I Became Friends with the Second Cutest Girl in My Class 43 – ในที่สุดก็ได้อยู่กันตามลำพัง
บทที่ 43 – ในที่สุดก็ได้อยู่กันตามลำพัง
[ มาเอะฮาระ ] : ถึง อาซานางิ
[ มาเอะฮาระ ] : หนังสือเรียนเคมีของเธออยู่ในความดูแลของผมแล้ว
[ มาเอะฮาระ ] : ผมจะรออยู่ที่สนามหญ้าของโรงเรียน ถ้าเธอไม่อยากอับอายเพราะไม่มีหนังสือเรียนแล้วละก็…เธอต้องรีบมาที่นี่แล้วล่ะ ยัยบ้า
ผมส่งข้อความไปแบบนี้ แน่นอนว่าไม่มีการตอบกลับมาจากอาซานางิ แต่อย่างน้อยเธอก็ยังอ่านตามที่คาดไว้
ผมรออาซานางิอยู่ที่บริเวณสนามหญ้าของโรงเรียนตามที่ส่งข้อความไป
“…ทำไมยังไม่มาอีกล่ะ ยัยบ้าอาซานางิ”
ช่วงเวลาพัก 10 นาที่ค่อยๆผ่านไป
เหลือ 5 นาที…3 นาที…เหลือ 1 นาที
ถ้าผมไม่รีบไปตอนนี้ผมต้องเข้าห้องเรียนสายแน่นอน และมันจะกลายเป็นผมเองที่ต้องอับอาย…สถานการณ์เริ่มจะไม่ดีแล้วสิ
แต่ไม่ว่ายังไง…ถ้าอาซานางิไม่มีหนังสือเรียน เธอก็น่าจะเป็นคนที่ต้องอับอายมากกว่าแน่นอน
“จากอาซานางิ!”
ในตอนที่ผมกำลังลังเลว่าจะทำยังไงต่อไปดี ข้อความตอบกลับครั้งแรกของอาซานางิในวันนี้ก็มาถึง
ผมเปิดแอพแชททันทีก่อนจะอ่านเนื้อหาของข้อความ…มันเป็นข้อความที่มีรูปแนบมาด้วย
[ อาซานางิ ] : นายโง่หรือเปล่า?
[ อาซานางิ ] : ถึงฉันจะลืม แต่ฉันก็ยืมคนอื่นได้นะ
รูปที่แนบมาด้วยเป็นรูปหนังสือเรียนวิชาเคมีที่เธอน่าจะยืมมาจากเพื่อนห้องอื่น
โดนเธอเล่นแล้ว!
“หรือว่า…เธอ…”
‘ถ้าเราลืมอะไรบางอย่าง…เราก็สามารถที่จะยืมเพื่อนคนอื่นได้’ แต่เพราะผมเป็นคนไม่มีเพื่อน…ผมก็เลยไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อน
ยิ่งเป็นอาซานางิที่อยู่เคียงข้างกับอามามิซังเสมอ แน่นอนว่าเธอจะต้องมีเพื่อนมากมาย การจะยืมหนังสือจากเพื่อนห้องอื่นนั้นไม่ใช่เรื่องยากเลย
ผมมักจะอยู่กับอาซานางิเสมอ และคิดว่าพวกเรานั้นคล้ายกันมาก แต่ในความเป็นจริงแล้ว…ผมกับอาซานางินั้นต่างกันโดยสิ้นเชิง
[ อาซานางิ ] : เอาล่ะ เอาล่ะ รีบมาเรียนได้แล้ว ไม่งั้นนายจะสายเอาน้า~
[ มาเอะฮาระ ] : ไอบ้าเอ้ย จำไว้เลยนะยัยบ้านี่
[ อาซานางิ ] : ฉันไม่จำหรอก งี่เง่า
ผมส่งข้อความแบบพวกตัวร้ายที่พ่ยแพ้ให้กับอาซานางิ ก่อนจะรีบไปที่ห้องแล็บอย่างไวที่สุดเท่าที่จะทำได้
โชคดีที่ห้องแล็บอยู่ใกล้ๆกับบริเวณสนามหญ้า ทำให้ผมสามารถไปเข้าห้องเรียนได้ทันเวลา แต่เนื่องจากผมมาถึงห้องเรียนเป็นคนสุดท้าย ทำให้กลายเป็นจุดสนใจของทั้งชั้นเรียน รวมถึงอาจารย์ด้วย
…ให้ตายเถอะ ผมทำเรื่องโง่ๆอะไรไปเนี่ย น่าอายชะมัด
“เอ่อ…คุณคือ…อ๊ะ มาเอะฮาระใช่ไหม? คุณมาสายนะ”
“…ขอโทษครับ”
ผมรีบนั่งลงบนที่นั่งที่ว่างอยู่ ก่อนจะมองไปที่อาซานางิที่นั่งอยู่คนละฟากของห้องเรียนที่ในตอนนี้กำลังฟุบลงบนโต๊ะ และตัวสั่นเพราะพยายามกลั้นหัวเราะ
รู้สึกจี๊ดชะมัดเลยแฮะ
และเพราะเหตุการณ์นี้ ผมสัญญากับตัวเองเลยว่าต้องจับยัยบ้านั่นมานั่งคุยกันสองคนให้ได้
“มาเอฮาระคุง ทำไมนายถึงมีหนังสือเรียนสองเล่มล่ะ?”
