Armipotent จักรวรรดิคลั่ง จักรพรรดิอมตะ 22 หายนะ

Now you are reading Armipotent จักรวรรดิคลั่ง จักรพรรดิอมตะ Chapter 22 หายนะ at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่สองตัวกำลังยืนอยู่ตรงจุดที่ลู่อันฆ่าคลาวเลอร์ไป พวกมันยืนตัวตรงเหมือนกับมนุษย์ อย่างไรก็ตาม กล้ามเนื้อของพวกมันก็ปูดโปนและขนาดร่างกายของมันนั้นก้ใหญ่ผิดปกติเกิดไปสำหรับมนุษย์

แขนของสิ่งมีชีวิตตัวนี้มีขนาดประมาณสามเท่าของต้นขาของลู่อัน  และเมื่อเห็นสิ่งมีชีวิตทั้งสองนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงเดอะร็อคเวอร์ชั่นตัวใหญ่กว่าเดิมสองเท่า

ว้าก! ว้ากกก!

ในขณะที่ผู้ใต้บังคับบัญชาและบอสถังกำลังตรวจสอบคู่ต่อสู้ใหม่ของพวกเขา ซอมบี้ทั้งสองก็เปิดปากของพวกมันและปล่อยเสียงคำรามดังสนั่น หลังจากเสียงคำรามจบลง สิ่งมีชีวิตทั้งสองก็พุ่งเข้าหาพวกเขาในทันที

เมื่อมาถึงครึ่งทาง คลัชเชอร์ทั้งสองก็กระโจนขึ้นไปข้างหน้าในขณะที่มันยกแขนใหญ่ขึ้น การกระโดดอย่างกะทันหันนี้ทำให้ทั้งคู่ไม่ทันได้ตั้งตัว แต่พวกเขาก็ยังสามารถตอบสนองได้ทันเวลา  ลู่อันกลิ้งไปทางขวาในขณะที่ถังเส้าหยางก็ก้าวไปทางซ้าย

ตอนนี้พวกเขาถูกแยกออกจากกันโดยมีคลัชเชอร์อยู่ตรงกลาง อย่างไรก็ตาม  ลู่อันก็ไม่ได้ตื่นตระหนกเหมือนเมื่อก่อนแล้ว แม้ว่าเขาจะรู้ว่าโอกาสในการเอาชนะคลัชเชอร์นั้นไม่มีเลย แต่เขาก็ได้จัดสรรค่คุณสมบัติทั้งหมดปที่ค่าความว่องไวเรียบร้อยแล้ว ดังนั้นเขาจึงสามารถมั่นใจได้ว่าเขาจะสามารถวิ่งหนีเอาชีวิตรอดจนกว่าบอสของเขาจ่ามันได้อย่างแน่นอน

“ บอส! ฉันจะล่อพวกมันตัวหนึ่งให้ห่างจากคุณ! หลังจากที่คุณฆ่าฝั่งของคุณแล้ว คุณก็ได้โปรดมาช่วยฉันด้วย!” ลู่อันตะโกน

หลังจากนั้นเขาก็หยิบโต๊ะกระจกที่อยู่ข้างๆขึ้นมา จากนั้นก็โยนมันไปใส่คลัชเชอร์ตัวที่อยู่ใกล้ที่สุด

เปียง!

โต๊ะกระจกแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเมื่อปะทะเข้ากับร่างใหญ่ของคลัชเชอร์ ผิวสีเข้มของคลัชเชอร์ไม่มีรอยขีดข่วน แต่ลูอันก็สามารถดึงดูดความสนใจของมันได้สำเร็จเมื่อมันหันกลับมาหาเขา ลู่อันไม่ได้ยินหยุดนิ่งในขณะที่เขาหยิบเก้าอี้ขึ้นแล้วโยนมันออกไปอีกครั้ง

หลังจากที่เขาโยนเก้าอี้เสร็จแล้ว ลู่อันก็วิ่งออกไปอย่างบ้าคลั่ง ใช่แล้ว ถ้าไม่มีแผนของถังเส้าหยาง เขาก็จะทำตามแผนด้วยตัวเอง ดึงดูดคลัชเชอร์หนึ่งตัวแล้วรอจนกว่าบอสของเขาจะฆ่าอีกตัวเสร็จ นั่นแหละแผนของเขา

“ โชคดีที่ฉันเน้นค่าคุณสมบัติของฉันไปที่ความว่องไว…” ลู่อันพึมพำในขณะที่เขาวิ่งออกไปอย่างสุดกำลังของเขา

