Divine Card Creator ตอนที่ 49 กองทัพนักอัญเชิญ

ณ เมืองชิงหมิง

 

เฉียนเจิ้งไค่เพิ่งได้รับข่าวดีมาในตอนเช้า

 

การ Crack สําเร็จ!

 

เมื่อเขารับมันมาแผ่นดําๆ ที่เกิดจากเทคนิคการเข้ารหัสทั้งหมดบนการ์ด Leviathan ก็หายไปหมดแล้ว… สมกับที่เป็นระดับมืออาชีพจริงๆ!

 

“ก็อปปี้มันเร็วเข้า!”

 

เฉียนเฉิงไค่ส่งการ์ดให้กับพนักงานของเขาอย่างมีความสุข

 

“ครับบอส”

 

นักสร้างการ์ดคนนั้นมองไปที่ Leviathan แต่หน้าก็เปลี่ยนเป็นสีเขียวไปทันที

 

นี่มันบ้าอะไรฟะ?

 

ลายเส้นมัน…

 

โอ้…มันเป็นลายเส้นของภาพลวงตา

 

แล้วชั้นล่างล่ะ?

 

หมอกนี่มัน…

 

อะไรอีกฟะ!

 

เดี๋ยวก่อนนะ สิ่งนี้ดูเหมือนจะคล้ายกับเศษการ์ดบางอย่างที่เขาเคยศึกษามา

 

เขาไม่เข้าใจลายเส้นเหล่านั้นแทบทั้งหมด จึงลองไปถามอาจารย์ ดูก่อนจะได้คําตอบมาว่า มันคือเทคนิคขั้นสูงประเภทหนึ่งที่ถูกเรียกว่า …

 

“เทคนิคการเคลือบ?”

 

ชายคนนั้นประหลาดใจเป็นอย่างมาก

 

“อะไรนะ?”

 

เฉียนเจิ้งไค่ตะลึง

 

“เทคนิคการเคลือบ!”

 

“มันเป็นเทคนิคการสร้างการ์ดระดับสูงที่แท้จริง!”

 

นักสร้างการ์ดอธิบายก่อนที่จะพูดว่า “ถ้าเป็นอย่างนี้ผมก็จนปัญญาแล้ว”

 

เฉียนเจิ้งไค่เงิบไปสักพักใหญ่ๆ

 

เทคนิคการเคลือบ?

 

ลู่หมิงไปเรียนรู้ทักษะระดับนี้มาได้ยังไง หรือว่าเขาจะมีปรมาจารย์สักคนหนุนหลังอยู่?

 

ในฐานะผู้จัดการร้านในเครือใหญ่อย่างเย่ซีกรุ๊ป เขาย่อมเคยเห็นการ์ดประเภทนี้มาก่อน! แต่เมืองชิงหมิงไม่ใช่เมืองใหญ่ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะมีนักสร้างการ์ดระดับนั้นโผล่ออกมาที่นี่!

 

ไอชิพหายเอ้ย!

 

ไม่น่าแปลกใจเลยที่ลู่หมิงจะไม่กังวลใจแม้แต่น้อย!

 

ไม่น่าแปลกใจเลยที่คนจากองค์กรนักถอดรหัสจะพูดจาแปลก ๆ ก่อนจะส่งมอบการ์ดให้เขา

 

ตอนนี้พวกเขาคงกําลังหัวเราะเยาะฉันอยู่แน่ๆ

 

” ขอฉันคิดแปปนึง” เฉียนเจิ้งไค่หน้าซีด

 

เฉียนเจิ้งไคได้แต่คิดวกไปวนมา เขากุมหัวตัวเองไว้แน่น จนผมร่วงเป็นกอง

 

“บางที.. ”

 

ขณะนั้นเอง

 

ยอดขายที่ร้านของลู่หมิงก็ยังคงเติบโตอย่างเชื่องช้า

 

แม้ว่าตอนนี้จะมีคนซื้อเพิ่มขึ้นมาเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ขายออกไปในเวลาอันรวดเร็วเท่ากับสมัยที่เขาขาย Fruit Ninja