“ผะ-เผลอหยิบหนังสือสำรองมาด้วยน่ะ”
ผมยังจ้องมองไปที่อาซานางิในขณะพูดแก้ตัวกับโอยามะคุงที่นั่งอยู่ข้างๆด้วยความเจ็บปวด ก่อนที่หนังสือเรียนที่ใช้เป็นตัวประกันจะถูกส่งคืนไปที่โต๊ะของอาซานางิโดยสวัสดิภาพ
☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆
ช่วงเวลาเลิกเรียน หลังจากคาบเรียนสุดท้ายสิ้นสุดลง
เนื่องจากภาพต้นแบบเสร็จสมบูรณ์แล้ว พวกเราจึงเริ่มลงมือสร้างชิ้นงานกันตั้งแต่วันนี้
วิธีการทำชิ้นงานศิลปแบบโมเสกไม่ใช่เรื่องยาก เราเพียงแค่ต้องเจาะรูบนกระป๋อง แล้วก็จัดเรียงสีของกระป๋องให้เป็นไปตามลำดับ โดยการร้อยเอาไว้บนเชือกก่อนจะนำไปแขวนไว้บนราว
ปัญหาคอขวดในการทำงานนั้นจะเกิดขึ้นถ้าพวกเราเริ่มทำงานกันช้าเกินไป และถ้าเป็นแบบนั้นเราจะไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องค้างคืนที่โรงเรียน
แต่เนื่องจากทางโรงเรียนจะอนุญาตให้นักเรียนค้างคืนได้เฉพาะวันก่อนถึงวันงานเทศกาลวัฒนธรรมโรงเรียนเท่านั้น ดังนั้นเราจึงต้องรีบทำให้เสร็จก่อนหน้านั้น
ทุกอย่างขึ้นอยู่กับการจัดการและการวางแผนของคณะกรรมการกิจกรรม ดังนั้นทั้งผมและอาซานางิจำเป็นที่จะต้องทำงานร่วมกันได้เป็นอย่างดี แต่ผมก็อดสงสัยไม่ได้ว่า…บรรยากาศที่ค่อนข้างละเอียดอ่อนในตอนนี้ของผมกับอาซานางิ…พวกเราจะสามารถทำได้ดีหรือไม่?
“นี่ มาเอะฮาระคุง”
“! อาซานางิ…ซัง”
“โธ่…ไม่เห็นต้องทำหน้าน่ากลัวแบบนั้นเลย…เรากำลังทำงานกันอยู่ไม่ใช่หรอ? ฉันกำลังคิดว่าจะเริ่มจากตรงไหนดีน่ะ”
“อะ อ่า นั่นสินะ”
ผมประหลาดใจที่อยู่ๆก็ได้ยินเสียงของอาซานางิ แต่เนื่องจากเธอใช้เสียงที่เธอใช้เป็นประจำตอนอยู่ในห้องเรียน ดังนั้นดูเหมือนว่าผมเองก็ไม่ควรนำเรื่องส่วนตัวมาเกี่ยวข้องกับเรื่องงานในตอนนี้เหมือนกัน
ถ้าทำแบบนี้น่าอาจจะดีกว่าก็ได้
“ถ้างั้นมาเริ่มจากจำนวนกระป๋องเปล่าที่เรามีอยู่ก่อนก็แล้วกัน เธอรู้ไหมตอนนี้กระป๋องพวกนั้นอยู่ที่ไหนบ้าง?”
“มีบางส่วนอยู่ตรงมุมห้องตรงนั้น ส่วนที่เหลืออยู่ที่ห้องเก็บของน่ะ…”
“! อ๊ะ ถ้างั้นเราไป…”
ดูเหมือนนี่จะเป็นเหตุผลที่ดีที่จะใช้เป็นข้ออ้างเพื่อที่จะได้อยู่ตามลำพังกับอาซานางิแค่สองคน ผมคิดว่าเธอไม่น่าจะหนีไปได้ในคราวนี้ และจะได้ถามเหตุผลว่าทำไมเธอถึงพยายามหลบหน้าผมสักที…
“นี่ ยู ขอกวนเวลาเธอนิดนึงได้ไหม?”
“หืม? ว่าไงอุมิ มีอะไรหรือเปล่า?”
“เธอช่วยไปตรวจจำนวนกระป๋องเปล่าที่พวกเรารวบรวมมากับมาเอะฮาระคุงที่ห้องเก็บของหน่อยได้ไหม? พอดีฉันต้องอยู่ค่อยจัดการงานของทุกคนที่นี่น่ะ”
…ผมคิดว่าจะสามารถจับเธอได้แล้ว แต่อาซานางิก็น่าจะรู้ทัน…เธอจึงทำการเรียกอามามิซังมารับหน้าที่แทนตัวเองทันที
ดูเหมือนอาซานางิกำลังจะพยายามหนีอีกแล้ว…แต่คราวนี้ผมจะไม่ยอมปล่อยเธอไปหรอกนะ
“ไม่ได้หรอก ให้อามามิซังอยู่ที่นี่แล้วพวกเราไปกันแค่สองคนน่าจะดีกว่า มันคงไม่ดีที่จะไปรบกวนคนอื่นในขณะที่พวกเขากำลังพยายามทำงานหนังกันอยู่น่ะ”
“เอ๋…มะ-ไม่ได้นะ พวกเราเป็นคนร่างภาพต้นแบบนะ มันต้องมีพวกเราคนใดคนหนึ่งที่ต้องคอยอยู่ช่วยทุกคนสิ…”
“พวกเราไปกันแปบเดียวมันก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรหรอก…จริงไหมอามามิซัง?”
