613 สายลมพัดโหมอีกครั้ง

 

“ไม่นะ ความดันของเขาสูงขึ้น” พยาบาลพูด

 

“เท่าไหร่?” หมอถาม

 

“140 ค่ะ” พยาบาลพูด

 

“ให้ยาลดความดันและยาป้องกันหัวใจของเขา” หมอพูด

 

ความดันที่สูงและหัวใจที่เต้นเร็วผิดปกติเป็นเรื่องที่อันตรายอย่างมาก เมื่อท่อน้ำแตก น้ำก็จะไหลออกมาตามรอยรั่วนั้น ถ้าหากเส้นเลือดแตกเพราะแรงดันสูง เลือดก็จะไหลออกตามรอยแตกนั้น ภาวะเลือดออกในสมองและเลือดออกตามอวัยวะภายในเป็นเรื่องที่อันตรายถึงชีวิตได้

 

พยาบาลรีบนำยามาให้หมอ

 

“มันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอครับ?” หมอถาม

 

“เมื่อเช้านี้เองค่ะ เขาเอาพาแกะออกไปกินหญ้าข้างนอก แต่อยู่ๆเขาก็รู้สึกไม่สบายขึ้นมา แล้วเขาก็กลับมาที่บ้านในสภาพนี้” ภรรยาพูด

 

“มันเพิ่งผ่านไปได้แค่ครึ่งวันเท่านั้นเหรอครับ?” หมอถาม

 

“ใช่ค่ะ” ผู้เป็นภรรยาพูด

 

หมอขมวดคิ้ว “เวลามันสั้นมาก แต่อาการของเขากลับเป็นหนักขนาดนี้แล้ว”

 

ไม่นาน ผลตรวจก็ออกมา

 

“โฮ้! เมื่อได้เห็นผลตรวจ หมอก็ขมวดคิ้วมากยิ่งขึ้น สถานการณ์มันแย่มาก และเกินกว่าที่เขาคาดการณ์เอาไว้ เขาไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี

 

มันเป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับอาการป่วยแบบนี้ ดังนั้น มันจึงไม่มีเคสการรักษาเป็นตัวอ้างอิง

 

ผู้เป็นภรรยาอึ้งกับปฏิกิริยาของหมอ แต่ก็ไม่มีอะไรที่เธอพอจะทำได้ นอกจากขอให้หมอรักษาสามีของเธออย่างสุดความสามารถ

 

…

 

ตู้หมิงหยางและหวังรุ่ยกลับไปตอนประมาณบ่ายสามโมง พวกเขาไม่ได้อยู่ทานอาหารเย็นที่บ้าน เพราะยังมีเรื่องที่พวกเขาต้องกลับไปจัดการที่ในเมือง ก่อนที่พวกเขาจะไป พ่อแม่ของหวังเย้ายังนำของขวัญที่เพื่อนๆของหวังเย้าให้มา มอบให้พวกเขาเอากลับไปด้วย

 

“นี่ ผมมาเยี่ยมบ้านของเธอนะ แต่กลับได้ของกลับไปมากกว่าของที่ผมเอามาฝากซะอีก” ตู้หมิงหยางพูด

 

“พวกนี้เป็นของที่เพื่อนของเสี่ยวเย้าให้มาน่ะ ทิ้งไว้ที่บ้านก็ไม่ได้ประโยชน์อะไรอยู่แล้ว” หวังรุ่ยพูด

 

“มันจะประโยชน์ได้ยังไงกัน?” เขาพูด

 

พวกเขาพูดคุยกันไปในขณะที่ขับรถอยู่ ถนนค่อนข้างแคบ รถสามารถสวนกันได้สองคันเท่านั้น

 

“ระวังนะ” หวังรุ่ยพูด

 

รถที่ขับสวนมาไม่มีการชะลอความเร็วลงเลย และขับผ่านพวกเขาไปอย่างรวดเร็ว

 

“นั่นใช่ป้ายทะเบียนของปักกิ่งรึเปล่า?” ตู้หมิงหยางพูด

 

“เขาขับรถแย่มากจริงๆ”ล หวังรุ่ยพูด

 

รถขับเร็วจนแทบจะบิน เมื่อเลี้ยวเข้าปากทางหมู่บ้านแล้ว รถก็มุ่งหน้าไปทางทิศใต้ของหมู่บ้าน คนสองคนลงมาจากตัวรถ

