ตอนที่ 635: นูบิสผู้ยิ่งใหญ่

คำพูดของเจี้ยนเฉินมีความหมายชัดเจนในการกระตุ้นอสรพิษทองริ้วเงิน ที่ซึ่งเป็นงูที่มีฐานะในตระกูลราชวงศ์อสรพิษทั้งหมด ดวงตาสีทองของงูในรูปแบบของมนุษย์ได้ส่องแสงเป็นสีแดงเข้มเป็นเวลา 1 วินาที เนื่องจากความตั้งใจในการฆ่าที่ระเบิดจากร่างกายของมัน มนุษย์ ถ้าเจ้ามีความเชื่อมั่นในตัวเองให้นูบิสผู้ยิ่งใหญ่ เห็นความแข็งแกร่งของเจ้า และด้วยคำเหล่านั้น ประกายแสงสีทองถูกมองว่าเป็นคนที่บินไปข้างหน้า ตามข้อกล่าวหาของเขา คือแสงสีเงินสดใสราวกับว่าเทพธิดาส่องให้เห็น บริเวณที่มีประกายเรืองแสงด้วยความเร็วของฟ้าผ่าที่พุ่งไปยังเจี้ยนเฉิน

ก่อนที่เจี้ยนเฉินสามารถหลบหนีได้ เจี้ยนเฉินถูกปกคลุมไปด้วยเส้นสีเงินที่เริ่มกระจายไปทั่วร่างของเขา ในพริบตาเขาถูกขังในรังไหมอย่างสมบูรณ์ ในเส้นสีเงินราวกับว่าเขาเป็นตัวหม่อน

ยามเมื่อเส้นใยห่อหุ้มรอบตัวเจี้ยนเฉิน มันก็เริ่มกระชับรอบตัว เส้นใยแต่ละเส้นมีลักษณะเป็นสีเงินเหมือนเหล็กทุกด้านของร่างกายของเจี้ยนเฉิน พวกมันทั้งหมดเป็นขอบคมของใบมีด กับเจี้ยนเฉินซึ่งอยู่ภายในนั้น เขารู้สึกรากับมีใบมีดนับไม่ถ้วนตัดลึกลงไปในร่างกายของเขา และถ้าไม่เพราะร่างบรรพกาลแล้ว การป้องกันของเขาเขาจะถูกทำลาย เขาคงเป็นเนื้อสับนานแล้ว

พลังบรรพกาลไหลเวียนรอบกายของเจี้ยนเฉิน ปกป้องทุกตารางนิ้วของเขา เขาตะโกนออกมาอย่างฉับพลันและสั่นร่าง ทำให้เส้นเงินสั่นสะเทือนหลุดจากร่างกายของเขาและออกไปในอากาศ มองไปที่อสรพิษทองริ้วเงิน เจี้ยนเฉินกล่าวว่า ดูเหมือนว่าอสรพิษทองริ้วเงินมีชื่อเสียงเป็นที่ประจักษ์แก่เรื่องนี้มาก แสดงฝีมือให้เต็มที่หรือพ่ายแพ้ในมือของข้า เจี้ยนเฉินใช้ทักษะมายาพริบตาเพื่อพุ่งไปที่ชายหนุ่มผู้นั้น ด้วยกำปั้นที่ยื่นออกมาทันที

“ความแข็งแกร่งของร่างกายเจ้าทำให้ข้าประหลาดใจ เจ้าเป็นมนุษย์จริง ๆ หรือ ? ชายคนนั้นพูดด้วยความประหลาดใจ ดวงตาของเขาเล็งไปอย่างสงบที่กำปั้นมาที่เขา เขาได้รับมันด้วยกำปั้นที่ทรงพลังของเขาเอง

“บูม ! “

เมื่อทั้งสองกำปั้นปะทะกัน การระเบิดที่มีประสิทธิภาพทำให้เกิดการสั่นสะเทือนถ้ำ เป็นคลื่นพลังงานที่หลุดออกจากบริเวณกระแทก ทั้งถ้ำสั่นไหวไปตามฐานราก ขณะที่ก้อนหินหล่นลงมาจากเพดาน ในมุมของถ้ำทุกมุมจะเห็นรอยแตกหลายจุดเริ่มแพร่กระจาย