 

ทว่าลู่หมิงไม่รู้สึกกระวนกระวายแม้แต่น้อย เขานั่งขายการ์ดอยู่กับเสี่ยวไป พร้อมกับวาดการ์ดเพิ่มโดยไม่รู้สึกกังวลแม้แต่น้อย

 

เขาไม่ได้ตั้งความคาดหวังไว้สูงนัก แต่ก็คาดการณ์ไว้ว่าน่าจะขายหมดได้ภายในเวลา 2-3 วัน

 

อย่างไรก็ตาม…

 

ช่วงเที่ยงจู่ๆ ยอดขายของ Leviathan ก็พุ่งปรี้ด!

 

โตระเบิด!

 

พุ่งขึ้นอย่างไม่หยุดหย่อน!

 

ความนิยมของ Leviathan พุ่งขึ้นสิบเท่าภายในเวลาแค่ 1 ชั่ว โมง

 

” เกิดอะไรขึ้น?”

 

ลู่หมิงตกใจ

 

ต้องรู้ก่อนว่า

 

เนื่องจากการที่ชื่อเสียงของเขาถูกจํากัดไว้ในวงแคบ ทําให้เขาคาดการณ์ไว้ว่าน่าจะมีคนซื้อประมาณหลักร้อยก็เท่านั้น!

 

แต่ตอนนี้

 

มีการค้นหาคําว่า Leviathan ในอินเทอร์เน็ตมากกว่า Fruit Ninja แล้ว!

 

นี่มันบ้าไปแล้ว!

 

ว็บบ!

 

ว็บบบ!

 

กราฟความนิยมพุ่งสูงขึ้นอย่างบ้าคลั่ง

 

จางชุนที่กําลังจะยอมแพ้ ก็รู้สึกตกใจเช่นกัน จากนั้นเขาก็ตัดสินใจเริ่มค้นคว้าอีกครั้งด้วยตาแดงก่ำ

 

เฉียนเฉิงไค่ก็ผงะไปเช่นกัน มันบ้าคลั่งกว่าที่เขาคิดไว้เกือบสิบเท่า ความโด่งดังของ Leviathan ทําให้เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่!

 

เกิดอะไรขึ้น?

 

ไม่มีใครรู้

 

“เถ้าแก่ผมเอาใบนึง”

 

“เถ้าแก่เอา Leviathan 2 ใบ”

 

“เถ้าแก่ผมเหมาเลย 10 ใบ

 

ผู้คนจํานวนมากกระโจนเข้ามาซื้อการ์ดอย่างรวดเร็ว

 

ทําให้ลู่หมิงขายการ์ดหมดร้านได้ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง!

 

ลู่หมิงถึงกับสตั้นไปเป็นเวลานาน ก่อนจะกลับมามีสติสัมปชัญญะอีกครั้ง

 

นี่มันอะไรกัน?

 

คนพวกนี้ไปโดนตัวไหนกันมา ทําไมดูคลั่งราวกับคนขาดของขนาดนี้ ?

 

ทําไมจู่ๆ คนก็หันมาซื้อมันในเวลาอันสั้นแบบนี้กัน?

 

ตอนนี้เขาไม่เข้าใจแม้แต่น้อย

 

เขามองออกไปข้างนอกร้านเพื่อสังเกตผู้บ่มเพาะที่มาซื้อการ์ดเหล่านั้น ก่อนจะพบว่าพวกเขาก็ยังคงสนทนาเกี่ยวกับการบ่มเพาะ ตามปกติและทั่วทั้งเมืองชิงหมิงก็ไม่ได้พูดถึง “Leviathan” มากนัก

 

แถมยังไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับการเลี้ยงดู Leviathan อีกต่างหาก

 

แล้วคนพวกนั้นมาซื้อมันไปทําไม?