“อือ ไม่เป็นอะไรหรอก ถึงจะบอกว่างานหนัก…แต่จริงๆพวกเราก็แค่เจาะกระป๋องเองนี่นา มันไม่ยากขนาดนั้นสักหน่อยนะ”
อามามิซังตอบพร้อมกับขยิบตาให้ผม
แน่นอนว่าอามามิซังอยู่ฝั่งเดียวกับผม…แต่เป็นเพราะตอนช่วงพักเที่ยง อาซานางิใช้นิตตะซังกับเซกิคุงเป็นเหตุผลทำให้เธอสามารถหลบหนีจากผมไปได้ ดังนั้นผมจึงต้องทำการแอบส่งข้อความขอความช่วยเหลือไปที่อามามิซังก่อนที่จะเลิกเรียน
“…ถ้าอย่างนั้นผมขอไปเอากุญแจห้องเก็บของกับอาจารย์ยากิซาวะก่อนนะ…อาซานางิซังไปรอที่ห้องเก็บของก่อนได้เลยนะ”
“เดี๋ยวสิ ฉันยังไม่ได้ตอบ…”
“อ่า…ถ้าอย่างนั้นผมทำคนเดียวก็ได้…แต่ว่า…ถ้าเธอมา..ผมคง…รู้สึกมีความสุขมากกว่าน่ะ…”
“เอ๊ะ….”
“…ถะ-ถ้างั้นผมไปก่อนนะ”
ในช่วงที่พูดว่า「มีความสุข」ผมพูดเสียงเบาๆทำให้มีแค่อาซานางิคนเดียวเท่านั้นที่ได้ยิน ก่อนที่ผมเดินออกมาเพื่อไปหาอาจารย์ยากิซาวะที่ห้องพักครูเพื่อที่จะขอยืมกุญแจห้องเก็บของ
ดูเหมือนว่าอาซานางิจะไม่ได้เดินตามหลังมา…แต่เนื่องจากผมขอให้เธอช่วยงานต่อหน้าทุกคน ดังนั้นผมจึงคิดว่าเธอน่าจะยอมไป
บางทีอาซานางิอาจจะมีเหตุผลที่พยายามหลบหน้าผม…แต่ถ้าผมเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอทำแบบนั้น…ไม่ว่ายังไงผมก็ต้องการรู้ว่าผมทำอะไรไป
ผมได้รับกุญแจมาจากอาจารย์ยากิซาวะ ก่อนที่ผมจะเดินทางไปที่ห้องเก็บของที่ตั้งอยู่บริเวณที่สูบบุหรี่สำหรับอาจารย์…ใช่แล้ว เป็นสถานที่ที่ผมกับอาซานางิและอามามิซังมากินข้าวกลางวันด้วยกันเมื่อไม่นานมานี้
อยู่ดีๆเหตุการณ์ในตอนนั้นก็เข้ามาในหัว
แม้ว่าผมจะประหม่านิดหน่อย แต่พวกเราก็ได้มีการแลกเปลี่ยนกับข้าวกัน ได้พยายามเอาตัวรอดด้วยการสนทนาเรื่องการทำอาหาร และก็ได้สนิทกับอามามิซังขึ้นมานิดหน่อยด้วย…ทั้งๆที่ในตอนนั้นผมกับอาซานางิยังเข้ากันได้ดีแท้ๆ ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้นะ
“…ขอโทษนะ อาซานางิ มาช้าไปหน่อย”
“เอาแบบนี้จริงดิ ไอบ้ามาเอะฮาระ” (TL: 前原のバカ มาเอะฮาระโนะบากะ)
อาซานางิน่าจะมารอผมอยู่สักพักแล้ว และพออาซานางิได้ยินเสียงของผม เธอก็หันมาและพูดด้วยน้ำเสียงที่เหมือนกับว่าเธอกำลังงอนอยู่
ดูเหมือนว่าคราวนี้…ผมคงไม่ต้องคอยไล่ตามเธออีกต่อไปแล้วล่ะ…
☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆
ปล. เช็คคำผิดไปบ้างแล้ว แต่ถ้าเจอก็แจ้งได้นะครับ
ปล2. ตอนแรกไม่สบาย คิดว่าจะเป็นโควิดซะแล้ว…แต่ยังรอดอยู่ครับ
ปล3. อีกตอนไม่น่าทันวันนี้ครับ พึ่งเรียนเสร็จ
ขอบคุณที่ติดตามครับ
Durimtok Channel
-
1
Chapter 1 – สาวน่ารักอันดับสองในชั้นเรียนของผม มีนาคม 16, 2022 -
2
Chapter 1 – สาวน่ารักอันดับสองในชั้นเรียนของผม มีนาคม 16, 2022 -
3
Chapter 2 – แรกพบ (1) มีนาคม 16, 2022 -
4
Chapter 2 – แรกพบ (1) มีนาคม 16, 2022 -
5
Chapter 3 – แรกพบ (2) มีนาคม 17, 2022 -
6
Chapter 3 – แรกพบ (2) มีนาคม 17, 2022 -
7
Chapter 4 – ความลับ มีนาคม 17, 2022 -
8
Chapter 4 – ความลับ มีนาคม 17, 2022 -
9
Chapter 5 – เด็กสาวที่ชื่อว่า อาซานางิ อุมิ มีนาคม 17, 2022 -
10
Chapter 5 – เด็กสาวที่ชื่อว่า อาซานางิ อุมิ มีนาคม 17, 2022 -
11
Chapter 6 – ชื่อเล่น มีนาคม 18, 2022 -
12
Chapter 6 – ชื่อเล่น มีนาคม 18, 2022 -
13
Chapter 7 – สารภาพรักยามเที่ยงวัน มีนาคม 18, 2022 -
14
Chapter 7 – สารภาพรักยามเที่ยงวัน มีนาคม 18, 2022 -
15
