หนึ่งสัปดาห์ต่อมา เรือลําหนึ่งเข้าเทียบท่าที่ท่าเรือเกาะวาฬอย่างช้าๆ

เรือลํานี้เป็นเรือที่บรรทุกผู้สมัครฮันเตอร์ที่ต้องการเข้าร่วมการสอบ ซึ่งแตกต่างจากเรือประมง

อัลลัน และ กอน ออกเดินทางตั้งแต่เช้า ชเพื่อขึ้นเรือ

ทั้งสองคนถือกระเป๋าเดินทางพร้อมของใช้ประจําวันบางอย่างไว้ข้างใน เช่น เสื้อผ้าที่มิโตะ เตรียมไว้ให้

ตอนที่พวกเขากําลังจะขึ้นเรือ มิโตะยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขา ตั้งใจจะเห็นพวกเขาออกไป

“ไม่ต้องกังวล ป้ามิโตะ ผมจะดูแลตัวเองและอยู่อย่างปลอดภัย นอกจากนี้ ผมจะกลายเป็นฮันเตอร์ ผมสัญญา ”

เมื่อเห็น กอน เต็มไปด้วยพลัง มิโตะมองไปที่ อัลลัน และพูดว่า “ อัลลัน ได้ โปรดดูแลเขาด้วย ”

“ เธอไม่ต้องกังวล เขาเป็นเพื่อนของฉันและฉันต้องดูแลเพื่อนของฉัน ” อัลลัน พูดอย่างเย็นชา

กอน เป็นเพื่อนคนแรกของเขาในโลกนี้และจะไม่ปล่อยให้เขาอยู่คนเดียว

“ ดูแลตัวเองด้วยและถ้านายมีเวลา อย่าลืมมาเยี่ยมที่นี่ยินดีต้อนรับนายเสมอ”

“ แน่นอน ฉันจะกลับมาอีกแน่นอน ” อัลลันยักไหล่ แต่เขาก็หลีกเลี่ยงที่จะสบตามิโตะ

เขาไม่มีความผูกพันกับเกาะวาฬ หากไม่เกิดเหตุฉุกเฉิน เขาก็ไม่อยากกลับมาที่นี่

เขาไม่ต้องการที่จะพูดจาโผงผางกับมิโตะ

“ มิโตะ ทําไมเธอไม่มาสอบด้วยตัวเองล่ะ เธอเรียนรู้เห็นแล้วและสามารถป้องกันตัวเองได้”

มิโตะ ส่ายหัวและปฏิเสธคําเชิญของอัลลัน

เธออยากไปจริง ๆ แต่ตอนนี้เธอยังไม่เข้มแข็งเท่าที่เธออยากจะเป็นและนั่นก็ทําให้เธอไปไม่ได้

แม้ว่าเธอจะเชื่อมต่อกับเห็นเป็นระยะเวลาสั้น ๆ แต่เธอก็รู้ว่าโลกภายนอก เต็มไปด้วยผู้คนที่แข็งแกร่งและเธอไม่ต้องการเป็นภาระให้กับอัลลัน ในการปกป้องของเธอ

อัลลัน เข้าใจแล้วว่าเธอกําลังคิดอะไรและพูดว่า “ ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันจะไม่ บังคับเธอ ฉันหวังว่าครั้งต่อไปที่ฉันพบเธอ เธอจะแข็งแกร่งขึ้นมาก ”

มิโตะ พยักหน้าและเงยหน้าขึ้น “ ฉันจะฝึกให้หนักและเมื่อฉันเข้มแข็งขึ้น ฉันก็จะลากพวกนายทั้งสองกลับมาที่นี่ ถ้านายไม่กลับมา ”

“ ถ้าอย่างนั้น เราจะรอดู”

หลังจากบอกลา มิโตะ อัลลัน และ กอน ก็ขึ้นเรือมุ่งหน้าไปยังสถานที่สอบฮันเตอร์

หลายคนรวมตัวกันบนดาดฟ้า ตั้งแต่ชายวัยกลางคนในวัยสี่สิบไปจนถึงเด็ก หนุ่มอย่างกอน พวกเขาทุกคนต่างหวังที่จะเป็นฮันเตอร์หลังจากการสอบ

เก้าสิบเปอร์เซ็นต์ของผู้เข้าร่วมเป็นผู้ชายและที่เหลือเป็นผู้หญิง

อัลลัน เหลือบมองไปที่กอน และพูดหลังจากจําสัญญากับมิโตะ “ กอน อย่าวิ่งไปมา ”

