Long Live The Hokage Chapter 46 : การต่อสู้ของวิญญาณ

 

มาซาฮิโกะ ล้มลงกับพื้น

 

แม้ว่ามันจะไม่ใช่เรื่องปกติสําหรับ มาซาฮิโกะที่จะสูญเสียความแข็งแกร่งและล้มลงบนพื้นแบบนี้

 

“นี้เราใช้จักระมากเกินไปเหรอเนี่ย?” นี่เป็นความคิดสุดท้ายของเขาก่อนที่เขาจะหมดสติไป

 

ณ สนามรบที่หุบเขาแห่งสายลม

 

หลังจากที่เห็น มาซาฮิโกะล้มลงลูกศึกษ์ทั้งของเขาก็รู้องไห้ออกมา

 

ฮาชิรามะ สายหัวแล้วพูดว่า “ท่านปู ท่านกําลังเดินทางไปอีกฝากหนึ่งของโลกแล้วเหรอ?ตระกูเซนจูจะไม่มีวันลืมการเสียสละของท่านตราบชั่วลูกชั่วหลาน”

 

โทบิรามะ รู้สึกเสียใจ หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความเศร้าโศกเขาก้าวไปข้างหน้าเล็กน้อยจากนั้นก็มองไปที่มาซาฮิโกะอย่างละเอียดลออจากนั้นเขาก็มองไปที่ฮาชิรามะ..

 

“ท่านพี่…”

 

ฮาชิรามะ ไม่ได้ยินที่ โทบิรามะ เรียกเขา เพราะเขาเองก็กําลังร้องไห้ให้กับ มาซาฮิโกะเขาร่ําไห้ขณะที่ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความว่างเปล่า

 

“ท่านพี่! ตั้งสติหน่อย! ท่านปูยังไม่ตาย ดูสิเขายังหายใจอยู่เขาแค่นอนหลับเฉย ๆ…”

 

“ฮ่ะ?” ฮาชิรามะ มองไปที่ โทบิรามะด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสับสนและความสุขปนกัน

 

“จริงเหรอ?” ลูกศิษย์ทั้ง 3 มองไปที่โทบิรามะอย่างรวดเร็วพวกเขารู้สึกดีใจกับข่าวนี้มาก

 

ลึกลงไปในจิตของ มาซาฮิโกะ

 

มาซาฮิโกะ พบว่าตัวเองอยู่ในสถานที่ที่เหมือนจะคุ้นเคยแต่ก็ไม่คุ้นเคย

 

“ที่นี่คือ หมู่บ้านอุซึมากิ งั้นเหรอ? ทําไมบ้านช่องถึงเปลี่ยนเป็นสีดําไปหมดล่ะเนี่ย? แล้วดูเหมือนว่าหมู่บ้านจะใหญ่ขึ้นด้วยเพราะประชากรที่เพิ่มขึ้นใช่รึเปล่านะ?”

 

หลังจากนั้น มาซาฮิโกะ ก็เห็นการต่อสู้ของสงครามครั้งใหญ่แต่เขาก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลยและเขาก็จําคนเหล่านี้ไม่ได้เขามองเห็นการต่อสู้เป็นสีขาวดําเท่านั้น

 

หลายคนล้มลงไปในความมืด ในขณะที่คน 2 คนที่ดูเหมือนจะเป็นผู้นําปรากฏตัวในระยะไกล ทั้งคู่กําลังต่อสู้กันอยู่จนหนึ่งในนั้นหยิบของบางอย่างคล้าย แผ่นCD ออกมาหลังจากการต่อสู้อย่างดุเดือนทั้งคู่ก็ถูกดูดเข้าไปใน แผ่นCD นั้น

 

“แผ่นCD เหรอ? ไม่มันเป็นหน้ากาก” มาซาฮิโกะพูดออกมาอย่างช่วยไม่ได้

 

“เราคิดว่าเราทําลาย หน้ากากชินิกามิ ไปแล้วเพราะเราได้แต้มการเข้าร่วมมา 2 แต้ม แต่จริง ๆ แล้วเราทําตามสิ่งที่มันต้องการ..เราปล่อยมันให้เป็นอิสระเราให้มันเข้ามาในตัวเรา…”

 

“แล้วตอนนี้ เราเข้ามาอยู่ในโลกแห่งความมืดของมันแล้วเหรอ?” มาซาฮิโกะสายหัวเบา ๆ

 

วิญญาณบางคนที่ผ่านไปบอก มาซาฮิโกะ ว่าวิญญาณของเขาในฐานะคนที่ก้าวข้ามจากมิติอื่นนั้นแข็งแกร่งกว่าคนทั่วไป

 

ทันใดนั้นโลกสีดําและสีขาวก็ถูกทําลาย ทิ้งไว้เพียงที่มืดอันกว้างใหญ่และมีวิญญาณเพียงดวงเดียวเท่านที่เหลืออยู่กับเขาที่นี่

 

“โอ้นั่นคือ ชินิกามิ หรือเปล่า? พลังของเขาฟื้นคืนมาเป็นอย่างมาก…ครั้งสุดท้ายที่เราเห็นเขา เขาแทบจะดูดวิญญาณไก่ไม่ได้ว่าแต่..นี้เรากลายเป็นวิญญาณแล้วเหรอ?!” มาซาฮิโกะก้มลงมองขาและแขนของเขาเพื่อให้แน่ใจว่าเขากลายเป็นวิญญาณไปแล้วจริง ๆ หรือเปล่าแต่เขาก็โล่งอกเมื่อเขาเห็นว่าร่างกายของเขายังครบ 32 อยู่!