 

“ที่นี่ใช่ไหม?” หนึ่งในสองคนชี้ไปที่คลินิก

 

“ใช่ ที่นี่แหละ” อีกคนตอบ

 

ทั้งสองคนเดินไปเคาะที่ประตู แต่กลับไม่มีเสียงตอบรับจากด้านใน

 

“เราจะทำยังไงกันดีล่ะ?” หนึ่งในนั้นถาม

 

“รอก่อน” พวกเขารออยู่ด้านนอกครู่หนึ่ง แล้วในที่สุดก็มีชาวบ้านเดินผ่านมาทางพวกเขา

 

“มาหาหมอเหรอ?” ชาวบ้านเอ่ยถามอย่างใจดี

 

“ครับ” หนึ่งในสองพูด

 

“งั้นก็รอไปก่อนนะ” ชาวบ้านพูด

 

“หา?” ทั้งสองมองหน้ากัน จะพูดเพื่ออะไรกัน?

 

ชาวบ้านเดินขึ้นเขาไปอย่างช้าๆพร้อมกับจอบในมือ ในขณะที่ชายทั้งสองก็ยังคงรอต่อไป

 

“เราต้องรอนานแค่ไหนกัน?” พวกเขารอมาเป็นชั่วโมงแล้ว แต่ก็ไม่เห็นใครเลย พวกเขาสูบบุหรี่หมดไปเป็นซอง จนพื้นเต็มไปด้วยก้นบุหรี่

 

“เพื่อน แกคิดว่า เรารีบมาที่นี่กันเกินไปรึเปล่า?” หนึ่งในสองคนถามขึ้นมา

 

“เชี่ย! ก็แกนั่นแหละที่รีบมาที่นี่ จนแม้แต่ข้าวเช้าก็ยังไม่ได้กินเลย” ชายอีกคนพูด

 

“ฉันแค่อยากจะสร้างความประทับใจให้กับบอสของเราก็เท่านั้น” ชายคนแรกพูด

 

“อ้อ มันก็แค่คลินิกที่ตั้งอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆก็เท่านั้น” ชายอีกคนพูด “แกจำเป็นต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ?”

 

“ก็ฉันได้ยินมาว่า ผู้ชายคนนี้เหมือนจะมีเรื่องกับลูกชายของบอสเข้าน่ะสิ” ชายคนแรกพูด

 

“คนหนึ่งอยู่ในตัวจังหวัด ส่วนอีกคนอยู่ในหมู่บ้าน แล้วจะไปมีเรื่องกันได้ยังไงล่ะ?” ชายอีกคนถาม “แล้วทำไมแกจะต้องให้เรารีบร้อนมาที่นี่กันขนนาดนี้ด้วย?”

 

ชายทั้งสองรออยู่จนกระทั่งฟ้ามืด แต่ประตูคลินิกก็ยังคงปิดสนิท

 

“เชี่ยเอ้ย” ทั้งสองรู้สึกไม่พอใจ

 

“ไปหาอะไรกินกันเถอะ ก็อย่างที่ฉันบอก ไม่ต้องคิดมากหรอก” ชายคนแรกพูด

 

ชายทั้งสองที่รีบร้อนเดินทางมาที่นี่ ก็ได้จากไปอย่างช้าๆ

 

พวกเขาอยู่พักที่ตัวเมืองเหลียนชาน แล้วพวกเขาก็กลับไปที่หมู่บ้านกลางเขาในเช้าของอีกวัน ครั้งนี้ พวกเขารออยู่จนกระทั่ง 10 โมงเช้าเพื่อไม่ให้คลาดกับหมออีก หวังเย้านั่งอยู่ในคลินิก

 

ประตูถูกเปิดออกเล็กน้อย

 

“สวัสดี คุณใช่หมอหวังรึเปล่าครับ?” คนที่เปิดประตูเอ่ยถามอย่างสุภาพ

 

“ครับ ผมเอง แล้วคุณคือใคร?” หวังเย้าถาม

 

“โอ้ เรามาให้หมอรักษาน่ะครับ” ชายที่สวมแว่นพูด

 

“มารักษา?” หวังเย้ามองไปที่พวกเขา “รู้สึกไม่สบายเหรอครับ?”

