Armipotent จักรวรรดิคลั่ง จักรพรรดิอมตะ 31 อาณาเขตอัจฉริยะเลเวล 2

Now you are reading Armipotent จักรวรรดิคลั่ง จักรพรรดิอมตะ Chapter 31 อาณาเขตอัจฉริยะเลเวล 2 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

บทที่ 31 อาณาเขตอัจฉริยะเลเวล 2

 

ถังเส้าหยางได้คาดการณ์เอาไว้แล้วว่าเรื่องแบบนี้มันจะต้องเกิดขึ้น อย่างไรก็ตาม เขาก็ต้องการคนแบบนี้จริงๆ เขาจะสามารถใช้ผู้ชายคนนี้เป็นตัวอย่างให้คนอื่นๆเห็นได้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นหากพวกเขาท้าทายเขา

“ โฮะโฮะ… งั้นนายก็พูดมา นายจะเสนอใครเป็นผู้นำ?” ถังเส้าหยางถามพร้อมกับรอยยิ้มเล็กน้อยที่ผุดขึ้นบนใบหน้าของเขา

เว่ยซี,ว่านจิงยี่และสองพี่น้องเหมาตัวสั่นเมื่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของถังเส้าหยาง จากนั้นพวกเขาก็ส่งสายตาสงสารให้กับชายคนนั้น โดยคิดว่า ‘ เขาทำเพื่อ… อุส่าห์รอดตามมาได้ขนาดนี้ นายกลับลงไปเล่นกับพญามัจจุราชเพื่อ?!”

ทั้งสี่ได้เห็นความโหดร้ายของถังเส้าหยางมาก่อนแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ต้องการเข้าใกล้พวกคนโง่ที่พยายามท้าทายเขา

คนที่พูดคัดค้านเป็นชายหนุ่มอายุ 27 ปี เขาดูสง่างามด้วยชุดสูทที่เขาสวม ทุกคนคิดว่าเขาจะชี้ตัวเองเป็นหัวหน้า แต่เขากลับชี้ไปที่ชายหนุ่มข้างๆเขา

“ เขา! เขาเป็นคนที่เหมาะสมที่สุดที่จะเป็นผู้นำพวกเรา!” ชายอายุ 27 ปีประกาศด้วยเสียงอันดัง

ในเวลานี้ ทุกคนต่างก็ให้ความสนใจกับชายที่ดูอ่อนกว่าวัย ชายคนนั้นสวมเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวด้านในและเสื้อกั๊กสีดำด้านนอก การปรากฏตัวของชายหนุ่มคนนี้ดูจะเรียบร้อยกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับถังเส้าหยางที่สวมชุดลำลอง

ชายคนนั้นก้าวออกมาจากฝูงชน เขายืนถัดจากถังเส้าหยางและเริ่มกล่าวสุนทรพจน์ด้วยการแนะนำ  “ ฉันชื่อฉีจางเฉิง  ฉันคิดว่าพวกคุณก็คงจะรู้อยู่แล้วว่าฉันเป็นใครใช่ไหม?” ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงปานกลางพร้อมกับรอยยิ้มที่เป็นกันเองบนใบหน้าของเขา

“ ฉันไม่รู้!”  ถังเส้าหยางตอบด้วยเสียงอันดังก้องก่อนที่เขาจะหันไปทางเด็กหญิงตัวเล็กๆบนไหล่ของเขาและถามว่า  “ หลี่เยว่ หนูรู้จักผู้ชายที่ชื่อฉีจางเฉิงไหม?”

หลี่เยว่ลูบคางของเธอ เธอไตร่ตรองคำถามของถังเส้าหยางโดยใช้เวลาครู่หนึ่งก่อนที่เด็กหญิงตัวเล็กๆจะส่ายหัว  “ ไม่ แตหนูรู้จักผู้ชายสุดหล่อชื่อฉีจีเฉียง!”

“ อ่า ฉันก็รู้จักเขาเหมือนกัน!” ถังเส้าหยางพยักหน้า ฉีจีเฉียงเป็นนักแสดงที่มีชื่อเสียง แน่นอนว่าเขารู้จักผู้ชายคนนี้ จากนั้นเขาก็มองไปที่ฉีจางเฉิงด้วยการแสดงออกว่า  “ ฉันไม่รู้จักแก ไหนบอกมาสิว่าแกชื่ออะไร!”

