เฉินซวนได้แสดงสีหน้าที่เย็นชาและหยิ่งผยองขณะที่สั่งการให้หลินเทียนส่งมอบอาวุธวิญญาณให้กับเขาเสมือนว่าหลินเทียนเป็นข้ารับใช้ของตัวเอง
“นี่……”
หลายๆคนที่อยู่ห่างออกไปต่างพากันมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปเพราะว่าอีกฝ่ายกลับสั่งการให้หลินเทียนส่งมอบอาวุธวิญญาณให้ด้วยท่าทีสั่งการแบบนี้
หลินเทียนหันมองออกไปด้วยสีหน้าที่ไม่แยแสก่อนที่จะเก็บเอากระบี่แล้วเริ่มสำรวจหีบศพ
หลังจากที่เขาได้รับสมบัติที่ต้องการมาแล้วเขาก็อยากจะรู้ว่าภายในมีสิ่งที่เกี่ยวข้องกับทักษะปรุงยาหรือไม่เพราะว่ามันเป็นสิ่งที่เขาให้ความสำคัญอย่างมาก
เขาจ้องมองไปยังร่างของศพและแม้ว่าร่างกายจะรายล้อมไปด้วยกลิ่นอายแห่งความตายแต่ก็ไม่ได้แปรสภาพกลายเป็นวิญญาณร้ายทำให้เขาประหลาดใจเล็กน้อยก่อนที่จะพบว่ามันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับทักษะปรุงยาเลยแม้แต่น้อย
เขาส่ายศีรษะเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะถึงอย่างไรตัวเขาเองก็เชี่ยวชาญทักษะปรุงยาอยู่ก่อนแล้วดังนั้นแม้จะไม่พบอะไรก็ไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรต่อเขาอยู่ดี
ประกายแสงสีทองส่องประกายออกมาก่อนที่เขาจะปิดหีบศพอีกครั้งแล้วหันหลังก้าวเดินออกไป
เป้าหมายในการมาของเขาได้บรรลุแล้วดังนั้นจึงไม่มีประโยชน์ที่จะอยู่ที่นี่ต่อไปอีกจึงคิดว่าควรจะไปหาที่ปลอดภัยเก็บตัวหลอมฤทธิ์ของยาทิพย์
“หยุด ! ไม่ได้ยินที่นายน้อยคนนี้พูดหรือไงกัน ! ”
เฉินซวนได้ส่งเสียงออกมาพลางก้าวออกมาขวางเอาไว้ด้วยสีหน้าที่เย็นชาว่า
“ส่งมันมา ! ”
ณ ตอนนี้สายตาของเขาส่องประกายความเย็นยะเยือกออกมาอย่างมากเพราะหลินเทียนได้ทำเป็นไม่สนใจคำพูดก่อนหน้านี้ของตัวเองทำให้ดวงตาของเขาส่องประกายจิตสังหารออกมาอย่างเข้มข้น
หลินเทียนไม่สนใจแม้แต่น้อยพลางก้าวเดินต่อไป
“เขา…..ไม่ได้สนใจเฉินซวนคนนั้นเลยแม้แต่น้อย ”
ผู้คนทั้งหลายได้แต่พากันแสดงสีหน้าที่ตกตะลึงออกมาเพราะว่าแม้ว่าเฉินซวนจะยังหนุ่มแถมยังไม่ได้แข็งแกร่งอะไรมากเพราะอยู่ในเขตแดนผู้รอบรู้เท่านั้นทว่ากลับมีสถานะที่สูงส่งอย่างมากเนื่องจากเขาเป็นถึงหลานรักของผู้อาวุโสสูงสุดนิกายไท่หลิงทว่าตอนนี้หลินเทียนกลับไม่ได้สนใจอีกฝ่ายแม้แต่น้อย
เฉินซวนได้แสดงสีหน้าที่เย็นชายิ่งกว่าเก่าออกมาเพราะการกระทำของหลินเทียนมันทำให้เขาเสียหน้าอย่างมาก
