นิยาย Extraordinary David:ผู้เสพเงา วิญญาณ

เดวิดตอนที่ 94: ระเบิดร้ายแรง

ปีกของแมลงแข็งกวาดเข้าหาผู้หมวดเอลเมอร์อีกครั้ง ตําแหน่งของผู้หมวดเอลเมอร์ทําให้ด้วงหนักกว่าเดิม มีช่องด้านหลังศีรษะ มันสามารถรู้สึกได้ถึงการปรากฏตัวของศัตรู แต่มองไม่เห็นมันยากยิ่งกว่าที่จะโจมตี

ศัตรูสามารถพบได้โดยการกวาดด้วย ปีกทั้งสองข้างเท่านั้น

ชุดเกราะขวานที่ถูกยิงทั้งสองได้บินออกไปและกระแทกพื้นหลายสิบเมตร แม้ว่าพวกเขาจะพยายามม้วนตัวเพื่อลดแรงกระแทก แต่ชุดเกราะภายนอกก็แสดงให้เห็นการแตกหักหลายครั้งทําให้ การเคลื่อนไหวของพวกเขาไม่ยืดหยุ่นอีกต่อไป

ชายในชุดเกราะทั้งสองล้มลงบนพื้นเหมือนของเล่นซึ่งทําให้อาการบาดเจ็บแย่ลง

ระบบเสริมของเกราะนอกโครงกระดูกของ กิลลาร์ด ช่วยเตือน:“ร่างกายได้รับความเสียหาย 30% กระดูกสองชิ้นของเกราะหักและซีโครงจะถูกสอดเข้าไปในช่องอก แนะนําให้รับการรักษาทันที!”

เขาเงยหน้าขึ้นมองเพื่อนที่อยู่ด้านข้างไฟสีแดงกระพริบอยู่ตรงนั้นบ่งบอกว่า สหายหมดสติ

“ฉีดฮอร์โมนครั้งที่ 2!” เมื่อมองไปที่ผู้หมวดเอลเมอร์ที่ถูกโจมตีเขารู้ว่าเขาไม่สามารถล้มลงได้เขาสั่งอย่างเงียบ ๆ

ฮอร์โมนหมายเลข 2 เป็นยาแก้ปวด และยากระตุ้นที่มีฤทธิ์สามารถฟื้นฟูประสิทธิภาพการต่อสู้ของเขาได้ในเวลาอันสั้น

“แก้ไขกระดูกที่บาดเจ็บ!” รู้สึกว่ายาที่แขนถูกป้อนเข้าสู่ร่างกายและอาการปวดก็หายไปจึงสั่งการอีกครั้ง

เนื่องจากกระดูกอกเป็นส่วนที่เปราะบางที่สุดและเป็นส่วนที่เสียชีวิตมากที่สุดกองทัพจึงมีวิธีการตอบสนองฉุกเฉินบางอย่างในชุดเกราะภายนอก

ระบบเสริมของชุดเกราะนอกโครงกระดูกเพียงแค่ดึงที่ตรึงไว้ในร่างกายของ กิลาร์ด โดยบังคับให้ยึดซี่โครงหักทั้งสองข้าง

“ต้องรักษาไหม” ทหารแพทย์วิ่งเข้าไปถืออุปกรณ์ปฐมพยาบาลและถามดัง ๆ

“ช่วยเขาฉันสบายดี!”

