ตอนที่ 903: การตายของผู้อาวุโสสูงสุด

เจี้ยนเฉินกระเด็นถอยหลังไปในขณะที่เลือดพุ่งออกมาจากปากของเขา ลูกเตะของหลี่เฟิงซินทำให้ซี่โครงของเขาหักหลายซี่ อาการบาดเจ็บของเขาค่อนข้างแย่

ใจของเจี้ยนเฉินตกไปอยู่ตาตุ่ม ในตอนนี้ทักษะต้องห้ามของเขาถูกขัดจังหวะ เขาไม่มีวิธีการอื่นในการที่จะทำร้ายเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 5 ได้ หลี่เฟิงซินต้องไม่ให้เวลาเขาในการร่ายเทพจุติแน่ อีกทั้งเขายังไม่มีความสามารถที่จะหนีจากการไล่ตามของจอมยุทธ 16 ดาวได้

เขาสามารถหนีเข้าไปหลบอยู่ในวัตถุเซียนเป็นการชั่วคราวได้ แต่หลี่เฟิงซินคงจะเอาวัตถุเซียนไปและนำมันกลับไปที่ศาลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเล สถานการณ์จะต้องเลวร้ายกว่านี้แน่

“เจ้าหนู ตายซะ ! ” หลี่เฟิงซินหัวเราะออกมาเสียงดังด้วยท่าทางที่ไร้ความปราณี เขาโจมตีด้วยฝ่ามือออกไปที่เจี้ยนเฉิน เขาดูถูกเจี้ยนเฉินอย่างสิ้นเชิง

เจี้ยนเฉินเคร่งเครียดและตาของเขาก็หรี่เล็กลง ทันใดนั้นเอง รังสีกระบี่สูงตระหง่านก็ได้เปล่งประกายออกมาจากร่างกายของเขา ยุทธภัณฑ์ราชาปรากฏขึ้นในมือของเขาและเขาก็กระตุกมือออกไปอย่างรุนแรง เขาแทงกระบี่ออกไปดุจสายฟ้าฟาด

กระบี่นั้นเร็วมาก การแทงธรรมดาของเจี้ยนเฉินรวมความเข้าใจในเส้นทางของกระบี่ของเจี้ยนเฉินเอาไว้ ซึ่งทำให้การโจมตีธรรมดาของเขานั้นไม่มีที่ตี

ยุทธภัณฑ์ราชาปะทะกับฝ่ามือของหลี่เฟิงซินด้วยพลังทำลายล้าง ฝ่ามือของเขาถูกแทงโดยอาวุธ ทำให้เลือดของเขาไหลออกมาจากบาดแผลทันที

“หืม ? ” หลี่เฟิงซินทำเสียงประหลาดใจออกมา เขากำมือที่โดนแทงด้วยยุทธภัณฑ์ราชาของเขาอย่างรวดเร็ว และหยุดกระบี่เอาไว้ในมือของเขา เขามองไปที่มันอย่างตกใจ

“นี่เป็นอาวุธเซียนที่ถูกทิ้งเอาไว้โดยเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 9 หลังจากที่เขาตายไปแล้ว” หลี่เฟิงซินพูดออกมาอย่างประหลาดใจ เขาไม่สนใจความเจ็บปวดอย่างมากที่มือของเขา

สายตาของเจี้ยนเฉินเป็นประกายเมื่อเขามองไปที่หลี่เฟิงซินที่หยุดยุทธภัณฑ์ราชาของเขาเอาไว้ เจี้ยนเฉินคิดแล้วพลังบรรพกาลทำลายล้างก็พุ่งออกมาจากอาวุธซึ่งได้ทำลายมือของหลี่เฟิงซิน มันทำให้แผลของเขาเปิดใหญ่ขึ้น

ในครั้งนี้ ท่าทางของหลี่เฟิงซินเปลี่ยนไปในที่สุด เขากางมือออกโดยไม่รู้ตัวและจ้องไปที่ยุทธภัณฑ์ราชาด้วยความตกใจ “พลังนี่มันอะไรกัน ? แปลกจริง”

เจี้ยนเฉินใช้ความได้เปรียบในสถานการณ์และดึงเอายุทธภัณฑ์ราชาออกมา เขาไม่ลังเลและขยับมือของเขาด้วยความเร็วสูง ยุทธภัณฑ์ราชาแทงออกไปอย่างต่อเนื่อง และทำให้เกิดฝูงกระบี่หนาแน่นเป็นภาพติดตาไปที่หลี่เฟิงซิน ภาพติดตานั้นใกล้กันมากและซ้อนกันเป็นชั้น ๆ และครอบคลุมไปรอบมิติต่อหน้าเขา

