รูปแบบอาคมจิตวิญญาณหายไปอีกครั้งหลังจากพูดจบ

ทุกคนแลกเปลี่ยนสายตากันก่อนจะเดินไปยังบ้านที่มีประตูสีดำที่ตั้งอยู่ตรงหน้าพวกเขา ประตูทางเข้านั้นดำสนิทจนไม่สามารถมองเห็นภายใน

“ไปกันเถอะ” หลิงฮันและพรรคพวกเองก็เดินไปยังบ้านหลังนั้นเช่นกัน บ้านที่ดูธรรมดาหลังนี้ราวกับเป็นหลุมอันไร้ที่สิ้นสุด ไม่ว่าผู้คนจะเข้าไปมากขนาดไหนก็ไม่แออัด

‘ฟุบ’ ทันทีที่หลิงฮันเดินเข้าไป เขาก็พบว่าตัวเขาได้โผล่มาที่ห้องหินทรงกลมที่ถูกผนึกเอาไว้รอบด้าน ห้องนี้มีขนาดกว้างขวางถึงหนึ่งร้อยฟุต

เมื่อนึกถึงคำพูดของรูปแบบอาคมจิตวิญญาณ หลิงฮันก็รีบตรวจสอบและพบว่าเขาสูญเสียการติดต่อกับหอคอยทมิฬไปแล้ว

สัมผัสสวรรค์ของเขาถูกดึงออกจากร่างพร้อมกับถูกส่งเข้ามาในห้องหินนี้

ไม่น่าเชื่อ!

หลิงฮันตกตะลึงเป็นอย่างยิ่ง ร่างของจอมยุทธที่ไร้สัมผัสสวรรค์ก็ไม่ต่างอะไรกับเปลือกหอยเปล่าๆ ถ้าหากสัมผัสสวรรค์ของเขาถูกกักขังอยู่ที่นี่ตลอดกาล ร่างกายของเขาก็จะไม่สามารถกินอาหารได้และต้องตกตาย!

แม้ระดับบุปผาผลิบานจะละทิ้งกายหยาบของมนุษย์ทิ้งไปแล้ว และแค่ทำการดูดซับพลังวิญญาณพวกเขาก็สามารถมีชีวิตอยู่ต่อได้ แต่ถ้าหากสัมผัสสวรรค์ของพวกเขาถูกขังอยู่ที่นี่ พวกเขาก็จะตายอย่างช้าๆเพราะหมดอายุขัยอยู่ดี

ถ้ารูปแบบอาคมวิญญาณต้องการจะกำจัดพวกเขา มันก็ง่ายเพียงแค่หนึ่งความคิดเท่านั้น…

สมกับเป็นรูปแบบอาคมระดับพระเจ้า แม้แต่เขาก็ไม่รู้ตัวแม้แต่น้อยว่าสัมผัสสวรรค์ถูกดึงออกจากร่างไปตอนไหน

‘พรึบ’ รูปแบบอาคมร่างเด็กปรากฏตัวและพูด “จงเลือกคู่ต่อสู้ซะ เจ้าอยากจะสู้กับคนที่มีระดับพลังเท่าใดและพลังมีต่อสู้กี่ดาว?”

หลิงฮันครุ่นคิดก่อนที่จะพูด “คู่ต่อสู้คนแรกขอเป็นระดับแก่นแท้จิตวิญญาณที่มีพลังต่อสู้ยี่สิบดาว”

“เจ้ามีพลังบ่มเพาะระดับแก่นแท้จิตวิญญาณขั้นเก้า หรือว่าพลังต่อสู้ของเจ้าจะเกินสิบแปดดาว?” รูปแบบอาคมวิญญาณที่มีรูปร่างเหมือนมนุษย์แสดงท่าทีประหลาดใจออกมา “ไม่เลวๆ พลังต่อสู้ของเจ้าค่อนข้างน่าประทับใจทีเดียว”

หลิงฮันกลายเป็นตกตะลึง พลังต่อสู้ที่เกินกว่าสิบแปดดาวยังเป็นแค่ค่อนข้างน่าประทับใจ?

“เจ้าใช้อาวุธอะไร?” รูปแบบอาคมวิญญาณถาม

“ดาบ!” หลิงฮันตอบ

‘ฟุบ’ ดาบเล่มยาวปรากฏขึ้นกลางอากาศและปักลงที่พื้นข้างๆขาของหลิงฮัน

หลิงฮันต้องการจะถามอะไรบางอย่าง แต่ก่อนที่จะได้ถาม รูปแบบอาคมวิญญาณก็หายไปเสียแล้ว สิ่งที่ปรากฏขึ้นมาแทนก็คือนักดาบไร้สีหน้าคนหนึ่ง

แข็งแกร่ง!

