ฆ่า!

บนใบหน้าสุขุมลุ่มลึกของเหยาทั่วไห่เผยความรู้สึกไอสังหาร เรียกกระบี่วิญญาณทองอร่ามออกมาเล่มหนึ่ง ก่อนจะวิวัฒน์เป็นปราณกระบี่แสงสีทองชั้นแล้วชั้นเล่า เชื่อมแนวขวางประสานแนวดิ่ง

วิชากระบี่หิรัณย์ดิถี!

แฝงพลังสัจวิถีธาตุทอง ดุดันรุนแรงหาใดเปรียบ กลิ่นอายสังหารทะลุทะลวง แสงกระบี่เพียงบางเบาก็สามารถปลิดชีพระดับมหาสมุทรวิญญาณคนหนึ่งอย่างง่ายดาย

นี่ไม่ใช่การกล่าวเกินจริง ระดับหยั่งสัจจะแข็งแกร่งเช่นนี้ เหตุเพราะสามารถหยั่งรู้และควบคุมพลังแห่งสัจจะมหามรรค! พลังเช่นนี้เชื่อมต่อฟ้าดิน เชี่ยวชาญสรรพสิ่ง มีพลังอำนาจนอกเหนือจินตนาการ ไม่มีพลังธรรมดาทั่วไปใดเทียบได้อย่างแน่นอน!

ปึงๆๆ!

กลับเห็นหลินสวินร่ายรำทวนยาว เวิ้งว้างส่งเสียงกัมปนาท ชี้เวหาฟาดพสุธากวาดล้างฟ้าดิน ทุกหนแห่งที่พาดผ่านแสงกระบี่ทั้งมวลต่างเสมือนทำจากกระดาษ พังทลายกลายเป็นฝนแสงกระจัดกระจาย

“หืม?”

เหยาทั่วไห่เกินคาดอยู่บ้าง “คิดไม่ถึงจริงๆ ปฐมาจารย์สลักวิญญาณคนหนึ่งอย่างเจ้ากลับมีความสามารถบนวิถียุทธ์เช่นนี้”

ทั้งร่างเขาเต็มไปด้วยพละกำลังน่าหวาดกลัว ประกายทองเจิดจรัสอบอวลทั่วร่าง กระบี่วิญญาณในมือทอแสงเปล่งประกาย ซัดสาดคลื่นกระบี่ไม่สิ้นสุด

ผืนอากาศล้วนปั่นป่วนอลหม่าน ถูกพลังสัจวิถีธาตุทองอันเจิดจ้าฉีกผ่าแหวกออก แสงกระบี่หมุนวนราวคลื่นยักษ์ถาโถมโหมกระหน่ำคล้ายจะม้วนกลืนแผ่นฟ้ากว้าง!

ไม่อาจไม่กล่าวถึง เหยาทั่วไห่เป็นถึงหนึ่งในมหายุทธ์ระดับหยั่งสัจจะซึ่งมีชื่อเสียงที่สุดในมณฑลซีหนาน ศักยภาพที่แท้จริงเรียกได้ว่าทรงพลัง ไม่ใช่แค่ชื่อเสียงจอมปลอม

ก็เหมือนกับตอนนี้ เขาเผ้าผมหนวดเคราแผ่สยาย สีหน้าน่าเกรงขาม ทั่วร่างถูกแสงสีทองปกคลุม เปรียบดั่งเทพกระบี่ทองคำองค์หนึ่ง แฝงพลังอำนาจอันน่าหวาดกลัวไม่อาจทัดเทียม

“เจ้าหนุ่ม แม้ว่าเจ้าจะมีอาสัญสลายไว้ในครอบครองทำให้เจ้ามีพลังมาสู้กับข้า แต่ท้ายที่สุดพลังปราณก็ต่ำต้อยยิ่งนัก ยังคิดจะสังหารข้าหรือ งี่เง่าฝันเฟื่องสิ้นดี!”

เหยาทั่วไห่หัวเราะร่า สำแดงพลังปราณถึงขีดสุด เดินก้าวเข้าหาทีละก้าวหมายสยบหลินสวินให้จนมุม

“งั้นรึ?”