รูปแบบกระบี่ที่รวดเร็วของเจี้ยนเฉินแสดงความสามารถของมันออกมาอย่างสูงสุด เขาแทงออกไปนับครั้งไม่ถ้วน ในขณะที่ความเร็วของเขาไปถึงจุดที่น่าเหลือเชื่อ

หลี่เฟิงซินนิ่งอึ้งไปชั่วครู่ เขาจ้องไปที่ภาพติดตาของกระบี่และอดไม่ได้ที่จะชมออกมา “แม้ว่าการโจมตีจะดูเหมือนเป็นภาพติดตาแต่มันก็มีตัวตน ไม่เลว เจ้าค่อนข้างเร็วทีเดียว ถ้ามีคนอื่นที่อยู่ในระดับการฝึกฝนเช่นเดียวกับเจ้ามาต่อสู้กับเจ้า คนผู้นั้นต้องตายอย่างแน่นอน แย่หน่อยที่ความแข็งแกร่งของพวกเรามันต่างกันมากเกินไป แค่ความเร็วของเจ้ามันไม่เพียงพอที่จะจัดการข้าได้หรอก มิติ หยุด”

หลี่เฟิงซินยื่นมือออกไปและชี้นิ้วออกไป กระบี่ที่เป็นภาพติดตาหายไปทันที รอบ ๆ เจี้ยนเฉินถูกพันธนาการ และเขาถูกยึดแน่นไว้กลางอากาศ

หัวใจของเจี้ยนเฉินตกไปอยู่ตาตุ่ม เขาใส่พลังบรรพกาลในตัวของเขาจำนวนมากลงไปที่ยุทธภัณฑ์ราชา อาวุธเริ่มที่จะเปล่งประกายกลิ่นอายแห่งการทำลายล้างที่น่ากลัวยิ่งกว่าเดิมออกมาอีก ทำให้รอบ ๆ เกิดการสั่นไหวเล็กน้อย มันทำลายมิติพันธนาการของหลี่เฟิงซินลง

เจี้ยนเฉินดีใจเมื่อเขาเห็นมิติที่จอมยุทธ 16 ดาวพันธนาการเอาไว้ถูกทำลายลงด้วยตัวของเขาเอง พลังของยุทธภัณฑ์ราชาไม่ทำให้เขาผิดหวังแม้แต่น้อย เขาสามารถแสดงความสามารถเช่นนี้ออกมาได้ด้วยตัวของเขาเอง เจี้ยนเฉินไม่ลังเลแม้แต่น้อยและใช้กำลังของเขาทั้งหมดในการโจมตีหลี่เฟิงซินด้วยอาวุธของเขา

“หืม เจ้ามีความสามารถอยู่บ้าง เจ้าสามารถทำลายมิติพันธนาการของข้าได้ด้วยความแข็งแกร่งของเจ้าที่เป็นแค่ 14 ดาว” หลี่เฟิงซินประหลาดใจอีกครั้งในขณะที่ความตกใจในสายตาของเขามีมากขึ้น เขาเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในห้าสุดยอดสัตว์อสูร และมีความแข็งแกร่งอยู่ในชั้นสวรรค์ที่ 6 เขาค่อนข้างตกตะลึงที่เจี้ยนเฉินสามารถทำลายมิติพันธนาการของเขาได้

อย่างไรก็ตาม ร่องรอยเหยียดหยามก็ปรากฏขึ้นที่ใบหน้าของเขา “ข้าจะไม่เสียเวลากับเจ้าอีกต่อไปแล้ว ข้าจะจบชีวิตของเจ้าและจบภารกิจให้ไว แบบนั้นข้าจะได้ไปจากที่นี่ไวไวด้วย ที่นี่มันใกล้กับศาลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเลเกินไป ไอ้หนู ข้าจะแสดงความสามารถที่แท้จริงของข้าให้ดู” หลี่เฟิงซินกำหมัดของเขา พลังธรรมชาติรวบรวมกันอย่างรวดเร็ว การควบคุมพลังธรรมชาติของเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 6 นั้นยอดเยี่ยมมากกว่าที่เซียนผู้คุมกฎทำได้มากนัก มันเป็นพลังแบบเดียวกันแต่ความแตกต่างคือความใหญ่ของมันที่แตกต่างกันมาก

“หมัดนี่เป็นพลัง 4 ส่วนของข้า” หลี่เฟิงซินคำรามออกมา เขาชกออกไปและมิติด้านหน้าก็บิดเบี้ยวอย่างรุนแรง