“รนหาที่ตายนักนะ ! ”
เขาส่งเสียงอันเย็นยะเยือกออกมา
ชายชราที่อยู่ด้านหลังเองก็พุ่งออกมาขวางทางหลินเทียนเอาไว้
“ชิงเอากระบี่มันมาแล้วฆ่ามันซะ ”
เฉินซวนออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงที่ชั่วร้ายเพราะการกระทำเช่นนี้มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
“นี่……”
“กล้าทำให้เฉินซวนโมโห………”
“จบแล้วแน่ๆ ”
เหล่าผู้คนพากันหันมองไปทางหลินเทียนพลางส่ายศีรษะตามๆกัน
“ผู้ติดตามของเฉินซวนนั้นเป็นผู้อาวุโสของนิกายไท่หลิงที่อยู่ในเขตแดนกึ่งนิรันดร์อมตะและแม้ว่าเขาจะแข็งแกร่งมากๆก็ไม่มีทางเป็นคู่มือของตัวตนระดับนั้นได้แน่ๆ นี่มัน……เห้ออ ”
หลายๆคนอดถอนหายใจออกมาไม่ได้
ชายชราที่ขวางทางของหลินเทียนเอาไว้ได้หันมองทางเข้าด้วยสายตาที่ล้ำลึกก่อนที่จะพูดออกมาว่า
“ส่งกระบี่นั่นมาแล้วฆ่าตัวตายซะ ”
เขาส่งเสียงที่ไม่แยแสออกมาเสมือนว่าไม่เห็นหลินเทียนอยู่ในสายตาด้วยซ้ำเพราะถึงอย่างไรเขาก็เป็นถึงผู้เชี่ยวชาญเขตแดนกึ่งนิรันดร์อมตะ
หลินเทียนหันมองออกไปด้วยสีหน้าที่ราบเรียบพร้อมกับพูดว่า
“หลีกไป ”
“อยู่ต่อหน้าผู้เชี่ยวชาญระดับนี้แล้วเขาก็ยัง…….มีท่าทางแบบนั้น ?! ”
ผู้เชี่ยวชาญหลายๆคนต่างพากันแสดงสีหน้าที่ประหลาดใจออกมา
ชายชราชุดเทาหันมองออกไปด้วยสีหน้าที่ราบเรียบอย่างมากพลางพูดว่า
“ข้าอุส่าให้โอกาสเจ้าแล้วแต่ในเมื่อเจ้าเห็นกงจักรเป็นดอกบัวงั้นข้าก็จะสนองให้ ”
หลังจากที่พูดจบแล้วเขาก็ได้คว้ามือเข้าใส่ทางหลินเทียนโดยทันที
เป็นเพราะว่าพวกเขาอยู่ใกล้กันมากดังนั้นฝ่ามือของอีกฝ่ายถึงได้ปรากฏขึ้นตรงหน้าของหลินเทียนโดยทันที
“ตายแน่ๆ ! ”
หลายๆคนพากันถอนหายใจออกมา
อย่างไรก็ตามมันเป็นตอนนี้เองที่สีหน้าของทุกๆคนเปลี่ยนไปอย่างมาก
หลินเทียนได้ยกมือของเขาขึ้นมาคว้ามือของอีกฝ่ายเอาไว้พร้อมทั้งยกเท้าถีบอัดหน้าอกอย่างจัง
ตู้มม ! ร่างของชายชราลอยเคว้งออกไปไกลก่อนที่จะกระแทกเข้ากับผนังที่อยู่ห่างออกไป
“นี่มัน…. ?! ”
เหล่าผู้คนที่อยู่ภายในสถานที่แห่งนี้ต่างพากันมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปอย่างใหญ่หลวงเพราะว่าผู้เชี่ยวชาญเขตแดนกึ่งนิรันดร์อมตะกลับถูกเตะปลิวออกไปได้ง่ายๆแบบนี้
“นี่เขา……แข็งแกร่งกว่าที่ข้าจินตนาการเอาไว้มากเลยนะ ! ”
หลายๆคนส่งเสียงออกมา