หลิงฮันอดที่จะสั่นสะท้านไม่ได้ อีกฝ่ายคือนักดาบที่ปลดปล่อยเจตจำนงแห่งดาบอันทรงพลังออกมาทั่วร่าง เพียงแค่การชำเลืองมองของอีกฝ่าย วิญญาณของหลิงฮันก็รู้สึกราวกับจะถูกสะบั้นออกเป็นชิ้นๆ

จิตวิญญาณของเขาลุกโชนและหยิบดาบขึ้นมา “มาสู้กัน!”

นักดาบคนนั้นย่อเข่าเล็กน้อยก่อนที่จะพุ่งออกจากที่ ความเร็วของเขานั้นเป็นอะไรที่น่าเหลือเชื่อมาก ‘พรึบ’ ดาบยาวของเขาถูกชักออกมาพร้อมกับประกายแสงอันเย็นเฉียบบนใบดาบ

หลิงฮันไม่หวั่นไหวและใช้ดาบของตนเองตอบโต้

‘ปัง ปัง ปัง’ ทั้งสองคนเข้าปะทะกันอย่างดุเดือด แม้นี่จะเป็นการต่อสู้ด้วยสัมผัสสวรรค์ แต่มันก็สมจริงอย่างมาก แรงกระแทกที่เกิดจากการปะทะนั้นไม่เหมือนของปลอมแม้แต่น้อย

นักดาบคนนั้นสะบั้นดาบพร้อมกับปลดปล่อยปราณดาบสิบเล่มเข้าใส่หลิงฮัน

“ไม่เลว ปราณดาบสิบเล่มงั้นรึ ในที่สุดข้าก็พบคนที่สามารถเป็นคู่ต่อสู้ของข้าได้แล้ว!” หลิงฮันหัวเราะและปลดปล่อยปราณดาบสิบเล่มออกไปเช่นกัน

‘ปัง ปัง ปัง ปัง’ ปราณดาบเข้าปะทะและทำลายกันเอง

หลิงฮันตกตะลึงมากที่ความหนาแน่นของปราณดาบอีกฝ่ายนั้นไม่ได้ด้อยไปกว่าเขาแม้แต่นิดเดียว ซึ่งนับว่าเป็นสิ่งที่หายากมาก เขากลายเป็นตื่นเต้นและพูด “รับการโจมตีนี้ของข้า!” หลิงฮันเริ่มตั้งท่าเตรียมใช้ทักษะดาบลึกลับสามพันเล่ม

เพียงแต่ก่อนที่หลิงฮันจะรวบรวมปราณก่อเกิดได้มากพอ นักดาบคนนั้นก็จู่โจมอย่างรวดเร็วจนหลิงฮันต้องหยุดการสะสมพลังปราณ

“น่าสนุกดีนี่!” หลิงฮันหัวเราะ “ในระดับพลังเดียวกัน เจ้าเป็นเพียงคนเดียวที่หยุดกระบวนท่าของข้าได้!”

นักดาบคนนั้นมีเพียงสัญชาตญาณในการสู้รบและพุ่งโจมตีใส่หลิงฮันอย่างต่อเนื่อง

หลิงฮันกระตุ้นเนตรแห่งสัจธรรมและใช้งานทักษะร้อยเงาพันแปร ขณะที่เคลื่อนที่หลบหลีกดาบของอีกฝ่าย เขายังสามารถรวบรวมพลังปราณสำหรับทักษะดาบลึกลับสามพันเล่ม

การโจมตีของนักดาบคนนั้นเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ทันใดนั้นใบดาบเล่มยาวของอีกฝ่ายก็สะบั้นลงพื้นพร้อมกับสร้างภาพลวงตาภูเขาขนาดใหญ่สิบลูกพุ่งเข้าใส่หลิงฮัน

‘ตูม ตูม ตูม ตูม’ ภูเขาขนาดใหญ่ทั้งสิบเข้าปะทะกับร่างของหลิงฮัน แต่หลิงฮันนั้นไม่แยแสแม้แต่น้อย ด้วยการฝึกฝนกายาเหล็กไหล หากอยากจะสร้างบาดแผลให้เขา การโจมตีปลดปล่อยออกมาก็ต้องเป็นการโจมตีระดับบุปผาผลิบานเป็นอย่างน้อย

หลิงฮันหัวเราะลั่น ‘ฉึบ ฉึบ ฉึบ’ ประกายแสงแห่งดาบหนึ่งพันเล่มถูกปลดปล่อยออกมาและพุ่งโจมตีใส่นักดาบคนนั้นอย่างรุนแรง

หลังจากประกายแสงแห่งดาบจางหาย ร่างของนักดาบคนนั้นก็สลายไปราวกับเป็นหมอกหรือควัน

สถานที่แห่งนี้คือการต่อสู้ด้วยสัมผัสสวรรค์ ซึ่งนักดาบคนนั้นก็ไม่ใช่ตัวจริงเช่นกัน

“ยอดเยี่ยมมาก เจ้าผ่านการทดสอบ” รูปแบบอาคมจิตวิญญาณปรากฏตัวอีกครั้ง “เจ้ายังมีโอกาสเลือกคู่ต่อสู้อีกสองครั้ง”

หลิงฮันถามกลับทันที “ผลลัพธ์ของข้าในตอนนี้สามารถขึ้นเป็นอันดับหนึ่งได้รึยัง?”