แผนของลู่อันนั้นได้ผล คลัชเชอร์วิ่งไล่ตามเขาไปในทันที แต่ละย่างก้าวทำให้เกิดการสั่นสะเทือนที่พื้น แต่ลู่อันซึ่งมีประสบการณ์เฉียดตายมาอย่างโชกโชนนั้นก็สามารถระงับความกลัวของเขาได้แล้ว

ในขณะเดียวกัน  ถังเส้าหยางก็รู้สึกประหลาดใจที่แมวขี้กลัวอย่างลู่อันจะอาสาตัวเองเป็นเหยื่อล่อให้เขา ในเวลาเดียวกัน เขาก็รึ้กพึงพอใจกับผลงานของผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา  อย่างน้อย เด็กคนนี้ก็พัฒนาขึ้นมากแล้ว

เมื่อเลิกคิดเกี่ยวกับลู่อันแล้ว ถังเส้าหยางก็หมุนขวานศึกในมือของเขาไปมาและเตรียมพร้อมที่จะต้อสู้กับซอมบี้ระยะที่ 3 คลัชเชอร์

“ มานี่มะ ไอ้กล้ามโต!”

หลังจากพูดจบ คลัชเชอร์ก็พุ่งออกไปข้างหน้า  มันมีความเร็วที่ผิดกับรูปร่างที่ใหญโตของมัน อย่างไรก็ตาม มันก็ยังช้าเกินไปสำหรับถังเส้าหยาง  เขาก้าวออกไปทางขวา และหมัดของคลัชเชอร์ก็โจมตีพลาด ในเวลาเดียวกัน ถังเส้าหยางก็เหวี่ยงขวานของเขาไปที่เอวของคลัชเอชร์ในทันที

“ มาดูกันว่าร่างกายของแกมันจะแข็งแกร่งขนาดไหนกัน!?”

ขวานศึกผ่าอากาศและกระแทกไปที่เอวของคลัชเชอร์อย่างราบรื่น เอวของคลัชเชอร์ถูกเฉือนออกเมื่อเลือดสีเข้มไหลออกมาจากบาดแผล อย่างไรก็ตาม ขวานศึกก็สามารถเจาะได้ลึกเพียงไม่กี่เซนติเมตรเท่านั้น

ถังเส้าหยางรู้สึกประหลาดใจกับความแข็งแกร่งของคลัชเชอร์ แม้ว่าคลัชเชอร์จะถูกโจมตีโดยเดสทรอยเยอร์ แต่มันก็ยังยืนนิ่งอยู่ที่เดิม

จากนั้นหมัดใหญ่ก็ซัดเข้าไปที่เอวของถังเส้าหยาง จากนั้นมันก็ส่งถังเส้าหยางกระเด็นออกไปพร้อมกับเดสทรอยเยอร์ที่อยู่ในมือของเขา

ฟิ้ววว!

ร่างกายของเขากระแทกเข้ากับฝาผนัง ความเจ็บปวดทปรากฎขึ้นที่เอวของเขา พถังเส้าหยางลุกขึ้นยืนในทันทีและพูดว่า  “ อั้ก! เจ็บฉิบ!”

เขาเงยหน้าขึ้นและสังเกตเห็นคลัชเชอร์ที่ลอยอยู่กลางอากาศ มันกำลังกระโจนลงมาและตั้งใจจะทุบเขาด้วยแขนอันใหญ่โตของมัน ถังเส้าหยางก็โยนร่างของตัวเองไปข้างหน้าโดยไม่ลังเล

บู้มมมม!

พื้นถูกทำลายและฝุ่นผงก็ลอยฟุ้งขึ้น อย่างไรก็ตาม มันก็ยังไม่สามารถบดบังร่างของคลัชเชอร์ที่สูงสามเมตรได้ ถังเส้าหยางได้เห็นสิ่งมีชีวิตตัวนี้ทำลายพื้นด้วยการกระโดดเพียงครั้งเดียว

“ อึก! ฉันต่อสู้กับพวกกระตจอกมามากเกินไป มันทำให้ฉันมีความมั่นใจมากเกินไปและทำให้ประสาทสัมผัสของฉันมั่วไปเล็กน้อย!”  ถังเส้าหยางตระหนักได้ถึงความผิดพลาดของเขา มันทำให้เขาถูกโจมตีเข้าที่เอวของเขา ความรู้สึกแสบร้อนและเจ็บปวดที่เอวของเขายังคงไม่หายไป

ถ้าเป็นตัวเขาคนก่อน มันก็ไม่มีทางเลยที่เขาจะโดนโจมตีสวนกลับง่ายๆ แบบนี้  ถังเส้าหยางเตรียมตัวอีกครั้งด้วยความระมัดระวังสูงสุด

โว้ว!