Chapter 8 – เรื่องราวของอันดับสอง มีนาคม 19, 2022 -
16
Chapter 8 – เรื่องราวของอันดับสอง มีนาคม 19, 2022 -
17
Chapter 9 – มุมมองความรักของมาเอะฮาระ มีนาคม 20, 2022 -
18
Chapter 9 – มุมมองความรักของมาเอะฮาระ มีนาคม 20, 2022 -
19
Chapter 10 – ความสัมพันธ์ที่ไม่ถูกจำกัด มีนาคม 20, 2022 -
20
Chapter 10 – ความสัมพันธ์ที่ไม่ถูกจำกัด มีนาคม 20, 2022 -
21
Chapter 11 – ออกไปข้างนอกบ้างก็ดีเหมือนกัน มีนาคม 22, 2022 -
22
Chapter 11 – ออกไปข้างนอกบ้างก็ดีเหมือนกัน มีนาคม 22, 2022 -
23
Chapter 12 – อาซานางิเท่สุดๆ มีนาคม 22, 2022 -
24
Chapter 12 – อาซานางิเท่สุดๆ มีนาคม 22, 2022 -
25
Chapter 13 – อิ่มแล้วครับ มีนาคม 22, 2022 -
26
Chapter 13 – อิ่มแล้วครับ มีนาคม 22, 2022 -
27
Chapter 14 – ณ เกมเซ็นเตอร์ มีนาคม 22, 2022 -
28
Chapter 14 – ณ เกมเซ็นเตอร์ มีนาคม 22, 2022 -
29
Chapter 15 – ความบังเอิญ มีนาคม 22, 2022 -
30
Chapter 15 – ความบังเอิญ มีนาคม 22, 2022 -
31
Chapter 16 – วิกฤติ มีนาคม 23, 2022 -
32
Chapter 16 – วิกฤติ มีนาคม 23, 2022 -
33
Chapter 17 – ระหว่างทางกลับบ้านยามค่ำคืนของทั้งสอง มีนาคม 23, 2022 -
34
Chapter 17 – ระหว่างทางกลับบ้านยามค่ำคืนของทั้งสอง มีนาคม 23, 2022 -
35
Chapter 20 – อามามิซัง อาซานางิ และผม มีนาคม 24, 2022 -
36
Chapter 20 – อามามิซัง อาซานางิ และผม มีนาคม 24, 2022 -
37
Chapter 18 – เรื่องไม่คาดคิด มีนาคม 24, 2022 -
38
Chapter 18 – เรื่องไม่คาดคิด มีนาคม 24, 2022 -
39
Chapter 19 – ขอโทษครับ มีนาคม 24, 2022 -
40
Chapter 19 – ขอโทษครับ มีนาคม 24, 2022 -
41
Chapter 21 – มุมมองด้านหลังที่เป็นธรรมชาติ มีนาคม 25, 2022 -
42
Chapter 21 – มุมมองด้านหลังที่เป็นธรรมชาติ มีนาคม 25, 2022 -
43
Chapter 22 – กาแฟที่ชอบ มีนาคม 25, 2022 -
44
Chapter 22 – กาแฟที่ชอบ มีนาคม 25, 2022 -
45
Chapter 23 – เป็นเพื่อนกันนะ มีนาคม 25, 2022 -
46
Chapter 23 – เป็นเพื่อนกันนะ มีนาคม 25, 2022 -
47
Chapter 24 – มากิคุง มีนาคม 26, 2022 -
48
Chapter 24 – มากิคุง มีนาคม 26, 2022 -
49
Chapter 25: พรสวรรค์ที่ไม่คาดคิด มีนาคม 26, 2022 -
50
Chapter 25: พรสวรรค์ที่ไม่คาดคิด มีนาคม 26, 2022 -
51
Chapter 26: กับเธอในวันสุดสัปดาห์ มีนาคม 29, 2022 -
52
Chapter 26: กับเธอในวันสุดสัปดาห์ มีนาคม 29, 2022 -
53
Chapter 27 – อาซานางิกับการงีบหลับ เมษายน 1, 2022 -
54
Chapter 27 – อาซานางิกับการงีบหลับ เมษายน 1, 2022 -
55
Chapter 28 – โดนพ่อแม่จับได้ซะแล้ว เมษายน 2, 2022 -
56
Chapter 28 – โดนพ่อแม่จับได้ซะแล้ว เมษายน 2, 2022 -
57
Chapter 29 – เคียงข้างกัน เมษายน 5, 2022 -
58
Chapter 29 – เคียงข้างกัน เมษายน 5, 2022 -
59
Chapter 30 – อาหารเช้ากับอาซานางิ เมษายน 7, 2022 -
60
Chapter 30 – อาหารเช้ากับอาซานางิ เมษายน 7, 2022 -
61
Chapter 31 – ไม่ได้แย่ขนาดนั้นสักหน่อย เมษายน 7, 2022 -
62
Chapter 31 – ไม่ได้แย่ขนาดนั้นสักหน่อย เมษายน 7, 2022 -
63
Chapter 32 – ครอบครัวอาซานางิ เมษายน 8, 2022 -
64
Chapter 32 – ครอบครัวอาซานางิ เมษายน 8, 2022 -
65
Chapter 33 – อามามิซัง อีกครั้ง เมษายน 8, 2022 -
66
Chapter 33 – อามามิซัง อีกครั้ง เมษายน 8, 2022 -
67
Chapter 34 – อามามิซังผู้มีพรสวรรค์ เมษายน 12, 2022 -