ฉีจางเฉิงกัดฟันของเขา เขาเกือบจะสูญเสียความสงบไปและต้องการด่าทอทั้งคู่  อย่างไรก็ตาม เขาก็ห้ามตัวเองจากการทำเช่นนั้น เขาไม่สามารถทำอย่างนั้นต่อหน้าคนเหล่านี้ได้

“ ฉันชื่อฉีจางเฉิง ลูกชายคนเดียวของนายกเทศมนตรี ฉีเฉิงหง! ฉันเชื่อว่าฉันเหมาะสมที่สุดและมีคุณสมบัติมากพอที่จะเป็นผู้นำในที่พักพิงแห่งนี้ และด้วยสายสัมพันธ์ของพ่อของฉัน เราก็สามารถเรียกทหารมาช่วยเราที่นี่ได้!” ฉีจางเฉิงเล่าภูมิหลังของเขาด้วยท่าทางภาคภูมิใจ

“ เข้าใจแล้ว! เข้าใจแล้ว! นายเป็นลูกชายคนเดียวของนายกเทศมนตรีงั้นหรอ ถ้าฉันถามได้ไหมว่าตอนนี้นายกเทศมนตรีอยู่ที่ไหน? ถ้าไม่มีนายกเทศมนตรีแล้ว แล้วนายจะเรียกทหารยังไง?”  ถังเส้าหยางยกมือขึ้นและถาม

ดวงตาของฉีจางเฉิงหดแคบเมื่อเขาได้ยินคำถามนี้ เขาเองก็ไม่รู้ว่าพ่อของเขาอยู่ที่ไหน

อย่างไรก็ตาม ถังเส้าหยางก็ไม่ได้ให้เวลาฉีจางเฉิงในการคิดในขณะที่เขายังคงถามคำถามต่อไปว่า  “ อ่า ฉันลืมไป ปัญหาหลักไม่ใช่ตำแหน่งของพ่อของนาย แต่มันคือพ่อของนายยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ต่างหาก”

เมื่อถามคำถามนี้ออกไป สายตาของเขาก็เต็มไปด้วยความโกรธเมื่อเขาชี้นิ้วไปที่ถังเส้าหยาง ” แก! แก! แก!”

คำถามนั้นถูกต้องและตรงจุดอ่อนของเขาเพราะเขาไม่รู้ว่าพ่อของเขายังมีชีวิตอยู่จริงๆหรือไม่ และก่อนที่เกมไร้สาระจะเริ่มต้นขึ้น เขาก็ใช้เวลาอยู่ในสโมสร ดังนั้นจึงต้องขอบคุณสโมสรที่รักษาความปลอดภัยให้เขา

แต่พ่อของเขาล่ะ? ตอนเที่ยงคืนพ่อของเขาคงจะนอนอยู่บนเตียงไปแล้ว มันจะเกิดอะไรขึ้นถ้าซอมบี้ปรากฏขึ้นข้างเตียงพ่อของเขา? คำตอบนั้นชัดเจน ซอมบี้จะโจมตีพ่อของเขา

มันเป็นไปได้มากที่พ่อของเขาจะกลายเป็นซอมบี้ไปแล้ว อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่มีทางที่เขาจะยอมรับอย่างเปิดเผย ความโกรธสะท้อนบนใบหน้าของฉีจางเฉิงขณะที่เขาจ้องไปที่ถังเส้าหยาง

“ แกกล้าแช่งนายกเทศมนตรีให้ตายหรอ” ชายคนหนึ่งก้าวออกมาขณะที่ชี้นิ้วไปที่ใบหน้าของถังเส้าหยาง  ชายในวัยสามสิบที่มีรอยแผลเป็นที่แก้มซ้ายตะคอกใส่ถังเส้าหยาง

เมื่อถูกชี้ ไม่เพียงแต่ถังเส้าหยางจะไม่โกรธเท่านัน้ แต่รอยยิ้มยังปรากฎขึ้นบนใบหน้าของเขาอีกต่างหาก  “ โอ้ ก็พูดไป! ฉันแค่ถามพี่ฉีว่านายกเทศมนตรียังมีชีวิตอยู่หรอ? ฉันไม่ได้สาปแช่งนายกเทศมนตรีให้ตายสักหน่อย!”

แปะๆ!

ถังเส้าหยางปรบมือและพูดว่า  “ เอาล่ะ พี่ชายคนนี้ต้องการเลือกผู้นำด้วยการโหวต ดี งั้รมาลงคะแนนกันเลยว่าใครจะได้เป็นผู้นำ! ยกมือขึ้นและโปรดย้ายไปข้างพี่ฉี ถ้าคุณโหวตให้เขา!”

ชายอายุ 27 ปีและชายที่มีแผลเป็นที่แก้มซ้ายของเขาย้ายไปอยู่ข้างๆฉีจางเฉิงทันที อย่างไรก็ตาม มันก็มีเพียงสองคนเท่านั้นที่เคลื่อนไหวในขณะที่คนอื่นๆยังคงยืนนิ่งอยู่ เว่ยซีและว่านจิงยี่เองก็ส่ายหัวด้วยความสงสารเมื่อพวกเขามองสามคนที่ทำตัวราวกับคนโง่

แปะๆ!