 

“ผมรู้สึกไม่สบายท้องน่ะครับ” ชายร่างสูงพูด

 

“ท้องเหรอ?” หวังเย้ามองดูสีหน้าของเขาอย่างละเอียด “ท้องของคุณก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรนี่ครับ”

 

“คุณยังไม่ได้ตรวจเลย คุณจะรู้ได้ยังไงกัน?” ชายคนนั้นพูด

 

“ไม่มีอะไรต้องตรวจหรอก คุณสบายดี แต่เพื่อนของคุณดูเหมือนจะมีปัญหาอยู่นะ” หวังเย้าชี้ไปที่ชายสวมแว่น

 

“ผมเหรอ แล้วผมเป็นอะไรล่ะ?” ชายสวมแว่นถาม

 

“ปัญหาของคุณไม่น้อยเลยล่ะ” หวังเย้าพูด

 

ลมหายใจของเขามีไอร้อน มีคราบสีเหลืองเคลือบบางๆอยู่ที่ลิ้นของเขา นี่เป็นสาเหตุจากการที่ร่างกายมีความร้อนและความชื่นสูง ดวงตาของเขาแดงก่ำและเลื่อนลอย นี่เป็นสัญญาของความกระวนกระวายใจ ทำไมเขาถึงกระวนกระวาย? มันเป็นเพราะอวัยวะภายในของเขาขาดความสมดุล

 

“อ่อ ใช่แล้ว หมอช่วยตรวจผมหน่อยได้ไหม?” ชายคนนั้นยิ้ม เขาไม่ได้เก็บเรื่องนี้มาใส่ใจมากนัก

 

“ได้ครับ เชิญนั่งเลย” หวังเย้าพูด “คุณชอบดื่มไหมครับ?”

 

“ก็ดื่มบ้างครับ” ชายสวมแว่นพูด

 

“แล้วคุณชอบกินอาหารทอดไหม?” หวังเย้าถาม

 

“เอ่อ ชอบครับ” ชายสวมแว่นพูด

 

“ช่วงนี้ คุณขับถ่ายไม่ค่อยปกติ แล้วยังท้องเสียเป็นบางครั้งด้วย ใช่ไหมครับ?” หวังเย้าถาม

 

“เอ่อ ใช่ครับ” ชายสวมแว่นเริ่มนั่งไม่ติด ทุกเรื่องที่หวังเย้าพูดมา ล้วนเป็นเรื่องที่ถูกต้องและเกิดขึ้นกับเขาจริงๆ

 

“คุณเจ็บตรงนี้หน่อยๆใช่ไหมครับ?” หวังเย้าชี้ไปที่ท้องน้อยของเขา

 

“เอ่อ ครับ” ชายสวมแว่นพูด

 

เพื่อนของเขาที่ฟังอยู่รู้สึกตกใจเล็กน้อย

 

“นี่มันอะไรกัน? หมอคนนี้ดูเหมือนจะมีฝีมืออยู่บ้าง แต่จดประสงค์ที่เรามาที่นี่ไม่ใช่แบบนี้ ไม่ใช่ว่ามันไปคนละทางกันเลยเหรอ?” เขาแตะไปที่ไหล่เพื่อนของเขา

 

“รอก่อน” ชายสวมแว่นพูด

 

“คุณดื่มมากเกินไป และคุณมักจะไม่ใส่ใจเรื่องอาหารการกินของคุณด้วย ดังนั้น คุณเลยปวดท้องและไตของคุณก็มีปัญหาด้วย” หวังเย้าพูด

 

“ปัญหาอะไรเหรอครับ?” ชายสวมแว่นถาม

 

หวังเย้ามองดูถุงใต้ตาของเขา ตั้งแต่ที่ชายสวมแว่นเดินเข้ามาในคลินิก เขาก็หาวมากกว่า 10 ครั้งแล้ว แต่เพื่อนของเขาไม่ได้หาวเลย นี่เป็นผลของการขาดพลัง ซึ่งเกิดจากการไหลเวียนของโลหิตและพลังฉีต่ำ เลือดมีความสัมพันธ์กับตับ และพลังมีความสัมพันธ์กับไต ซึ่งเป็นส่วนที่ใช้สะสมพลังงาน

 

“คุณชอบสาวๆสินะ?” หวังเย้าพูด

 

ชายทั้งสองตกตะลึง

 