หลินสวินสีหน้าเมินเฉย นัยน์ตาฉายแววเย็นเยียบ

เขากุมทวนไว้มั่น ปราณพร่ามัวทั่วร่างโหมกระหน่ำเต็มไปด้วยกลิ่นอายทำลายล้าง เท้าใช้ก้าวย่างชือน้ำแข็ง เงาร่างราวอสนีพุ่งจู่โจมตรงไป

ชิ้ง! ชิ้ง! ชิ้ง!

กลางอากาศแสงกระบี่สีทองไขว้ตัดสลับกัน แต่ละเส้นล้วนดุจดังแพรไหม พร่างพราวทั่วผืนฟ้า แสงทองเจิดจรัสมองเห็นชัดถนัดตา ห้วงอากาศถูกทะลวงผ่านเกิดรูโหว่เป็นห้วงๆ ทำให้คนรู้สึกเย็นหนาวสะท้าน

นี่คืออานุภาพของเหยาทั่วไห่ ไม่ให้โอกาสหลินสวินได้เข้าใกล้สักนิด

แสงกระบี่สีทองนั่นประเดประดังราวคลื่นน้ำซัดสาด ทะลุผ่านผืนฟ้าปฐพี เป็นภาพที่ทำให้ผู้คนตกตะลึงหาใดเปรียบ หากเกิดขึ้นยังโลกภายนอกจะต้องกวาดล้างภูเขาแม่น้ำหายไปแถบหนึ่งแน่นอน

ทั่วร่างหลินสวินปราณสีเทาเข้มเวิ้งว้างพรั่งพรู อาสัญสลายส่งเสียงกัมปนาท ทำให้ทั้งร่างเขาราวภาพมายาอันพร่ามัว สะท้อนให้เห็นปรากฏการณ์ประหลาดแห่งการทำลายล้าง

แสงกระบี่สีทองตกลงมาเป็นสาย เห็นอยู่ว่ากำลังจะปกคลุมหลินสวิน เพียงแต่เมื่อภาพอันน่าอัศจรรย์นี้ก็เกิดขึ้น…

พลันเห็นทวนยาวของหลินสวินโบกสะบัด จุดที่ปลายทวนชี้ไปนั้น แม้แต่แสงกระบี่ราวห้วงมหรรณพก็ต่างสูญสลายไปในพริบตา ไม่อาจกีดขวางย่างก้าวของหลินสวินได้

เหยาทั่วไห่แสดงสีหน้าประทับใจอีกครั้ง อาสัญสลายพิเศษจริงดังคาด สมเป็นมหาสมบัติแห่งยุคที่ชื่อเสียงสะเทือนใต้หล้าชิ้นหนึ่ง ถึงกับสามารถต้านทานแสงกระบี่หนาแน่นเช่นนี้ได้ ทำให้เขารู้สึกตกใจอย่างมาก

ทันใดนั้นสายตาเขาเปลี่ยนเป็นเร่าร้อน ความทรงอานุภาพของอาสัญสลายทำให้เขารู้สึกฮึกเหิมยิ่งกว่าเดิม ตั้งมั่นว่าต้องเอามาให้ได้!

ชิ้ง! ชิ้ง! ชิ้ง!

เหยาทั่วไห่เผยความสามารถออกมาเต็มกำลัง พลันเห็นแสงทองนับหมื่นสายกลายเป็นฝนกระบี่นับไม่ถ้วน ประหนึ่งม่านกระบี่สีทองอันรุนแรงทิ้งตัวลงบนโลกมนุษย์ ฉายภาพอันน่าพรั่นพรึง

นี่คือไพ่ไม้ตาย ไม่ต้องพูดถึงระดับมหาสมุทรวิญญาณ ขนาดระดับหยั่งสัจจะทั่วไปยังยากจะต้านทานการจู่โจมเช่นนี้ได้ แข็งแกร่งเกินไปแล้ว

ครืน!

