ตอนที่ 196 กลิ่นเหล้าหอมคลุ้งไปครึ่งเมืองหลวง

เมื่อเผยให้เห็น “ด้านใน” ที่บู่ฟงเปิดออกมา กลิ่นเหล้าหอมกลมกล่อมเมื่อเปิดมันออกมามีคลื่นพลังวิญญาณออกมาหนาแน่น ตรงจุดที่เปิดออกมาพลังวิญญาณก็พุ่งเข้าไปสู่โพรงจมูกของเขาทันทีมันทำให้เขาอยากจะลองชิมรสชาติ

มันเป็นเหล้าผลไม้ที่มีกลิ่นกลมกล่อมและมีกลิ่นหอมหวานนิดๆ แต่กลิ่นหอมหวานนี้ไม่ส่งผลอะไรต่อเหล้า แต่มันทำให้เหล้าดูน่าสนใจน่าลิ้มลองรสชาติของมันมากขึ้น

บู่ฟงเบิกตากว้างเขาไม่อาจที่จะทนต่อไปได้ “อึก อึก” เสียงกลืนน้ำลาย เมื่อกลิ่นเข้าไปในจมูก เหล้านี้เหมือนงูตัวเล็กๆที่เลื้อยเข้าไปในโพลงจมูก ขาซี่โครง แขน กระดูกทั่วทั้งร่างของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

“มันหอมมันต้องเป็นเหล้าชั้นดี”

บู่ฟงชมออกมา แต่ใบหน้าเขาไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปนัก เพราะเขาหมักเหล้าด้วยวิธี “เอาเหล้าใส่เหล้าเอาไหใส่ไห” นี่จึงไม่ใช่ขั้นตอนสุดท้าย

เหล้านี่ไม่เลว แต่มันก็เทียบเท่ากับเหล้าหม้อหยกหัวใจหิมะ เพื่อให้มันสมบูรณ์แบบและเหนือกว่าที่หนี่เหยี่ยนเล่าถึง “ลมหายใจมังกร” เขาจะต้องทำให้เหล้ารสชาติกลมกล่อมและน่ากินมากยิ่งขึ้น

บู่ฟงไม่รีบร้อน เขาเอาไหเหล้ามาสามใบ เขาก็ตักเหล้าจากกระบวยไม้ไผ่ ใส่ลงไปในไหเหล้าเล็กๆ

กระบวยตักเหล้าไม้ไผ่ก็ดำดิ่งในเหล้า เสียงที่ดังออกมามันดูนุ่มนวล เสียงของเหลวไหลลงมา ดูเหมือนว่าเหล้านี้มันตกตะกอนมานานแล้ว แสงของมันระเบิดออกมาทันทีต่อหน้าบู่ฟง

เหล้าชนิดนี้ไม่ได้เหมือนน้ำฤดูใบไม้ผลิที่สะอาดหมดจด เหล้านี้ส่องประกายสีเหลืองอ่อน มันออกสีเหลืองบริสุทธิ์ไม่ได้แต่งสี ไม่ใช่สีเหลืองบริสุทธิ์ ไม่ใช่เปลี่ยนไปเพราะสีเหลืองขุ่น

บู่ฟงตักเหล้าใส่ไว้ในไหเล็กๆ เหล้าที่เหลือบู่ฟงก็เอามันมากรอง ก็ยังเหลือเหล้าไว้อีกครึ่งไห

เมื่อทำเสร็จแล้วหัวใจของบู่ฟงก็กลับมาตื่นเต้นอีกครั้งหนึ่ง

เขาใช้พลังงานที่แท้จริงปกคลุมมือของเขา เขาถือเหล้าที่อยู่ในมืออย่างระมัดระวัง ไหเหล้าเล็กๆนี้ให้ความรู้สึกร้อนสุด ตะแป๊ปเดียวก็เย็นสุดขั้ว

“นี่เป็นเพราะเอาสมุนไพรเลือดฟินิกส์มาหมักเหล้า” ภายในใจของบู่ฟงระมัดระวังอย่างมากที่จะหยิบเหล้าไหเล็กๆนี้ออกมา

ไหที่จับเหล้านั้นมีขนาดเล็กและอาจจะหลุดไปได้เพราะมันลื่น หากฝ่ามือไม่ถูกปกคลุมด้วยพลังงานที่แท้จริงแล้ว บู่ฟงก็ไม่อาจหยิบไหเหล้าขึ้นมาได้

ตอนที่เอาไหเหล้าออกมา ร่างของบู่ฟงก็เปลี่ยนเป็นซีด เหล้าที่บู่ฟงถืออยู่ในมือก็เปลี่ยนไป เหล้าเปลี่ยนเป็นแสงสีแดงเข้มเหมือนกับสีของไฟ ก็เปลี่ยนก็เป็นสีใสโปร่งแสงทันที

ราวกับว่ามองเห็นฉากที่เปลี่ยนไปในไห ของเหลวสีแดงสดใสเหมือนกับไฟ มีฟองไอหมอกขึ้นอยู่เหลือเหล้า

