“เจ้าแสดงจิตสังหารต่อข้าอย่างชัดเจน ทำไมละ?” หลินฮวงพิจินพิจารณาอีกฝ่ายด้วยความอยากรู้” ไม่ใช่แค่นั้น กลิ่นอายเจ้ายังคุ้นๆ …”

 

หลินฮวงรีบค้นผ่านความทรงจำเขา หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็นึกถึงมอนสเตอร์ที่คล้ายกันได้ในความทรงจำจากสี่ปีก่อน

 

“ตาเดียว สวมหมวกไม้ไผ่ทรงกรวย ใช้ดาบ..” ภาพของมอนสเตอร์ในหัวเขาค่อยๆ ซ้อนทับกับมอนสเตอร์ตาเดียวตรงหน้า

 

“ข้าพอจำได้แล้ว” หลินฮวงพูดช้าๆ จ้องมอนสเตอร์ตาเดียวตรงหน้า” เจ้าคือมอนสเตอร์ไฟชีวิตตัวแรกตอนข้าเลื่อนเป็นผู้หลุดพ้น จอมสังหารดาบราชันย์ที่ข้าฆ่าไปสี่ปีก่อน!”

 

เหตุผลที่หลินฮวงจำมันไม่ได้แต่แรกเพราะเขาฆ่ามันไปนานแล้ว และเขาก็ไม่เคยสนใจมอนสเตอร์ที่เขาฆ่า ยิ่งไปกว่านั้น ร่างกายและโครงสร้างของอีกฝ่ายผ่านการเปลี่ยนแปลงไปมาก เขาจึงจำไม่ได้ทันที

 

แต่ตอนนี้ ความทรงจำเขาค่อยๆ ชัดเจน

หลินฮวงเปรียบเทียบกลิ่นอายของมันจากความทรงจำของเขากับกลิ่นอายของมอนสเตอร์ตาเดียวตรงหน้า แม้กลิ่นอายมันจะเปลี่ยนไปมาก เขาก็ยังสามารถค้นหาความคล้ายคลึงได้อย่างรวดเร็ว เขาเริ่มมั่นใจถึงตัวตนของอีกฝ่าย

 

ไม่ใช่แค่มอนสเตอร์ตรงหน้าจะกลายเป็นมอนสเตอร์ไฟชีวิตตัวแรกจากตอนเขาเลื่อนเป็นระดับเพลิงสวรรค์ เขายังได้รับการ์ดมอนสเตอร์ของมันมาด้วย

 

แต่ทว่า หลินฮวงกลับจ้องมอนสเตอร์ตาเดียวตรงหน้าเขาด้วยความประหลาดใจที่เพิ่มขึ้น

 

“ข้าสับสน ข้ามั่นใจว่าข้าฆ่าเจ้าไปแล้ว เจ้ารอดมาได้ยังไง?”

 

 

หลินฮวงมั่นใจว่าเขาฆ่ามันสำเร็จเพราะเสี่ยวเฮยได้ส่งการแจ้งเตือนมาแล้ว แถมเขายังได้รับการ์ดมอนสเตอร์ของมันมาอีกด้วย

 

ต่อให้อีกฝ่ายจะครอบครองความสามารถประเภทคืนชีพ ตราบเท่าที่เขาฆ่าไม่สำเร็จ เสี่ยวเฮยก็จะไม่มีทางส่งการแจ้งเตือน

 

อย่างไรก็ตาม ความจริงคือเขาได้รับการ์ดมอนสเตอร์จอมสังหารดาบราชันย์ ซึ่งใช้เพื่อพิสูจน์ว่าเขาฆ่าอีกฝ่ายไปแล้วจริงๆ

 

เมื่อความขัดแย้งนี้วนเวียนในหัวหลินฮวง เขาก็พลันคิดถึงความเป็นไปได้อื่น

 

บางทีมันอาจตายไปแล้วจริงๆ แต่หลังเสี่ยวเฮยยืนยันการตาย บางสิ่งอาจชุบชีวิตมันขึ้นมาใหม่

 

ตอนนี้ หลินฮวงมองมอนสเตอร์ตาเดียวตรงหน้าเขาด้วยตาเป็นประกาย เขาอยากรู้มากว่าอีกฝ่ายคืนชีพมาได้ยังไง

 

มอนสเตอร์ตาเดียวเองก็สังเกตเห็นสายตาที่เปลี่ยนแปลงของหลินฮวง เดิมที มันดูสับสน แต่ตอนนี้ หลินฮวงกลับมองมันราวกับเขาค้นพบสิ่งที่น่าสนใจ กระตือรือร้นที่จะชำแหละมันและค้นหาความลับของมัน

 