“เอาจริงเหรอ ทำไมฉันถึงไม่รู้เลยล่ะ?” ชายร่างสูงมองหน้าเพื่อนของเขา

 

“นี่ เอ่อ” ชายสวมแว่นมีท่าทางอ้ำอึ้ง

 

“ทุกอย่างควรทำแต่พอดี แต่คุณดูเหมือนจะทำมากเกินไปหน่อย” หวังเย้าพูด

 

“แล้วที่หมอพูดมา ผมมีปัญหาเยอะมากเลยเหรอ?” ชายสวมแว่นถาม

 

“ใช่ครับ” หวังเย้าพูด

 

“แต่ระหว่างทำการทดสอบร่างกาย ก็ไม่เห็นว่าผมจะมีปัญหาอะไรเลยนะ” ชายสวมแว่นพูด

 

เมื่อหนึ่งเดือนที่แล้ว ส่วนที่เขาทำงานอยู่ได้จัดการทดสอบสมรรถภาพร่างกาย เขาป่วยอยู่เล็กน้อยก็จริง แต่มันก็ไม่ได้ร้ายแรงเหมือนอย่างที่หมอคนนี้พูดมา

 

“นั่นเป็นเรื่องหลังจากการตรวจครับ” หวังเย้าพูด “ตับของคุณมีปัญหา เป็นเพราะดื่มเหล้าเยอะใช่ไหมล่ะครับ?”

 

“ใช่ แต่ไม่ได้หนักอะไร” ชายสวมแว่นพูด

 

“แล้วยังมีปัญหาที่กระเพาะ เป็นกระเพาะอักเสบใช่ไหมครับ?” หวังเย้าถาม

 

“ใช่ มันเป็นโรคเรื้อรัง” ชายสวมแว่นพูด

 

“ไตอยู่ตรงนี้ มันมีถึงน้ำอยู่ด้วยใช่ไหมครับ?” หวังเย้าชี้ไปที่เอวด้านซ้ายของชายสวมแว่น

 

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ชายสวมแว่นก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้ “หมอรู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไงกัน?”

 

ถ้าหากไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาได้พบกับคนคนนี้ เขาก็คงจะคิดว่า หวังเย้าเคยอ่านรายงานผลการตรวจร่างกายของเขามาก่อนแล้ว

 

“ผมเป็นแพทย์ปรุงยา” หวังเย้าพูด

 

“ไม่ใช่หมอหรอกเหรอ?” ชายสวมแว่นถาม

 

“ก็คล้ายๆกันครับ” หวังเย้าเริ่มหงุดหงิดเล็กน้อย

 

“แล้วหมอคิดว่า ควรรักษายังไงเหรอครับ?” ชายสวมแว่นถาม

 

“ต้องเริ่มที่การเปลี่ยนพฤติกรรมของคุณก่อน” หวังเย้าพูด “คุณไม่สามารถดื่มหรือสูบได้ กินปลาให้น้อย และกินผักกับผลไม้ให้มาก แล้วคุณต้องงดเรื่องอย่างว่า และออกกำลังกายมากขึ้น”

 

ชายคนนี้ไม่เข้าได้เข้าใจเลยว่า ร่างกายของเขาแย่แค่ไหน “ผมต้องกินยาด้วยไหม?”

 

“ตับและไตของคุณมีปัญหา และจำเป็นต้องได้รับยารักษาครับ” หวังเย้าพูด

 

“หมอช่วยจ่ายยาให้ผมได้ไหมครับ?” ชายสวมแว่นถาม

 

“ได้สิ” หวังเย้าพูด

 

เขาจ่ายยาให้ชายสวมแว่น ซึ่งเป็นยาที่ช่วยรักษากระเพาะกับตับของเขา

 

“เท่าไหร่ครับ?” ชายสวมแว่นถาม

 

หลังจากที่จ่ายเงินเรียบร้อยแล้ว ชายทั้งสองก็ออกมาจากคลินิก

 

“นี่ แกทำอะไรน่ะ? จำไม่ได้แล้วเหรอ ว่าพวกเรามาที่นี่ทำไมน่ะ?” ชายร่างสูงถาม

 

“จำได้อยู่แล้ว แต่สุขภาพของฉันไม่ดีนี่นา แล้วฉันก็ต้องกินยาด้วย และที่เขาพูดทั้งหมดก็ถูกหมดเลย” ชายสวมแว่นพูด