ถังเส้าหยางปรบมืออีกครั้งและแสดงความคิดเห็นด้วยรอยยิ้มที่กว้าง “ ฉลาดมาก! พวกคุณเกือบทุกคนฉลาดมาก!”

เขาอุ้มหลี่เยว่ขึ้นและส่งให้หลี่อัน  หลังจากนั้นเขาก็หันไปทางทั้งสามและรอยยิ้มที่กว้างก็หายไปจากใบหน้าของเขา เขามองทั้งสามคนด้วยใบหน้าที่เย็นชา “ ฉันไม่ชอบให้มีใครมาท้าทายอำนาจของฉัน! พวกแกไม่จำเป็นสำหรับที่นี่!”

หลังจากพูดอย่างนั้น ถังเส้าหยางก็พุ่งเข้าหาชายที่มีแผลเป็นและชายวัย 27 ปี เขาสามารถบอกได้ในทันทีว่าที่ฉีจางเฉิงสามารถอยู่รอดมาได้จนถึงทุกวันนี้นั้น็เป็นเพราะชายทั้งสองนี้

ด้วยความเร็วของเขา ทั้งสองคนก็ถูกจับได้เพราะพวกเขาไม่คิดว่าถังเส้าหยางจะโจมตีพวกเขา หมัดของถังเส้าหยางพุ่งไปที่ท้องของทั้งสองคนอย่างรวดเร็ว ดวงตาของชายทั้งสองคนสั่นเมื่อพวกเขาได้รับหมัด จากนั้นทั้งสองก็สลบไปในทันที

หลังจากนั้นถังเส้าหยางก็หันไปทางฉีจางเฉิงที่กำลังตกใจ มือของเขาเคลื่อนไปที่คอของฉีจางเฉิงและดึงผู้ชายคนนั้นเข้ามาในขณะที่เขายกเข่าขึ้น

กุ๊ก!

ฉีจางเฉิงโอดครวญด้วยความเจ็บปวดและล้มลงกับพื้นในขณะที่ของเหลวไหลออกจากปากของเขา มือของเขาอยู่บนท้องของเขา แต่ดวงตาของเขากลับเปลี่ยนเป็นสีขาว มันบ่งบอกว่าเขาได้หมดสติไปแล้ว

“ ลู่อัน!”  ถังเส้าหยางตะโกนและเด็กหนุ่มก็รีบวิ่งเข้ามา “ ครับบอส!”

“ ลากพวกมันออกไป! ฉันไม่อยากเห็นหน้าพวกมันในอาณาเขตของฉันอีกตั้งแต่นี้เป็นต้นไป! ออริจิ้น! เอาชื่อพวกมันขึ้นบัญชีดำ หากมันไม่ได้รับอนุญาตจากฉัน พวกมันก็จะไม่สามารถเข้ามายังสถานที่แห่งนี้ได้”

“ ครับบอส!” จากนั้นลุ่อันก็ลากทั้งสามคนด้วยเท้า เขาลากพวกมันออกไปอย่างไร้เยื่อใย

หลังจากเสียงของลู่อันเบาลง เสียงหุ่นยนต์ก็ดังขึ้น “ รับทราบมาสเตอร์!”

เสียงของออริจิ้นทำให้ผู้คนตกใจ พวกเขาเงยหน้าขึ้นในทันที พวกเขาพยายามค้นหาว่าเสียงหุ่นยนต์นั้นดังมาจากไหน อย่างไรก็ตาม คนเหล่านี้ก็ไม่สามารถค้นหาต้นตอของเสียงได้

“ ฟังนะ! ถ้าพวกคุณอยากอยู่ที่นี่ ฉันก็สามารถรับประกันความปลอดภัยของพวกคุณได้! แต่ถ้าพวกคุณท้าทายอำนาจของฉันในฐานะจักรพรรดิแห่งสถานที่แห่งนี้ พวกคุณก็จะต้องทนทุกข์เหมือนสามคนนั้น! อย่างไรก็ตาม มันก็ยังมีกฎเกณฑ์ที่พวกคุณจะต้องปฏิบัติตาม! กฎข้อแรก คุณต้องเข้าร่วมจักรวรรดิถัง!”

ทันทีที่ถังเส้าหยางพูดจบ คนทั้ง 21 คนก็ได้รับคำเชิญ คำเชิญอยู่ในรูปแบบของหน้าจอค่าสถานะและปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา

[ คุณได้ถูกเชิญเข้าร่วมจักรวรรดิถัง! ]

[ ยอมรับ/ปฏิเสธ ]

“ อย่ารีบตอบรับคำเชิญ! ฉันจะให้เวลาพวกคุณเลือกและคิด! สามวัน ฉันจะให้เวลาพวกคุณคิดสามวัน! ในช่วงสามวันนี้ ฉันก็จะรับประกันความปลอดภัยและอาหารของคุณ! อย่างไรก็ตาม ถ้าพวกคุณปฏิเสธที่จะเข้าร่วม ฉันก็จะไม่ทุบตีพวกคุณ แต่พวกคุณก็จะต้องออกไปจากสถานที่แห่งนี่!”

