ผ่านไป 10 วัน… เมืองทะเลทรายตอนใต้!

 

เมืองแห่งนี้อยู่ทางตอนใต้ของเกาะเผิงไหล บริเวณนั้นเป็นทะเลทราย มีปราณวิญญาณที่อุดมสมบูรณ์

 

สถานที่แห่งนี้นับเป็นสรวงสวรรค์ของผู้เชี่ยวชาญ…แต่เป็นผู้เชี่ยวชาญฝ่ายอธรรม

 

เพราะสถานที่แห่งนี้คือที่ตั้งของนิกายกระถางปรุงโอสถ ซึ่งเป็นสถานที่จัดงานประมูลกระถางขัดเกลา!

 

ในทะเลทรายแห่งนั้น มีโอเอซิสอยู่แห่งหนึ่ง พื้นที่กว้างกว่าพันลี้ และมีกำแพงสูงล้อมรอบ

 

ผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณและผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำจำนวนมากขี่อูฐมุ่งตรงไปยังงานประมูล

 

ยามนี้ หนิงฝานนำชุ่ยหลิงและเย่หลิงโดยสารอูฐสูงใหญ่กว่า 10 จ้าง วิ่งตะบึงตรงไปยังงานประมูล

 

อูฐตัวนี้มีเป็นสัตว์อสูรในขอบเขตแก่นทองคำ ความเร็วของมันเทียบเท่าผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นสุดท้าย

 

อูฐแต่ละตัวจะโดยสารคนได้ 10 คน แต่ละคนที่ขึ้นโดยสาร ต่างนั่งแยกกันไป

 

บนหลังอูฐที่หนิงฝานโดยสาร มีผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำหลายคน

 

ชายชราในชุดคลุมม่วงผู้หนึ่ง ดวงตาหรี่แคบ ใบหน้าซีดขาวราวกับเพิ่งเสร็จสมอารมณ์หมายกับสตรีมา

 

มันได้รับมอบหมายให้เดินทางมาเยือนนิกายกระถางปรุงโอสถ

 

ชายชราผู้นี้หันมองไปยังทิศทางที่หนิงฝานนั่งอยู่พลางกลืนน้ำลาย

 

มันไม่ได้มองหนิงฝาน แต่มองสาวงามข้างกายหนิงฝาน!

 

แต่ไม่ใช่แค่มันคนเดียว ผู้เชี่ยวชาญแทบทุกคนบนหลังอูฐมองพวกนาง สายตาหื่นกระหายหวาดผ่านเรือนร่างของพวกนาง

 

เหตุที่เป็นเช่นนี้ เพราะหนิงฝานอำพรางระดับพลังของตนไว้เพียงแก่นทองคำขั้นกลาง เพราะอยากพาพวกนางเที่ยวชมโลกอย่างผ่อนคลาย

 

แต่ดูเหมือนผู้เชี่ยวชาญที่อยู่บนหลังอูฐยามนี้ ปรารถนาพวกนางเป็นอย่างมาก

 

กระถางขัดเกลามีราคาแพงมาก หากช่วงชิงกระถางขัดเกลาของหนิงฝานได้ ย่อมขายได้ราคางาม เพราะพวกนางเป็นถึงผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นกลาง ทั้งยังงดงามเป็นอย่างมาก

 

ในบรรดาผู้ที่ร่วมเดินทาง มีเพียงชายชราในชุดคลุมม่วงเท่านั้นที่เผยแววตาโลภอย่างชัดเจน

 

เพราะมีมันเดียวที่เป็นผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นสูง มันมั่นใจว่าสามารถจัดการกับผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นกลางทั้งสามคนได้

 

“ไอ้หนู… พวกนางเป็นกระถางขัดเกลาชั้นยอดหนิ… ข้าขอพวกนางได้หรือเปล่า? ข้าจะเอาพวกนางไปขัดเกลาผสาน พอหมดประโยชน์ก็จะเอาไปขายไป น่าจะได้ราคางามน่าดู… ข้าเป็นคนของ ‘นิกายอักขระม่วง’ ฝีกฝนวิชายันต์ ถ้าจะให้จัดการพวกเจ้าทั้ง 3 คนคงไม่ใช่เรื่องยาก แต่ติดปัญหาแค่อย่างเดียว คือเกาะเผิงไหล่ไม่อนุญาติให้มีการต่อสู้ แต่มันก็พอมีข้อยกเว้นอยู่บ้าง… ตรงไปตามเส้นทางนี้สักพัก จะเป็นพื้นที่สุสานของนิกายกระถางปรุงโอสถ ที่นั่นสามารถเข่นฆ่ากันได้ตามใจ แต่ถึงข้าไม่ลงมือ ผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นสูงคนอื่นๆคงไม่ปล่อยให้พวกนางรอดมือไปแน่!”