ชายหนุ่มที่สวมเสื้อสีทองกระเด็นจากหมัด ก่อนที่จะกระทบกับกำแพงถ้ำเบื้องหลังเขา กลายเป็นหลุมลึกอีกหนึ่งเกิดขึ้นจากแรงกระแทก และร่างกายของชายผู้นั้นจมลงลึกเข้าไปในกำแพง

แม้ชายหนุ่มคนนี้จะมีสถานะของอสรพิษทองริ้วเงิน มันก็ยังคงมีการป้องกันที่ทรงพลังและมีพลังอย่างเท่าเทียมกัน ถึงแม้จะไม่เพียงพอที่จะต่อสู้กับความว่องไวของร่างกายที่เจี้ยนเฉินใช้

ขณะที่ชายหนุ่มสวมเสื้อสีทองเดินออกมาจากหลุมลึก มันดูแย่ลงกว่าแรกเริ่มนัก อย่างไรก็ตามใบหน้าของเขาไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ โดยเนื้อแท้และใบหน้าของเขาดูรุนแรงขึ้น เขาไม่ได้แสดงท่าทีดูแคลน เช่นก่อนหน้านี้สำหรับเจี้ยนเฉิน เขาจ้องเขย่าแขนขวาของเขาที่กำลังสั่นระริกเล็กน้อย

คราวนี้มันเป็นอสรพิษที่ได้รับบาดเจ็บ

ไม่น่าแปลกใจที่เจ้าเป็นที่รู้จักในฐานะสัตว์โบราณ ร่างกายของเจ้าแข็งแกร่งมากจนกำปั้นของข้าไม่อาจหักแขนของเจ้า เจี้ยนเฉินหัวเราะ เขารู้สึกประหลาดใจมากที่ได้สัมผัสกับพลังของสัตว์อสูรระดับ 7 เมื่อเปรียบเทียบกับเซียนผู้คุมกฏ เห็นได้ชัดว่ามันแข็งแกร่งยิ่งนัก

“ด้วยกำปั้นของเจ้าเพียงพอที่จะหยุดข้าได้ แต่เป็นไปได้อย่างไร? มนุษย์ไม่ควรมีพลังเช่นนั้น เจ้าเป็นลูกผสม ? หรือเทพเจ้าสงครามจากตระกูลโบราณงั้นหรือ ? งูถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยมีความมั่นใจมากนัก

จากตระกูลโบราณ ? ข้าไม่รู้ว่า เจ้ากำลังพูดถึงอะไร ข้าเป็นมนุษย์อย่างแท้จริง เจี้ยนเฉินหัวเราะ

“เป็นไปไม่ได้! มนุษย์สามารถมีร่างกายแบบนี้ได้อย่างไร ? มันยิ่งกว่าร่างของสัตว์อสูร งูตะลึงอย่างไม่แน่ใจ

เลียริมฝีปากของเขา เจี้ยนเฉินตอบว่า แล้วว่าอย่างไรล่ะ ? ทำไมเจ้าถึงไม่คิดถึงข้อเสนอก่อนหน้านี้ ติดตามข้า 10 ปีแล้ว ข้าจะมอบซากศพให้เจ้า นั่นเป็นวิธีเดียวที่เจ้าจะได้รับเพราะเจ้าไม่มีทางที่จะฆ่าข้าได้

ใบหน้าของงูเริ่มมืดครึ้มขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อได้ยินคำของเจี้ยนเฉิน และเอ่ยว่า การที่อยากจะให้ท่านนูบิสผู้ยิ่งใหญ่ผู้นี้ติดตามเจ้าเป็นเวลา 10 ปีไม่ใช่เรื่องง่ายเลย การต่อสู้เริ่มต้นขึ้น แม้ว่าร่างกายของเจ้าแข็งแกร่ง ข้าก็ยังมีวิธีมากมายในการทำร้ายหรือกำจัดเจ้า