ถังเส้าหยางประกาศ ใช่แล้ว แม้ว่าเขาจะต้องการให้พวกเขามาเข้าร่วมจักรวรรดิของเขา แต่เขาก็จะไม่บังคับให้พวกเขาเข้าร่วม เขาไม่ได้มองหาทาส

“ เอาล่ะ! แค่นี้แหละ! ขึ้นไปบนชั้นสองเพื่อซื้ออาหารได้!” ถังเส้าหยางรู้สึกว่าแค่นี้ก็เพียงพอแล้ว เมื่อถึงเวลากลางคืน เขาก็จะค่อยอธิบายรายละเอียดอย่างละเอียดเมื่อพวกเขาเข้าร่วมจักรวรรดิผ่านออริจิ้น

“ ออริจิ้น! พาพวกเขาไปยังห้องของพวกเขา!”

“ ผู้รอดชีวิต ขึ้นลิฟต์ได้!” เสียงหุ่นยนต์ของออริจิ้นดังขึ้นอีกครั้ง ผู้รอดชีวิตทั้ง 21 คนทำตามคำแนะนำอย่างเชื่อฟังในขณะที่พวกเขาถูกนำไปยังห้องของตน

*** ***

ถังเส้าหยางเองก็ไปที่ลิฟต์อีกตัว เขากลับไปที่ห้องของเขาและมุ่งหน้าไปที่ห้องควบคุมในทันที

“ ออริจิ้น! รายงานรายรับและรายจ่ายของ GC สำหรับวันนี้!”

“ รายได้วันนี้ 17,302 GC ! 10,000 GC ถูกใช้เพื่อสร้างห้องหอพักสิบห้องบนชั้นสามสำหรับผู้รอดชีวิต! ตอนนี้จักรวรรดิถังก็มี 7,302 GC ในคลัง”

“ อืม…”  ถังเส้าหยางเปิดหน้าจอค่าสถานะและตรวจสอบ GC ที่เหลืออยู่ เขามี GC ทั้งหมด 617,512 GC

“ ต้องใช้กี่ GC ในการอัพเกรดอาณาเขตของฉัน”

“ 100,000 GC!” ออริจิ้นตอบในทันที

“ ฉันสามารถใช้ GC ส่วนตัวของฉันเพื่ออัพเกรดอาณาเขตได้ไหม?”

“ คุณสามารถทำได้ แต่ฉันแนะนำว่าอย่าใช้ GC ส่วนตัวของคุณเพื่อการอัพเกรดอาณาเขต คุณยังต้องใช้มันอีกมากเพื่อเพิ่มความแข็งแกรงให้ตัวเอง มาสเตอร์!”

“ อืม… ไม่เป็นไร ฉันจะใช้ GC ส่วนตัวของฉันในการอัพเกรดครั้งแรก! หลังจากนั้น ฉันก็ต้องติดอาวุธให้คนของฉันเพื่อต่อสู้กับซอมบี้!”

[ คุณต้องการอัปเกรดอาณาเขตอัจฉริยะของคุณเป็นเลเวล 2 หรือไม่? ใช่/ไม่ใช่]

ถังเส้าหยางเลือกอย่างไม่ลังเล  “ ใช่!” อย่างไรก็ตาม มันก็มีการแจ้งเตือนปรากฏขึ้น

[ แจ้งเตือน! จักรวรรดิถังมี GC ไม่เพียงพอ! ]

[ แจ้งเตือน! คุณต้องการที่จะใช้ GC ส่วนตัวของคุณหรือไม่? ใช่/ไม่ใช่?]

ถังเส้าหยางกดใช่อีกครั้งและมีการแจ้งเตือนดังขึ้นอีกเป็นชุด

[ ยินดีด้วย! คุณได้อัพเกรดอาณาเขตอัจฉริยะเป็นเลเวล 2 สำเร็จแล้ว! ]

[ อาณาเขตอัจฉริยะเลเวล 2! คุณได้ปลดล็อคร้านค้าทั่วไป (เลเวล 1)]

[ ยินดีด้วย! คุณเป็นคนแรกที่ได้เข้าถึงอาณาเขตอัจฉริยะเลเวล 2!]

[ ได้รับโบนัสแล้ว! สมาชิกของจักรวรรดิถังจะได้รับค่าประสบการณ์พิเศษ 25% จากการฆ่าซอมบี้และสัตว์ร้ายเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์!]