เฉินซวนเองก็แสดงสีหน้าที่แปลกใจออกมาไม่น้อยก่อนที่สีหน้าของเขาจะตกต่ำลงยิ่งกว่าเก่าพลางหันมองไปทางชายชราแล้วพูดออกมาว่า
“ผู้อาวุโสเฮ่ย อย่าได้ประมาทเมื่ออยู่ต่อหน้าศัตรู รีบๆฆ่ามันแล้วชิงเอากระบี่มาได้แล้ว ”
อีกฝ่ายนั้นมีชื่อว่าเฮ่ยโม่ซึ่งเขาเองก็รู้ซึ้งถึงความแข็งแกร่งของชายชราคนนี้เป็นอย่างดีถึงได้คิดว่าคงเป็นเพราะอีกฝ่ายประมาทเกินไปถึงได้ถูกหลินเทียนเตะปลิวไปก่อนหน้านี้
หลินเทียนยังคงก้าวเดินต่อไปด้วยท่าทางที่ไม่สนใจทว่าหลังจากที่ได้ยินคำพูดของอีกฝ่ายแล้วเขาก็ได้คว้ามือเข้าใส่ร่างของเฉินซวนไว้ในกำมือตัวเองทันที
“เคยได้ยินคำว่าก่อนที่จะฆ่าใครก็ต้องเตรียมใจถูกฆ่าไหม ? ”
เขาคว้าลำคอของอีกฝ่ายเอาไว้พลางส่งเสียงออกมา
เฉินซวนได้แต่ผงะไปและเมื่อต้องเผชิญหน้ากับสายตาของหลินเทียนแล้วเขาก็อดสั่นไปไม่ได้
ในเวลาเดียวกันนี้เองที่ชายชราได้ลุกกลับขึ้นมาด้วยสีหน้าที่เปลี่ยนไปอย่างมากพลางระเบิดคลื่นพลังอันหนักหน่วงแล้วส่งเสียงคำรามอย่างดังว่า
“ปล่อยนายน้อยเดี๋ยวนี้ ! ”
ความหวาดกลัวของเฉินซวนที่อยู่ในกำมือของหลินเทียนได้สลายหายไปอย่างฉับพลัน
“ได้ยินไหมล่ะ ! รีบๆปล่อยข้าไม่งั้นเจ้าต้องตายและครอบครัวของเจ้าก็ต้องตายไปด้วย ”
เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นยะเยือก
นี่ทำให้สายตาของหลินเทียนยิ่งเย็นชาขึ้นกว่าเก่าพลางส่งเสียงออกมาว่า
“ข้าเกลียดเวลาที่คนอื่นข่มขู่ข้าแต่ที่เกลียดที่สุดคือข่มขู่คนที่ข้าห่วงใย ”
เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นยะเยือกถึงขั้นทำให้พื้นที่โดยรอบสั่นสะท้านอย่างรุนแรงและอุณหภูมิที่ต่ำลงอย่างรวดเร็ว
ถึงขั้นที่ชายชราเองก็ยังมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปอย่างมากเพราะว่าความเย็นยะเยือกที่หลินเทียนส่งออกมานั้นทำให้เขารู้สึกท้องไส้ปั่นป่วนอย่างรุนแรง
ใบหน้าของเฉินซวนถึงกับซีดลงอย่างเห็นได้ชัดและเมื่อต้องเผชิญหน้ากับจิตสังหารของหลินเทียนแล้วใบหน้าที่หยิ่งผยองก็ได้แปรเปลี่ยนกลายเป็นความหวาดกลัวไปอย่างเฉียบพลัน
“อย่าทำเรื่อง…..”
“พุฟฟ ! ”
หลินเทียนได้ระเบิดคลื่นพลังเทวะออกไปฉีกร่างของอีกฝ่ายกลายเป็นผุยผงไปทันที
กองเลือดสาดกระจายออกไปทั่วทิศทาง
มันเป็นตอนนี้เองที่ผู้คนโดยรอบได้แต่มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปอย่างใหญ่หลวง
“ฆะ……ฆ่า…….เฉินซวนไปแล้ว ! นี่มัน….”
