“ท่านพลเอก! นี่มันเกินไป!” สมาชิกคนใหม่ของกลุ่มที่หกไม่พอใจและพูดโพล่งขึ้นมาทันที “ถึงแม้ท่านจะไม่ชอบให้เราพาคนแปลกหน้ามา แต่นี่มันเกินไปรึเปล่า? ถ้าท่านไม่พอใจก็จับตัวอย่างนี้เหรอ? เหตุผลมันคืออะไร? นี่มันยังเป็นกองทัพอยู่รึเปล่า ท่านใช่พลเอกมั้ย? ทุกอย่างเป็นไปตามความต้องการของท่านทั้งหมด!”

คำถามข้องใจที่เป็นตัวแทนของใครหลายๆคนดังขึ้น ชูฮันทำเกินไป

“เกินไป? พวกคุณคิดว่าซุปเปอร์ซอมบี้เป็นแค่หนอนที่กำจัดง่ายๆงั้นเหรอ? แถมตอนนี้ยังข้องใจต่อหัวหน้าตัวเองอีก?” แววตาของชูฮันเย็นยะเยือกและเต็มไปด้วยการเหน็บแหนม พร้อมกับความโกรธและผิดหวังที่แฝงอยู่ในอกของชูฮัน

“คุณเป็นคนเชิญซุปเปอร์ซอมบี้เข้ามาแต่ยังไม่รู้ตัวอีก!”

“เฮือก!”

ฉับพลันหัวใจของทุกตนเต็มไปด้วยความช็อค สายตาทั้งหนึ่งร้อยห้าสิบคู่มองไปที่ชูฮันด้วยความกลัว หลายคนเริ่มรู้สึกผิดและหลายคนก็ช็อคอย่างมาก

โดยเฉพาะกลุ่มที่หก!

ซุปเปอร์ซอมบี้ที่แสร้งทำตัวน่าสงสารถูกพาเข้ามาในกลุ่ม

เมื่อทุกคนได้ยินคำพูดของชูฮัน แม้แต่คนโง่ก็ยังมีปฏิกิริยาตอบสนองอย่างรวดเร็ว เป็นช่วงเวลาหนึ่งที่แววตาของทุกคนเต็มไปด้วยความกลัวขั้นรุนแรง พวกเขามองไปที่เด็กสาวที่นั่งเงียบๆอยู่ข้างกองไฟและเผยให้เห็นเพียงแค่ใบหน้าครึ่งล่างจากตั้งแต่แรกมาจนถึงตอนนี้!

“ฉะ ฉันไม่คิดอย่างนั้น” ทหารหญิงที่อยู่ในกลุ่มที่หกพูดขึ้นอย่างติดอ่าง เธอชี้นิ้วไปที่เด็กสาวที่ยังไม่มีปฏิกิริยาใดๆเลยตั้งแต่มาถึง พร้อมกับความโกรธที่ปะทุขึ้น “เธอจะเป็นซอมบี้ได้ยังไง? ทุกคนดูเธอสิ นี่คือคน และเธอก็มีพ่อ ซอมบี้จะอยู่ใกล้ชิดกับคนแบบนี้ได้ยังไง?”

ในขณะเดียวกันทหารหญิงก็รู้สึกผิดหวังอย่างมากกับชูฮัน ทำไมท่านพลเอกถึงพูดอะไรแบบนี้ออกมาได้!

เหล่าคนมาใหม่หลายคนก็คิดไปในทางเดียวกันเหมือนกัน ทุกคนรู้ดีว่าซอมบี้จะมีผิวซีดขาว และไม่มีลูกตาดำ ปากจะกว้างฉีกขึ้นไปเกือบถึงหู  แถมยังมีน้ำลายเหม็นเน่าเกาะเป็นชั้นอีก