งั้นหรือ? จากนั้นโปรดชี้แนะข้าผู้นี้ด้วย เจี้ยนเฉินหัวเราะ เขาใช้ทักษะมายาพริบตาเพื่อเข้าใกล้งู เจี้ยนเฉินรวบรวมพลังบรรพกาลมากมายมาไว้ในกำปั้นและกระแทกลงบนหน้าอกของชายคนนั้น หลังจากที่รัวกำปั้นของเขาเป็นชุด ในพื้นที่ตัวเองแสดงให้เห็นเพียงหมัดที่แข็งแกร่ง

หลังจากประสบปัญหาการปะทะครั้งสุดท้าย งูก็รู้ว่ากำปั้นของเจี้ยนเฉินเป็นปัญหาแค่ไหน เขาไม่ต้องการที่จะปะทะกันตรง ๆ เขาใช้พลังมิติเดินทางไปหลังเจี้ยนเฉินนั้น จะเห็นได้ว่ามีรูปของตาชั่งสีทอง ซึ่งครอบคลุมกำปั้นขวาของชาย งูเลื้อยไปข้างหน้าเพื่อโจมตีเจี้ยนเฉินจากด้านหลัง

ฟึบ ! ทันทีที่กรงเล็บคมของมือชายคนนั้นได้ปะทะกับร่างบรรพกาล พวกมันก็หยุดลง ทักษะการต่อสู้ไม่สามารถเจาะผิวหนังของเจี้ยนเฉินได้ เกือบจะมีการปิดกั้นพลังงานบางอย่างทำให้ผู้ชายไม่อาจรุดหน้าต่อไปได้

ประกายสว่างสดใสเข้าสู่ดวงตาของเจี้ยนเฉิน ขณะที่เขาดึงพลังบรรพกาลออกจากตันเถียนของเขา การระเบิดของพลังงานที่ไหลออกมาจากร่างกายของเขาอย่างดุเดือด ราวกับเป็นม้าที่เหยียบย่ำ เขาขยับมือของเขาขึ้นแตะปลายนิ้วทั้งห้าของชายที่มีกรงเล็บสัมผัสเขา

ชายคนนั้นสั่นไหว ก่อนที่เขาจะหดมือกรงเล็บของเขาด้วยความเร็วราวกับฟ้าผ่า มีอาการปวดเล็กน้อยจากปลายนิ้วทำให้เขารู้สึกกระวนกระวายใจ เขารู้ดีว่าความรู้สึกเช่นนี้หมายความว่ากระดูกนิ้วของเขาหัก

อำนาจอะไรกัน ? เขาแข็งแกร่งมากแค่ไหน ? บางทีเขาอาจเป็นคนที่อายุมาก ๆ นอกเหนือจากเทพเจ้าสงคราม ไม่มีมนุษย์คนอื่น ๆ สามารถมีพลังเช่นนี้ได้ งูคิดกับตัวเอง ทำให้เขาสับสน

ไม่อยากให้ชายเสื้อสีทองมีเวลามากพอที่จะนึกถึง เจี้ยนเฉินบินไปข้างหน้า กำปั้นของเขาย้ายผ่านอากาศเพื่อหยุดการโจมตีที่น่าทึ่ง

อย่างไรก็ตาม ชายคนนั้นใช้อำนาจของมิติที่จะหลบหนีไป 10 เมตร แต่เจี้ยนเฉินคาดเดาการกระทำของเขาได้ เจี้ยนเฉินใช้ทักษะมายาพริบตาเพื่อมาถึงด้านหน้าของชายหนุ่ม ด้วยกำปั้นของเขาที่ยังคงเดินทางอย่างไม่ถูกรบกวน

แสงสีแดงเข้มเข้าสู่ร่างสีทองของงูนั้น ไม่สามารถหลบได้ ตัวเลือกเดียวที่เหลือคือการใช้ระเบิด ด้วยแขนของเขาในระยะห่างเท่ากันพลังงานของโลก เริ่มรวมตัวกันระหว่างพื้นที่มิติเหนือมือของเขา ยืนหยัด พลังลึกลับเริ่มรวบรวมจากโลกรอบข้างเข้าสู่ใจกลางมือของเขา จากนั้นเขาก็ผลักดันพลังลึกลับที่มีในกำปั้นเข้ามาที่เจี้ยนเฉิน

Related

Related