรพรรดินีลืมตาพร้อมกับและลุกขึ้นยืน

ระดับสามนิพพานสูงสุด!

ถึงแม้แก่นพลังของราชานิรันดร์ส่วนใหญ่จะถูกใช้ไปกับการยกระดับกายหยาบของพวกเขา แต่เศษเสี้ยวพลังที่เล็ดรอดออกมาก็สามารถขัดเกลาพลังบ่มเพาะของทั้งสอง ให้บรรลุเป็นนิรันดร์สามนิพพานสูงสุดได้อย่างง่ายดาย

“เจ้าหนู หลังจากนี้ก็ทำตัวดีๆล่ะ หากเอาแต่สร้างปัญหาล่ะก็ ในฐานะที่เป็นสหายกับเจ้า นายท่านหมาคงอับอายแย่!” สุนัขตัวดำสะบัดอุ้งเท้า “เอาล่ะ ภารกิจของข้าสิ้นสุดแล้ว ถึงเวลาที่จะเติมเต็มความปรารถเมื่อหลายล้านปีก่อนเสียที!”

ทันตั้งท่าด้วยขาทั้งสี่และพุ่งทะยานหายไปในพริบตา