ซอมบี้ยังไม่มีความคิดและปัญญา พวกมันไม่สามารถระงับความยากกินได้ แล้วมันจะอยู่ร่วมกับคนได้ยังไง? แถมยังนั่งเงียบสงบเป็นเวลาตั้งนานแบบนี้?! มีเพียงแค่ทหารผ่านศึกที่ติดตามชูฮันมาหนึ่งปีอย่างเฉินช่าวเย่เท่านั้นที่รู้ดี ความกลัวในใจของเขาเพิ่มขึ้นมากขึ้นทุกขณะ คำพูดของหัวหน้าชูฮันไม่เคยผิดพลาด และสิ่งที่มองเห็นตรงหน้าอาจจะไม่ใช่ความจริงเสมอไป อะไรที่เข้าใจผิดก็อาจจะเป็นความจริงได้เช่นกัน…นั้นคือคำพูดของหัวหน้า

เด็กผู้หญิงคนนี้มีปัญหาแน่ๆ!

โดยไม่รอให้ทุกคนได้คิด เหลิงเล่ยที่ถูกกูเหลียงเฉินจับกดไว้กับพื้นก็แหกปากใส่ชูฮันอย่างบ้าคลั่ง “ลูกสาวของฉันไม่ใช่ซอมบี้! เธอไม่ใช่! แกมันบ้า แกมันปีศาจ แกต้องการให้คนของแกทำร้ายลูกสาวฉันใช่มั้ย? ฉันรู้ทันพวกแก ฉันไม่ยอมให้พวกแกทำสำเร็จแน่!”

ชูฮันไม่มีการเปลี่ยนทางอารมณ์ใดๆทั้งนั้น ไม่แม้แต่จะมองกลับไปที่เหลิงเล่ยที่กำลังคลั่ง และในตอนนั้นเองต่อหน้าทุกคนขวานยักษ์สีดำของชูฮันก็ควงเป็นวงพร้อมกับพลังของวิวัฒนาการระยะ 4 ที่ระเบิดออกโดยไม่มีการเตือนใดๆ และภายในพริบตาเดียวเงาดำของชูฮันก็เคลื่อนตัวไปปรากฏอยู่ด้านหลังของเด็กสาวที่นั่งเงียบกอดเข่าราวกับไม่รู้ถึงภัยอันตรายที่กำลังจะเกิดขึ้น

ทุกคนพลันหยุดหายใจ ความช็อคปรากฏขึ้นบนสีหน้าของทุกคน หัวหน้าชูฮันกำลังจะทำอะไร?!

โดยไม่สนใจใครทั้งนั้น ชูฮันฟากขวานซิ่วโหลในมือลงใส่ร่างเล็กตรงหน้า!

หัวใจของหลายคนแทบหยุดเต้นมองไปที่ชูฮันอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา ชูฮันกำลังจะฟันเด็กสาวตรงหน้าออกเป็นสองท่อน นี่มันโหดร้ายและไร้มนุษยธรรม พวกเขาติดตามคนแบบนี้ได้ยังไง? ท่านพลเอกที่โด่งดังเป็นคนใจหยาบแบบนี้เหรอ!?

ทั้งหลิวยู่ติงและเฉินช่าวเย่เองก็ตะลึง สับสนและงงงวย หากผลกระทบที่ใหญ่หลวงได้ทำให้สมองพวกเขาหยุดทำงานชั่วคราว

ตึง!

เสียงปะทะของโลหะดังขึ้น ซึ่งเกิดจากแรงกระแทกของขวานซิ่วโหล

ขวานยักษ์ดำฟาดลงที่ศีรษะของเด็กสาว ตัวใบมีดปะทะเข้าที่ศีรษะของเด็กสาวอย่างแรง ฮู้ดขาดออกและผมขาดร่วงบางเส้น

ทว่า เธอกลับไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน! ไม่เพียงแต่จะไม่ถูกตัดออกเป็นสองส่วนโดยขวานยักษ์แล้วแต่แม้แต่ร่างกายของเธอก็ไม่แม้แต่จะสั่นคลอน เธอยังคงนั่งกอดเข่าอยู่ในท่าเดิมอย่างไร้อารมณ์

เวลาเหมือนจะหยุดค้าง ความกลัวก่อตัวขึ้นในหัวใจของทุกคนขณะมองไปที่เด็กสาวด้วยแววตาไม่อยากจะเชื่อ ขวานยักษ์ที่ทำจากเหล็กฟาดเข้าที่หัวของเด็กสาวแต่มันกลับไม่เกิดอะไรขึ้น…

ภาพที่เกิดขึ้นนั้นช็อคทุกคนอย่างมาก!