หลินสวินหาได้หลบหลีกไม่ พุ่งเข้าไปสังหารอย่างแข็งกร้าวเช่นกัน

แต่ทว่าเวลานี้ทวนยาวในมือเขาพลันส่งเสียงใสสะท้อนก้องถึงชั้นฟ้า ก่อให้เกิดคลื่นทำลายล้างอันน่าหวาดกลัวม้วนแผ่ขยายออกไป

การโจมตีนี้น่ากลัวหาใดเปรียบ ฉับพลันก็ระเบิดออก เห็นแสงกระบี่นับหมื่นนับพันถูกบดละเอียดมลายล้างในพริบตาเดียว

และปลายทวนนั่นยังพุ่งทลายอากาศที่ขวางกั้น เล็งไปยังลำคอเหยาทั่วไห่!

เร็วเกินไปแล้ว!

พลังนี้ทรงอานุภาพหาที่เปรียบมิได้ ราวกับจะทำลายล้างทั่วอาณาบริเวณ ดับสลายทุกสรรพสิ่ง ทำให้เหยาทั่วไห่สั่นสะท้านไปทั้งร่าง นัยน์ตาบีบหดรัดตัว

เคร้ง!

เขาพาดกระบี่แนวขวางตั้งรับ

ได้ยินเพียงเสียงดังสนั่นเสียดหู กระบี่วิญญาณในมือเขาถึงกับถูกซัดแตกในพริบตา!

แย่แล้ว!

เหตุใดถึงน่ากลัวเช่นนี้

เหยาทั่วไห่อ้าปากค้าง ในใจเย็นวาบ ไม่คิดเลยว่าอาศัยอาสัญสลาย หลินสวินจะถึงขั้นมีพลังอำนาจเช่นนี้

“คิดสังหารข้างั้นรึ เพ้อเจ้อ!”

เหยาทั่วไห่ตะโกนเสียงดังลั่น เรียกธงรบสีโลหิตผืนหนึ่งออกมา กวาดเบาๆ เพียงครั้งก็ม้วนแผ่คลื่นโลหิตออกมานับหมื่นนับพัน ทะลวงโลดแล่นทั่วทุกสารทิศ ยินเสียงประหนึ่งผีร่ำไห้เทพโหยหวนสะท้อนก้องขึ้นรางๆ

ธงวิญญาณพรายโลหิต!

เป็นสมบัติล้ำค่าอันชั่วร้ายหาใดเปรียบอย่างหนึ่ง หลอมขึ้นมาอย่างยากลำบากที่สุด ไม่ว่าผู้ฝึกปราณคนใดเพียงถูกม้วนกลืนเข้าไปยังเกลียวคลื่นสีโลหิตนั่น อย่างเบาร่างกายจะเน่าเปื่อย อย่างหนักชั่วพริบตาจะกลายเป็นกระดูกขาวโพลนกองหนึ่ง วิญญาณลอยล่องขวัญกระเจิง!

ตูม!

ทว่าแค่พริบตาเดียวคลื่นโลหิตพวกนี้ก็ถูกลบหายไป ธงวิญญาณพรายโลหิตนั่นเพิ่งเริ่มสำแดงอานุภาพก็ถูกทวนเล่มหนึ่งแทงทะลุราวทำลายเศษผ้าก็มิปาน ระเบิดกระจายเสียงดังสนั่นหวั่นไหว

“นี่…”

เหยาทั่วไห่หน้าเปลี่ยนสีอีกครั้ง ทั้งตกใจทั้งโกรธแค้น เขาไม่ใช่ไม่รู้ความน่ากลัวของชุดศึกสลักวิญญาณ แต่กลับไม่คาดคิดว่าอาสัญสลายนี่จะทรงอานุภาพถึงเพียงนี้ ทำลายสมบัติล้ำค่าสองสิ่งในมือเขาอย่างต่อเนื่อง ราวกับไม่อาจทัดเทียมได้!

“ฆ่า!”