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

Armipotent จักรวรรดิคลั่ง จักรพรรดิอมตะ 31 อาณาเขตอัจฉริยะเลเวล 2

Now you are reading Armipotent จักรวรรดิคลั่ง จักรพรรดิอมตะ Chapter 31 อาณาเขตอัจฉริยะเลเวล 2 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

บทที่ 31 อาณาเขตอัจฉริยะเลเวล 2

 

ถังเส้าหยางได้คาดการณ์เอาไว้แล้วว่าเรื่องแบบนี้มันจะต้องเกิดขึ้น อย่างไรก็ตาม เขาก็ต้องการคนแบบนี้จริงๆ เขาจะสามารถใช้ผู้ชายคนนี้เป็นตัวอย่างให้คนอื่นๆเห็นได้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นหากพวกเขาท้าทายเขา

“ โฮะโฮะ… งั้นนายก็พูดมา นายจะเสนอใครเป็นผู้นำ?” ถังเส้าหยางถามพร้อมกับรอยยิ้มเล็กน้อยที่ผุดขึ้นบนใบหน้าของเขา

เว่ยซี,ว่านจิงยี่และสองพี่น้องเหมาตัวสั่นเมื่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของถังเส้าหยาง จากนั้นพวกเขาก็ส่งสายตาสงสารให้กับชายคนนั้น โดยคิดว่า ‘ เขาทำเพื่อ… อุส่าห์รอดตามมาได้ขนาดนี้ นายกลับลงไปเล่นกับพญามัจจุราชเพื่อ?!”

ทั้งสี่ได้เห็นความโหดร้ายของถังเส้าหยางมาก่อนแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ต้องการเข้าใกล้พวกคนโง่ที่พยายามท้าทายเขา

คนที่พูดคัดค้านเป็นชายหนุ่มอายุ 27 ปี เขาดูสง่างามด้วยชุดสูทที่เขาสวม ทุกคนคิดว่าเขาจะชี้ตัวเองเป็นหัวหน้า แต่เขากลับชี้ไปที่ชายหนุ่มข้างๆเขา

“ เขา! เขาเป็นคนที่เหมาะสมที่สุดที่จะเป็นผู้นำพวกเรา!” ชายอายุ 27 ปีประกาศด้วยเสียงอันดัง

ในเวลานี้ ทุกคนต่างก็ให้ความสนใจกับชายที่ดูอ่อนกว่าวัย ชายคนนั้นสวมเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวด้านในและเสื้อกั๊กสีดำด้านนอก การปรากฏตัวของชายหนุ่มคนนี้ดูจะเรียบร้อยกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับถังเส้าหยางที่สวมชุดลำลอง

ชายคนนั้นก้าวออกมาจากฝูงชน เขายืนถัดจากถังเส้าหยางและเริ่มกล่าวสุนทรพจน์ด้วยการแนะนำ  “ ฉันชื่อฉีจางเฉิง  ฉันคิดว่าพวกคุณก็คงจะรู้อยู่แล้วว่าฉันเป็นใครใช่ไหม?” ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงปานกลางพร้อมกับรอยยิ้มที่เป็นกันเองบนใบหน้าของเขา

“ ฉันไม่รู้!”  ถังเส้าหยางตอบด้วยเสียงอันดังก้องก่อนที่เขาจะหันไปทางเด็กหญิงตัวเล็กๆบนไหล่ของเขาและถามว่า  “ หลี่เยว่ หนูรู้จักผู้ชายที่ชื่อฉีจางเฉิงไหม?”

หลี่เยว่ลูบคางของเธอ เธอไตร่ตรองคำถามของถังเส้าหยางโดยใช้เวลาครู่หนึ่งก่อนที่เด็กหญิงตัวเล็กๆจะส่ายหัว  “ ไม่ แตหนูรู้จักผู้ชายสุดหล่อชื่อฉีจีเฉียง!”

“ อ่า ฉันก็รู้จักเขาเหมือนกัน!” ถังเส้าหยางพยักหน้า ฉีจีเฉียงเป็นนักแสดงที่มีชื่อเสียง แน่นอนว่าเขารู้จักผู้ชายคนนี้ จากนั้นเขาก็มองไปที่ฉีจางเฉิงด้วยการแสดงออกว่า  “ ฉันไม่รู้จักแก ไหนบอกมาสิว่าแกชื่ออะไร!”