มอนสเตอร์ตาเดียวกลืนน้ำลาย มันไม่ชอบสายตาของหลินฮวงเลย ดวงตาอยากรู้ทำให้มันรู้สึกเหมือนชิ้นเนื้อบนเขียง ซึ่งทำให้มันตัวสั่น มันพยายามดิ้นรน แต่แขนขากับคอยังถูกรัดไว้แน่น

 

มันเห็นมุมปากของหลินฮวงค่อยๆ ยกขึ้น เปล่งคำพูดออกมา” เงยหน้าขึ้น มองตาข้า”

 

ราวกับมันไม่สามารถควบคุมร่างกายได้ มอนสเตอร์ตาเดียวเงยหน้าขึ้นและมองเข้าไปในตาของหลินฮวง

 

ดวงตาสีน้ำเงินเข้มดูลึกและไม่สามารถหยั่งรู้ได้

 

วินาทีต่อมา ดวงตาสีแดงเข้มขนาดใหญ่ของมอนสเตอร์ตาเดียวก็เปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินอย่างรวดเร็ว ราวกับมันถูกแช่แข็ง

 

กฏเทพระดับควบคุม ‘อ่านสมอง’

 

แถบความคืบหน้าของการอ่านสมองเพิ่มขึ้นช้าๆ และหลินฮวงก็รออย่างอดทน

 

ประมาณหนึ่งนาที ความทรงจำของมอนสเตอร์ตาเดียวก็ถูกอ่านอย่างสมบูรณ์

 

หลินฮวงตรวจผ่านความทรงจำที่เพิ่งได้รับใหม่นี้ ค้นหาความลับที่เขาอยากรู้ ว่าอีกฝ่ายคืนชีพมาได้อย่างไร

 

ก่อนพบคำตอบของคำถามนี้ หลินฮวงสามารถเห็นกระบวนการล่ามอนสเตอร์ล่าคนของรัฐบาลกลางได้

 

มันสร้างภาพลวงตาด้วยการตรัสรู้ธาตุน้ำและทำให้สมาชิกทุกคนสับสน จากนั้นก็ไล่ตามหลังพวกเขาเหมือนเล่นเกมแมวจับหนู ฆ่าพวกเขาทีละคน

 

แม้กระทั่งการรายงานสั้นๆ เกี่ยวกับความปลอดภัยของพวกเขาก็เป็นผลมาจากการถูกหลอกโดยภาพลวงตาของมอนสเตอร์ตาเดียว ซึ่งทำให้พวกเขาตัดสัญญาณสื่อสารของแหวนหัวใจจักรพรรดิทันทีที่ส่งข้อความ

 

จุดประสงค์หลักของมันนั้นเรียบง่าย มันอยากสร้างความลึกลับที่ดึงดูดนักสำรวจให้เข้ามาตรวจสอบมากขึ้น จัดหาเหยื่อให้มัน

 

เหตุผลที่มันล่ามนุษย์ไม่ได้เกิดจากความเป็นศัตรูกับหลินฮวง มันดันว่ามันสามารถเรียนทักษะดาบมนุษย์ได้ และเผอิญ คนที่รัฐบาลกลางส่งมาดันเป็นผู้บ่มเพาะดาบแทบทั้งหมด

 

สำหรับคนอื่น พวกเขากลายเป็นผู้โดนลูกหลง

 

ความลับของกองทัพรัฐบาลกลางที่หายไปถูกแก้ไขแล้ว และหลินฮวงก็ไม่แปลกใจกับผลลัพธ์นี้เลย วินาทีที่เขาเห็นมันใช้การตรัสรู้ธาตุน้ำเพื่อสร้างร่างแยก เขาก็เดาได้แล้วว่ามันคือฆาตกร

การมีความสามารถสร้างภาพลวงตาหมายความว่ามันมีความสามารถกำจัดกองกำลังของรัฐบาลกลาง

 

ด้วยการที่ไขความลับเรื่องนี้ได้แล้ว หลินฮวงจึงล่าหาคำตอบของเขาต่อ

 

ไม่นาน เขาก็พบฉากที่เขาอยากเห็นสุด

 

สายลมพัดผ่านเกาะที่เงียบงัน

 

ยามดึก แสงจันทร์สาดส่องลงมา ดวงจันทร์ทั้งสองดวงเผยโฉมเต็มที่ หนึ่งแดงหนึ่งม่วง

 

ในเวลาเที่ยงคืน ภายใต้ดินดำ ที่ตำแหน่งของศพจอมสังหารดาบราชันย์ แสงสีทองจางๆ ปรากฏขึ้น

 

พลังงานความตายสีดำของทั้งเกาะเริ่มไหลย้อนกลับอย่างรวดเร็ว ไหลเข้าไปในแผลบนหน้าอกของจอมสังหารดาบราชันย์ ไม่นาน หัวใจของมันก็เปล่งแสงสีทองออกมา

 

ระหว่างนี้ ร่างของมันก็ได้รับการเปลี่ยนแปลงรุนแรงเช่นกัน

 