 

ทันใดนั้น ชินิกามิ (ยมทูต) ก็วิ่งเข้าไปหา มาซาฮิโกะ อย่างรวดเร็วเมื่อมาซาฮิโกะ เห็นดังนั้นเขาก็หันหลังกลับและหนีทันที

 

“อ้ากกก อยากได้วิญญาณของฉันขนาดนั้นเลยเหรอ?!ฉันเป็นแค่คนบ้า!ฉันกําลังจะตาย!”

 

“โอเคใจเย็น…เราต้องพึ่งตัวเอง นี่คือโลกแห่งวิญญาณในจิตของเราและเราควรจะเป็นเจ้านายของโลกของเราเอง”คราวนี้มาซาฮิโกะนึกถึงครั้งแรกที่เขาเล่นวิดีโอเกม League of Legendsในชีวิตก่อนหน้านี้ของเขา

 

“ฉันต้องทําได้… League of Legends ได้โปรดให้ฉันยืมพลังหน่อย! ลีโอน่า(ฮีโร่ในเกม League of Legends)ได้โปรดให้ฉันยืมอาวุธด้วยเถิด!”เมื่อตะโกนออกไป ทันใดนั้นดาบและโล่ก็ปรากฏขึ้นมาอยู่ในมือของมาซาฮิโกะ

 

ทันใดนั้น มาซาฮิโกะ หันหน้ากลับไปเผชิญหน้ากับชินิกามิ “ความตาย! เอานี้ไปกิน ดาบแห่งซีนิธ (สกิลของลีโอน่า)!”

 

5 นาทีต่อมา…

 

ร่างวิญญาณของ มาซาฮิโกะ ซึ่งตอนนี้สูญเสียแขนไปข้างหนึ่งเขากําลังวิ่งหนีเข้าไปในความมืดมิด พลังของเขาต่างกับชินิกามิมากเกินไปดาบของมาซาฮิโกะไม่สามารถ ทําอะไรชินิกามิได้เลยเขาแทงไปอยู่หลายครั้งแต่มันก็ไม่สามารถทําร้าย ชินิกามิ ได้เลยดังนั้นมาซาฮิโกะจึงไม่มีทางเลือกอีกนอกจากวิ่งหนีต่อไป

 

“ฉันจะทํายังไงต่อไปดี! ระบบพิเศษ!ออกมาช่วยฉันที!”

 

ชื่อ : อุซึมากิ มาซาฮิโกะ

 

อายุ : 22 ปี (-)

 

คาถานินจา : 553 (4)

 

ความแข็งแกร่งร่างกาย : 489 (4)

 

จักระ : 3,834 (+10) (แปลงสภาพ)

 

วิชาพื้นฐาน : LV 10 (100000) (Max Level)

 

ความชํานาญการใช้ดาวกระจาย : LV 10 (100000) (Max Level)

 

คุณสมบัติจักระธาตุ

 

คาถาดิน : LV 4 (121223/200000) (+)

 

คาถาลม : LV 6 (425628/600000) (4) (หลอมรวม 1/2)

 

คาถาไฟ : LV 6 (412335/600000) (+) (หลอมรวม 12)

 

คาถาน : LV 2 (10000/20000) (4)

 

คาถาสายฟ้า : LV 4 (103608/200000) (4)

 

วิชาสะกด : LV 6 (413228/600000) (4)

 

จักระธาตุ หยาง : LV 5 (200000/400000) (+)

 

: LV -1 (-1000/0) (4)

 

ทักษะพิเศษ : การรับรู้ (ตรวจจับ)

 

การขุด : LV 6 (10030/20000)

 

การตีเหล็ก : LV8 (40059/60000)

 

ระดับ : S

 

แต้มการเข้าร่วม : 41

 

“อ๊ะ? จักระธาตุ หยิน LV -1 เป็นเพราะแขนเราขาดงั้นเหรอ?”แต่ก็ถือว่าเป็นความโชคดีในความโชคร้ายที่ในที่สุด คุณสมบัติจักระธาตุหยินก็ปรากฏขึ้นมาบนแถบสถานะจน ได้ มาซาฮิโกะจึงตัดสินใจเพิ่มแต้มการเข้าร่วมทั้งหมดให้กับคุณสมบัติจักระนั้น

 

จักระธาตุ หยิน : LV 6 (409000/6000000) (+)

 

ทันใดนั้นแขนของ มาซาฮิโกะ ก็งอกขึ้นมาใหม่ เขารู้สึกเหมือนว่าร่างกายของเขากําลังขยายใหญ่ขึ้นวิญญาณของเขากําลังขยายใหญ่ขึ้น