“จากกฎแล้ว ข้าไม่สามารถตอบเจ้าได้” รูปแบบอาคมวิญญาณส่ายหัว

หลิงฮันถอนหายใจ เขาครุ่นคิดชั่วขณะก่อนจะพูดออกไป “คู่ต่อสู้คนต่อไปขอเป็นระดับแก่นแท้จิตวิญญาณที่มีพลังต่อสู้ยี่สิบห้าดาว”

“ตามที่เจ้าต้องการ” รูปแบบอาคมจิตวิญญาณหายไปอีกครั้งพร้อมกับนักดาบอีกคนที่ปรากฏตัวขึ้นมา เจตจำนงแห่งดาบของเขาแข็งแกร่งกว่าคนก่อนหน้านี้มาก เส้นผมแต่ละเส้นที่พริ้วไหวของเขาทำให้อากาศถูกตัดขาดจนเกิดเป็นคลื่นพลังอันแข็งแกร่ง

หลิงฮันตกตะลึงเป็นอย่างมาก โลกเบื้องล่าง พลังต่อสู้ที่สูงที่สุดถูกจำกัดเอาไว้ที่ยี่สิบดาว

ดังนั้นหลิงฮันจึงไม่คิดเลยว่ารูปแบบอาคมจิตวิญญาณจะสามารถสร้างคู่ต่อสู้ที่มีพลังต่อสู้ยี่สิบห้าดาวให้เขาได้จริงๆ

เขาติดสินใจจะต้องสู้ดูซักตั้ง

หลิงฮันพุ่งเข้าใส่อีกฝ่ายจนเกิดเป็นการต่อสู้ที่รุนแรง นักดาบคนนี้แข็งแกร่งกว่าคนที่แล้วอย่างที่คาดไว้ ซึ่งนักดาบคนนี้นั้นแข็งแกร่งกว่าคนที่แล้วหลายขุม การเพิ่มพลังต่อสู้ของตนเองให้มากขึ้นห้าดาวนั้นเป็นสิ่งที่อัจฉริยะทั่วไปไม่สามารถทำได้

การต่อสู้ครั้งนี้ หลิงฮันทุ่มกำลังต่อสู้อย่างยากลำบาก กระบวนท่าดาบนับไม่ถ้วนโจมตีใส่ร่างของเขาจนแม้แต่กายาเหล็กไหลก็ไม่สามารถต้านทานได้ และที่หลิงฮันรู้สึกหดหู่มากที่สุดก็คือเขาไม่สามารถใช้คัมภีร์สวรรค์นิรันดร์ได้

รูปแบบอาคมวิญญาณไม่สามารถจำลองทักษะของคัมภีร์สวรรค์นิรันดร์ในสถานที่แห่งนี้!

นั่นหมายถึงระดับของคัมภีร์สวรรค์นิรันดร์นั้นเหนือกว่ารูปแบบอาคมวิญญาณระดับพระเจ้าตนนี้

นักดาบคนที่สองนั้นแข็งแกร่งอย่างแท้จริง เมื่อประกายแสงทั้งหนึ่งเล่มของทักษะดาบลึกลับสามพันเล่มถูกปลดปล่อยออกไป อีกฝ่ายสามารถทำลายประแสงทั้งหนึ่งพันเล่มได้เกือบหมด ประกายแสงแห่งดาบหนึ่งร้อยเล่มที่เหลือเข้าปะทะกับนักดาบคนนั้นแต่ก็ไม่สามารถทำให้ร่างกายสลายไปได้ นักดาบคนนั้นสูญเสียขาซ้ายและแขนขวาไปพร้อมกับปรากฏรูขนาดใหญ่ที่หน้าอก แม้จะเหลือขาเพียงข้างเดียว อีกฝ่ายก็ยังคงยืนนิ่งและจับดาบอย่างมั่นคง

หลิงฮันยิ้มอย่างขมขื่น นี่น่ะรึพลังต่อสู้ของระดับแก่นแท้จิตวิญญาณยี่สิบห้าดาว ช่างแข็งแกร่งยิ่งนัก!