ความบ้าคลั่งปรากฏขึ้นที่สายตาของเจี้ยนเฉิน ในตอนนี้ ทั้งหมดที่เขาทำได้คือการต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอด ไม่มีที่ให้หนีอีกต่อไปแล้ว เขาแทงยุทธภัณฑ์ราชาออกไปแรงที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ และปะทะเข้าไปกับหมัดของหลี่เฟิงซิน

เลือดกระอักออกมาจากปากของเจี้ยนเฉิน และรดลงไปยังพื้นเบื้องล่างของเขา เขากระเด็นถอยหลังไปเหมือนลูกปืนใหญ่และหน้าซีด ไม่มีแม้แต่สีเลือดเหลืออยู่ที่ใบหน้าของเขา เขาไอออกมาเป็นเลือดอย่างต่อเนื่อง

แม้ว่าจะเป็นการโจมตีเพียง 4 ส่วนของกำลังทั้งหมดของหลี่เฟิงซิน แต่เขาก็เป็นถึงเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 6 มันไม่ใช่อะไรที่เซียนผู้คุมกฎแบบเจี้ยนเฉินจะสามารถป้องกันได้ เขาได้รับบาดแผลอย่างหนัก

“เจ้ายังไม่ตายอีก” หลี่เฟิงซินจ้องไปที่เจี้ยนเฉินที่บินอยู่กลางอากาศ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ เขารู้พลังของหมัดของเขาดี มันพอที่จะสังหารเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 9 ได้แน่

“ในเมื่อพลัง 4 ส่วนยังไม่เพียงพอที่จะฆ่าเจ้า ให้ข้าแสดงพลัง 5 ส่วนให้เจ้าเห็นเอง” หลี่เฟิงซินพูดอย่างเย็นชา

ในตอนนี้ ท้องฟ้าถูกปกคลุมด้วยบางอย่าง ทำให้รอบ ๆ มืดมนลงอย่างรวดเร็ว เสียงดังอื้ออึงต่อเนื่องดังออกมาจากกระดองเต่าใหญ่ในขณะที่มันลอยถอยหลังไปในอากาศ หลังจากนั้น พลังดูดที่มหาศาลก็ปรากฎขึ้นมาอีกครั้งและดูดเอาหลี่เฟิงซินเข้าไป

สายตาของหลี่เฟิงซินลุกโชนอย่างดุร้าย เขาคำรามออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว “เจ้าเต่าแก่ กระดองของเจ้าอาจจะแข็งแกร่งมากแต่การที่เจ้าต้านการโจมตีของฝาแฝดนั่นไว้ก็เป็นขีดสุดของเจ้าแล้ว แล้วเจ้ายังจะดูดข้าเข้าไปในนั้นอีก ข้าจะมอบความตายให้กับเจ้าเมื่อเจ้ารนหาที่เอง ข้าจะบดกระดองของเจ้าให้แหลก”

เสียงของหลี่เฟิงซินจางลงไปเรื่อย ๆ ก่อนที่จะถูกดูดเข้าไปในกระดอง

“ผู้คุมกฎ ! ” เสียงของผู้อาวุโสสูงสุดดังออกมาจากกระดอง เขาโกรธและพองตัวในขณะที่เขาพูด ทำให้เขาดูค่อนข้างอ่อนแอเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าเขาค่อนข้างเจ็บปวดเล็กน้อย

แม้ว่าการป้องกันของคนของเผ่าเต่าจะเยี่ยมมาก แต่การต้านการโจมตีจากซูเทียนซีและซูหยุนซีนั้นก็ยากสำหรับเขาแล้ว เขาเกือบจะถึงขีดสุดแล้ว

“ท่านผู้อาวุโสสูงสุด ! ” เจี้ยนเฉินตะโกนออกมา เขามองไปที่กระดองเต่าอย่างเป็นกังวล มันก็ยากมากแล้วที่ผู้อาวุโสสูงสุดทำให้ฝาแฝดวุ่นวาย ในตอนนี้ยังมีหลี่เฟิงซินที่แข็งแกร่งมากกว่าเข้าไปร่วมอีก มันทำให้สถานการณ์ของเขายิ่งย่ำแย่เข้าไปอีก

“ไม่ต้องเป็นห่วงข้า หนีไป ผู้คุมกฎ” เสียงของผู้อาวุโสสูงสุดดังออกมาอีกครั้ง เสียงของเขาเต็มไปด้วยความกังวล

เจี้ยนเฉินจ้องเขม็งไปที่กระดองใหญ่ เขารู้จักผู้อาวุโสสูงสุดแค่ช่วงสั้น ๆ เท่านั้น แต่ผู้อาวุโสสูงสุดก็ยังเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยเขาเอาไว้ นี่ทำให้เขาซึ้งใจเป็นอย่างมาก เขากัดฟันก่อนที่จะบินออกไปพร้อมกับซี่หวังเพื่อมุ่งหน้าไปที่ศาลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเลให้เร็วที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้