ไม่รอให้เหยาทั่วไห่ตอบสนอง หลินสวินพุ่งเข้าสังหารอีกครั้ง แข็งแกร่ง เฉียบขาด หยิ่งผยอง ไม่เคยแม้แต่จะถอยร่น

ไม่ว่าใครหน้าไหน วันนี้ต่างไม่อาจขัดขวางก้าวย่างของหลินสวินที่จะสังหารเหยาทั่วไห่ได้!

เจ้าเฒ่านี่สามปีก่อนเกือบจะทำร้ายเขาและซย่าจื้อให้ตาย มาวันนี้ยังสมคบคิดราชันเผ่ามืดคนหนึ่งหมายมุ่งร้ายทำลายเขา

นี่จะให้หลินสวินทนได้อย่างไร

สิ่งที่ทำให้หลินสวินหวาดกลัวที่สุดคือ เหยาทั่วไห่แผนกาล้ำลึกสุดหยั่ง อุบายแยบยลเหี้ยมโหดถึงขีดสุด หากวันนี้ปล่อยให้เขารอดไปได้ วันหน้าจะต้องกลายเป็นภัยที่ไม่อาจคาดคะเนได้

ครืน!

ปลายทวนราวอสนี ดั่งมังกร เสมือนภาพมายา ประหนึ่งเงาอากาศ แทรกสอดกลิ่นอายทำลายล้าง กวาดล้างความว่างเปล่า มากพอจะกลืนกินภูผาธารา มีพลังอันโดดเด่นเป็นหนึ่ง

“หึ วันนี้ข้าจะให้เจ้าได้เข้าใจ อะไรที่เรียกว่าความแตกต่างของระดับหยั่งสัจจะและระดับมหาสมุทรวิญญาณ!”

เหยาทั่วไห่บันดาลโทสะถึงขีดสุด พลาดท่าเสียทีติดต่อกัน ทำให้ยามที่เขาตระหนักได้ว่าหลินสวินแข็งแกร่ง ก็เกิดความตั้งใจแน่วแน่ว่าต้องฆ่าทิ้งซะ

ตูม!

ทันใดนั้นเขาเรียกเจดีย์สมบัติแปดเหลี่ยมทองอร่ามออกมา มันเปล่งแสงลึกลับ ฉับพลันก็ม้วนกลืนหลินสวินไว้ดุจห้อทะยาน

ตึง!

แสงเรืองรองสาดประกายทันใด เจดีย์สมบัติส่องสว่าง ม้วนกลืนหลินสวินเข้าไปกักขังไว้ภายใน

หลังจากนั้นเจดีย์สมบัติก็หมุนวนติ้วกลายเป็นขนาดเท่าฝ่ามือ ก่อนหล่นลงบนมือเหยาทั่วไห่

“ฮ่าๆๆ…”

เหยาทั่วไห่ประคองเจดีย์แปดเหลี่ยมสีทองเอาไว้ อดไม่ได้ที่จะหัวเราะลั่น “ต่อให้เจ้าเก่งกาจยิ่งกว่านี้ ก็ยังถูกเก็บเข้ามาในเจดีย์สมบัติของข้า!”

เจดีย์สมัตินี้คือสมบัติโบราณล้ำค่าชิ้นหนึ่ง เป็นสิ่งที่ร้อยกว่าปีก่อนหน้านี้เหยาทั่วไห่พยายามสุดแรงกายแรงใจค้นหามาได้จากในโบราณสถานบรรพกาล ภายในแฝงแสงทองนิลกาฬ วาดกวาดเพียงเบาๆ สามารถม้วนกลืนทุกสรรพสิ่ง ไม่มีสิ่งใดที่ดูดกลืนไม่ได้ ต่อให้เป็นผู้แข็งแกร่งระดับหยั่งสัจจะก็ยากจะหนีรอด

ที่เหนือคาดที่สุดคือ เจดีย์นี้มีทั้งหมดเก้าชั้น แต่ละชั้นล้วนผนึกพลังที่แตกต่างกัน มหัศจรรย์ยากหยั่งถึง อานุภาพก็ยิ่งใหญ่แข็งแกร่งไม่อาจจินตนาการได้

เหมือนกับตอนนี้ เหยาทั่วไห่เพียงใช้ ‘แสงทองนิลกาฬ’ ซึ่งผนึกอยู่ที่ชั้นหนึ่งของเจดีย์ แต่แม้จะเป็นเช่นนั้น อานุภาพนั่นก็โดดเด่นเหนือธรรมดา ทันทีที่ใช้ ไม่นานนักก็สามารถทำให้สิ่งมีชีวิตที่ถูกสยบอยู่ภายในกลายเป็นกองโลหิตได้!