 

“เถ้าแก่ ขอการ์ดสัตว์เลี้ยง 1 ใบ”

 

ชายมีอายุคนหนึ่งเดินเข้ามา

 

“ไม่เหลือแล้ว”

 

ลู่หมิงถอนหายใจ ชายคนนั้นจึงจากไปด้วยความผิดหวัง

 

“เดี๋ยวก่อน”

 

” คุณได้ข่าวนี้มาจากไหน? ทําไมทุกคนถึงมาที่นี่เพื่อซื้อ Leviathan?” ลู่หมิงถามขึ้น

 

“ผมไม่อยากบอกคุณ”

 

ชายคนนั้นตอบอย่างซื่อสัตย์

 

ลู่หมิงแอบสังเกตเห็นความขุ่นเคืองจากสายตาของเขา

 

เชี่ย..นี่มันหมายความว่ายังไงกัน?

 

มองยังกับฉันไปลวนลามลุงแก่อย่างนายซะงั้น?

 

ฉันเคยไปตุ๊ยตูดลุงนี่มารีไง..?

 

“การ์ดใบเดียว”

 

ลู่หมิงเหลือบมองเขา “ถ้าคุณบอกเหตุผล ผมจะสร้างการ์ดและขายให้คุณใบนึงทันที”

 

ชายคนนั้นครุ่นคิดก่อนตอบตกลง

 

เวลาผ่านไปประมาณ 10 นาที

 

ลู่หมิงสร้างการ์ดและมอบมันให้กับเขา

 

“คุณควรเข้าไปดูเว็บบอร์ดของนักอัญเชิญแล้วคุณจะเข้าใจเอง”

 

ชายคนนั้นกระซิบ

 

นักอัญเชิญ?

 

ลู่หมิงมองอย่างงุนงง

 

เขาเปิดฟอรั่มผู้บ่มเพาะและกดไปยังบอร์ดของนักอัญเชิญ และถึงกับต้องตกใจ

 

บอร์ดนักอัญเชิญ!

 

นักศึกษาแทบทุกคนจากสถาบันดังๆ ต่างพูดถึงกันแต่เรื่อง Leviathan ทั้งนั้น!

 

มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

 

ลู่หมิงมองดูหัวข้อกระทู้หลายๆ อันเพื่อหาเหตุผล

 

เรื่องคือตอนแรกทุกอย่างก็ปกติดี แต่บังเอิญมีนักอัญเชิญที่แข็งแกร่งคนหนึ่งซื้อการ์ด “Leviathan” แล้วก็พบกับความน่าสนใจของมัน เขาเลยโพสต์รีวิวเอาไว้ในฟอรั่มผู้บ่มเพาะ

 

หลังจากนั้นก็

 

ดังระเบิด!

 

ชื่อเสียงของมันเพิ่มขึ้นจนควบคุมไม่อยู่!

 

เหล่านักอัญเชิญมากมายต่างออกมาแสดงความคิดเห็นลงในกระท้อย่างต่อเนื่อง

 

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาสังเกตเห็นว่าการ์ดใบนี้ถูกระบุว่า เป็น”การ์ดสัตว์เลี้ยงใบแรกในประวัติศาสตร์” แถมยังอัญเชิญออกมาได้อีกต่างหาก!

 

มันเลยทําให้คนเหล่านั้น

 

หวาดกลัว!

 

จากนั้นนักอัญเชิญหลายคนๆ ก็เริ่มกว้านซื้อการ์ด Leviathan มาลองใช้งานกันดู

 

เรื่องทั้งหมดก็ประมาณนี้

 

นักอัญเชิญหลายๆ คนถึงกับเดินทางมาซื้อที่ร้านด้วยตัวเอง แถมพวกเขายังต้องตกใจเป็นอย่างมากหลังจากได้ลองใช้การ์ดด

 

“เราควรยอมให้โลกนี้มีการ์ดสัตว์เลี้ยงจริงๆ หรือ?”

 

“ถ้ามีการ์ดสัตว์เลี้ยงแล้ว นักอัญเชิญจะมีประโยชน์อะไรอีก?”