เมื่อถึงเวลาตีสี่หรือตีห้า ความมืดที่ปกคลุมทั้งเกาะก็สลายหายไปอย่างสมบูรณ์

 

เมื่อแสงแรกของวันส่องบนเกาะ ศพของจอมสังหารดาบราชันย์ที่ฝังอยู่ใต้โคลนก็ค่อยๆ ลืมตาขึ้น…

 

“แสงสีทองในหัวใจของมันคืออะไร?” สีน้ำเงินในรูม่านตาหลินฮวงจางลง และสายตาเขาก็เลื่อนลง หยุดบนหน้าอกของมัน

 

เขาไตร่ตรองสักพัก จากนั้นก็เรียกอาวุธเซียนเขาออกมา

 

ระหว่างนี้ มอนสเตอร์ตาเดียวก็ได้สติแล้ว

 

“เจ้าเองก็เป็นผู้บ่มเพาะดาบ ดังนั้นข้าจะแสดงความเคารพเจ้าเป็นครั้งสุดท้าย!” ทันทีที่หลินฮวงพูดจบ เขาก็แทงดาบออกไป ดาบยาวเจาะผ่านหน้าอกของมอนสเตอร์ตาเดียว ทำให้หัวใจมันแหลกสลายอีกครั้ง

 

เพียงเมื่อหลินฮวงกำลังจะกดดาบลงเพื่อเฉือนเปิดหน้าอกและขุดเอาหัวใจมันออกมา มอนสเตอร์ตาเดียวก็สลายตัว มันสลายไปในอากาศ เปลี่ยนเป็นจุดแสงดาวสีดำที่ไหลเข้าตัวหลินฮวง

เมื่อแสงดาวสีดำแตะตัวหลินฮวง เขาก็ครุ่นคิดว่าควรหลบไหม แต่เขาสัมผัสไม่ได้ถึงภัยคุกคามใด เขาจึงไม่หลบ

 

เขาจมจิตสำนึกส่วนหนึ่งเข้าตัวและตรวจสอบที่อยู่ของแสงดาว เขาเห็นว่าแสงดาวตรงไปยังช่องการ์ดหลังเข้าตัวเขา และเข้าไปในการ์ดใบหน้า

 

หลินฮวงเพ่งมอง ด้วยความแปลกใจ เขาพบว่ามันคือการ์ดจอมสังหารดาบราชันย์

 

เพียงเมื่อแสงดาวสีดำสุดท้ายกำลังจะเจาะตัวเขา ลำแสงสีทองก็พุ่งออกจากภายในแสงสีดำ เปลี่ยนเป็นประกายไฟฟ้าที่เจาะผ่านระหว่างคิ้วของหลินฮวง

มันเกิดขึ้นเร็วจนหลินฮวงไม่มีเวลาตอบสนอง เขาตรวจสอบทันทีเพื่อดูว่าแสงสีทองหายไปไหน

 

เขาเห็นแสงสีทองพุ่งเข้ามิติจิตวิญญาณของเขาเหมือนอุกกาบาต พุ่งตรงไปทางวิญญาณดาบและในที่สุดก็พุ่งชนกับหัวใจดาบในมือวิญญาณดาบของเขา

 

หลังจากนั้น ผนึกสีทองบนตัวดาบก็สว่างขึ้น สร้างเป็นลวดลายเทวะสีทองที่คล้ายกับสิ่งมีชีวิต

 

หลินฮวงรู้สึกเวียนหัวเพียงแค่มองผนึกนั้น

 

หลังรูปแบบผนึกก่อตัว แสงสีทองบนผิวดาบก็ค่อยๆ หายไป จากนั้นก็ปรากฏขึ้นที่ด้ามดาบทั้งสองฝั่งเหมือนการแกะสลัก

 

ตอนนั้น หลินฮวงสัมผัสได้ว่าแก่นแท้เต๋าดาบของเขากำลังแข็งแกร่งขึ้น ในชั่วพริบตา เขาก็ทำลายคอขวดของระดับแก่นรากทันที เข้าถึงระดับใหม่!

 

สามระดับของแก่นแท้เต๋าดาบคือระดับยุทธ์แท้ แก่นราก และจิตแท้

 

หลินฮวงติดอยู่ที่ระดับแก่นรากมาสักพักแล้ว เขายังใช้การ์ดห้องแห่งกาลเวลาแต่ก็ยังไม่ผ่านคอขวด

เขาไม่คิดเลยว่าเขาจะทะลวงผ่านได้ทั้งอย่างนี้

ท่ามกลางความประหลาดใจ การแจ้งเตือนดังจากเสี่ยวเฮย

 

“ขอแสดงความยินดีด้วย การ์ดมอนสเตอร์ระดับบรรพกาล จอมสังหารดาบราชันย์ได้วิวัฒนาการเป็นระดับเทพสูงสุด!” า