ทันทีที่คลัชเชอร์รู้ว่ามันโจมตีโดนพื้นเปล่า มันก็หันกลับมาและพุ่งเข้าใส่ถังเส้าหยาง ในขณะเดียวกัน  ถังเส้าหยางก็มุ่งความสนใจไปที่เอวของคลัชเชอร์ในขณะที่เขาตั้งใจจะเล็งไปที่บาดแผลเดิมของมัน

อย่างไรก็ตาม ถังเส้หยางก็สังเกตเห็นว่าบาดแผลของมันได้รับการเยียวยาไปแล้วเล็กน้อยเนื่องจากเลือดของมันหยุดไหลออกจากบาดแผล มันไม่เพียงแต่คลัชเชอร์จะทรงพลังเท่านั้น แต่มันยังมีความเร็วในการฟื้นตัวที่สูงอีกด้วย

ในขณะที่เขากำลังจะเคลื่อนไหว ถังเส้าหยางก็สังเกตเห็นว่าร่างกายของมันกำลังปล่อยก๊าซสีดำออกมา ก๊าซสีดำปกคลุมร่างกายของคลัชเชอร์ จากนั้นมันก็กระโดดขึ้นไปในอากาศ ในเวลาเดียวกัน ก๊าซสีดำก็สร้างรูปร่างของค้อน

ในทันทีที่รูปร่างของค้อนก่อตัวเสร็จ ค้อนก็กระแทกลงด้วยความเร็วที่น่ากลัว  มันเป็นอีกครั้งที่ถังเส้าหยางโดนโจมตี แต่เขาก็พยายามใช้ขวานศึกของเขาเพื่อขวางการโมตีของมัน

เป้ง!

ทันทีที่ก๊าซสีดำรูปค้อนปะทะกับด้ามเหล็กของขวานศึก มือของถังเส้าหยางก็สั่นเทาในทันที ร่างกายของเขาสั่นอย่างเห็นได้ชัดจากการกระแทกในขณะที่อาการหายใจไม่ออกปรากฎตามมา

แตก! แตก! แตก!

พื้นที่ถังเส้าหยางยืนอยู่แตกร้าว น้ำหนักและแรงที่อยู่เบื้องหลังค้อนนั้นแข็งแกร่งมาก  มันแข็งแกร่งจนเกือบจะทำให้เท้าของเขาอ่อนแรง หลังจากการปะทะกัน พลังของมันก็ไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อย

บู้มมม!

ถังเส้าหยางถอยกลับไปในทันทีและก๊าซสีดำรูปค้อนก็กระแทกเข้ากับพื้นและทำให้เกิดเสียงที่ดังก้องไปทั่วล็อบบี้

คราวนี้ถังเส้าหยางไม่ด้ประมาทเหมือนเมื่อกี้แล้ว เขาถอยออกไปห่างจากมันมากกว่าสิบเมตร เมื่อฝุ่นจางลง ร่างของคลัชเชอร์ก็ได้เผยให้เห็น มันยืนตัวตรงด้วยร่างกายที่เทอะทะ

จากนั้นมันก็หันไปทางถังเส้าหยางอีกครั้ง แววตาที่กลวงโบ๋ของมันจ้องไปที่ถังเส้าหยางสักครู่ก่อนที่มันจะพุ่งเข้าหาถังเส้าหยางอีกครั้ง

คราวนี้เป็นแขนของคลัชเชอร์ที่ปกคลุมไปด้วยก๊าซสีดำ เพียงแค่มองเพียงครั้งเดียว ถังเส้าหยางก็สามารถบอกได้แล้วว่านี้จะต้องเป็นสกิลของมัน หมัดเสริมพลัง อย่าวแน่นอน

“ ระวังหมัดๆๆ…”  ถังเส้าหยางย้ำเตือนตัวเองในขณะที่พุ่งเข้าหาคลัชเชอร์ เมื่อทั้งสองปะทะกัน คลัชเชอร์ก็ปล่อยหมัดอันแข็งแกร่งของมันออกมาในนทันที

ถังเส้าหยางต้องการที่จะกระโดดหลบหมัดและฟันขวานของเขาไปที่หัวของคลัชเชอร์ อย่างไรก็ตาม เขาก็ได้เปลี่ยนความคิดในทันทีในขณะที่เขากระโดดหลบไปทางด้านข้าง