 

“แนวคิดของ Leviathan นั้นคล้ายกับสัตว์อสูรที่เราอัญเชิญออกมา ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือจํานวนครั้งที่ใช้งานได้”

 

“การ์ดสัตว์เลี้ยงจะแข็งแกร่งขึ้นได้อีกไหม?”

 

“จะมีการ์ดสัตว์เลี้ยงที่ใช้ได้หลายครั้งโผล่ออกมาอีกไหม?”

 

มีคําถามมากมายในฟอรั่มที่เมื่ออ่านแล้วนักอัญเชิญแทบทุกคนถึงกับขนตูดลุก ตอนนี้การเปิดตัวของการ์ดสัตว์เลี้ยงแทบจะไม่ต่างจากการ Disrupt อาชีพของพวกเขาเลย!

 

*Disrupt/ดิสรัป ในกรณีที่จะสื่อคือการเข้ามาแย่งงาน แต่ปกติจะใช้คํานี้เวลามีเทคโนโลยีใหม่เข้ามาแทนที่อะไรบางอย่างในอดีตนะค้าบ

ตอนนี้ทุกคนบ้าไปกันหมดแล้ว!

 

หากทุกคนมีการ์ดสัตว์เลี้ยง คนทั้งหมดนั้นก็จะกลายเป็นนักอัญเชิญไปโดยอัตโนมัติ! งั้นก็แปลว่าหลังจากนี้ก็จะไม่จําเป็นต้องมีนัก อัญเชิญอีกต่อไป! ถ้าอย่างนั้นจะบ่มเพาะต่อไปอีกทําไม!

 

“ฉันจะเลิกบ่มเพาะแล้ว!”

 

”เอายังไงกันดี?”

 

“การ์ดสัตว์เลี้ยงคืออะไร?”

 

“แม่*ง ฉันเลือกเป็นนักอัญเชิญเมื่อวานและตอนนี้กลับมีการ์ดสัตว์เลี้ยงออกมาแล้ว?”

 

เรียกได้ว่าวันนี้แทบจะไม่ต่างจากวันสิ้นโลกของนักอัญเชิญ

 

“แต่อย่างน้อยพวกคุณก็ยังเปิดร้านขายสัตว์เลี้ยงหรือไปย่างปลาขายได้นะ…”

 

ลู่หมิงกะจะเขียนความคอมเมนต์สักหน่อย ก่อนที่จะลังเลอยู่พักหนึ่งแต่ก็ไม่กล้าส่งไป ไม่อย่างนั้นเขาคงจะโดนทัวร์ลงขนานใหญ่ไป

แล้ว!

 

ไม่แน่อาจโดนรุมกระทืบจนตายในร้านนี่แหละ

 

“เราขอให้รัฐบาลช่วยอธิบายเรื่องนี้หน่อย?”

 

“พวกเราต้องการความช่วยเหลือ!”

 

“ต่อไปพวกเราจะบ่มเพาะไปทําไมอีก!”

 

“ลู่หมิงทําให้อาชีพนักอัญเชิญไร้ประโยชน์รึเปล่า?”

 

“อา…ช่วยพวกเราด้วย!”

 

นักอัญเชิญหลายคนเรียกร้องขอความช่วยเหลือ

 

ตอนนี้…แม้แต่ปรมาจารย์นักอัญเชิญบางคนยังรู้สึกถูกคุกคามไปด้วยเช่นกัน

 

นี่เป็นเรื่องร้ายแรงระดับชาติแล้ว

 

รากฐานอํานาจของพวกเขากําลังสั่นคลอน! ทั้งอุตสาหกรรม นักอัญเชิญของพวกเขาที่ติด 1 ใน 10 อาชีพที่ได้รับความนิยมมากที่สุดกําลังจะถูกปล้นไป!

 

จะให้พวกเขาทนได้ยังไง?