ภายในใจของบู่ฟงแปลกใจอยู่นิดๆ เขาวางไหเหล้าเล็กๆลงบนโต๊ะ มันฉายแสงสีแดงสว่างออกมาปรากฏต่อตามนุษย์ช่างงดงามเหลือเกิน

บู่ฟงแปลกใจมาก เขาเอามือที่มีพลังงานที่แท้จริงหยิบไหเหล้าเย็นๆออกมา

เหล้านี้เปลี่ยนเป็นสีฟ้าอ่อน มันเหมือนกับผลึกน้ำแข็ง กระแสลมเย็นไหลออกมาจากไห

ไม่ต้องสงสัยเลยมันเป็นไหเหล้าที่ทำมาจากเมล็ดดอกบัวราชัยวิญญาณน้ำแข็ง

ไหที่สามอันสุดท้าย ที่บู่ฟงยกมาเป็นไหที่ทำมาจากผลไม้สามเส้นทางพุทธิปัญญา

ผิวหน้าเหล้าทั้งสองไหไม่ได้เปลี่ยนแปลงรูปแบบมากนัก แต่ไหที่สามรูปร่างที่มันแสดงออกมาเปลี่ยนแปลงไปมาก ราวกับว่ามีเมฆหนาทึบลอยอยู่มากมาย

เขาเอาไหเหล้าสามไหวางบนโต๊ะ เรียงตามลำดับมันดูสวยงามมาก

บู่ฟงดึงพลังงานที่แท้จริงออกไปจากฝ่ามือ เขาหรี่ตาลงมองเหล้าสามขวดอีกครั้งหนึ่ง มุมปากของเายกขึ้นนิดๆด้วยท่าทางน่าสนใจ

เขาหยิบไหเหล้าเปลวไฟ มันพองขึ้นมานิดราวกับว่ามันจะถูกทำลายได้ทันที

บู่ฟงหายใจลึกๆ แล้วค่อยๆเปิดมันออกมา

“ปัง” เสียงดังกังวานออกมา ที่ปิดไหลอยขึ้นฟ้า มันเป็นเสียงนกฟินิกส์ร้องดังออกมาจากไหเหล้า

ร่างของนกฟินิกส์กำลังสยายปีกออกไป

เปลวไฟลุกอยู่หนึ่งสัปดาห์ หลังจากที่เหล้าเปลี่ยนแปลงเสียงระเบิดเปิดเหล้าดังออกมา

บู่ฟงร้สึกสึกว่าเหล้านี้ทำให้ทั่วทั้งร่างสั่นสะเทือน ภายในร่างกายของเขามีชีวิตชีวา ดวงตาก็สดใส พลังงานที่แท้จริงในร่างของเขาก็โคจรอย่างรวดเร็ว

“เสียงเปลวไฟร่ำร้องออกมาจากเหล้าที่สงกลิ่นหอมนี้ จนรู้สึกได้”
บู่ฟงพึมพำในใจ สายตาของเขาเหมือนปกป้องเหล้าจากเด็ก หากตู้ไม่ได้เร่งเวลา เหล้าไหนี้น่าจะถูกหมักเอาไว้สามปี มันระเบิดปะทุออกมาแทบที่จะทำให้ช็อค

เหล้าขวดนี้ไม่เพียงส่งกลิ่นหอมลอยฟุ้งไปทั่วทั่วร้าน แต่มันยังลอยละลิ่วไปที่อื่น

เจ้าดำน้อยที่กำลังนอนอยู่ถูกปลุกด้วยเหล้า มันเงยหัวหมาของมัน มันกระพริบตาแล้วมองไปที่ร้านของบู่ฟง

เหล้าไหนี้มีเปลวไฟสีแดงออกมา เหล้ามีเปลวไฟลุกไหม้อยู่บางๆ หากไม่เพ่งดูก็คงมองไม่เห็น และดูเหมือนจะมีเสียงนกฟินิกส์ร้องออกมาเบาๆ

บู่ฟงหันไปมองเหล้าผลึกน้ำแข็ง เมื่อเปิดผ้าปิดฝา เหล้าที่ถูกหมักไว้สามปีก็ไหลมารวมตัวกันบนไหที่เหมือนท้องฟ้า เปลี่ยนเป็นดอกบัวน้ำแข็งสีฟ้าอย่างช้าๆ

เหล้าในไหนี้ไม่ร้อนแต่เย็น บู่ฟงรู้สึกว่าจมูกของเขาแทบที่จะถูกแช่แข็งเขาขมวดคิ้วนิดๆ

เขาเอานิ้วแหย่ลงไปในเหล้า เหล้านำแข็งก็สั่นสะเทือน สั่นเป็นละลอกคลื่นกระเพื่อมไป

บู่ฟงเลียริมฝีปาก สุดท้ายเขาก็มองมาที่ไหเหล้าสามเส้นทางพุทธิปัญญา เมื่อเปิดไหก้ไม่มีอะไรปรากฏออกมา

บู่ฟงมองไปที่ไหเหล้าอันแรกหัวใจของเขาก็เต้นโครมคราม กลิ่นหอมของเหล้าพุ่งพล่านเข้ามาหาบู่ฟง