ทันใดนั้นกิลลาร์ดก็ลุกขึ้นยืนหยิบขวานหนักตัวที่สองของสหายในอ้อมแขนของเขาแล้วรีบออกไปด้วยขวานสองเล่ม

ผู้หมวดเอลเมอร์ตกอยู่ในสถานการณ์ อันตราย เขาตีหัวแตกด้วยขวานหนัก และเขาต้องจัดการกับปีกของด้วงแข็ง

โชคดีที่ในขณะนี้มีเกราะแอมเมอร์สองตัวไล่ตามมาและกระแทกเท้าของด้วงแข็งที่เพิ่งลุกขึ้นยืนอีกครั้ง

สิ่งนี้ทําให้ด้วงยักษ์สั่นร่างใหญ่อีกครั้ง และล้มซ้ําแล้วซ้ําเล่าทําให้แมลงปีกแข็งโกรธมาก

มันไม่สนใจผู้หมวดเอลเมอร์ที่อยู่ด้านหลังอีกต่อไปโดยใช้ร่างกายของเขาเป็นอาวุธและกระแทกใส่ทุกสิ่งรอบตัว

ปืนต่อสู้แถวหนึ่งถูกยิงเข้าที่ลําตัวถูกทิ้งจนหมดและกลายเป็นขยะที่บิดเบี้ยว

มันกระแทกเข้าที่ลําตัวของปืนใหญ่เลเซอร์อีกครั้งจากนั้นร่างของปืนใหญ่ก็หักเหทันที ปืนใหญ่เลเซอร์สําหรับงานหนักนี้ล้มเหลวเช่นกัน

แม้ว่าผู้หมวดเอลเมอร์จะจับหลังของเขาได้ยากเนื่องจากผลกระทบของจุดศูนย์ถ่วงของร่างกาย แต่เขาก็ยังยืนอยู่บนหลังของด้วงเนื่องจากแรงดูดใต้เท้า

รอยแตกบนหัวของด้วงที่แข็งแรงเพิ่มขึ้นอย่างมาก แต่ก็ยังมีระยะห่างที่จะแยกออกได้อย่างสมบูรณ์

ด้วงพบว่าไม่สามารถกําจัดผู้หมวดเอลเมอร์บนหลังของเขาได้ ร่างของเขากระโดดขึ้นสูงแล้วกระแทกพื้นกลับ

หากผู้หมวดเอลเมอร์ไม่ออกจากด้านหลังของด้วงแข็งอีกครั้งผลที่ตามมาคือจะถูกหนอนตัวใหญ่บดขยี้

ผู้หมวดเอลเมอร์ยืนกรานที่จะสับขวานคู่ในขณะที่ด้วงตัวแข็งกระโจนไปในอากาศ ในช่วงสุดท้ายเขายกเลิกการดูดที่เท้าของเขาและกระโดดออกไป

“ตาย!” กิลลาร์ดก็พุ่งเข้ามาในเวลานี้เช่นกัน เขาถือขวานหนักรองสองอันไว้ในมือทั้งสอง เขาเหวี่ยงขวานหนักรองจากมือซ้ายของเขาและเป้าหมายคือหัวของด้วงแข็งที่รอยแตก

การขว้างปานี้ใช้ความเฉื่อยในการวิ่งความแข็งแกร่งของตัวเองและศักยภาพที่ได้รับจากฮอร์โมนตัวที่สอง

ขวานหนักตัวที่สองที่มีแสงสีฟ้าจาง ๆ กลิ้งไปในอากาศพุ่งเข้าชนรอยแตกของหัวของด้วงแข็งอย่างแม่นยําซึ่งในที่สุดเปลือกหนอนชิ้นเล็กก็หลุดออกหลังจากการโจมตีที่ยาวนานเช่นนี้เผยให้เห็นเนื้อเยื่อสีเขียว ,

น่าเสียดายที่ผู้หมวดเอลเมอร์ไม่ได้อยู่ด้านหลังของด้วงแข็งอีกต่อไปมิฉะนั้น เขาจะสังหารด้วยการโจมตีอีกครั้งในเวลานี้

แมลงปีกแข็งคํารามด้วยความเจ็บปวด และขาหน้าของมันเตะเข้าหากิลลาร์ดในขณะที่ร่างของกิลลาร์ดยังคงลอยอยู่กลางอากาศในตอนนี้และเขาไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้

ร่างของชุดเกราะภายนอกที่ถือชุดเกราะของ กิลลาร์ด จากด้านข้างเกราะ ภายนอกสองชิ้นไถลไปกับพื้นเป็นระยะทางกว่าสิบเมตรก่อนที่จะหยุดลง