68
Chapter 34 – อามามิซังผู้มีพรสวรรค์ เมษายน 12, 2022 -
69
Chapter 35 – ชั้นเรียนที่เปลี่ยนไป เมษายน 13, 2022 -
70
Chapter 35 – ชั้นเรียนที่เปลี่ยนไป เมษายน 13, 2022 -
71
Chapter 36 – สิ่งที่อาซานางิทำไม่ได้ เมษายน 19, 2022 -
72
Chapter 36 – สิ่งที่อาซานางิทำไม่ได้ เมษายน 19, 2022 -
73
Chapter 37 – ฉลากที่ว่างเปล่า เมษายน 21, 2022 -
74
Chapter 37 – ฉลากที่ว่างเปล่า เมษายน 21, 2022 -
75
Chapter 38 – มันควรจะมีแค่เราสองคนสิ เมษายน 21, 2022 -
76
Chapter 38 – มันควรจะมีแค่เราสองคนสิ เมษายน 21, 2022 -
77
Chapter 39 – ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป เมษายน 22, 2022 -
78
Chapter 39 – ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป เมษายน 22, 2022 -
79
Chapter 41 -「+1」ในวันหยุดสุดสัปดาห์ (2) เมษายน 23, 2022 -
80
Chapter 41 -「+1」ในวันหยุดสุดสัปดาห์ (2) เมษายน 23, 2022 -
81
Chapter 40 -「+1」ในวันหยุดสุดสัปดาห์ (1) เมษายน 23, 2022 -
82
Chapter 40 -「+1」ในวันหยุดสุดสัปดาห์ (1) เมษายน 23, 2022 -
83
Chapter 42 - ปกติที่ไม่ปกติ เมษายน 27, 2022 -
84
Chapter 42 - ปกติที่ไม่ปกติ เมษายน 27, 2022 -
85
Chapter 43 - ในที่สุดก็ได้อยู่กันตามลำพัง เมษายน 27, 2022 -
86
Chapter 43 - ในที่สุดก็ได้อยู่กันตามลำพัง เมษายน 27, 2022 -
87
Chapter 44 – คนบ้า เมษายน 29, 2022 -
88
Chapter 44 – คนบ้า เมษายน 29, 2022 -
89
Chapter 45 – ช่วยรออีกนิดนึงนะ พฤษภาคม 13, 2022 -
90
Chapter 45 – ช่วยรออีกนิดนึงนะ พฤษภาคม 13, 2022 -
91
Chapter 46 – ยังไงก็เพื่อนกัน พฤษภาคม 13, 2022 -
92
Chapter 46 – ยังไงก็เพื่อนกัน พฤษภาคม 13, 2022 -
93
Chapter 47 – จับมือเธอไว้ พฤษภาคม 13, 2022 -
94
Chapter 47 – จับมือเธอไว้ พฤษภาคม 13, 2022 -
95
Chapter 48 – พบกับเพื่อนเก่า กรกฎาคม 21, 2022 -
96
Chapter 48 – พบกับเพื่อนเก่า กรกฎาคม 21, 2022 -
97
Chapter 49 กรกฎาคม 21, 2022 -
98
Chapter 49 กรกฎาคม 21, 2022 -
99
Chapter 50 กรกฎาคม 21, 2022 -
100
Chapter 50 กรกฎาคม 21, 2022 -
101
Chapter 51 กรกฎาคม 21, 2022 -
102
Chapter 51 กรกฎาคม 21, 2022 -
103
Chapter 52 กรกฎาคม 21, 2022 -
104
Chapter 52 กรกฎาคม 21, 2022 -
105
Chapter 54 กรกฎาคม 21, 2022 -
106
Chapter 54 กรกฎาคม 21, 2022 -
107
Chapter 55 กรกฎาคม 21, 2022 -
108
Chapter 55 กรกฎาคม 21, 2022 -
109
Chapter 56 กรกฎาคม 21, 2022 -
110
Chapter 56 กรกฎาคม 21, 2022 -
111
Chapter 57 สิงหาคม 2, 2022 -
112
Chapter 57 สิงหาคม 2, 2022 -
113
Chapter 69 ธันวาคม 23, 2022 -
114
Chapter 69 ธันวาคม 23, 2022 -
115
Chapter 69 ธันวาคม 23, 2022 -
116
Chapter 69 ธันวาคม 23, 2022 -
117
Chapter 70 ธันวาคม 23, 2022 -
118
Chapter 70 ธันวาคม 23, 2022 -
119
Chapter 70 ธันวาคม 23, 2022 -
120
Chapter 70 ธันวาคม 23, 2022 -
121
Chapter 63 ธันวาคม 23, 2022 -
122
Chapter 63 ธันวาคม 23, 2022 -
123
Chapter 63 ธันวาคม 23, 2022 -
124
Chapter 63 ธันวาคม 23, 2022 -
125
Chapter 62 ธันวาคม 23, 2022 -
126
Chapter 62 ธันวาคม 23, 2022 -
127
Chapter 62 ธันวาคม 23, 2022 -
128
Chapter 62 ธันวาคม 23, 2022 -
129
Chapter 61 ธันวาคม 23, 2022 -
130
Chapter 61 ธันวาคม 23, 2022 -