 

มันมองชุ่ยหลิงและเย่หลิงด้วยแววตาหื่นกระหาย ก่อนหันหนีไปอีกทาง

 

ตัวมันในยามนี้ ยืนมือไพล่หลังอย่างองอาจ ราวกับผู้เชี่ยวชาญที่เก่งที่สุดในโลก

 

ผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำคนหนึ่งที่นั่งอยู่ มองชายชราคนนั้นด้วยแววตานับถือ

 

“สมแล้วที่เป็นผู้เชี่ยวชาญของนิกายใหญ่ทั้ง 10… ข้านับถือยิ่งนัก คนที่ยิ่งใหญ่เช่นท่าน เกิดมาข้าเพิ่งเคยพบเห็น! หรือท่านจะเป็นผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นสูงที่ทรงพลังที่สุดในนิกาย?”

 

“ใช่ที่ไหน… สหายเต๋ากล่าวเกินไป ในนิกายของข้ามีผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นสูงมากมาย ข้าไม่ควรค่าให้กล่าวถึงหรอก”

 

แม้จะกล่าวว่าสหายเต๋า แต่สายตาที่ชายชรามองผู้เชี่ยวชาญคนนั้น ราวกับไม่คู่ควรให้พูดคุยด้วย เพราะอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นต้น

 

แต่การได้รับคำเยินยอเช่นนั้นก็ทำให้มันพอใจมาก

 

มันเป็นผู้อาวุโสของนิกายอักขระม่วงฝ่ายนอก

 

มันแผ่กลิ่นอายของผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นสูงที่น่าเกรงขาม ทำให้อูฐที่โดยสารหวาดกลัว

 

โดยทั่วไปแล้ว อูฐทะเลทรายมักเป็นสัตว์อสูรที่เย่อหยิ่ง ผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นสูงและผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่มสามารถแผ่แรงกดดันให้อูฐไม่กล้าขัดขืนได้ แต่ยังไม่อาจทำให้มันยอมศิโรราบ

 

“การที่ข้าทำให้อูฐยอมศิโรราบ แสดงว่าแข็งแกร่งไม่ธรรมดา อาจจะเหนือกว่าผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นสูงสุดบางคนเลยด้วยซ้ำ” ชายชรากล่าวในใจพลางยิ้ม

 

แต่มันเข้าใจบางอย่างผิดไป

 

ที่อูฐดูหวาดกลัวนั้น ไม่ได้เป็นเพราะตัวมัน

 

แต่ที่มันหวาดกลัวคือหนิงฝาน ที่กำลังนั่งจิบสุราอย่างสบายใจ!

 

โดยทั่วไปแล้ว สัตว์อสูรจะมีสัมผัสรู้ถึงอันตรายร้ายแรง มันสัมผัสได้ถึงอันตรายที่แผ่ออกมาจากหนิงฝาน จนทำให้มันสั่นสะท้าน

 

“นายท่าน พวกมันคิดจะล่วงเกินข้า…” ชุ่ยหลิงและเย่หลิงกล่าวกับหนิงฝานด้วยสัมผัสเทพ

 

“อืม…” หนิงฝานยังคงจิบสุราต่อไป

 

“ฮ่าฮ่า เจ้าดูสบายใจมาก ทั้งๆที่เจ้านั่นคิดจะฆ่าเจ้า” หลังจากที่หลั่วโยว่ช่วยหนิงฝานทำให้ทหารศิลาเป็นทาส นางก็กล่าวว่าจะพักผ่อน 29 วัน จากนั้นก็จะมาคอยดูหนิงฝานดูดซับพลังจากเหล่าสตรี เพราะหากหนิงฝานทำให้วิชาแปลงหยินหยางทะลวงระดับได้