หลายๆคนได้แต่สั่นสะท้านไปเพราะว่าอีกฝ่ายนั้นเป็นถึงหลานชายของผู้อาวุโสสูงสุดที่ถึงขั้นส่งผู้ติดตามเป็นผู้อาวุโสที่อยู่ในเขตแดนกึ่งนิรันดร์อมตะมาคอยปกป้องทว่าตอนนี้กลับมีคนกล้าลงมือสังหารชายคนนั้น
“นี่มัน…….เรื่องใหญ่แล้วสิ ! ”
หลายๆคนได้แต่สั่นไป
เป็นเพราะว่าผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายไท่หลิงนั้นอยู่ในเขตแดนนิรันดร์อมตะตอนปลายดังนั้นการที่หลานชายถูกสังหารไปแบบนี้คิดว่าเขาจะยอม ?
“ระยำ !!! ”
ชายชราชุดเทาได้ส่งเสียงคำรามออกมาอย่างดังพร้อมๆกับปลดปล่อยจิตสังหารอันเข้มข้นพลางกระโจนเข้าใส่ทางหลินเทียนด้วยทักษะเทวะที่ทรงพลังอย่างมาก
เป็นเพราะว่าผู้อาวุโสสูงสุดได้มอบหมายหน้าที่ในการปกป้องเฉินซวนให้กับเขาทว่าตอนนี้อีกฝ่ายกลับถูกหลินเทียนสังหารลงไป หากว่าผู้อาวุโสสูงสุดรู้เรื่องนี้เมื่อไหร่ก็จะต้องระบายความโกรธกับเขาอย่างแน่นอน
เพียงแค่ชั่วพริบตานี้เองที่อีกฝ่ายได้กระโจนเข้าใส่ทางหลินเทียนเพื่อพยายามจะฆ่าเขา
บึ้สสส ~!
ฝ่ามืออันทรงพลังของอีกฝ่ายที่อัดแน่นไปด้วยพลังแห่งสัจธรรมกดทับออกไปอย่างไม่ปราณี
“อายุเพียงแค่ 15 ปีแต่อาศัยคนหนุนหลังจนทำให้กลายเป็นคนที่ชั่วช้าได้ขนาดนี้หากว่าโตไปต้องการเป็นหายนะอย่างแน่นอนดังนั้นมันสมควรจะตายไปนานแล้ว ”
เขาหันมองไปทางชายชราพร้อมทั้งโบกมือขวาเหวี่ยงหมัดจักรพรรดิโกลาหลอันทรงพลังออกไปอัดเข้าใส่ร่างของอีกฝ่ายอย่างจัง
หมัดอันทรงพลังได้ทำลายล้างทุกสิ่งตรงหน้า
พุฟฟ !
ร่างของชายชราระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆก่อนที่ดวงวิญญาณจะถูกหลินเทียนคว้าเอาไว้
“เจ้า..”
อีกฝ่ายได้แต่ส่งเสียงออกมาด้วยความกลัวถึงขีดสุด
หลินเทียนที่กำลังคว้าร่างวิญญาณของอีกฝ่ายเอาไว้ทำเพียงแค่โบกมือส่งอักขระออกไปบดขยี้ดวงวิญญาณในมือ
“ตะ..ตาย ?! ”
“นี่มัน….เป็นไปได้อย่างไรกัน ?! ”
“นั่นน่ะ……ผู้เชี่ยวชาญเขตแดนกึ่งนิรันดร์อมตะเลยนะ ! แต่กลับ………”
เหล่าผู้คนพากันส่งเสียงออกมาด้วยความรู้สึกตกตะลึงอย่างมาก
แม้กระทั่งเหล่านายน้อยของขุมพลังทั้งหลายเองก็ได้แต่แสดงสีหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อออกมาด้วยดวงตาที่หดเล็กลงอย่างมาก
การเหวี่ยงหมัดก็สามารถสังหารเขตแดนกึ่งนิรันดร์อมตะได้นั้นมันเป็นความแข็งแกร่งขนาดไหนกัน ?!
หลินเทียนยังคงแสดงสีหน้าที่ราบเรียบออกมาก่อนที่จะหันหลังแล้วเดินจากไป
“หาที่ปลอดภัยไว้สำหรับการหล่อหลอมยาทิพย์ก่อนแล้วกัน ”
เขาพึมพำอยู่กับตัวเอง