กลิ่นหอมของเหล้าไฟแพร่กระจายไปทั่ว มันแพร่ออกไปนอกร้าน พุ่งออกไปจากซอย คนมากมายมีใบหน้าหลงใหล ใบหน้าของพวกเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงเหมือนเหล้าแดง พวกเขาตัวสั่นไหวเหมือนกับคนเมาเหล้า

เหมือนมีเวทมนตร์ทำให้บู่ฟงเวียนหัวกลิ่นหอมของเหล้าทำให้ร่างของผู้คนสั่นไหว คลื่นแพร่กระจายเป็นเมฆออกไปอีกเป็นระลอกสอง กลิ่นหอมของเหล้าพุ้งเข้ามากระแทกบู่ฟงอีกครั้ง

มันแพร่ไปเงียบๆ เป็นละลอกคลื่นปกคลุมภัตตาคารฟินิกส์อมตะ

ในภัตตาคารฟินิกส์อมตะเย่สื่อหลิงที่กินกินอาหารอร่อยอยู่กับหนี่เหยี่ยน จู่ๆ จมูกขาวใสงดงามเหมือนหยกก็สูดกลิ่น ดวงตาของนางเบิกกว้างเหมือนดวงดาวยาวค้ำคืนที่ส่องแสง

“เหล้านี้……มาจากไหน?มันหอมมากๆ”

หยี่เหยี่ยนดมกลิ่นแล้วรีบพาเย่สื่อหลิงออกมาจากภัตตาคารฟินิกส์อมตะ จมูกของนางดมกลิ่นมายังตรงพื้นที่เหล้าส่งกลิ่นออกมา

กลิ่นเหล้าสามเส้นทางพุทธิปัญญาแพร่กระจายในร้าน ภายในร้านของบู่ฟงมันก็เปลี่ยนเป็นกลิ่นเหล้าทะเล ที่มีกลิ่นหอม สีหน้าของบู่ฟงไม่อาจจะทนต่อไปไหว ใบหน้าของเขาแดงเหมือนกับดื่มเหล้าที่มีรสชาติโอชาลงไป

บุ่ฟงโคจรพลังงานที่แท้จริงเพื่อให้สร้างเมาในร่าง สายตาของเขาเปลี่ยนเป็นหวาดกลัวอย่างช่วยไม่ได้

วัตถุดิบสามอย่างที่ใช้หมักเหล้ากลายเป็นเหล้าสุดวิเศษอย่างไม่คาดคิด………

แต่นี่…………ไม่ใช่เหล้าที่หมักเอาไว้ดีแล้ว

บู่ฟงหยิบไหเหล้าหยก ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาเทเหล้าสีเหลืองไปครึ่งไหหยก ครั้งแรกเขาเทเหล้าเปลวไฟ ครึ่งไห เหล้าน้ำแข็งสีฟ้าครึ่งไห เหล้าสามเส้นทางพุทธิปัญญาครึ่งไห

ในไหหยกเหล้าทั้งสามก็ผสมรวมตัวกันเป็นหนึ่งเดียว

เหล้าในไหหยกสั่นขึ้นมาในทันที

ดวงตาของบู่ฟงส่องสว่าง เขารวบรวมพลังงานที่แท้จริงปกคลุมมือเอาไว้

ฝ่ามือของเขาก็กระแทกไห ไหก็ลอยสูงขึ้น มันหมุนลอยไป เสียงหมุนดังออกมาไม่หยุด

ชิ้ง

ไหหยกเหล้าวางลงบนโต๊ะอย่างรุนแรง เสียงหมุนดังออกมา หน้าผากของบู่ฟงมีเหงื่ออกมาไม่หยุด ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยคลื่นความร้อน

ในที่สุด……เหล้านี้ก็เสร็จ

เขาค่อยเปิดฝาไหหยกอย่างระมัดระวัง ไหหยกไม่มีอะไรปรากฏขึ้น เทียบกับเหล้าก่อนหน้านี้ เหล้านี้มีกลิ่นหอมกว่ากันมาก

เเทียบกับกลิ่นเหล้าก่อนหน้านี้เปรียบเสมือนทะเลที่ผุดขึ้นมาจากทะเล

ทั่วทั้งร่างของบู่ฟงเหมือนถูกแช่แข็งทันที

กลิ่นหอมของเหล้าเหมือนคลื่นที่พัดพาไปโดยมีร้านมีศูนย์กลาง

ใบหน้าของเย่สื่อหลิงกับหนี่เหยี่ยนเปลี่ยนไปทันทีเมื่อเข้ามา ใบหน้าของพวกนางแดงเหมือนมีเลือดสูบฉีด ทั่วทั้งร่างสั่นไหวเหล้านี้……….นอกจากสมบัติล้ำค่า มันเป็นสิ่งที่คาดไม่ถึง

กลิ่นเหล้าพัดกระจายไปเหมือนคลื่น มองพัดกระจายไปทุกทิศรอบร้านปกคลุมครึ่งเมืองหลวง