หลังจากพูดแบบนั้น อัลลัน ก็ไม่สนใจ กอน และมองไปที่ผู้สมัครทีละคน

สิบนาทีต่อมา อัลลัน ส่ายหัวเพราะเขาไม่เห็นผู้สมัครทั้งสองที่เขากําลังมองหา

“ พวกเขาไม่อยู่ที่นี่ได้อย่างไร? ในรายการทีวีอีกสองคนก็อยู่ที่นี่เช่นกันกับกอน”

เขากําลังพูดถึงคุราปิก้า และเลโอลิโอ

อัลลัน มองไม่เห็นพวกเขาบนเรือซึ่งทําให้เขาสับสน

“ การดํารงอยู่ของฉันเปลี่ยนพล็อตเรื่องหรือ? เพราะฉัน คนที่ควรจะอยู่บน เรือลํานี้จึงหายไป? ”

อัลลัน เริ่มคิดถึงผลที่ตามมาของสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในอนาคต

ในฐานะผู้ที่มาภายนอก ข้อได้เปรียบที่สุดของเขา คือความรู้เกี่ยวกับโลก เหตุการณ์และตัวละคร

หากเหตุการณ์เปลี่ยนแปลงไป ความได้เปรียบของเขาจะกลายเป็นเพียงเล็กน้อยจนไม่มีอะไรเลย

แม้ว่าเขาจะไม่ชัดเจนเกี่ยวกับทุกสิ่ง แต่เขาก็ยังจําเหตุการณ์สําคัญได้และ ตอนนี้ คุราปิก้า กับ เลโอลีโอ ที่หายไปก็เปลี่ยนไปหลายอย่าง

นั่นหมายความว่าการสอบฮันเตอร์ อาจแตกต่างจากที่เขาจําได้ในรายการทีวี ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อเขาอย่างมาก เขาเตรียมพร้อมสําหรับการสอบของกอน แบบเดียวกับรายการทีวี

อัลลัน ถอนหายใจ แม้ว่าเขาจะไม่มีความสุข แต่เขาก็ไม่สามารถทําอะไรกับเรื่องนี้ได้ เขาสามารถคํานวณแต่ละขั้นตอนอย่างรอบคอบนับจากนี้

“ หืมม กอน ไปไหน? ”

หลังจากนั้นไม่นาน อัลลัน ก็เหลือบมองไปรอบๆตัวเขาและรู้ว่า กอน หายตัวไป

“ เฮ้ เด็กคนนั้นกําลังทําอะไรอยู่? ” ทันใดนั้นก็มีคนตะโกน

อัลลัน มองไปรอบ ๆ ก่อนจะสังเกตเห็นกอน ปืนขึ้นเสากระโดงเรือ

“ กอน” อัลลัน พึมพํากับตัวเองก่อนที่เขาจะเข้าใจว่ากอน กําลังทําอะไรๆ เขาต้องสังเกตสภาพอากาศ ”

หลังจากนั้นไม่นาน กอน ก็รีบวิ่งลงมาและตะโกนว่า ทุกคนระวังพายุใหญ่ กําลังจะมาเข้าไปในห้องโดยสารและอยู่ที่นั่น มิฉะนั้นคุณจะถูกคลื่นลมพัด และตกลงไปในทะเล

ทันทีที่พวกเขาได้ยินสิ่งนี้ การตรวจสอบบนดาดฟ้าก็ไม่สามารถสงบลงได้ อีกต่อไป พวกเขายืนขึ้นเพื่อมองท้องฟ้าและทะเลเพียง เพื่อจะพบว่าทะเลสงบที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้และท้องฟ้าสีครามที่ปราศจากเมฆหมอกรอบตัวพวกเขา

“ พายุกําลังจะมาจริง ๆ หรือ? ”

“ อากาศดูดี แต่ลมแรงไปหน่อย อาจเป็นไปได้ ”

“ เด็กนั่นไม่ได้ล้อเล่นเหรอ? ”

ผู้สมัครทุกคนพูดคุยกันก่อนที่จะมีคนถามว่า “ เฮ้เด็กน้อย รู้ได้ยังไง? ”

กอน อธิบายว่า “ เนื่องจากลมชิ้นเล็กน้อยและมันก็มีรสเค็มด้วย นอกจากนี้ นกนางนวลที่ลอยอยู่เหนือเรากําลังเตือนซึ่งกันและกันและหนีไปเป็นกลุ่ม”

“ กําลังพูดถึงอะไร เด็กน้อย? นายเข้าใจภาษานกหรือ? ” ผู้เข้าแข่งขันทุกคนต่างประหลาดใจกับคําพูดของกอนในขณะนี้ความสนใจทั้งหมดของอัลลันตกอยู่ที่คนอื่นบนดาดฟ้า