 

“ฉันยอมไม่ได้แล้ว พวกเราต้องไปทวงความยุติธรรมจากสมาคมนักสร้างการ์ด”

 

“ฉันไปด้วย”

 

“ +1 ให้กับเจ้าของกระทู้

 

นักอัญเชิญทั่วประเทศต่างเข้าร่วมการสนทนา

 

มีตั้งแต่นักอัญเชิญระดับ 1 ระดับ 2 หรือระดับที่สูงกว่านั้นมากมายเข้าร่วมปฏิบัติการครั้งนี้

 

สมาคมนักสร้างการ์ด สมาคมภาพลวงตา…

 

กองทัพนักอัญเชิญต่างเริ่มเคลื่อนพลไปบุกฟอรั่มของทั้ง 2 สมาคมเป็นอย่างแรกเพื่อถามหาความจริงเบื้องหลังการ์ดสัตว์เลี้ยงใบนี้

 

จํานวนยอดคอมเมนต์พุ่งสูงขึ้นเป็นประวัติการณ์อีกครั้ง!

 

ว่ากันว่า

 

แม้แต่ประธานสมาคมนักอัญเชิญที่กําลังจะเกษียณอายุยังมาร่วมม็อบออนไลน์นี้เลย

 

แต่หลังจากเขาส่งการ์ดใบนี้ไปให้เพื่อนเก่าของเขาในสมาคมนักสร้างการ์ดดูเป็นการส่วนตัว เขาก็เขียนคอมเมนต์ 2-3 ประโยคลงในกระทู้ของสมาคมนักอัญเชิญ

 

ไม่มีผลกระทบ

 

“อย่ากังวลไป”

 

” รอดูผลลัพธ์”

 

ทําให้นักอัญเชิญที่กําลังตื่นตระหนกหยุดคอมเมนต์เพิ่มความร้อนแรงไปในทันที

 

อย่างไรก็ตาม

 

กลุ่มนักอัญเชิญที่มีระดับการบ่มเพาะค่อนข้างต่ำก็ยังเข้ามาร้องเรียนกันอยู่ดี

 

ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่เชื่อในสิ่งที่คนใหญ่คนโตพูดว่าการ์ดสัตว์เลี้ยงจะไม่มีผลกระทบต่อวงการนักอัญเชิญแน่ๆ เพราะเรื่องนั้นก็อาจจะใช่กับคนที่มีระดับการบ่มเพาะสูง แต่สําหรับมือใหม่ล่ะ?

 

ถ้าพูดในมุมของนักอัญเชิญระดับต่ำล่ะ?

 

ว่ากันว่าการ์ดสัตว์เลี้ยงนั้นเป็นการ์ดระดับต่ำ!

 

เพราะฉะนั้น

 

คนเหล่านี้ก็ยังคงโพสต์กระทู้มากมายลงในฟอรั่มเพื่อโหนกระแส พวกเขาโต้เถียงกันอย่างบ้าคลั่งเกี่ยวกับข้อดีข้อเสียของการ์ดสัตว์เลี้ยง รวมถึงผลกระทบต่ออุตสาหกรรมนักอัญเชิญ

 

ทําให้จริงๆ ความคลั่งไคล้ไม่ได้ลงเลย

 

มันกลับรุนแรงยิ่งกว่าเดิมเสียด้วยซ้ำ

 

การอภิปรายร้อนแรงยิ่งกว่าเดิม

 

“ฮ่าๆๆ ฉันไม่นึกเลยว่ามันจะกลายเป็นแบบนี้ไปได้”

 

ลู่หมิงหัวเราะจนน้ำตาไหล

 

เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าการ์ดที่เขาสร้างขึ้นจะไปจี้จุดอ่อนของนักอัญเชิญอย่างรุนแรง

 

เขาไม่ได้ตั้งใจจริงๆ!

 

แต่ก็ต้องขอบคุณนักอัญเชิญเหล่านั้นที่ทําให้การ์ด “Leviathan” ถูกพูดถึงในวงกว้างแล้วก็ขายหมดอย่างรวดเร็ว!

 

นี่ต่างหากที่สําคัญที่สุด!

 

“มันจบก่อนเวลาที่ฉันวางแผนเอาไว้ซะอีก!”

