บทที่ 46 อาจารย์

สูง 2 เมตร สวมเสื้อคลุมสีเทาเข้มขาดรุ่งริ่ง ดาบยาว 2 เมตรอยู่ในมือ และหมวกฟางที่ปิดใบหน้า

นักดาบอสูรยืนอยู่ตรงกลางพายุทอร์นาโดที่มืดมิดจนกระทั่งพายุทอร์นาโดหายไป เขาขยับศีรษะและทำการตรวจสอบบริเวณโดยรอบ

หัวของเขาหยุดเมื่อเขาเห็นถังเส้าหยาง

บู้มมม!

หลังจากนั้นจิตสังหารที่เข้มข้นก็เข้าปกคลุมทั่วทั้งพื้นที่

“ ปกป้องฝ่าบาท!” ไพลด์ตะโกนออกมาในขณะที่มันกระโจนไปข้างหน้า

ลู่อันและจางเหมิงเหยารู้สึกหายใจไม่ออกเมื่อพวกเขาสัมผัสได้ถึงจิตสังหารที่น่าสะพรึงนี้ พวกเขาถอยกลับไปสองก้าวโดยไม่รู้ตัว

ถังเส้าหยางยกมือขึ้น “ ไม่ต้อง!”

“ ใช่แล้ว เขาพูดถูก พวกเจ้าไม่ต้องกังวล ข้าจะไม่ทำร้ายคนที่เลี้ยงอาหารข้า ข้าไม่ใช่คนเนรคุณขนาดนั้น”

ซาเนียสนักดาบอสูรก้าวไปข้างหน้าขณะที่เขาพูด รูม่านตาสีแดงส่องประกายผ่านหมวกฟาง เขาตรวจสอบถังเส้าหยางจากบนลงล่าง

“ เจ้าไม่ได้แย่สำหรับคนที่อยู่ในระดับเดียวกัน แต่ว่า…” ดวงตาสีแดงเป็นประกาย เขามองมาที่ดวงตาของถังเส้าหยาง “ เจ้ายังไม่แข็งแกร่งพอที่จะเป็นเจ้านายของฉัน!”

คำพูดของซาเนียสนั้นตรงไปตรงมามาก เขาไม่ตกลงที่จะทำสัญญากับถังเส้าหยาง

“ นายรู้ได้ยังไงว่าฉันไม่แข็งแกร่งพอที่จะเป็นเจ้านายของนาย นายยังไม่รู้จักฉันเลย!” ถังเส้าหยางยิ้มให้กับซาเนียส

ซาเนียสส่ายหัวและชี้ไปที่ดวงตาของเขาเอง “ ดวงตาคู่นี้ได้เห็นผู้คนและสิ่งมีชีวิตมามากมายนับไม่ถ้วน และเจ้าก็เป็นคนที่ไม่มีค่าพอจะให้ดวงตาคู่นี้เหลือบมอง”

จากนั้นซาเนียสก็ยกดาบขึ้น “ ดาบเล่มนี้เองก็ฆ่าคนและสิ่งมีชีวิตมามากมายนับไม่ถ้วน แต่กระนั้นเจ้าก็ยังไม่คู่ควรที่จะให้ข้าชักดาบของข้า!  นักดาบคนนี้สามารถฆ่าเจ้าได้ด้วยหมัด!”

นักดาบอสูรไม่ได้ใช้ดาบของเขาในการสู้ เขาตัดสินใจที่จะใช้เพียงแค่หมัดเท่านั้น

คำพูดของนักดาบอสูรนั้นดังชัดเจน เขาบอกว่าถังเส้าหยางนั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่คู่ควรของเขา

ถังเส้าหยางกำเดสทรอยเยอร์แน่นขึ้น เขาต้องการเหวี่ยงขวานศึกไปที่ซาเนียส แต่เขาก็ปล่อยมือออกจากมันแล้วถอนหายใจ

“ โฮ่… เป็นทางเลือกที่ฉลาดนี่! เจ้ารู้ว่าเมื่อไรควรสู้และรู้ว่าเมื่อไรควรถอย ข้าชอบเจ้านะ เจ้าหนู!”

แต่แล้ว   สีหน้าของซาเนียสก็เปลี่ยนไปอีกครั้งเมื่อเขาได้ยินคำพูดของถังเส้าหยาง

“ นายบอกว่าฉันไม่คู่ควรที่จะเป็นเจ้านายของนาย! แต่นายไม่ได้บอกว่าฉันจะทำสัญญากับนายไม่ได้นี่”

ซาเนียสนักดาบปีศาจยืนอยู่หน้าถังเส้าหยาง

“ เจ้าผ่านการทดสอบแรกของฉันโดยการอดทนต่อจิตสังหารของข้าได้ และมาตอนนี้ก็การทดสอบครั้งที่สอง ข้าจะให้เวลาเจ้าได้เติบโต จงเติบโตอย่างแข็งแกร่งและกลับมาท้าทายข้าซะ!”

