Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย 527

Now you are reading Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย Chapter 527 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ทุกคนสบตากับชูฮัน มันมีแววตาที่ไม่แน่ชัดฉายอยู่ในนัยน์ตาของทุกคน พวกเขารอคอยให้ชูฮันพูดต่อให้จบ

 

“เราไม่รู้จักศัตรู ไม่รู้จำนวนของมัน ไม่รู้ระดับของอันตรายที่กำลังจะเผชิญ แต่ฉันขอถามทุกคนตอนนี้” ทันใดนั้นชูฮันก็หยุดนิ่ง “พวกคุณกลัวความตายมั้ย?!”

 

“ไม่กลัวครับ!” ทุกคนใช้ความแข็งแกร่งทั้งหมดของตัวเองเค้นเสียงตอบดังฟังชัด

 

“ฉันจะถามพวกคุณอีกครั้ง!” เสียงของชูฮันสูง “สงครามครั้งนี้ เราจะสู้ได้มั้ย?!”

 

“ได้ครับ!” กองทัพเขี้ยวหมาป่าที่ตอนนี้มีจำนวนไม่ครบ 300 คนตอบรับกันอย่างพร้อมเพรียงด้วยน้ำเสียงหนักแน่น แววตาของทุกคนแดงก่ำอย่างแข็งกร้าว

 

“เยี่ยมมาก” ชูฮันยิ้มมุมปาก จากนั้นก็ออกคำสั่งเสียงดัง “พลทหารของกองทัพเขี้ยวหมาป่า—–” “ครับ” เสียงตอบรับที่ดังสนั่นและพร้อมเพรียงดังขึ้น

 

“ใช้ความเร็วที่สุดของตัวเองถอยกลับไป 5 กิโลเมตร จัดการสนามรบ รอฟังคำสั่งของฉัน กำจัดศัตรูซอมบี้ 20,000 ตัวและลูกผสม 300 ตัว! จัดการฝังกระดูกของพวกมันไว้ในภูเขาลูกนี้ ทำให้ที่นี้เป็นสุสานแรกของสงครามของกองทัพเขี้ยวหมาป่าของเรา!”

 

“ครับท่าน!”

 

————-

 

สิบกิโลเมตรห่างจากค่ายเขี้ยวหมาป่า ฝูงซอมบี้หนึ่งหมื่นตัวที่ขับเคลื่อนราวกับระเบิดทำลายล้าง ท้ายขบวนของฝูงซอมบี้มีกลุ่มคนชุดดำที่เดินอย่างสบายๆตามมา ด้วยจำนวนที่มากเกือบถึง 300 ตัว ใบหน้าของแต่ละตัวนั้นมีความคล้ายคลึงกับซอมบี้ พวกมันเดินกินเนื้อมนุษย์สดๆในมือไปด้วย พร้อมกับรอยยิ้มชั่วร้ายและน่าขยะแขยง

 

ผู้นำทั้งสองคนที่เดินนำกลุ่มลูกผสมอยู่ตรงกลางของขบวน ทั้งสองคนใช้ผ้าสีดำคลุมปิดรอบตัวสนิท ไม่กินอะไรขณะเดิน เหมือนกับลูกผสมตัวอื่น

 

“แหวะ! น่าขยะแขยง ดูไร้การศึกษาที่สุด! คนละเรื่องกับพวกลูผสมที่เมืองหยิน ไอ้พวกนี้ทำตัวไม่ต่างกับสัตว์เดรัจฉาน!” หนึ่งในผู้นำทั้งสองคนพูดขึ้น เธอชื่อว่า เจียวเหยียน ลูกผสมทรงพลังระดับ 5 และเธอก็เป็นหนึ่งในผู้ติดตามของมู๋เย๋

 

“ไม่ใช่ทุกคนจะได้รับการเรียกตัวจากท่านมู๋เย๋ พวกลูกผสมพวกนี้คุ้นชินกับการอาศัยอยู่ข้างนอกด้วยตัวเอง พวกมันหลงลืมมารยาทต่างๆของมนุษย์ไปหมดแล้ว” ผู้ชายอีกคนซึ่งเป็นลูกผสมและผู้นำอีกคนพูดขึ้น เขาเองก็ยิ้มเยาะอย่างสมเพชเช่นกัน เขาชื่อว่าเฉินจีกวง ซึ่งทรงพลังและมีระดับสูงกว่าเจียวเหยียน เขาเป็นลูกผสมแสนทรงพลังระดับ 6 และเป็นผู้นำของขบวนลูกผสมในครั้งนี้