ด้วงเตะเกราะแฮมเมอร์สองตัวออกจากขาหลัง แต่มันจําได้ว่าใครทําร้ายเขามากที่สุด มันพุ่งไปหา กิลลาร์ด และ ผู้หมวดเอลเมอร์ ที่เพิ่งช่วย กิลลาร์ด

เมื่อมองไปที่ด้วงตัวแข็งที่วิ่งมา กิลลาร์ด ก็รู้ว่าเขาไม่สามารถต่อสู้ได้อีกต่อไปและเขาก็พูดกับผู้หมวด เอลเมอร์

เขาตะโกนจากนั้นคว้าขวานหนักอันที่สองอีกครั้งแม้ว่าเขาจะตายเขาก็อยากพาด้วงไปด้วย”จงมีชีวิตอยู่!”

จากนั้นปืนใหญ่ซุ่มยิงระยะไกลหมายเลข 5 ก็ส่งเสียงดังและกระสุนชั้นหนึ่งก็บินออกไปในอากาศผ่านจุดที่แตกหักของด้วงที่แข็งแกร่งโดยไม่มีการป้องกัน และยิงเข้าที่หัวของด้วงที่แข็งแกร่ง

กระสุนชั้นหนึ่งที่ไม่สามารถทําร้ายด้วงได้หมุนในหัวของมันได้อย่างสมบูรณ์ใน ขณะนี้และสมองของมันก็อยู่ในความสับสนวุ่นวาย

การระเบิดที่รุนแรงอย่างกะทันหัน ทําให้ร่างกายของด้วงหินหยุดนิ่งและชีวิตก็หายไปอย่างรวดเร็ว แรงกระแทกขนาดใหญ่ทําให้ร่างกายไปข้างหน้าวิ่งผ่าน กิลลาร์ด และพุ่งไปที่ห้องควบคุมมือปืนหมายเลข 5 ข้างหน้า

ผู้ดูแลเงาเหมือนแมวที่เห็นปลา บินไปหาด้วงตัวแข็งโดยอัตโนมัติ จิตใจของเดวิดในร่างของผู้ดูแลเงารู้สึกถึงความสบายใจอย่างมาก

อย่างไรก็ตามเขาบังคับตัวเองไม่ให้ฟุ้งซ่านในขณะนี้และปืนสไนเปอร์ระยะไกลหมายเลข 6 ก็เล็งไปที่รูหนอนอวกาศอีกครั้งและเซอร์กบินอีกตัวที่เพิ่งปรากฏตัวสิ่งที่ต้อนรับมันก็คือกระสุนปืน

กิลลาร์ดตะโกนด้วยเสียงหัวเราะ”กัปตันฉันยังมีชีวิตอยู่!”

อะดรีนาลีนของเขาพุ่งพล่านในชีวิต และความตื่นเต้นของฮอร์โมนหมายเลข 2 ยังไม่สิ้นสุด อาการของเขาดีขึ้นอย่างน่าประหลาดใจ

“กิลลาร์ดพี่น้องพวกเราทุกคนยังมีชีวิตอยู่!” ผู้หมวดเอลเมอร์ยังตะโกนด้วยเสียงหัวเราะ

การประชิดตัวกับ เซอร์ก ระดับสองไม่ใช่ประสบการณ์ที่ดีอย่างแน่นอน ไม่มีชุดเกราะใดที่จะต่อสู้กับ เซอร์ก ระดับสองในระยะทางสั้น ๆ ตราบใดที่ไม่มีใครระมัดระวังกองทัพทั้งหมดจะถูกกวาดล้าง

ผู้หมวดเอลเมอร์ตะโกนลั่นช่อง”เดวิด ฉันจําคุณได้ในฐานะพี่ชายและลูกของฉันจะเรียกคุณว่าลุงในอนาคต!”