ในตอนนั้นเองขณะที่ทุกคนกำลังช็อคอยู่ เด็กสาวก็ค่อยหันกลับมาอย่างช้าๆเพราะฮู้ดที่ขาดจากฝีมือของชูฮัน เมื่อเธอหันกลับมาใบหน้าของเธอจึงเปิดเผยต่อทุกคน ผิวของเธอขาวเนียนละมุน ริมฝีปากแดงฉ่ำสวยงามเหมือนที่เคยเห็น แถมยังมีจมูกโด่งเชิดเล็กๆน่ารัก หากตาของเธอขาวล้วนไม่มีนัยน์ตา!

เมื่อทุกคนได้เห็นใบหน้าของเด็กสาว ทุกคนก็ตะลึงค้างไปกันหมด ความกลัวและวิตกเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว นี่มันเป็นไปได้ยังไง?

“อ๊ากกกก—” ไม่รู้ว่าเป็นเสียงกรีดร้องของใคร ทว่ามันดังสะท้อนก้องไปทั้งซุปเปอร์มาร์เก็ต

“พวกคุณ…” เสียงของชูฮันทั้งเย็นชาและไร้ความปรานี คำรามลั่นใส่ฝูงชน “ดูให้เต็มตา!”

กูเหลียงเฉินเองก็กระพริบตาให้ตัวเอง…เป็นอย่างที่คิดไว้

ชูเซี่ยช็อคไปขณะหนึ่ง หากต่อมาความคิดในหัวของเธอก็ไหลรื่น แสดงว่าเธอเพิกเฉยต่อซุปเปอร์ซอมบี้เพราะรูปร่างของมันแตกต่างจากซอมบี้ปกติ แต่ซุปเปอร์ซอมบี้ไม่สามารถตัดสินได้จากซอมบี้ทั่วไป

ชูฮันมองตาชูเซี่ย จากนั้นก็หันไปมองเด็กสาวที่ลุกขึ้นยืนเผชิญหน้ากับขวานซิ่วโหลพร้อมกับแววตาแข็งกร้าว

ขวานซิ่วโหลระเบิดลำแสงสีดำออกมาภายในฉับพลันซึ่งจะเกิดขึ้นเมื่อชูฮันระเบิดพลังออกมาอย่างพร้อมต่อสู้ พลังผันผวนมหาศาลอัดแน่นอยู่ในอากาศมีแสงสีดำล้อมรอบตัวชูฮันไว้ ประกอบกับไฟที่สลัวภายในซุปเปอร์มาร์เก็ตทำให้ทุกคนไม่สามารถเห็นร่างของชูฮันได้

ซูเฟิงที่อยู่บนชั้นสองของซุปเปอร์มาร์เก็ตทั้งตกใจและมองไปที่ชูฮันอย่างสลดใจ ในขณะเดียวกันปืนไรเฟิลยาวสีทองในมือของเขาก็ถูกกำแน่น ชูฮันไปที่หุบเขาหยินหยางมาใข่มั้ย? มีเพียงแค่อาวุธจากหุบเขาหยินหยางเท่านั้นที่จะเปล่งแสงที่คุ้นเคยแบบนี้ออกมาได้? แต่ทำไมพลังผันผวนของชูฮันถึงเป็นสีดำได้?

ในจังหวะนั้น จู่ๆเด็กสาวก็ล่าถอยไปด้วยความเร็วสูง ริมฝีปากแดงฉ่ำที่เคยสวยงามแยกออกเผยให้เห็นเขี้ยวแหลมคม สีหน้าพลันกลายเป็นคลั่งและรุนแรง ดูน่ากลัวอย่างมาก แตกต่างจากซอมบี้ทั่วไปปากของเธออ้ากว้างกว่ามาก เขี้ยวแหลมคมกว่าซอมบี้ปกติ และดูน่าเกลียดน่ากลัวอย่างมาก!