 

“นายคิดว่าทำไมท่านมู๋เย๋ถึงต้องการให้เรามาเองถึงนี้? อีกฝ่ายมีคนแค่สามร้อยคนเท่านั้น และพวกมันส่วนใหญ่ก็เป็นแค่คนธรรมดา แม้แต่พวกมนุษย์สายพันธุ์ใหม่ก็ไม่ได้มีระยะวิวัฒนาการสูงมากมายอะไร แต่ถึงกับให้พวกเรามาด้วยตัวเองแถมยังพาลูกผสมมาถึงสามร้อยตัวอีก? มันไม่มากเกินไปเหรอ?” เจียวเหยียนค่อนข้างไม่พอใจเท่าไหร่ จากทางมาจากเมืองหยิน เธอได้เจอแต่กับเรื่องน่าขยะแขยงมากมายจนหมดความอดทน

 

“ท่านมู๋เย๋ต้องมีเหตุผลของท่าน” เฉินจีกกวงเองก็รำคาญเล็กน้อย “แต่เรารอคอยมาหลายวันแล้ว อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงแล้ว รีบทำภารกิจให้สำเร็จและบ่นให้น้อยลง”

 

“ฉันรู้สึกไม่มีความอยากอาหารไปแล้ว ฉันไม่ได้กินเนื้อมนุษย์สดๆมาหลายวันแล้ว” เจียนเหยียนยังคงบ่นคร่ำครวญไม่เลิก “ค่ายข้างหลังภูเขานี้มีคนอยู่ตั้งมาก ทำไมเราทำได้แค่มองแล้วไม่เริ่มสักที!”

 

“ท่านมู๋เย๋ต้องมีเหตุผลของท่าน”

 

“ไม่ใช่ว่านายกลัวว่าชูฮันจะเจอพวกเราแล้วหนีไปก่อนเหรอ? ไอ้ผู้ชายคนนั้นยิ่งกว่าหมาจิ้งจอกซะอีก” เฉินจีกวงพูด “ท่านมู๋เย๋มีเหตุผลของท่าน และเมื่อเราจัดการกับชูฮันและคนของมันเรียบร้อย หลังจากเสร็จภารกิจ เราจะกลับไปที่ค่ายของมันและฆ่าคนในค่าย เมื่อเธออยากกินก็กินซะให้เต็มที่”

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ถ้านายพูดอย่างนั้น ฉันก็จะไม่ขัด” เจียวเหยียนยิ้มกว้าง หากต่อมาก็พลันนิ่วหน้า “แต่ทำไมเราต้องเอาซอมบี้ 20,000 ตัวติดมาด้วย แล้วเรายังต้องอยู่ติดกับซอมบี้ 10,000 ตัวแล้วให้ 10,000 ตัวมุ่งหน้าไปก่อนทำไม?”

 

เฉินจีกวงเองก็งงไม่ต่าง “ฉันก็ไม่เข้าใจ ท่านมู๋เย๋ไม่ได้อธิบายกลยุทธ์ของท่านให้ฉันฟัง”

 

“ซอมบี้พวกนี้มันน่าขยะแขยงชะมัด แม้แต่แมลงเน่าและหนูที่พื้นมันยังจับกิน หลายวันมานี้ฉันแขยงจนจะอ้วกอยู่แล้ว”

 

เฉินจีกวงเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็นิ่วหน้า “พวกมันมีกลิ่นเหม็นเน่าติดตัวอยู่ตลอดจนเกินจะทนจริงๆ”

 

ไม่ว่าจะทั้งเฉินจีกวงหรือเจียวเหยียน ทั้งคู่ต่างเป็นลูกผสมกลุ่มแรกที่ติดตามมู๋เย๋ไปตั้งรกรากที่เมืองหยิน แม้พวกเขาจะเคยมีประสบการณ์การกินแบบเดียวกันกับลูกผสมตัวอื่นๆและเอาตัวรอดท่ามกลางความสกปรกและน่าขยะแขยงมาเหมือนกันในอดีต