 

หนิงฝานยิ้มเล็กน้อย

 

แม้หนิงฝานจะดูไม่สนใจ แต่เขารู้ดีว่าใครมีเจตนาร้าย หรือใครที่คิดล่วงเกินพวกนาง

 

ผ่านไปไม่นาน อูฐทะเลทรายก็พาไปถึงผู้เชี่ยวสถานที่ที่เขียวชอุ่มแห่งหนึ่ง ในนั้นมีต้นไม้โบราณขนาดใหญ่ตั้งอยู่

 

และบนกึ่งก้านขนาดใหญ่ของมัน มีศีรษะของผู้เชี่ยวชาญห้อยอยู่กว่าหลายพัน

 

ส่วนใหญ่คนที่ตายคือผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำ แต่ในจำนวนศีรษะเหล่านั้น ก็มีผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่มราว 10 คน

 

สถานที่แห่งนั้นมีไว้สำหรับการฆ่าฟัน

 

ชั่วลมหายใจนั้นเอง ชายชราอาภรณ์ม่วงหันกลับมาหาหนิงฝาน ในมือถือยันต์สีม่วงไว้ 3 แผ่น!

 

แววตาที่มันมองหนิงฝาน เปี่ยมไปด้วยเจตนาสังหาร!

 

“ไอ้หนู ข้าจะให้โอกาสเจ้า… ส่งสตรีสองคนนั้นมา แล้วข้าจะเมตตาปล่อยเจ้าไป!”

 

เมื่อกล่าวจบ ยันต์ในมือมันสลายกลายเป็นเพลิงสีม่วงลุกโหมขึ้นบนฝ่ามือของมัน

 

“คาดไม่ถึงว่าจะเป็นยันต์ระดับสูง… ยันต์เพลิงม่วงที่ทรงพลังพอที่จะสังหารผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นกลางได้

ง่ายๆ… เพียงแต่เพลิงนั้นอาจทำอันรายพวกนางไปด้วย…”

 

“ตาเฒ่านั่นโหดเหี้ยมจริงๆ แต่ก็คาดไม่ถึงว่ามันกล้ากล่าวว่าจะปล่อยไป… สถานที่แห่งนี้เป็นสถานที่ที่สังหารได้อย่างอิสระ ไม่ใครปล่อยมันไว้หรอก”

 

ผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆบนหลังอูฐเตรียมพร้อมอาวุธ หากหนิงฝานหรือชายชราเพลี่ยงพล้ำ พวกมันจะลงมือทันที

 

สถานที่แห่งนี้คือสุสาน เป็นที่ฝังสมบัติหรืออาวุธมากมาย เหมาะกับการเก็บไปขายเพื่อทำเงิน

 

ในขณะที่ผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำกำลังขบคิด จู่ๆพวกมันกลับรู้สึกหวาดกลัวอย่างบอกไม่ถูก

 

พวกมันสัมผัสได้ถึงอันตรายร้ายแรง!

 

หนิงฝานกำลังจะลงมือ!

 

แรงกดดันที่ทรงพลังของหนิงฝานทำให้บริเวณโดยรอบสั่นสะเทือน

 

การสั่นสะเทือนและแรงกดดัน ทำให้อูฐตกใจกลัว และเริ่มออกนอกเส้นทาง

 

“ถ้าเจ้าไปผิดทาง ข้าจะฆ่าเจ้า”

 

หนิงฝานกล่าวพร้อมกับแผ่เจตนาสังหาร แรงกดดันเพิ่มพูนจนแปรเปลี่ยนเป็นกลิ่นอายของผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่ม!

 

รอยยิ้มบนใบหน้าชายชราหายไป มันรู้ว่ามันไม่มีทางรอดแล้ว!

 

ผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆก็หวาดกลัวและตกตะลึง ใครจะไปคิดว่าเด็กหนุ่มร่างกายผอมบางจะเป็นผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่ม!

 

“แย่แล้ว!”

 

“พวกมันตะโกนในใจแทบพร้อมกัน”

 

ถึงแม้พวกมันจะสัมผัสถึงอันตรายร้ายแรง แต่พวกมันกลับไม่มีโอกาสได้หนี!