131
Chapter 61 ธันวาคม 23, 2022 -
132
Chapter 61 ธันวาคม 23, 2022 -
133
Chapter 60 ธันวาคม 23, 2022 -
134
Chapter 60 ธันวาคม 23, 2022 -
135
Chapter 60 ธันวาคม 23, 2022 -
136
Chapter 60 ธันวาคม 23, 2022 -
137
Chapter 59 ธันวาคม 23, 2022 -
138
Chapter 59 ธันวาคม 23, 2022 -
139
Chapter 59 ธันวาคม 23, 2022 -
140
Chapter 59 ธันวาคม 23, 2022 -
141
Chapter 58 ธันวาคม 23, 2022 -
142
Chapter 58 ธันวาคม 23, 2022 -
143
Chapter 58 ธันวาคม 23, 2022 -
144
Chapter 58 ธันวาคม 23, 2022 -
145
Chapter 68 ธันวาคม 23, 2022 -
146
Chapter 68 ธันวาคม 23, 2022 -
147
Chapter 68 ธันวาคม 23, 2022 -
148
Chapter 68 ธันวาคม 23, 2022 -
149
Chapter 67 ธันวาคม 23, 2022 -
150
Chapter 67 ธันวาคม 23, 2022 -
151
Chapter 67 ธันวาคม 23, 2022 -
152
Chapter 67 ธันวาคม 23, 2022 -
153
Chapter 66 ธันวาคม 23, 2022 -
154
Chapter 66 ธันวาคม 23, 2022 -
155
Chapter 66 ธันวาคม 23, 2022 -
156
Chapter 66 ธันวาคม 23, 2022 -
157
Chapter 65 ธันวาคม 23, 2022 -
158
Chapter 65 ธันวาคม 23, 2022 -
159
Chapter 65 ธันวาคม 23, 2022 -
160
Chapter 65 ธันวาคม 23, 2022 -
161
Chapter 64 ธันวาคม 23, 2022 -
162
Chapter 64 ธันวาคม 23, 2022 -
163
Chapter 64 ธันวาคม 23, 2022 -
164
Chapter 64 ธันวาคม 23, 2022 -
165
Chapter 73 มีนาคม 9, 2023 -
166
Chapter 73 มีนาคม 9, 2023 -
167
Chapter 71 มีนาคม 9, 2023 -
168
Chapter 71 มีนาคม 9, 2023 -
169
Chapter 72 มีนาคม 9, 2023 -
170
Chapter 72 มีนาคม 9, 2023 -
171
Chapter 74 มีนาคม 9, 2023 -
172
Chapter 74 มีนาคม 9, 2023 -
173
Chapter 75 มีนาคม 9, 2023 -
174
Chapter 75 มีนาคม 9, 2023 -
175
Chapter 76 มีนาคม 14, 2023 -
176
Chapter 76 มีนาคม 14, 2023 -
177
Chapter 77 มีนาคม 17, 2023 -
178
Chapter 77 มีนาคม 17, 2023
Comments
I Became Friends with the Second Cutest Girl in My Class 43 – ในที่สุดก็ได้อยู่กันตามลำพัง
บทที่ 43 – ในที่สุดก็ได้อยู่กันตามลำพัง
[ มาเอะฮาระ ] : ถึง อาซานางิ
[ มาเอะฮาระ ] : หนังสือเรียนเคมีของเธออยู่ในความดูแลของผมแล้ว
[ มาเอะฮาระ ] : ผมจะรออยู่ที่สนามหญ้าของโรงเรียน ถ้าเธอไม่อยากอับอายเพราะไม่มีหนังสือเรียนแล้วละก็…เธอต้องรีบมาที่นี่แล้วล่ะ ยัยบ้า
ผมส่งข้อความไปแบบนี้ แน่นอนว่าไม่มีการตอบกลับมาจากอาซานางิ แต่อย่างน้อยเธอก็ยังอ่านตามที่คาดไว้
ผมรออาซานางิอยู่ที่บริเวณสนามหญ้าของโรงเรียนตามที่ส่งข้อความไป
“…ทำไมยังไม่มาอีกล่ะ ยัยบ้าอาซานางิ”
ช่วงเวลาพัก 10 นาที่ค่อยๆผ่านไป
เหลือ 5 นาที…3 นาที…เหลือ 1 นาที
ถ้าผมไม่รีบไปตอนนี้ผมต้องเข้าห้องเรียนสายแน่นอน และมันจะกลายเป็นผมเองที่ต้องอับอาย…สถานการณ์เริ่มจะไม่ดีแล้วสิ
แต่ไม่ว่ายังไง…ถ้าอาซานางิไม่มีหนังสือเรียน เธอก็น่าจะเป็นคนที่ต้องอับอายมากกว่าแน่นอน
“จากอาซานางิ!”
ในตอนที่ผมกำลังลังเลว่าจะทำยังไงต่อไปดี ข้อความตอบกลับครั้งแรกของอาซานางิในวันนี้ก็มาถึง
ผมเปิดแอพแชททันทีก่อนจะอ่านเนื้อหาของข้อความ…มันเป็นข้อความที่มีรูปแนบมาด้วย
[ อาซานางิ ] : นายโง่หรือเปล่า?
[ อาซานางิ ] : ถึงฉันจะลืม แต่ฉันก็ยืมคนอื่นได้นะ
รูปที่แนบมาด้วยเป็นรูปหนังสือเรียนวิชาเคมีที่เธอน่าจะยืมมาจากเพื่อนห้องอื่น
โดนเธอเล่นแล้ว!