“ ฉันไม่สามารถเสี่ยงรับการโต้กลับของมันได้ … ” หากเขากระโดดหลบมัน เขาก็จะไม่สามารถหลบหมัดที่แข็งแกร่งของคลัชเชอร์ได้  และมันก็จะอันตรายมากถ้าเขายังล้มเหลวในการโจมตีมันสวนอีก

หลังจากที่เขาหลบหมัดได้ ถังเส้าหยางก็เหวี่ยงเดสทรอยเยอร์ไปที่คลัชเชอร์  บาดแผลขนาดใหญ่ถูกเปิดออกเมื่อขวานศึกปะทะเข้ากับเสื้อเกราะ คราวนี้ถังเส้าหยางเลือกที่จะโจมตีอย่างปลอดภัยในขณะที่เขาถอยกลับในทันทีหลังจากโจมตีมันเสร็จ

“ เฮ้… ข้อได้เปรียบของฉันคือความเร็วและปฏิกิริยาการโต้ตอบที่รวดเร็ว… ฉันจะต้องใช้ข้อได้เปรียบของฉัน…”

คลัชเชอร์หันกลับมาและพุ่งตรงไปที่ถังเส้าหยางอีกครั้ง มันเป็นการเคลื่อนไหวแบบเดิมและเขาก็หลบหมัดที่พุ่งเข้ามาได้อย่างง่ายดายและฟันขวานศึกของเขาไปที่จุดเดิม มันทำให้บาดแผลที่เขาทำไว้ก่อนหน้านี้ลึกขึ้น

หลังจากนั้นเขาก็ถอยห่างออกไปยังที่ปลอดภัย  ถังเส้าหยางยังคงทำแบบนี้ต่อไปและไม่รู้ว่ามันผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว ในที่สุดคลัชเชอร์ก็ทรุดตัวลงพร้อมกับร่างกายที่ปกคลุมไปด้วยเลือดสีดำ แขนซ้ายของมันถูกตัดออกจากร่างกายโดยสมบูรณ์ ในขณะที่แขนขวาของมันก็ห้อยอยู่กับผิวหนังที่เชื่อมต่อกับร่างกายเท่านั้น

ครัชเชอร์ไม่ได้เคลื่อนไหวอีกต่อไป อย่างไรก็ตาม สายตาที่ว่างเปล่าของมันก็จ้องมองมาที่เขา เนื่องจากคลัชเชอร์ไม่สามารถขยับได้อีกต่อไป  ดังนั้นถังเส้าหยางจึงเดินเข้าไปใกล้ๆมัน

“ ฮ่าๆ… โทษทีนะ แต่กูนี่แหละผู้ชนะ!”

ว้าววว!

ถังเส้าหยางเหวี่ยงขวานศึกไปที่คอของคลัชเชอร์ การโจมตีครั้งแรกไม่สามารถตัดคอของมันได้ แต่จากนั้นเขาก็โจมตีต่อด้วยการโจมตีครั้งที่สองและครั้งที่สาม จนกระทั่งในการโจมตีครั้งที่ห้า หัวของคลัชเชอร์ก็แยกออกมาจากร่างกายของมันอย่างสมบูรณ์ในขณะที่เลือดพุ่งออกมาจากคอของมัน

[ คุณเลเวลอัพแล้ว! ]

[ คุณได้รับคะแนนค่าคุณสมบัติ 2 คะแนน! ]

[ คุณเลเวลอัพแล้ว! ]

[ คุณได้รับคะแนนค่าคุณสมบัติ 2 คะแนน! ]

“ ว้าว! ฉันได้สองเลเวลจากการฆ่าไอ้สารเลวนี้!” เมื่อเขาเลเวลอัพ ความเหนื่อยล้าจากการต่อสู้ก็หายไป เขาจัดสรรคะแนนค่าคุณสมบัติไปที่ความแข็งแกร่งและพลังชีวิตในทันที

“ แล้วอีกตัวไปไหนแล้วล่-” ถังเส้าหยางหันกลับมาและ…

โว้ว!