 

“เขตสุสาน… สังหารเพื่อช่วงชิง ข้าชอบ!”

 

สัมผัสกระบี่กวาดผ่าน ผู้เชี่ยวชาญนับ 10 ถูกสังหาร!

 

แม้เป็นผู้ที่ควบคุมอูฐก็ไม่รอด!

 

เหลือเพียงอูฐทะเลทรายที่ยังทนกับความหวาดกลัว และวิ่งตะบึงต่อไป

 

ชุ่ยหลิงและเย่หลิงตกตะลึง พวกนางไม่ได้ตกตะลึงที่หนิงฝานสังหาร แต่ตกตะลึงที่หนิงฝานไม่กลัวว่าจะยั่วยุนิกายต้นสังกัดของพวกมัน

 

อย่างเช่นการสังหารชายชราชุดคลุมม่วง นิกายอักขระม่วงของมันต้องส่งผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลังมาตามล่า!

 

“นายท่าน ดูเหมือนตาเฒ่าชุดคลุมม่วงจะเป็นคนของ 10 นิกายใหญ่ บางทีอาจจะมีผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณอยู่…”

 

ผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณแข็งแกร่งขนาดไหนนั้น พวกนางคาดไม่ถึง

 

แต่เมื่อหนิงฝานแสดงทหารศิลาให้พวกนางดู พวกนางก็เข้าใจ

 

“แล้วเราจะควบคุมอูฐตัวนี้ยังไง ตอนนี้คนบังคับมันก็ตายไปแล้ว…” ชุ่ยหลิงกล่าวถาม

 

“ข้ายกหน้าที่ให้เจ้า… เจ้าไปนั่งที่นั่งตรงนั้น ทหารศิลารับหน้าที่สังหาร พวกเจ้าสองคนก็คอยป้องกันช่วยกัน… พวกเราจะฆ่าเพื่อชิงสมบัติที่นี่!”

 

หนิงฝานต้องการหยกสวรรค์เป็นจำนวนมาก

 

และต้องการให้คนของนิกายกระถางปรุงโอสถมาที่นี่…

 

นิกายกระถางปรุงโอสถ… ห้องลับแห่งหนึ่ง บรรพบุรุษนิกายกระถางขัดเกลา ‘เซียวว่านโหลว’ กำลังเก็บตัวฝึกฝนเพื่อทะลวงขอบเขตดวงจิตแรกเริ่มขั้นสูงสุด

 

“การประมูลน่าจะเริ่มแล้ว…” เซียวว่านโหลวขบคิดราวกับอยากออกไปร่วมงานประมูล แต่ในขณะนั้นเอง ประมุขนิกายกระถางปรุงโอสถกลับวิ่งมาอย่างหน้าตาตื่น

 

“ท่านบรรพบุรุษ เกิดเรื่องแล้ว! มีคนมาสังหารเพื่อช่วงชิงสมบัติในเขตสุสาน!”

 

“ฮ่าฮ่า แค่เรื่องเล็ก ไว้พวกมันสังหารจนได้หยกสวรรค์มากพอ หยกสวรรค์พวกนั้นก็จะกลายเป็นของเราอยู่ดี”

 

“ครั้งนี้ไม่ใช่แบบนั้น… คนที่ก่อเรื่องคือผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่ม มันขวางเส้นทางมาที่นี่ และสังหารทุกคนที่ผ่านมา! ตอนนี้มันฆ่าผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำไปหลายพันคนแล้ว!”

 

“อะไรนะ? ผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่ม? พลังระดับนั้นย่อมสังหารแก่นทองคำได้ง่าย แต่การทำเช่นนั้นไม่ต่างไปกับการยั่วยุขุมกำลังในทะเลส่วนนอก…”

 

“แต่นอกจากแก่นทองคำแล้ว ยังมีดวงจิตแรกเริ่มอีก 11 คน ในจำนวนนั้นมี 3 คนเป็นดวงจิตแรกเริ่มขั้นสูง!”

 

“มันเป็นผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่มขั้นสูงสุดเหรอ? มันชื่ออะไร?”

 

“ซัวหมิง!”