“รอเจ้าสุนัขตัวจ้อยนี่หลอมละลายลงแล้ว อาสัญสลายก็จะตกเป็นของข้า ถึงตอนนั้นใครจะสามารถขวางหน้าข้าได้อีก”

เหยาทั่วไห่แหงนหน้ามองฟ้าหัวเราะร่า

เดิมเขาคิดว่าวันนี้จะต้องเจอกับการต่อสู้ดุเดือดเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายเป็นแน่ แต่กลับคาดไม่ถึงว่าหลินสวินจะโง่เง่าลุยเดี่ยวสู้กับเขาตัวต่อตัวในเขตแดนมายานี่

ช่างเอาเหยื่อมาให้ถึงที่โดยแท้ และยังแถมชุดศึกสลักวิญญาณอันทรงอานุภาพหาใดเปรียบชุดหนึ่งมาให้อีกด้วย จะไม่ให้เหยาทั่วไห่หลงระเริงได้อย่างไร

เขาแน่ใจเป็นมั่นเหมาะ เพียงแค่คว้าจังหวะให้ดี อาศัยช่วงที่ราชันเลือดเหล็กหนิงปู้กุยไร้กำลังแยกร่าง วันนี้จะต้องฝ่าวงล้อมออกไปได้อย่างแน่นอน หนีออกจากสถานการณ์เลวร้ายนี้ไปได้!

ถึงเวลานั้นใต้หล้ากว้างใหญ่ ไปหนแห่งใดก็ย่อมได้! ใครจะทำอะไรเขาเหยาทั่วไห่ได้อีก

ตึง!

ทว่าในเวลานั้น เจดีย์สมบัติสีทองพลันสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง เกือบจะหลุดออกจากมือเหยาทั่วไห่

นั่นทำให้นัยน์ตาเขาหดเกร็ง ในใจสั่นสะท้านไปหมด หรือแม้แต่แสงทองนิลกาฬก็ไม่อาจหยุดเจ้าลูกสุนัขนั่นได้?

วู้ม…

เหยาทั่วไห่สูดหายใจลึก กัดฟันเค้นพลังเต็มที่ ก็เห็นเจดีย์ส่องแสง มีเสียงธรรมวิเศษดังขึ้นมารางๆ

ดังคาด เจดีย์สั่นอีกคราก็กลับสู่ความสงบ

แต่สีหน้าเหยาทั่วไห่กลับเปลี่ยนเป็นซีดเผือด เจดีย์นี้ถึงแม้อานุภาพจะยิ่งใหญ่มหัศจรรย์หาใดเปรียบ แต่การเผาผลาญพลังก็น่าอัศจรรย์เช่นกัน เหมือนกับเมื่อครู่ก็ใช้พลังของเหยาทั่วไห่ไปเกินครึ่ง!

ตึง!

แต่ยังไม่รอให้เหยาทั่วไห่ได้ผ่อนคลาย เจดีย์ก็ส่องประกายโชติช่วง เกิดแรงสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง สะท้านจนเหยาทั่วไห่มือไม้ชาไปหมด เกือบจะควบคุมไว้ไม่อยู่

โครม!

และเวลานี้เอง เจดีย์สมบัติพลันสั่นสะเทือนไร้ระเบียบ ฉับพลันเงาร่างหนึ่งก็พุ่งออกจากด้านล่างเจดีย์ มือจับทวนยาวแทงใส่เหยาทั่วไห่

แย่แล้ว!