เขารอให้การเปลี่ยนแปลงของร่างกายของเขาเสร็จสมบูรณ์ จากนั้น มาซาฮิโกะ ก็เงยหน้าขึ้นและทันใดนั้นเขาพบว่าซินิกามิยืนอยู่ข้างหน้าเขาแล้ว เมื่อเห็นดังนั้นเขาก็ผลัก ชินิกามิจนกระเด็นออกไป

 

จากนั้น มาซาฮิโกะ ก็เหมือนจะสามารถมองเห็นได้กว้างขึ้นและโดยไม่คาดคิด มาซาฮิโกะ ไม่ได้กลายเป็นยักษ์แต่เขากลับสามารถปรากฏตัวไปตรงไหนก็ได้ในจิตใจของเขาพร้อมกับความรู้สึกใหม่ของความแข็งแกร่ง

 

“นี่คือความสามารถของ คุณสมบัติจักระธาตุ หยิน LV 6 งั้นเหรอ?ถ้าอย่างนั้นถ้าเราสามารถไปถึง LV 9 หรือ10 ไดเราจะสามารถท่องไปทั่วโลกในสภาพของดวงวิญญาณได้เหมือนกับฮาโกโรโมะหรือเปล่านะ?” มาซาฮิโกะคิดเกี่ยวกับมันจากนั้นเขาก็ส่ายหัว“นี้เราจะกลายเป็นอมตะเหรอเนี่ย?!”

 

จากนั้น มาซาฮิโกะ ก็มองดูชินิกามิซึ่งกําลังลุกขึ้นอีกครั้ง“ในอนาคตอีกหลายสิบปี พลังของคุณจะมากพอที่จะดูดกลืน 9 หาง ได้เมื่อถึงเวลานั้นฉันคงจะไม่สามารถเผ ชิญหน้ากับคุณได้…แต่ตอนนี้”

 

มาซาฮิโกะ วิ่งเข้าหา ชินิกามิจากนั้นเขาก็กําหมัดและต่อยออกไป

 

ชินิกามิ สลายไปทันทีและชิ้นส่วนของเขาก็ถูกดูดซับเข้ามาสู่ร่างกายของ มาซาฮิโกะ และทันใดนั้น มาซาฮิโกะก็รู้สึกได้ทันทีว่าวิญญาณของเขาแข็งแกร่งขึ้นอีกครั้ง

จักระธาตุหยิน : LV 6 (510000/6000000) (4)

 

“เยี่ยม เพิ่มขึ้นเท่ากับใช้แต้มการเข้าร่วม 10 แต้ม

 

และ…”

 

ทันใดนั้นข้อความหนึ่งก็ปรากฏขึ้นมาในหัวของมาซาฮิโกะ

 

“เข้าร่วมและเปลี่ยนโครงเนื้อเรื่องหลักของโลกนารูโตะโดยสิ้นเชิง : จุดจบของชินิกามิ!”

 

“รางวัล : คุณได้รับแต้มการเข้าร่วม +8 (X10) แต้ม!”

 

“ก่อนหน้านี้ที่เราเปลี่ยนเนื้อเรื่องเราก็ได้แต้มการเข้าร่วมมา 2 (X10) แต้ม ครั้งนี้ก็ได้มาอีกรวมเป็น 100 แต้มเพราะการเปลี่ยนเนื้อเรื่องงั้นเหรอ?” มาซาฮิโกะ พึมพํา “การเปลี่ยนเนื้อเรื่องที่สําคัญแบบนี้จะให้แต้มเพิ่ม X10 นี่หมายความ ว่าการคุณแต้มที่สูงที่สุดของระบบพิเศษก็คือ X10 สินะ?”

 

มาซาฮิโกะ ไม่อยากคิดอะไรไปมากกว่านี้ เพราะถ้าหากการที่จะเข้าในเรื่องทั้งหมดต้องมานั่งศึกษาเหมือนเรียนหนังสือเขายอมค่อยๆรู้ไปทีละน้อยแบบนี้ดีกว่า

 

“ถึงเวลาออกไปแล้ว..ก็ไม่รู้หรอกนะว่าจะมีคนรอเราอยู่กี่คนเราเคยเห็นน้ําตาของฮาชิรามะ ไหลออกมาบ้างรึยัง นะ?

 

เมื่อเขาคิดแบบนั้น โลกแห่งวิญญาณ ก็หายไปและ มาซาฮิโกะลืมตาขึ้น

“ท่านปู! ในที่สุดท่านก็ตื่นสะที!” เสียงอ่อนโยนของผู้หญิงดังมาจากด้านข้างของเขา

มิโตะงั้นเหรอ?

 

มาซาฮิโกะ นึกถึงคนหลายคนที่เขาอยากจะเห็นเมื่อเขาลีมตาขึ้นแต่เขาก็ไม่เคยคาดคิดเลยว่าคนคนนั้นจะเป็น มิโตะ

 

แต่อนิจจา เสียงนั้นไม่ใช่เสียงของมิโตะแต่มันเป็นเสียงของเด็ก 8 ขวบที่วิ่งเล่นอยู่รอบ ๆ เขา นั่นก็คือเสียงของ เซน จู เคนจินั่นเอง