ฉีจางเฉิงกัดฟันของเขา เขาเกือบจะสูญเสียความสงบไปและต้องการด่าทอทั้งคู่  อย่างไรก็ตาม เขาก็ห้ามตัวเองจากการทำเช่นนั้น เขาไม่สามารถทำอย่างนั้นต่อหน้าคนเหล่านี้ได้

“ ฉันชื่อฉีจางเฉิง ลูกชายคนเดียวของนายกเทศมนตรี ฉีเฉิงหง! ฉันเชื่อว่าฉันเหมาะสมที่สุดและมีคุณสมบัติมากพอที่จะเป็นผู้นำในที่พักพิงแห่งนี้ และด้วยสายสัมพันธ์ของพ่อของฉัน เราก็สามารถเรียกทหารมาช่วยเราที่นี่ได้!” ฉีจางเฉิงเล่าภูมิหลังของเขาด้วยท่าทางภาคภูมิใจ

“ เข้าใจแล้ว! เข้าใจแล้ว! นายเป็นลูกชายคนเดียวของนายกเทศมนตรีงั้นหรอ ถ้าฉันถามได้ไหมว่าตอนนี้นายกเทศมนตรีอยู่ที่ไหน? ถ้าไม่มีนายกเทศมนตรีแล้ว แล้วนายจะเรียกทหารยังไง?”  ถังเส้าหยางยกมือขึ้นและถาม

ดวงตาของฉีจางเฉิงหดแคบเมื่อเขาได้ยินคำถามนี้ เขาเองก็ไม่รู้ว่าพ่อของเขาอยู่ที่ไหน

อย่างไรก็ตาม ถังเส้าหยางก็ไม่ได้ให้เวลาฉีจางเฉิงในการคิดในขณะที่เขายังคงถามคำถามต่อไปว่า  “ อ่า ฉันลืมไป ปัญหาหลักไม่ใช่ตำแหน่งของพ่อของนาย แต่มันคือพ่อของนายยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ต่างหาก”

เมื่อถามคำถามนี้ออกไป สายตาของเขาก็เต็มไปด้วยความโกรธเมื่อเขาชี้นิ้วไปที่ถังเส้าหยาง ” แก! แก! แก!”

คำถามนั้นถูกต้องและตรงจุดอ่อนของเขาเพราะเขาไม่รู้ว่าพ่อของเขายังมีชีวิตอยู่จริงๆหรือไม่ และก่อนที่เกมไร้สาระจะเริ่มต้นขึ้น เขาก็ใช้เวลาอยู่ในสโมสร ดังนั้นจึงต้องขอบคุณสโมสรที่รักษาความปลอดภัยให้เขา

แต่พ่อของเขาล่ะ? ตอนเที่ยงคืนพ่อของเขาคงจะนอนอยู่บนเตียงไปแล้ว มันจะเกิดอะไรขึ้นถ้าซอมบี้ปรากฏขึ้นข้างเตียงพ่อของเขา? คำตอบนั้นชัดเจน ซอมบี้จะโจมตีพ่อของเขา

มันเป็นไปได้มากที่พ่อของเขาจะกลายเป็นซอมบี้ไปแล้ว อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่มีทางที่เขาจะยอมรับอย่างเปิดเผย ความโกรธสะท้อนบนใบหน้าของฉีจางเฉิงขณะที่เขาจ้องไปที่ถังเส้าหยาง

“ แกกล้าแช่งนายกเทศมนตรีให้ตายหรอ” ชายคนหนึ่งก้าวออกมาขณะที่ชี้นิ้วไปที่ใบหน้าของถังเส้าหยาง  ชายในวัยสามสิบที่มีรอยแผลเป็นที่แก้มซ้ายตะคอกใส่ถังเส้าหยาง

เมื่อถูกชี้ ไม่เพียงแต่ถังเส้าหยางจะไม่โกรธเท่านัน้ แต่รอยยิ้มยังปรากฎขึ้นบนใบหน้าของเขาอีกต่างหาก  “ โอ้ ก็พูดไป! ฉันแค่ถามพี่ฉีว่านายกเทศมนตรียังมีชีวิตอยู่หรอ? ฉันไม่ได้สาปแช่งนายกเทศมนตรีให้ตายสักหน่อย!”

แปะๆ!

ถังเส้าหยางปรบมือและพูดว่า  “ เอาล่ะ พี่ชายคนนี้ต้องการเลือกผู้นำด้วยการโหวต ดี งั้รมาลงคะแนนกันเลยว่าใครจะได้เป็นผู้นำ! ยกมือขึ้นและโปรดย้ายไปข้างพี่ฉี ถ้าคุณโหวตให้เขา!”

ชายอายุ 27 ปีและชายที่มีแผลเป็นที่แก้มซ้ายของเขาย้ายไปอยู่ข้างๆฉีจางเฉิงทันที อย่างไรก็ตาม มันก็มีเพียงสองคนเท่านั้นที่เคลื่อนไหวในขณะที่คนอื่นๆยังคงยืนนิ่งอยู่ เว่ยซีและว่านจิงยี่เองก็ส่ายหัวด้วยความสงสารเมื่อพวกเขามองสามคนที่ทำตัวราวกับคนโง่

แปะๆ!