เช่นเดียวกับลูกฟุตบอล ร่างกายของลู่อันกำลังลอยอยู่กลางอากาศและลอยห่างจากใบหน้าของเขาไปเพียงไม่กี่เซนติเมตร ร่างกายของลู่อันหยุดลงหลังจากที่เขาชนเข้ากับเสาต้นหนึ่ง

เมื่อถังเส้าหยางมองไปที่ฉากนี้ เขาก็เห็นลู่อันนอนนิ่งอย่างหมดสภาพ เขาไม่สามารถบอกได้ว่าลู่อันนั้นยังมีชีวิตอยู่หรือไม่

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

Armipotent จักรวรรดิคลั่ง จักรพรรดิอมตะ 22 หายนะ

Now you are reading Armipotent จักรวรรดิคลั่ง จักรพรรดิอมตะ Chapter 22 หายนะ at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่สองตัวกำลังยืนอยู่ตรงจุดที่ลู่อันฆ่าคลาวเลอร์ไป พวกมันยืนตัวตรงเหมือนกับมนุษย์ อย่างไรก็ตาม กล้ามเนื้อของพวกมันก็ปูดโปนและขนาดร่างกายของมันนั้นก้ใหญ่ผิดปกติเกิดไปสำหรับมนุษย์

แขนของสิ่งมีชีวิตตัวนี้มีขนาดประมาณสามเท่าของต้นขาของลู่อัน  และเมื่อเห็นสิ่งมีชีวิตทั้งสองนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงเดอะร็อคเวอร์ชั่นตัวใหญ่กว่าเดิมสองเท่า

ว้าก! ว้ากกก!

ในขณะที่ผู้ใต้บังคับบัญชาและบอสถังกำลังตรวจสอบคู่ต่อสู้ใหม่ของพวกเขา ซอมบี้ทั้งสองก็เปิดปากของพวกมันและปล่อยเสียงคำรามดังสนั่น หลังจากเสียงคำรามจบลง สิ่งมีชีวิตทั้งสองก็พุ่งเข้าหาพวกเขาในทันที

เมื่อมาถึงครึ่งทาง คลัชเชอร์ทั้งสองก็กระโจนขึ้นไปข้างหน้าในขณะที่มันยกแขนใหญ่ขึ้น การกระโดดอย่างกะทันหันนี้ทำให้ทั้งคู่ไม่ทันได้ตั้งตัว แต่พวกเขาก็ยังสามารถตอบสนองได้ทันเวลา  ลู่อันกลิ้งไปทางขวาในขณะที่ถังเส้าหยางก็ก้าวไปทางซ้าย

ตอนนี้พวกเขาถูกแยกออกจากกันโดยมีคลัชเชอร์อยู่ตรงกลาง อย่างไรก็ตาม  ลู่อันก็ไม่ได้ตื่นตระหนกเหมือนเมื่อก่อนแล้ว แม้ว่าเขาจะรู้ว่าโอกาสในการเอาชนะคลัชเชอร์นั้นไม่มีเลย แต่เขาก็ได้จัดสรรค่คุณสมบัติทั้งหมดปที่ค่าความว่องไวเรียบร้อยแล้ว ดังนั้นเขาจึงสามารถมั่นใจได้ว่าเขาจะสามารถวิ่งหนีเอาชีวิตรอดจนกว่าบอสของเขาจ่ามันได้อย่างแน่นอน

“ บอส! ฉันจะล่อพวกมันตัวหนึ่งให้ห่างจากคุณ! หลังจากที่คุณฆ่าฝั่งของคุณแล้ว คุณก็ได้โปรดมาช่วยฉันด้วย!” ลู่อันตะโกน

หลังจากนั้นเขาก็หยิบโต๊ะกระจกที่อยู่ข้างๆขึ้นมา จากนั้นก็โยนมันไปใส่คลัชเชอร์ตัวที่อยู่ใกล้ที่สุด

เปียง!

โต๊ะกระจกแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเมื่อปะทะเข้ากับร่างใหญ่ของคลัชเชอร์ ผิวสีเข้มของคลัชเชอร์ไม่มีรอยขีดข่วน แต่ลูอันก็สามารถดึงดูดความสนใจของมันได้สำเร็จเมื่อมันหันกลับมาหาเขา ลู่อันไม่ได้ยินหยุดนิ่งในขณะที่เขาหยิบเก้าอี้ขึ้นแล้วโยนมันออกไปอีกครั้ง

หลังจากที่เขาโยนเก้าอี้เสร็จแล้ว ลู่อันก็วิ่งออกไปอย่างบ้าคลั่ง ใช่แล้ว ถ้าไม่มีแผนของถังเส้าหยาง เขาก็จะทำตามแผนด้วยตัวเอง ดึงดูดคลัชเชอร์หนึ่งตัวแล้วรอจนกว่าบอสของเขาจะฆ่าอีกตัวเสร็จ นั่นแหละแผนของเขา

“ โชคดีที่ฉันเน้นค่าคุณสมบัติของฉันไปที่ความว่องไว…” ลู่อันพึมพำในขณะที่เขาวิ่งออกไปอย่างสุดกำลังของเขา