“ ฉันไม่ได้ขอให้เจ้าเอาชนะข้า  แต่เจ้าจะต้องโจมตีข้าให้โดน จากนั้นเจ้าก็จะเป็นฝ่ายชนะ! สามครั้ง เจ้ามีโอกาสเพียงสามครั้งเท่านั้น!”

หลังจากนั้นความเงียบที่น่าขนลุกตามมา จางเหมิงเหยา,ลู่อันและเหล่าวานรเมฆามองไปที่ถังเส้าหยางเพื่อรอฟังคำตอบของเขา

ด้วยความประหลาดใจ ถังเส้าหยางก็ยิ้ม “ ฉันยอมรับการท้าทาย ไม่สิ ฉันชอบการท้าทาย!”

“  อย่างไรก็ตาม ฉันก็มีเงื่อนไขเพียงข้อเดียว สอนฉันให้สู้เป็น! และสอนฉันให้เอาชนะนายได้!”

“ บะฮ่าๆๆๆ…” ซาเนียสหัวเราะอย่างบ้าคลั่งให้กับคำตอบที่คาดไม่ถึงของถังเส้าหยาง เขารู้สึกตลกมาก เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าวันหนึ่งจะมีคนมาหาเขาและขอให้เขาสอน เพื่อที่ชายคนนั้นจะกลับมาเอาชนะเขส

แม้แต่จางเหมิงเหยา,ลู่อันและไพลด์ก็ยังมองไปที่ถังเส้าหยาง พวกเขาประหลาดใจกับปฏิกิริยาในเชิงบวกของเขา

ลู่อันเป็นคนที่เซอร์ไพรส์ที่สุด พูดตามตรง ภาพที่ถังเส้าหยางพุ่งไปข้างหน้าแล้วเอาขวานศุกของเขาจามหน้าศัตรูนั้นเป็นสิ่งที่ทำให้เขารู้สึกปกติมากว่า

เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าบอสของเขาจะมีการตอบสนองดังกล่าวกับวิญญาณที่เขาอัญเชิญออกมา

“ เจ้าบ้าไปแล้วหรอ?  เจ้าคิดว่าข้าจะสอนวิธีเอาชนะตัวเองให้เจ้าเนี่ยนะ ข้า-”

ก่อนที่ซาเนียสจะพูดจบ ถังเส้าหยางก็ได้พูดขัดเขา  “ ใช่ ข้าคิด!”

ถังเส้าหยางยิ้มอย่างมั่นใจ

แน่นอนว่านักดาบอสูรก็เงียบไป หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ซาเนียสก็เปิดปากขึ้น  “ ทำไมเจ้าถึงมั่นใจว่าข้าจะยอมรับข้อเสนอบ้าๆนี่”

“ หึหึ… มันเป็นเพราะว่านายเป็นนักดาบ และนักดาบก็คือนักรบ! นายยินดีที่จะเป็นวิญญาณเช่นนี้แม้นายตายไปแล้ว ดังนั้นมันก็จะต้องมีเหตุผลอยู่เบื้องหลังแน่ๆ!”

ถังเส้าหยางยังคงยิ้มในขณะที่เขาพูด ในเวลาเดียวกัน ซาเนียสก็ไม่ได้โต้แย้งเขา

“ และเหตุผลนั่นก็คือสนามรบ นายอยากสัมผัสกับสนามรบอีกครั้ง นายคิดถึงบรรยากาศของสนามรบ!”

“ ฉัน! ฉันคือโอกาสที่นายรอคอยมานาน โอกาสที่นายจะได้ลงสู่สนามรบอีกครั้ง! สอนฉัน แล้วฉันจะมอบสนามรบอันยิ่งใหญ่กับนาย!”

“ ฉันคือผู้ที่จะพิชิตโลก ติดตามฉันมา! แล้วแนจะให้นายได้เพลิดเพลินไปกับสนามรบจำนวนนับไม่ถ้วน!”

“ สอนฉันให้สู้เป็นและสอนฉันให้เอาชนะนายฝห้ได้ ในทางกลับกัน ฉันก็จะทำให้ความปราถนาของนายเป็นจริง!”