กิลลาร์ดดยังตะโกนพร้อมเสียงหัวเราะในช่อง”ใช่ใช่นั่นคือคุณเป็นพี่ชายของฉันเดวิดและดาลี่ควรเรียกคุณว่าลุง!”

อีกสอง วอแฮมเมอร์ก็หัวเราะ แม้ว่าพวกเขาทุกคนจะเจ็บปวดในร่างกาย แต่สถิติของวันนี้ก็เกินจินตนาการมานาน

เสียงที่แผ่วเบาดังขึ้นในช่องนั่นคือ เกราะขวานหนักที่เพิ่งหมดสติไป“ไอเดวิดก็เป็นพี่ชายของฉันด้วย!”

เดวิดฟังคําพูดในช่องอย่างเงียบ ๆ ในขณะที่รอการตอบกลับของปืนสไนเปอร์ ระยะไกล ในเวลานี้เขาไม่สามารถแทรกแซงได้ แต่รอให้สองสามคนสงบลง

“เดวิดเดวิดโปรดตอบฟังโปรดตอบ!” เดวิดได้รับคําขอทางโทรศัพท์อย่างต่อเนื่องเขาเปิดสร้อยข้อมือประจําตัวแล พบว่ามันคือจิม

เดวิดมองดูเวลาและใช้เวลาไม่ถึงสิบวินาทีในการยิงปืนใหญ่ซุ่มยิงระยะไกล เขารีบเชื่อมต่อกลับ”จิมฉันกําลังต่อสู้อยู่บนกําแพงเมืองฉันจะคุยอะไรบางอย่างทีหลัง!”

จิมพูดสั้น ๆ “ฉันเกือบจะถึงแล้วฉันจะเอากระสุนระดับสองมาให้!”

วิธีนี้มาด้วยความเร็วที่เร็วที่สุดเขาใช้พลังงานมาก

“ที่นี่มันอันตรายคุณต้องระวัง!” เดวิดเตือนและจากนั้นเขาก็พูดว่า:

“บรรจุกระสุนระดับสองลงในปืนสไนเปอร์ระยะไกล หมายเลข 7 ซึ่งอยู่ไกลที่สุดจากสนามรบและปลอดภัยกว่า”

“โอเครอข่าวของฉัน!” จิมรู้ว่าสถานการณ์เป็นเรื่องเร่งด่วนจึงวางสาย

ตอนนี้เดวิดไม่รู้ว่าจะเรียกร้อยโทเอลเมอร์ว่าอย่างไรและสามารถติดต่อได้ด้วยชื่อทางการเท่านั้น”ผู้หมวดเอลเมอร์จิมกําลังมาโหลดปืนสไนเปอร์ระยะไกลหมายเลข 7 พร้อมกระสุนระดับสองทันที!”

ผู้หมวดเอลเมอร์ได้ยินคําพูดของเดวิด แล้วก็อดไม่ได้ที่จะยินดี”โอเคด้วยทักษะการซุ่มยิงของคุณควบคู่ไปกับกระสุนระดับสองและเซอร์กระดับสองที่ กําลังจะมาไม่ต้องกังวลต่อไป!”

ในตอนนี้ชุดเกราะของเขาหายไปไม่มากนัก เป็นเพียงการสูญเสียครั้งนี้ที่จะเข้าร่วมในการต่อสู้ที่ดุเดือด นี่คือเหตุผลทั้งหมดของเดวิด

เมื่อคิดเช่นนี้เขาก็คิดอยู่แล้วว่าเขาควรจะตอบแทนเดวิดอย่างไรหลังสงคราม

น่าเสียดายที่อัจฉริยะคนนี้จะไม่มีวันอยู่ในเมืองเปอร์รินมิฉะนั้นด้วยความสามารถในการซุ่มยิงอย่างเดวิดตราบใดที่มีกระสุนเพียงพอการรักษาความปลอดภัยของเมืองเปอร์รินจะไม่มีปัญหาเลย