แผนของลู่อันนั้นได้ผล คลัชเชอร์วิ่งไล่ตามเขาไปในทันที แต่ละย่างก้าวทำให้เกิดการสั่นสะเทือนที่พื้น แต่ลู่อันซึ่งมีประสบการณ์เฉียดตายมาอย่างโชกโชนนั้นก็สามารถระงับความกลัวของเขาได้แล้ว

ในขณะเดียวกัน  ถังเส้าหยางก็รู้สึกประหลาดใจที่แมวขี้กลัวอย่างลู่อันจะอาสาตัวเองเป็นเหยื่อล่อให้เขา ในเวลาเดียวกัน เขาก็รึ้กพึงพอใจกับผลงานของผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา  อย่างน้อย เด็กคนนี้ก็พัฒนาขึ้นมากแล้ว

เมื่อเลิกคิดเกี่ยวกับลู่อันแล้ว ถังเส้าหยางก็หมุนขวานศึกในมือของเขาไปมาและเตรียมพร้อมที่จะต้อสู้กับซอมบี้ระยะที่ 3 คลัชเชอร์

“ มานี่มะ ไอ้กล้ามโต!”

หลังจากพูดจบ คลัชเชอร์ก็พุ่งออกไปข้างหน้า  มันมีความเร็วที่ผิดกับรูปร่างที่ใหญโตของมัน อย่างไรก็ตาม มันก็ยังช้าเกินไปสำหรับถังเส้าหยาง  เขาก้าวออกไปทางขวา และหมัดของคลัชเชอร์ก็โจมตีพลาด ในเวลาเดียวกัน ถังเส้าหยางก็เหวี่ยงขวานของเขาไปที่เอวของคลัชเอชร์ในทันที

“ มาดูกันว่าร่างกายของแกมันจะแข็งแกร่งขนาดไหนกัน!?”

ขวานศึกผ่าอากาศและกระแทกไปที่เอวของคลัชเชอร์อย่างราบรื่น เอวของคลัชเชอร์ถูกเฉือนออกเมื่อเลือดสีเข้มไหลออกมาจากบาดแผล อย่างไรก็ตาม ขวานศึกก็สามารถเจาะได้ลึกเพียงไม่กี่เซนติเมตรเท่านั้น

ถังเส้าหยางรู้สึกประหลาดใจกับความแข็งแกร่งของคลัชเชอร์ แม้ว่าคลัชเชอร์จะถูกโจมตีโดยเดสทรอยเยอร์ แต่มันก็ยังยืนนิ่งอยู่ที่เดิม

จากนั้นหมัดใหญ่ก็ซัดเข้าไปที่เอวของถังเส้าหยาง จากนั้นมันก็ส่งถังเส้าหยางกระเด็นออกไปพร้อมกับเดสทรอยเยอร์ที่อยู่ในมือของเขา

ฟิ้ววว!

ร่างกายของเขากระแทกเข้ากับฝาผนัง ความเจ็บปวดทปรากฎขึ้นที่เอวของเขา พถังเส้าหยางลุกขึ้นยืนในทันทีและพูดว่า  “ อั้ก! เจ็บฉิบ!”

เขาเงยหน้าขึ้นและสังเกตเห็นคลัชเชอร์ที่ลอยอยู่กลางอากาศ มันกำลังกระโจนลงมาและตั้งใจจะทุบเขาด้วยแขนอันใหญ่โตของมัน ถังเส้าหยางก็โยนร่างของตัวเองไปข้างหน้าโดยไม่ลังเล

บู้มมมม!

พื้นถูกทำลายและฝุ่นผงก็ลอยฟุ้งขึ้น อย่างไรก็ตาม มันก็ยังไม่สามารถบดบังร่างของคลัชเชอร์ที่สูงสามเมตรได้ ถังเส้าหยางได้เห็นสิ่งมีชีวิตตัวนี้ทำลายพื้นด้วยการกระโดดเพียงครั้งเดียว

“ อึก! ฉันต่อสู้กับพวกกระตจอกมามากเกินไป มันทำให้ฉันมีความมั่นใจมากเกินไปและทำให้ประสาทสัมผัสของฉันมั่วไปเล็กน้อย!”  ถังเส้าหยางตระหนักได้ถึงความผิดพลาดของเขา มันทำให้เขาถูกโจมตีเข้าที่เอวของเขา ความรู้สึกแสบร้อนและเจ็บปวดที่เอวของเขายังคงไม่หายไป

ถ้าเป็นตัวเขาคนก่อน มันก็ไม่มีทางเลยที่เขาจะโดนโจมตีสวนกลับง่ายๆ แบบนี้  ถังเส้าหยางเตรียมตัวอีกครั้งด้วยความระมัดระวังสูงสุด

โว้ว!