ถังเส้าหยางยื่นมือให้ซาเนียสนักดาบอสูร

ซาเนียสเงียบไป เขามองไปที่ฝ่ามือของมนุษย์อย่างว่างเปล่า การคาดเดาของถังเส้าหยางนั้นถูกต้อง

ซาเนียสคิดถึงสนามรบ เขาเกิดมาเพื่อต่อสู้ และไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ไหน แต่เจตนารมณ์ขอเขาก็ยังคงเหมือนเดิม

เขาปรารถนาสนามรบ และนั่นก็คือเหตุผลที่ทำให้เขาเต็มใจที่จะเป็นวิญญาณเช่นนี้

ในท้ายที่สด เขาก็พยักหน้าเป็นการตกลง

เขาไม่รู้ว่าคำพูดของถังเส้าหยางนั้นหมายความว่าอย่างไร แต่มันก็มีบางอย่างในตัวเขาที่บอกให้เขาเอื้อมมือออกไป

เขาเอื้อมมือออกไปและตอบตกลงที่จะสอนมนุษย์คนนี้ถึงวิธีการต่อสู้

“ แต่ทำไมต้องเป็นข้า ทำไมเจ้าถึงอยากเรียนรู้จากข้า” ซาเนียสถาม

“ ไม่มีเหตุผลที่เฉพาะเจาะจง แต่ฉันรู้ว่านายแข็งแกร่ง และนายก็น่าจะมีประสบการณ์มากมายในสนามรบ เพราะฉะนั้นแล้วทำไมจะไม่ล่ะ” ถังเส้าหยางยิ้มกว้าง

“ ตราบใดที่มีใครบางคนครอบครองบางอย่างที่ฉันยังไม่มี ฉันก็ยินดีที่จะเรียนรู้มัน! ถึงแม้ว่าฉันจะดูหยาบคาย แต่ฉันก็มีคติประจำใจสำหรับตัวเองนะรู้ไหม!?”

“ อย่าหยุดเรียนรู้ เพราะวันที่คุณหยุดเรียนรู้ มันก็คือวันที่คุณหยุดเติบโต!”

ซาเนียสมองไปที่ถังเส้าหยาง  มันมีสายตาที่แน่วแน่แสดงให้เห็นอยู่บนใบหน้าของถังเส้าหยาง และสิ่งนี้ก็ทำให้เขารู้สึกสั่นสะท้าน  ตัวตนภายในของเขากำลังบอกกับเขาว่าเขาจะไม่เสียใจกับการตัดสินใจในครั้งนี้

“ เอาล่ะ! ไม่จำเป็นต้องรอแล้ว มาทำสัญญากันตอนนี้เลยเถอะ! ข้าจะให้โอกาสเจ้าได้ท้าทายข้าอย่างไม่จำกัด และข้าก็จะสอนเจ้าด้วย!”

“ ในทางกลับกัน เจ้าก็จะต้องมอบสนามรบจำนวนนับไม่ถ้วนและสนามรบขนาดใหญ่ให้กับข้าตามที่เจ้าได้สัญญาเอาไว้! และนั่นก็คือสัญญาระหว่างเรา!”

เมื่อได้ยินดังนั้น ถังเส้าหยางก็ตอบรับและเรียกใช้สกิลของเขา

[สัญญาวิญญาณ]

หลังจากทำสัญญาเสร็จ ร่างของซาเนียสก็กลายเป็นฝุ่นและลอยเข้าไปในร่างของถังเส้าหยาง

วันนี้ ไม่เพียงแต่เขาได้รับวิญญาณมาใหม่เท่านั้น แต่เขายังได้อาจารย์มาอีกด้วย

—————————————–

ชื่อ: ถังเส้าหยาง

คลาส: ผู้ทำสัญญาวิญญาณ

อายุ: 26

สังกัด: จักรวรรดิถัง

เลเวล: 48

พรสวรรค์: ร่างกายศักดิ์สิทธิ์

คะแนนค่าคุณสมบัติ: 6

ความแข็งแกร่ง: 175

ความว่องไว: 57

พลังชีวิต: 108

สตามิน่า: 53

พลังเวทย์: 49

ประสาทสัมผัส: 9

คะแนนสกิล: 10

สกิล:  [การตรวจสอบขั้นพื้นฐาน] , [อัญเชิญวิญญาณ – เลเวล 2] ,  [สัญญาวิญญาณ – เลเวล 1] , [ผสานวิญญาณ – เลเวล 1]

สัญญาวิญญาณ (2/3): [ คาราน – นักรบผู้ยิ่งใหญ่ ] , [ ซาเนียส – นักดาบอสูร ]

————————————–