“หรือว่า…เธอ…”
‘ถ้าเราลืมอะไรบางอย่าง…เราก็สามารถที่จะยืมเพื่อนคนอื่นได้’ แต่เพราะผมเป็นคนไม่มีเพื่อน…ผมก็เลยไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อน
ยิ่งเป็นอาซานางิที่อยู่เคียงข้างกับอามามิซังเสมอ แน่นอนว่าเธอจะต้องมีเพื่อนมากมาย การจะยืมหนังสือจากเพื่อนห้องอื่นนั้นไม่ใช่เรื่องยากเลย
ผมมักจะอยู่กับอาซานางิเสมอ และคิดว่าพวกเรานั้นคล้ายกันมาก แต่ในความเป็นจริงแล้ว…ผมกับอาซานางินั้นต่างกันโดยสิ้นเชิง
[ อาซานางิ ] : เอาล่ะ เอาล่ะ รีบมาเรียนได้แล้ว ไม่งั้นนายจะสายเอาน้า~
[ มาเอะฮาระ ] : ไอบ้าเอ้ย จำไว้เลยนะยัยบ้านี่
[ อาซานางิ ] : ฉันไม่จำหรอก งี่เง่า
ผมส่งข้อความแบบพวกตัวร้ายที่พ่ยแพ้ให้กับอาซานางิ ก่อนจะรีบไปที่ห้องแล็บอย่างไวที่สุดเท่าที่จะทำได้
โชคดีที่ห้องแล็บอยู่ใกล้ๆกับบริเวณสนามหญ้า ทำให้ผมสามารถไปเข้าห้องเรียนได้ทันเวลา แต่เนื่องจากผมมาถึงห้องเรียนเป็นคนสุดท้าย ทำให้กลายเป็นจุดสนใจของทั้งชั้นเรียน รวมถึงอาจารย์ด้วย
…ให้ตายเถอะ ผมทำเรื่องโง่ๆอะไรไปเนี่ย น่าอายชะมัด
“เอ่อ…คุณคือ…อ๊ะ มาเอะฮาระใช่ไหม? คุณมาสายนะ”
“…ขอโทษครับ”
ผมรีบนั่งลงบนที่นั่งที่ว่างอยู่ ก่อนจะมองไปที่อาซานางิที่นั่งอยู่คนละฟากของห้องเรียนที่ในตอนนี้กำลังฟุบลงบนโต๊ะ และตัวสั่นเพราะพยายามกลั้นหัวเราะ
รู้สึกจี๊ดชะมัดเลยแฮะ
และเพราะเหตุการณ์นี้ ผมสัญญากับตัวเองเลยว่าต้องจับยัยบ้านั่นมานั่งคุยกันสองคนให้ได้
“มาเอฮาระคุง ทำไมนายถึงมีหนังสือเรียนสองเล่มล่ะ?”
“ผะ-เผลอหยิบหนังสือสำรองมาด้วยน่ะ”
ผมยังจ้องมองไปที่อาซานางิในขณะพูดแก้ตัวกับโอยามะคุงที่นั่งอยู่ข้างๆด้วยความเจ็บปวด ก่อนที่หนังสือเรียนที่ใช้เป็นตัวประกันจะถูกส่งคืนไปที่โต๊ะของอาซานางิโดยสวัสดิภาพ
☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆
ช่วงเวลาเลิกเรียน หลังจากคาบเรียนสุดท้ายสิ้นสุดลง
เนื่องจากภาพต้นแบบเสร็จสมบูรณ์แล้ว พวกเราจึงเริ่มลงมือสร้างชิ้นงานกันตั้งแต่วันนี้
วิธีการทำชิ้นงานศิลปแบบโมเสกไม่ใช่เรื่องยาก เราเพียงแค่ต้องเจาะรูบนกระป๋อง แล้วก็จัดเรียงสีของกระป๋องให้เป็นไปตามลำดับ โดยการร้อยเอาไว้บนเชือกก่อนจะนำไปแขวนไว้บนราว
ปัญหาคอขวดในการทำงานนั้นจะเกิดขึ้นถ้าพวกเราเริ่มทำงานกันช้าเกินไป และถ้าเป็นแบบนั้นเราจะไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องค้างคืนที่โรงเรียน
แต่เนื่องจากทางโรงเรียนจะอนุญาตให้นักเรียนค้างคืนได้เฉพาะวันก่อนถึงวันงานเทศกาลวัฒนธรรมโรงเรียนเท่านั้น ดังนั้นเราจึงต้องรีบทำให้เสร็จก่อนหน้านั้น
ทุกอย่างขึ้นอยู่กับการจัดการและการวางแผนของคณะกรรมการกิจกรรม ดังนั้นทั้งผมและอาซานางิจำเป็นที่จะต้องทำงานร่วมกันได้เป็นอย่างดี แต่ผมก็อดสงสัยไม่ได้ว่า…บรรยากาศที่ค่อนข้างละเอียดอ่อนในตอนนี้ของผมกับอาซานางิ…พวกเราจะสามารถทำได้ดีหรือไม่?
“นี่ มาเอะฮาระคุง”
“! อาซานางิ…ซัง”
“โธ่…ไม่เห็นต้องทำหน้าน่ากลัวแบบนั้นเลย…เรากำลังทำงานกันอยู่ไม่ใช่หรอ? ฉันกำลังคิดว่าจะเริ่มจากตรงไหนดีน่ะ”
“อะ อ่า นั่นสินะ”
ผมประหลาดใจที่อยู่ๆก็ได้ยินเสียงของอาซานางิ แต่เนื่องจากเธอใช้เสียงที่เธอใช้เป็นประจำตอนอยู่ในห้องเรียน ดังนั้นดูเหมือนว่าผมเองก็ไม่ควรนำเรื่องส่วนตัวมาเกี่ยวข้องกับเรื่องงานในตอนนี้เหมือนกัน
ถ้าทำแบบนี้น่าอาจจะดีกว่าก็ได้
“ถ้างั้นมาเริ่มจากจำนวนกระป๋องเปล่าที่เรามีอยู่ก่อนก็แล้วกัน เธอรู้ไหมตอนนี้กระป๋องพวกนั้นอยู่ที่ไหนบ้าง?”
“มีบางส่วนอยู่ตรงมุมห้องตรงนั้น ส่วนที่เหลืออยู่ที่ห้องเก็บของน่ะ…”
“! อ๊ะ ถ้างั้นเราไป…”
ดูเหมือนนี่จะเป็นเหตุผลที่ดีที่จะใช้เป็นข้ออ้างเพื่อที่จะได้อยู่ตามลำพังกับอาซานางิแค่สองคน ผมคิดว่าเธอไม่น่าจะหนีไปได้ในคราวนี้ และจะได้ถามเหตุผลว่าทำไมเธอถึงพยายามหลบหน้าผมสักที…
“นี่ ยู ขอกวนเวลาเธอนิดนึงได้ไหม?”
“หืม? ว่าไงอุมิ มีอะไรหรือเปล่า?”