“เจ้าเต่าแก่ ข้าจะทำให้ความปรารถนาของเจ้าเป็นจริงเมื่อเจ้าอยากที่จะตายมากนัก” เสียงคำรามของหลี่เฟิงซินดังออกมาจากข้างในกระดอง หลังจากนั้นไม่นาน พลังงานที่มหาศาลก็เริ่มเปล่งออกมาจากกระดอง ทำให้กระดองเกิดเสียงอื้ออึงดัง มันเหมือนฟ้าร้องในท้องฟ้าและดังก้องไปไกลกว่าหลายร้อยกิโลเมตร

กระดองสั่นไหวอย่างรุนแรงและรอยแตกจาง ๆ ก็ปรากฎออกมาให้เห็น

“เจ้าเต่าแก่ กระดองของเจ้าอาจจะแข็งแกร่งแต่ข้าอยากจะรู้ว่ามันจะต้านทักษะการต่อสู้ระดับเซียนของพวกเราทั้งสองคนได้หรือไม่” เสียงของซูเทียนซีดังออกมาจากกระดองด้วย

ทันใดนั้นเอง ลมและเมฆรอบ ๆ ก็เริ่มที่จะเปลี่ยนแปลง พลังที่น่ากลัวลดลงมาจากท้องฟ้าและเติมเต็มไปทั่วทั้งบริเวณ ซูเทียนซีและซูหยุนซีเริ่มที่จะร่ายทักษะการต่อสู้ระดับเซียนด้วยกัน

ตู้ม ! เกิดเสียงดังอื้ออึงรุนแรงขึ้น ทักษะการต่อสู้ระดับเซียนจากพี่น้องทั้งสองก็พุ่งพวยขึ้นภายในกระดอง มันกระแทกเข้าไปที่กระดองอย่างดุร้าย

กระดองแตกกระจายออกไปในท้องฟ้า ในขณะที่พลังงานมหาศาลพุ่งออกมาทั่วทุกทิศทาง ท้องฟ้าเริ่มที่จะกลายเป็นฝนเลือดและย้อมทั่วบริเวณให้เป็นสีแดง กลิ่นเลือดรุนแรงกระจายฟุ้งไปทั่ว ในขณะที่ร่างของผู้อาวุโสสูงสุดได้หายไปแล้ว

“หนีไป ผู้คุมกฎ ! ” ข้อความจากผู้อาวุโสสูงสุดดังระเบิดอยู่ในท้องฟ้าก่อนที่จะหายไป

เขาถูกสังหารโดยทักษะการต่อสู้ระดับเซียนจากซูเทียนซีและซูหยุนซีพร้อม ๆ กัน เหลือเพียงความปรารถนาที่จะปกป้องเจี้ยนเฉินเท่านั้นที่ยังเหลืออยู่ซึ่งทำให้เกิดเสียงอ่อนแรงก่อนที่จะกระจายหายไปรอบ ๆ

“ท่านผู้อาวุโสสูงสุด ! ” เจี้ยนเฉินร้องออกมาอย่างเสียใจ เขาโศกเศร้าเสียใจมาก เขารู้ผลลัพธ์ที่จะเกิดกับผู้อาวุโสสูงสุดดีและเขารู้สึกได้ว่าวิญญาณของผู้อาวุโสสูงสุดได้หายไปแล้ว เหลือเพียงความปรารถนาของเขาเท่านั้นที่ยังเหลืออยู่และเขายังกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของเจี้ยนเฉิน

ฝนเลือดย้อมเขาเป็นสีแดง มันเป็นเลือดของผู้อาวุโสสูงสุด

ผู้อาวุโสสูงสุดปกป้องเจี้ยนเฉินเอาไว้และตายไปด้วยทักษะการต่อสู้ระดับเซียนของซูเทียนซีและซูหยุนซี

ปราณดาบใหญ่สองสายตัดผ่านฝนเลือดในขณะที่พวกมันลดตัวลงและมุ่งตรงไปที่เจี้ยนเฉินและซี่หวัง คู่แฝดฟันพวกเขาที่อยู่ห่างออกไปหลายพันกิโลเมตรด้วยดาบของพวกเขา ซึ่งล็อคเป้าหมายที่พลังของพวกเขาเอาไว้

นิ้วสองนิ้วใหญ่ถูกยิงมาจากด้านหลังของเจี้ยนเฉินในตอนนี้ มันพุ่งผ่านเจี้ยนเฉินและซี่หวังด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อ และพุ่งเข้าปะทะอย่างจังเข้าไปที่ปราณดาบทั้งสองสาย