ทันทีที่คลัชเชอร์รู้ว่ามันโจมตีโดนพื้นเปล่า มันก็หันกลับมาและพุ่งเข้าใส่ถังเส้าหยาง ในขณะเดียวกัน  ถังเส้าหยางก็มุ่งความสนใจไปที่เอวของคลัชเชอร์ในขณะที่เขาตั้งใจจะเล็งไปที่บาดแผลเดิมของมัน

อย่างไรก็ตาม ถังเส้หยางก็สังเกตเห็นว่าบาดแผลของมันได้รับการเยียวยาไปแล้วเล็กน้อยเนื่องจากเลือดของมันหยุดไหลออกจากบาดแผล มันไม่เพียงแต่คลัชเชอร์จะทรงพลังเท่านั้น แต่มันยังมีความเร็วในการฟื้นตัวที่สูงอีกด้วย

ในขณะที่เขากำลังจะเคลื่อนไหว ถังเส้าหยางก็สังเกตเห็นว่าร่างกายของมันกำลังปล่อยก๊าซสีดำออกมา ก๊าซสีดำปกคลุมร่างกายของคลัชเชอร์ จากนั้นมันก็กระโดดขึ้นไปในอากาศ ในเวลาเดียวกัน ก๊าซสีดำก็สร้างรูปร่างของค้อน

ในทันทีที่รูปร่างของค้อนก่อตัวเสร็จ ค้อนก็กระแทกลงด้วยความเร็วที่น่ากลัว  มันเป็นอีกครั้งที่ถังเส้าหยางโดนโจมตี แต่เขาก็พยายามใช้ขวานศึกของเขาเพื่อขวางการโมตีของมัน

เป้ง!

ทันทีที่ก๊าซสีดำรูปค้อนปะทะกับด้ามเหล็กของขวานศึก มือของถังเส้าหยางก็สั่นเทาในทันที ร่างกายของเขาสั่นอย่างเห็นได้ชัดจากการกระแทกในขณะที่อาการหายใจไม่ออกปรากฎตามมา

แตก! แตก! แตก!

พื้นที่ถังเส้าหยางยืนอยู่แตกร้าว น้ำหนักและแรงที่อยู่เบื้องหลังค้อนนั้นแข็งแกร่งมาก  มันแข็งแกร่งจนเกือบจะทำให้เท้าของเขาอ่อนแรง หลังจากการปะทะกัน พลังของมันก็ไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อย

บู้มมม!

ถังเส้าหยางถอยกลับไปในทันทีและก๊าซสีดำรูปค้อนก็กระแทกเข้ากับพื้นและทำให้เกิดเสียงที่ดังก้องไปทั่วล็อบบี้

คราวนี้ถังเส้าหยางไม่ด้ประมาทเหมือนเมื่อกี้แล้ว เขาถอยออกไปห่างจากมันมากกว่าสิบเมตร เมื่อฝุ่นจางลง ร่างของคลัชเชอร์ก็ได้เผยให้เห็น มันยืนตัวตรงด้วยร่างกายที่เทอะทะ

จากนั้นมันก็หันไปทางถังเส้าหยางอีกครั้ง แววตาที่กลวงโบ๋ของมันจ้องไปที่ถังเส้าหยางสักครู่ก่อนที่มันจะพุ่งเข้าหาถังเส้าหยางอีกครั้ง

คราวนี้เป็นแขนของคลัชเชอร์ที่ปกคลุมไปด้วยก๊าซสีดำ เพียงแค่มองเพียงครั้งเดียว ถังเส้าหยางก็สามารถบอกได้แล้วว่านี้จะต้องเป็นสกิลของมัน หมัดเสริมพลัง อย่าวแน่นอน

“ ระวังหมัดๆๆ…”  ถังเส้าหยางย้ำเตือนตัวเองในขณะที่พุ่งเข้าหาคลัชเชอร์ เมื่อทั้งสองปะทะกัน คลัชเชอร์ก็ปล่อยหมัดอันแข็งแกร่งของมันออกมาในนทันที

ถังเส้าหยางต้องการที่จะกระโดดหลบหมัดและฟันขวานของเขาไปที่หัวของคลัชเชอร์ อย่างไรก็ตาม เขาก็ได้เปลี่ยนความคิดในทันทีในขณะที่เขากระโดดหลบไปทางด้านข้าง