ถังเส้าหยางปรบมืออีกครั้งและแสดงความคิดเห็นด้วยรอยยิ้มที่กว้าง “ ฉลาดมาก! พวกคุณเกือบทุกคนฉลาดมาก!”

เขาอุ้มหลี่เยว่ขึ้นและส่งให้หลี่อัน  หลังจากนั้นเขาก็หันไปทางทั้งสามและรอยยิ้มที่กว้างก็หายไปจากใบหน้าของเขา เขามองทั้งสามคนด้วยใบหน้าที่เย็นชา “ ฉันไม่ชอบให้มีใครมาท้าทายอำนาจของฉัน! พวกแกไม่จำเป็นสำหรับที่นี่!”

หลังจากพูดอย่างนั้น ถังเส้าหยางก็พุ่งเข้าหาชายที่มีแผลเป็นและชายวัย 27 ปี เขาสามารถบอกได้ในทันทีว่าที่ฉีจางเฉิงสามารถอยู่รอดมาได้จนถึงทุกวันนี้นั้น็เป็นเพราะชายทั้งสองนี้

ด้วยความเร็วของเขา ทั้งสองคนก็ถูกจับได้เพราะพวกเขาไม่คิดว่าถังเส้าหยางจะโจมตีพวกเขา หมัดของถังเส้าหยางพุ่งไปที่ท้องของทั้งสองคนอย่างรวดเร็ว ดวงตาของชายทั้งสองคนสั่นเมื่อพวกเขาได้รับหมัด จากนั้นทั้งสองก็สลบไปในทันที

หลังจากนั้นถังเส้าหยางก็หันไปทางฉีจางเฉิงที่กำลังตกใจ มือของเขาเคลื่อนไปที่คอของฉีจางเฉิงและดึงผู้ชายคนนั้นเข้ามาในขณะที่เขายกเข่าขึ้น

กุ๊ก!

ฉีจางเฉิงโอดครวญด้วยความเจ็บปวดและล้มลงกับพื้นในขณะที่ของเหลวไหลออกจากปากของเขา มือของเขาอยู่บนท้องของเขา แต่ดวงตาของเขากลับเปลี่ยนเป็นสีขาว มันบ่งบอกว่าเขาได้หมดสติไปแล้ว

“ ลู่อัน!”  ถังเส้าหยางตะโกนและเด็กหนุ่มก็รีบวิ่งเข้ามา “ ครับบอส!”

“ ลากพวกมันออกไป! ฉันไม่อยากเห็นหน้าพวกมันในอาณาเขตของฉันอีกตั้งแต่นี้เป็นต้นไป! ออริจิ้น! เอาชื่อพวกมันขึ้นบัญชีดำ หากมันไม่ได้รับอนุญาตจากฉัน พวกมันก็จะไม่สามารถเข้ามายังสถานที่แห่งนี้ได้”

“ ครับบอส!” จากนั้นลุ่อันก็ลากทั้งสามคนด้วยเท้า เขาลากพวกมันออกไปอย่างไร้เยื่อใย

หลังจากเสียงของลู่อันเบาลง เสียงหุ่นยนต์ก็ดังขึ้น “ รับทราบมาสเตอร์!”

เสียงของออริจิ้นทำให้ผู้คนตกใจ พวกเขาเงยหน้าขึ้นในทันที พวกเขาพยายามค้นหาว่าเสียงหุ่นยนต์นั้นดังมาจากไหน อย่างไรก็ตาม คนเหล่านี้ก็ไม่สามารถค้นหาต้นตอของเสียงได้

“ ฟังนะ! ถ้าพวกคุณอยากอยู่ที่นี่ ฉันก็สามารถรับประกันความปลอดภัยของพวกคุณได้! แต่ถ้าพวกคุณท้าทายอำนาจของฉันในฐานะจักรพรรดิแห่งสถานที่แห่งนี้ พวกคุณก็จะต้องทนทุกข์เหมือนสามคนนั้น! อย่างไรก็ตาม มันก็ยังมีกฎเกณฑ์ที่พวกคุณจะต้องปฏิบัติตาม! กฎข้อแรก คุณต้องเข้าร่วมจักรวรรดิถัง!”

ทันทีที่ถังเส้าหยางพูดจบ คนทั้ง 21 คนก็ได้รับคำเชิญ คำเชิญอยู่ในรูปแบบของหน้าจอค่าสถานะและปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา

[ คุณได้ถูกเชิญเข้าร่วมจักรวรรดิถัง! ]

[ ยอมรับ/ปฏิเสธ ]

“ อย่ารีบตอบรับคำเชิญ! ฉันจะให้เวลาพวกคุณเลือกและคิด! สามวัน ฉันจะให้เวลาพวกคุณคิดสามวัน! ในช่วงสามวันนี้ ฉันก็จะรับประกันความปลอดภัยและอาหารของคุณ! อย่างไรก็ตาม ถ้าพวกคุณปฏิเสธที่จะเข้าร่วม ฉันก็จะไม่ทุบตีพวกคุณ แต่พวกคุณก็จะต้องออกไปจากสถานที่แห่งนี่!”