 

ลู่หมิงมองไปที่รายได้ในสมุดบัญชีของตน และมันก็ทําให้หัวใจของเขาพองโตทันที

 

การ์ดทั้งหมด 300 ใบ ใบละ 2 พันหยวน ยอดขายรวม 6 แสนหยวน เนื่องจากเขาใช้ทุนสร้างไปประมาณ 1 แสนหยวน กําไรสุทธิจึงสูงถึงครึ่งล้าน ช่างเป็นตัวเลขที่น่าตกใจ!

 

“ชีวิตตรูมีแต่เงิน มีแต่ทอง มีแต่

 

ลู่หมิงร้องออกมาด้วยความรู้สึกตื่นเต้น

 

การทํางานหนักตลอดครึ่งเดือนนี้คุ้มค่าเป็นอย่างมาก!

 

ผลกําไรสุดท้ายของ Fruit Ninja นั้นมากกว่า 1 แสนหยวนเพียงเล็กน้อย

 

ส่วนครั้งนี้?

 

เขาทําเงินได้มากมาย!

 

รอบนี้รวยเละ!

 

กําไรทั้งหมด 5 แสนหยวน!

 

เขาไม่เคยทําเงินได้มากขนาดนี้ในชีวิตก่อนหน้าเลย!

 

บางที่ฉันควรซื้อร้านนี้ไปเลยแทนที่จะเช่ามัน!

 

ลู่หมิงรู้สึกภาคภูมิใจ

 

ว่าแต่ร้านนี้ราคาเท่าไหร่กัน?

 

เขาทําการค้นหาบนอินเทอร์เน็ต มันตั้งอยู่ในย่านใจกลางเมืองค่าเช่าเดือนละ 9 พันหยวนและ 1 ตารางเมตรราคา 69,000 หยวน…

 

แพงชิพ เขามีไม่พอ!

 

อัตตาที่พองโตของลู่หมิงลดลงทันที

 

สงบและมั่นคงดั่งหินผา!

 

ฉันต้องทําใจนิ่งๆ ไว้ก่อน!

 

ลู่หมิงบอกตัวเองให้ใจเย็นๆ ซ้ําๆ

 

เขาคาดการณ์ไว้ว่าภายในวันพรุ่งนี้ เขาจะเปิดเผยวิธีการสร้างทั้งหมดของการ์ด เนื่องจากมันน่าจะถูก Crack ไปแล้ว!

 

จากนั้น

 

การก็อปปี้แบบผิดกฎหมายก็คง ไม่ เอาจริงๆ คงจะไม่มีทางหยุดเวอร์ชั่นละเมิดลิขสิทธิ์ได้หรอก!

 

ฉะนั้นตามแผนเดิมของลู่หมิงคือรีบเผยแพร่วิธีการสร้างและลิขสิทธิ์ต่อสาธารณชนทันที เมื่อเขาไม่สามารถทํารายได้จากมันได้อีก แล้ว

 

“แต่ว่าตอนนี้ บางที่ฉันควรขายการ์ดมากกว่าเดิมนิดหน่อย ขณะที่มันยังได้รับความนิยมอยู่

 

ลู่หมิงรู้สึกกระปรี้กระเปร่า

 

คืนนี้เขาตัดสินใจจะโต้รุ่งอีกครั้ง!

 

แต่ทว่า….

 

ตอนนั้นเองก็มีรูปร่างที่คุ้นเคยโผล่ออกมาจากหน้าประตู

 

“พี่ลู่ พี่ลู่!”

 

จางเสี่ยวปังพูดด้วยความตื่นเต้น ”ผม “ได้ยิน” มาว่าพี่ขายการ์ดหมดแล้ว เรื่องจริงหรอ?”

 

จากประโยคเมื่อกี้ สิ่งที่ลู่หมิงสัมผัสได้ไม่ใช่ความรู้สึกยินดีแม้แต่นิดเดียว สิ่งเดียวที่เขาสัมผัสได้มีแต่ความโลภของไออ้วนนี้!