“ ฉันไม่สามารถเสี่ยงรับการโต้กลับของมันได้ … ” หากเขากระโดดหลบมัน เขาก็จะไม่สามารถหลบหมัดที่แข็งแกร่งของคลัชเชอร์ได้  และมันก็จะอันตรายมากถ้าเขายังล้มเหลวในการโจมตีมันสวนอีก

หลังจากที่เขาหลบหมัดได้ ถังเส้าหยางก็เหวี่ยงเดสทรอยเยอร์ไปที่คลัชเชอร์  บาดแผลขนาดใหญ่ถูกเปิดออกเมื่อขวานศึกปะทะเข้ากับเสื้อเกราะ คราวนี้ถังเส้าหยางเลือกที่จะโจมตีอย่างปลอดภัยในขณะที่เขาถอยกลับในทันทีหลังจากโจมตีมันเสร็จ

“ เฮ้… ข้อได้เปรียบของฉันคือความเร็วและปฏิกิริยาการโต้ตอบที่รวดเร็ว… ฉันจะต้องใช้ข้อได้เปรียบของฉัน…”

คลัชเชอร์หันกลับมาและพุ่งตรงไปที่ถังเส้าหยางอีกครั้ง มันเป็นการเคลื่อนไหวแบบเดิมและเขาก็หลบหมัดที่พุ่งเข้ามาได้อย่างง่ายดายและฟันขวานศึกของเขาไปที่จุดเดิม มันทำให้บาดแผลที่เขาทำไว้ก่อนหน้านี้ลึกขึ้น

หลังจากนั้นเขาก็ถอยห่างออกไปยังที่ปลอดภัย  ถังเส้าหยางยังคงทำแบบนี้ต่อไปและไม่รู้ว่ามันผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว ในที่สุดคลัชเชอร์ก็ทรุดตัวลงพร้อมกับร่างกายที่ปกคลุมไปด้วยเลือดสีดำ แขนซ้ายของมันถูกตัดออกจากร่างกายโดยสมบูรณ์ ในขณะที่แขนขวาของมันก็ห้อยอยู่กับผิวหนังที่เชื่อมต่อกับร่างกายเท่านั้น

ครัชเชอร์ไม่ได้เคลื่อนไหวอีกต่อไป อย่างไรก็ตาม สายตาที่ว่างเปล่าของมันก็จ้องมองมาที่เขา เนื่องจากคลัชเชอร์ไม่สามารถขยับได้อีกต่อไป  ดังนั้นถังเส้าหยางจึงเดินเข้าไปใกล้ๆมัน

“ ฮ่าๆ… โทษทีนะ แต่กูนี่แหละผู้ชนะ!”

ว้าววว!

ถังเส้าหยางเหวี่ยงขวานศึกไปที่คอของคลัชเชอร์ การโจมตีครั้งแรกไม่สามารถตัดคอของมันได้ แต่จากนั้นเขาก็โจมตีต่อด้วยการโจมตีครั้งที่สองและครั้งที่สาม จนกระทั่งในการโจมตีครั้งที่ห้า หัวของคลัชเชอร์ก็แยกออกมาจากร่างกายของมันอย่างสมบูรณ์ในขณะที่เลือดพุ่งออกมาจากคอของมัน

[ คุณเลเวลอัพแล้ว! ]

[ คุณได้รับคะแนนค่าคุณสมบัติ 2 คะแนน! ]

[ คุณเลเวลอัพแล้ว! ]

[ คุณได้รับคะแนนค่าคุณสมบัติ 2 คะแนน! ]

“ ว้าว! ฉันได้สองเลเวลจากการฆ่าไอ้สารเลวนี้!” เมื่อเขาเลเวลอัพ ความเหนื่อยล้าจากการต่อสู้ก็หายไป เขาจัดสรรคะแนนค่าคุณสมบัติไปที่ความแข็งแกร่งและพลังชีวิตในทันที

“ แล้วอีกตัวไปไหนแล้วล่-” ถังเส้าหยางหันกลับมาและ…

โว้ว!

เช่นเดียวกับลูกฟุตบอล ร่างกายของลู่อันกำลังลอยอยู่กลางอากาศและลอยห่างจากใบหน้าของเขาไปเพียงไม่กี่เซนติเมตร ร่างกายของลู่อันหยุดลงหลังจากที่เขาชนเข้ากับเสาต้นหนึ่ง

เมื่อถังเส้าหยางมองไปที่ฉากนี้ เขาก็เห็นลู่อันนอนนิ่งอย่างหมดสภาพ เขาไม่สามารถบอกได้ว่าลู่อันนั้นยังมีชีวิตอยู่หรือไม่

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+