ถังเส้าหยางประกาศ ใช่แล้ว แม้ว่าเขาจะต้องการให้พวกเขามาเข้าร่วมจักรวรรดิของเขา แต่เขาก็จะไม่บังคับให้พวกเขาเข้าร่วม เขาไม่ได้มองหาทาส

“ เอาล่ะ! แค่นี้แหละ! ขึ้นไปบนชั้นสองเพื่อซื้ออาหารได้!” ถังเส้าหยางรู้สึกว่าแค่นี้ก็เพียงพอแล้ว เมื่อถึงเวลากลางคืน เขาก็จะค่อยอธิบายรายละเอียดอย่างละเอียดเมื่อพวกเขาเข้าร่วมจักรวรรดิผ่านออริจิ้น

“ ออริจิ้น! พาพวกเขาไปยังห้องของพวกเขา!”

“ ผู้รอดชีวิต ขึ้นลิฟต์ได้!” เสียงหุ่นยนต์ของออริจิ้นดังขึ้นอีกครั้ง ผู้รอดชีวิตทั้ง 21 คนทำตามคำแนะนำอย่างเชื่อฟังในขณะที่พวกเขาถูกนำไปยังห้องของตน

*** ***

ถังเส้าหยางเองก็ไปที่ลิฟต์อีกตัว เขากลับไปที่ห้องของเขาและมุ่งหน้าไปที่ห้องควบคุมในทันที

“ ออริจิ้น! รายงานรายรับและรายจ่ายของ GC สำหรับวันนี้!”

“ รายได้วันนี้ 17,302 GC ! 10,000 GC ถูกใช้เพื่อสร้างห้องหอพักสิบห้องบนชั้นสามสำหรับผู้รอดชีวิต! ตอนนี้จักรวรรดิถังก็มี 7,302 GC ในคลัง”

“ อืม…”  ถังเส้าหยางเปิดหน้าจอค่าสถานะและตรวจสอบ GC ที่เหลืออยู่ เขามี GC ทั้งหมด 617,512 GC

“ ต้องใช้กี่ GC ในการอัพเกรดอาณาเขตของฉัน”

“ 100,000 GC!” ออริจิ้นตอบในทันที

“ ฉันสามารถใช้ GC ส่วนตัวของฉันเพื่ออัพเกรดอาณาเขตได้ไหม?”

“ คุณสามารถทำได้ แต่ฉันแนะนำว่าอย่าใช้ GC ส่วนตัวของคุณเพื่อการอัพเกรดอาณาเขต คุณยังต้องใช้มันอีกมากเพื่อเพิ่มความแข็งแกรงให้ตัวเอง มาสเตอร์!”

“ อืม… ไม่เป็นไร ฉันจะใช้ GC ส่วนตัวของฉันในการอัพเกรดครั้งแรก! หลังจากนั้น ฉันก็ต้องติดอาวุธให้คนของฉันเพื่อต่อสู้กับซอมบี้!”

[ คุณต้องการอัปเกรดอาณาเขตอัจฉริยะของคุณเป็นเลเวล 2 หรือไม่? ใช่/ไม่ใช่]

ถังเส้าหยางเลือกอย่างไม่ลังเล  “ ใช่!” อย่างไรก็ตาม มันก็มีการแจ้งเตือนปรากฏขึ้น

[ แจ้งเตือน! จักรวรรดิถังมี GC ไม่เพียงพอ! ]

[ แจ้งเตือน! คุณต้องการที่จะใช้ GC ส่วนตัวของคุณหรือไม่? ใช่/ไม่ใช่?]

ถังเส้าหยางกดใช่อีกครั้งและมีการแจ้งเตือนดังขึ้นอีกเป็นชุด

[ ยินดีด้วย! คุณได้อัพเกรดอาณาเขตอัจฉริยะเป็นเลเวล 2 สำเร็จแล้ว! ]

[ อาณาเขตอัจฉริยะเลเวล 2! คุณได้ปลดล็อคร้านค้าทั่วไป (เลเวล 1)]

[ ยินดีด้วย! คุณเป็นคนแรกที่ได้เข้าถึงอาณาเขตอัจฉริยะเลเวล 2!]

[ ได้รับโบนัสแล้ว! สมาชิกของจักรวรรดิถังจะได้รับค่าประสบการณ์พิเศษ 25% จากการฆ่าซอมบี้และสัตว์ร้ายเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์!]

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+