“เธอช่วยไปตรวจจำนวนกระป๋องเปล่าที่พวกเรารวบรวมมากับมาเอะฮาระคุงที่ห้องเก็บของหน่อยได้ไหม? พอดีฉันต้องอยู่ค่อยจัดการงานของทุกคนที่นี่น่ะ”
…ผมคิดว่าจะสามารถจับเธอได้แล้ว แต่อาซานางิก็น่าจะรู้ทัน…เธอจึงทำการเรียกอามามิซังมารับหน้าที่แทนตัวเองทันที
ดูเหมือนอาซานางิกำลังจะพยายามหนีอีกแล้ว…แต่คราวนี้ผมจะไม่ยอมปล่อยเธอไปหรอกนะ
“ไม่ได้หรอก ให้อามามิซังอยู่ที่นี่แล้วพวกเราไปกันแค่สองคนน่าจะดีกว่า มันคงไม่ดีที่จะไปรบกวนคนอื่นในขณะที่พวกเขากำลังพยายามทำงานหนังกันอยู่น่ะ”
“เอ๋…มะ-ไม่ได้นะ พวกเราเป็นคนร่างภาพต้นแบบนะ มันต้องมีพวกเราคนใดคนหนึ่งที่ต้องคอยอยู่ช่วยทุกคนสิ…”
“พวกเราไปกันแปบเดียวมันก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรหรอก…จริงไหมอามามิซัง?”
“อือ ไม่เป็นอะไรหรอก ถึงจะบอกว่างานหนัก…แต่จริงๆพวกเราก็แค่เจาะกระป๋องเองนี่นา มันไม่ยากขนาดนั้นสักหน่อยนะ”
อามามิซังตอบพร้อมกับขยิบตาให้ผม
แน่นอนว่าอามามิซังอยู่ฝั่งเดียวกับผม…แต่เป็นเพราะตอนช่วงพักเที่ยง อาซานางิใช้นิตตะซังกับเซกิคุงเป็นเหตุผลทำให้เธอสามารถหลบหนีจากผมไปได้ ดังนั้นผมจึงต้องทำการแอบส่งข้อความขอความช่วยเหลือไปที่อามามิซังก่อนที่จะเลิกเรียน
“…ถ้าอย่างนั้นผมขอไปเอากุญแจห้องเก็บของกับอาจารย์ยากิซาวะก่อนนะ…อาซานางิซังไปรอที่ห้องเก็บของก่อนได้เลยนะ”
“เดี๋ยวสิ ฉันยังไม่ได้ตอบ…”
“อ่า…ถ้าอย่างนั้นผมทำคนเดียวก็ได้…แต่ว่า…ถ้าเธอมา..ผมคง…รู้สึกมีความสุขมากกว่าน่ะ…”
“เอ๊ะ….”
“…ถะ-ถ้างั้นผมไปก่อนนะ”
ในช่วงที่พูดว่า「มีความสุข」ผมพูดเสียงเบาๆทำให้มีแค่อาซานางิคนเดียวเท่านั้นที่ได้ยิน ก่อนที่ผมเดินออกมาเพื่อไปหาอาจารย์ยากิซาวะที่ห้องพักครูเพื่อที่จะขอยืมกุญแจห้องเก็บของ
ดูเหมือนว่าอาซานางิจะไม่ได้เดินตามหลังมา…แต่เนื่องจากผมขอให้เธอช่วยงานต่อหน้าทุกคน ดังนั้นผมจึงคิดว่าเธอน่าจะยอมไป
บางทีอาซานางิอาจจะมีเหตุผลที่พยายามหลบหน้าผม…แต่ถ้าผมเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอทำแบบนั้น…ไม่ว่ายังไงผมก็ต้องการรู้ว่าผมทำอะไรไป
ผมได้รับกุญแจมาจากอาจารย์ยากิซาวะ ก่อนที่ผมจะเดินทางไปที่ห้องเก็บของที่ตั้งอยู่บริเวณที่สูบบุหรี่สำหรับอาจารย์…ใช่แล้ว เป็นสถานที่ที่ผมกับอาซานางิและอามามิซังมากินข้าวกลางวันด้วยกันเมื่อไม่นานมานี้
อยู่ดีๆเหตุการณ์ในตอนนั้นก็เข้ามาในหัว
แม้ว่าผมจะประหม่านิดหน่อย แต่พวกเราก็ได้มีการแลกเปลี่ยนกับข้าวกัน ได้พยายามเอาตัวรอดด้วยการสนทนาเรื่องการทำอาหาร และก็ได้สนิทกับอามามิซังขึ้นมานิดหน่อยด้วย…ทั้งๆที่ในตอนนั้นผมกับอาซานางิยังเข้ากันได้ดีแท้ๆ ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้นะ
“…ขอโทษนะ อาซานางิ มาช้าไปหน่อย”
“เอาแบบนี้จริงดิ ไอบ้ามาเอะฮาระ” (TL: 前原のバカ มาเอะฮาระโนะบากะ)
อาซานางิน่าจะมารอผมอยู่สักพักแล้ว และพออาซานางิได้ยินเสียงของผม เธอก็หันมาและพูดด้วยน้ำเสียงที่เหมือนกับว่าเธอกำลังงอนอยู่
ดูเหมือนว่าคราวนี้…ผมคงไม่ต้องคอยไล่ตามเธออีกต่อไปแล้วล่ะ…
☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆
ปล. เช็คคำผิดไปบ้างแล้ว แต่ถ้าเจอก็แจ้งได้นะครับ
ปล2. ตอนแรกไม่สบาย คิดว่าจะเป็นโควิดซะแล้ว…แต่ยังรอดอยู่ครับ
ปล3. อีกตอนไม่น่าทันวันนี้ครับ พึ่งเรียนเสร็จ
ขอบคุณที่ติดตามครับ
Durimtok Channel
Comments