เหยาทั่วไห่จิตวิญญาณแทบจะพังทลาย คำรามลั่น รีบร้อนลนลานหลบหลีก แต่ก็ยังถูกปลายทวนกวาดผ่านไหล่ กลิ่นอายทำลายล้างเหี้ยมโหด โหมทำลายแขนขวาเขาจนแหลกละเอียด ฝนโลหิตสาดกระจาย

“นี่เป็นไปได้อย่างไร”

เหยาทั่วไห่ตาแทบถลน เกือบจะคลุ้มคลั่ง ตั้งแต่มีเจดีย์สมบัติบรรพกาลนี้ไว้ในครอบครอง เขาทำอะไรล้วนราบรื่น ไม่เคยพลาดพลั้งสักครั้ง

แต่มาวันนี้กลับเกิดเรื่องไม่คาดฝันเพราะเด็กหนุ่มระดับมหาสมุทรวิญญาณคนหนึ่ง นี่ช่างยากจะจินตนาการได้จริงๆ!

หลินสวินร่างห่อหุ้มด้วยชุดศึกที่ไอพร่ามัวพรั่งพรูลอยล่อง มือกำทวนยาวพุ่งทะยานออกมา ไม่พูดพร่ำทำเพลงก็แทงทวนออกไป

เขาในเวลานี้ราวกับเทพสังหารซึ่งเกิดใหม่จากเถ้าถ่าน หมายทำลายล้างทุกสรรพสิ่ง พลังอำนาจน่าตระหนก ทวนยาวส่องประกายถึงสรวงสวรรค์!

เหยาทั่วไห่แม้พยายามดิ้นรนขัดขืน ถึงขั้นวางแผนจะใช้เจดีย์สมบัติต่อสู้อีกครั้ง แต่หลินสวินมีหรือจะให้โอกาสเขาอีก

ปัง!

เพียงชั่วพริบตา เหยาทั่วไห่ก็ถูกทวนระเบิดศีรษะ แม้อยากส่งเสียงก็ไม่อาจเปล่งออกมาสักแอะ ร่างกายถูกพลังทำลายล้างอันน่าหวาดกลัวกวาดขยี้ จิตวิญญาณกลายเป็นเถ้าละอองลอยละล่อง ตายอย่างกะทันหัน ณ ที่นั้น

มหายุทธ์ซึ่งชื่อเสียงขจรขจายทั่วมณฑลซีหนานคนนี้ ท้ายที่สุดก็ถูกสังหารลงตรงนี้!

ดูเหมือนแม้แต่ศีรษะที่แตกละเอียดของเขาก็ไม่อาจคิดได้ว่า เด็กหนุ่มระดับมหาสมุทรวิญญาณคนหนึ่ง อีกทั้งก่อนหน้ายังได้รับบาดเจ็บ กลับสามารถอาศัยชุดศึกสลักวิญญาณชุดหนึ่งสังหารเขาได้

หลอกกันรึเปล่า?

ไม่เลย!

ต้องรู้ว่าต่อให้ไม่ใช้ชุดศึกสลักวิญญาณ เมื่อครั้งอยู่ในแดนวิญญาณโบราณ หลินสวินเคยต่อสู้ข้ามขั้นฆ่าระดับหยั่งสัจจะด้วยมือตนเองมาแล้ว

เขาในตอนนี้ ทั้งพลังปราณ จิตวิญญาณ ร่างกายต่างถึงขั้นยอดเยี่ยมเป็นเลิศในระดับมหาสมุทรวิญญาณ ทั้งยังมีเครื่องมือสังหารอันยิ่งใหญ่อย่างอาสัญสลายไว้ในครอบครอง หากยังฆ่าเหยาทั่วไห่ไม่ได้ นั่นต่างหากที่เป็นเรื่องแปลก

แน่นอนว่าการต่อสู้ครั้งนี้ไม่ใช่ว่าจะไม่เสี่ยง ถึงขั้นเกือบทำให้หลินสวินประสบภัยพิบัติ และทั้งหมดล้วนเกิดในเจดีย์สมบัติแปดเหลี่ยมเก้าชั้นสีทองนั่น!

…………………