 

แต่หลังจากติดตามมู๋เย๋ และตั้งแต่เมืองหยินกลายเป็นอาณาจักรของลูกผสม สถานการณ์นี้ก็ไม่เคยเกิดขึ้นกับทั้งคู่อีก พวกเขายังคงกินเนื้อมนุษย์อยู่ แต่จานอาหารทั้งหมดถูกปรุงโดยพ่อครัว พวกเขามีที่พักอาศัยหรูหราและสะอาดอยู่ในเมืองหยิน แถมยังมีคนรับใช้ที่คอยเสริฟเนื้อมนุษย์ที่คัดสรรค์มาแล้วให้พวกเขาได้กิน

 

“หรือ จะปล่อยให้ซอมบี้หมื่นตัวพวกนี้มุ่งหน้าไปก่อน” หลังจากเงียบไปครู่ใหญ่ เจียวเหยียนก็เสนอขึ้นมา “ฉันทนไม่ไหวแล้ว”

 

“ไม่ดีมั้ง?” เฉินจีกวงลังเล “มันดีเหรอที่จะไปทำให้แผนของท่านมู๋เย๋ยุ่งเหยิง? มันจะเกิดอะไรขึ้น?”

 

“แล้วมันจะเกิดอะไรขึ้น?” เจียวเหยียนไม่สนใจ “อีกฝ่ายมีแค่ 300 คนเท่านั้นเอง แล้วเราเป็นกลุ่มลูกผสมที่เหนือกว่าพวกมันตั้งเท่าไหร่แต่กลับต้องมาซุ่มโจมตีอยู่แบบนี้ ฉันว่าฝูงซอมบี้ 20,000 ตัวนั้นก็เพียงพอที่จะกวาดล้างพวกมันแล้วด้วยซ้ำ มันไม่จำเป็นที่จะต้องพาทีมลูกผสมมาด้วยเลย!”

 

“อย่าประมาทศัตรู” เฉินจีกวงส่ายหัว “อีกฝ่ายเป็นคนที่สามารถทำให้ท่านมู๋เย๋ระแวงได้ เราจะต้องไม่ประมาทฝีมือมัน”

 

“ฉันยอมรับว่าชูฮันเก่งกาจจริง และเขาก็เป็นคนที่สุดยอด” เจียวเหยียนแสยะยิ้ม “แต่สำหรับพวกทหาร 300 คนที่เหลือของเขา พวกเขาจะมีฝีมือเหมือนกับชูฮันได้เหรอ?”

 

เฉินจีกวงถอนหายใจ “เอาล่ะ ปล่อยให้คลื่นซอมบี้พวกนี้ฆ่าพวกมันให้หมดก่อน”

 

“มันก็ควรจะเป็นอย่างนั้น” เจียวเหยียนถอนหายใจอีกครั้ง จากนั้นก็พลันออกคำสั่งแก่พวกลูกผสมที่เดินตามอยู่รอบๆ “ไป จัดการให้ซอมบี้เร่งความเร็วขึ้น ให้พวกมันซอมบี้หมื่นตัวข้างหน้ามุ่งหน้าตรงไป”

 

“ครับ ท่านผู้หญิง” เหล่าลูกผสมที่อยู่ถัดไปรับคำสั่ง มันยิ้มเผยให้เห็นฟันเน่าสกปรก

 

“อี๋ น่าขยะแขยงชะมัด อย่ามาหัวเราะฉันนะ!” เจียวเหยียนหัวเสีย “ให้ตายสิ!”

 

“ครับ ครับ ครับ!”  ลูกผสมตัวนั้นพยายามระงับความโกรธในอกตัวเองเอาไว้และรีบขยับตัวหนีออกไปให้ห่างทันที ทว่าในใจนั้นเหมือนกับโดนตบเข้าที่กลางหน้า ลูกผสมทุกตัวก็เหมือนกันหมด มันมีสิทธิอะไรมาพูดว่าเขาน่ารังเกลียด ตัวมันก็เหม็นเหมือนเขาไม่ใช่เหรอไง?

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด