ในอาคารร้างไกลจากตลาด รูม่านตาสีดำสนิทของหลินฮวงค่อยๆหายไป

 

หลังสังเกตเห็นว่าสีดำในดวงตาอสูรชุบทองหายไปเช่นกัน เขาก็กางมือ และเคาะนิ้วสองนิ้วบนหน้าผากอสูรชุบทอง

 

วินาทีต่อมา ตัวของอสูรชุบทองก็อ่อนยวบและล้มลงกับพื้น

 

ในเวลาเดียวกัน หลินฮวงผู้เดิมลอยในอากาศก็ค่อยๆลงพื้นพร้อมกับร่างใหญ่โตของอสูรชุบทอง

 

แต่ทว่า เมื่อเท้าเขาแตะพื้น เขาไม่ได้นำอสูรชุบทองเข้าเขตแดนเทพภายในตัวเขาทันที เขากลับหยุดนิ่ง

 

เหตุผลที่เขาหยุดนิ่งเพราะเขาได้รับข้อมูลสำคัญที่ต้องการจากความรงจำของอสูรชุบทอง

 

วินาทีต่อมา เขาก็ได้สติและใช้ด้ายพลังจิตลากอสูรชุบทองเข้าเขตแดนเทพภายในตัวเขา จากนั้นก็ตรงไปหาเป้าหมายที่สาม

 

สามวันต่อมา หลินฮวง เวอชุโอโซกับจิ่วเจี้ยนได้มารวมตัวกันอีกครั้ง

 

“เป็นยังไงบ้าง?”เวอชุโอโซถามทันทีท

 

หลินฮวงเหลือบมองจิ่วเจี้ยน”เจ้าก่อน”

 

จิ่วเจี้ยนพยักหน้า”ข้าได้สอบปากคำลูกสมุนของนางพญางูสามหาง หนึ่งคือเพื่อนสนิทของนาง สองคือคนรักนางและอีกสองคือลูกสมุนที่นางไว้วางใจ”

“แต่ทว่า การสอบปากคำไม่ดีนัก ททั้งห้าไม่รู้ข้อมูลเกี่ยวกับผนึกเจ้าปราสาทเลย”

 

“ด้วยเทคนิคของข้า มีโอกาสไม่สูงมากที่ทั้งห้าจะปกปิดอะไรจากข้าได้ ดังนั้น ข้ารู้สึกว่ามีสองความเป็นไปได้ นางพญางูสามหางปกปิดมันได้ดีมากและไม่บอกใครถึงผนึกเจ้าปราสาทของนาง หรือนางไม่มีมันเลย”

 

“มีความผิดปกติอะไรตอนนางเริ่มมีชื่อเสียงไหม?”เวอชุโอโซอดถามไม่ได้

 

“นางมีชื่อเสียงโดยการพึ่งพาผู้ชาย หน้าตานางและความสามารถของนางในการล่อลวง นางนั่งในตำแหน่งนี้มาได้เพราะท่ามกลางห้าราชาที่เหลือสองในนั้นคือคนรักของนาง ยิ่งไปกว่านั้น นางยังใช้เสน่ห์ล่อลวงกลุ่มเทพสวรรค์ขั้นสูงให้รับใช้นาง พลังรบโดยรวมของลูกสมุนนางยังไม่ต่ำกว่าคนอื่น”

 

เวอชุโอโซตกอยู่ในความคิดสักพักหลังได้ยิน”งั้นก็ตัดนางออกไปก่อน ข้าได้ข้อมูลเกี่ยวกับนางผ่านช่องทางอื่นเช่นกันและได้ผลลัพธ์บางอย่าง ข้อสรุปที่ข้าได้เหมือนกับเจ้า นางอาจจะไม่มีผนึกเจ้าปราสาท”

 

หลังพวกเขาตัดนางพญางูสามหาง เวอชุโอโซกับจิ่วเจี้ยนก็หันไปมองหลินฮวง

 

“งั้นก็ตาข้า”หลินฮวงเริ่มพูดหลังเห็นพวกเขาจับจ้องเขา

 

“ข้าได้สืบสวนสมุนของสี่หน้า หน้าเปื้อนสีและอสูรชุบอง รวมถึงภรรยาคนปัจจุบันของเขาและข้าก็พบข้อมูลที่เป็นประโยชน์”

 

“ข้อมูลที่หน้าเปื้อนสีให้พูดว่าความสามารถของสี่หน้าจู่ๆก็ปรากฏออกมา หน้าเปื้อนสีมักสงสัยว่านายเขาได้รับสมบัติบางอย่าง แต่หน้าเปื้อนสีไม่เคยรู้ว่ามันคืออะไร”

“ข้อมูลีท่ให้โดยอสูรชุบทองระบุว่าสี่หน้ามีพลังน่ากลัว อสูรชุบทองได้เห็นกับตาตอนเขาเลื่อนจากเทพสวรรค์ขั้นต่ำเป็นขั้นเก้า”หลินฮวงหยุดตรงนี้ จากนั้นก็มองทั้งสอง”ส่วนภรรยาคนปัจจุบันนั้น เจ้าสองคนคุ้นหน้าดี”

 

จิ่วเจี้ยนตกตะลึงไปชั่วคราว แต่เวอชุโอโซตอบสนองทันที”นางพญางูสามหาง?!”

 

หลินฮวงพยักหน้าเล็กน้อย

 

จิ่วเจี้ยนได้สติคืน แม้เขาจะรู้ว่าสี่หน้าคือคนรักของนางพญางูสามหาง เขาก็ไม่ตระหนักถึงความสัมพันธ์ในแง่มุมนี้

 

“เขายกระดับพลังขึ้นหลายขั้น โดยปราศจากผลข้างเคียง ไม่ใช่แค่นั้น กระบวนการทั้งหมดยังเกิดขึ้นไม่ถึงครึ่งชั่วโมง สิ่งนี้อย่างเดียวมากพอจะพิสูจน์ว่าเขามีผนึกเจ้าปราสาท”

 

หลินฮวงมั่นใจเรื่องนี้มากเพราะมีเพียงคนที่ครอบครองผนึกเจ้าปราสาทถึงสามารถเป็นเหมือนนักเล่นเกม ซึ่งจะแก้ไขข้อมูลตัวละครภายในเมืองภูตผีได้

 

“นอกจากนั้น ตามที่อสูรชุบองระบุ สี่หน้าดูเหมือนจะกำลังรวบรวมของ ก่อนหน้าเขา เขายังไปรวบรวมของเองแทนที่จะบอกลูกสมุนให้ทำ มันเพิ่งเร็ว ๆนี้ที่เขาปล่อยให้คนที่เขาไว้วางใจมาช่วยเขาจัดการเรื่องนี้”

 

“อสูรชุบทองยังพูดว่าของสะสมบางชิ้นนั้นแปลกประหลาดมาก บางชนิดไม่มีความผันผวนพลังงานด้วยซ้ำ พวกมันแค่วัตถุธรรมดา

 

“ข้าสงสัยว่าของี่เขามองหาจะเป็นชิ้นส่วนของผนึกเจ้าปราสาท แต่ทว่า เขาดูเหมือนจะไม่รู้ว่าชิ้นส่วนผลึกเหล่านี้จะอยู่ในรูปแบบใด ทุกครั้งที่เขาสั่งอสูรชุบทองให้ไปหา คำอธิบายของเขาจะคลุมเครือมาก เขาแค่จะให้โครงร่างคร่าวๆ แล้วขอให้อสูรชุบทองหาตามสัญชาตญาณ

 

“นั่นคือเหตุผลที่ข้าเดาว่าชิ้นส่วนผนึกเจ้าปราสาทอาจดำรงอยู่ในรูปแบบสุ่มๆ”

จากมิติเก็บของเขา หลินฮวงดึงเหรียญโบราณที่เขาเพิ่งซื้อจากตลาดออกมา”ก่อนหน้านี้ ที่ตลาด อสูรชุบทองหมายตาเหรียญนี้ ข้ายังเสนอราคาสูงเพื่อขายให้มัน”

 

หลินฮวงดีดนิ้วโป่ง และเหรียญก็ตกลงบนฝ่ามือเวอชุโอโซ

“ดูสิ จะเป็นอย่างไรถ้านี่คือชิ้นส่วนผนึกของเจ้าปราสาท?”

เวอชุโอโซเมินเสียงแซวของหลินฮวง เขากลับหยิบเหรียญโบราณขึ้นมา เริ่มสังเกตมัน

อึดใจต่อมา เขาก็ละสายตาจากเหรียญโบราณ และส่ายหัวให้หลินฮวงกับจิ่วเจี้ยน

 

“ข้าไม่แน่ใจว่านี่คือชิ้นส่วนผนึกหรือเปล่า”

 

“ไม่มีทางยืนยันได้เลย?”หลินฮวงอดถามไม่ได้

 

“ย่อมมีทาง ทาทงที่ง่ายสุดคือหาชิ้นส่วนผนึกอีกชิ้น ตราบเท่าที่พวกมันอยู่ใกล้กัน ชิ้นสองทั้งสองควรแสดงปฏิกิริยา”

 

“แต่ปัญหาคือ เราไม่มีชิ้นส่วนอื่นกับตัว”เวอชุโอโซกางมือ

 

“อสูรชุบทองตัดสินใจได้ไงว่านี่อาจเป็นของที่สี่หน้ากำลังมองหา?”จิ่วเจี้ยนถามหลินฮวง

 

“ตามที่มันพูด มันดูข้าหยิบเหรียญโบราณนี้ขึ้นมา จากนั้นมันก็รู้สึกว่านี่อาจเป็นสิ่งที่สี่หน้ากำลังหา มันจึงขอให้ข้าขายเหรียญให้  มันแค่สัญชาตญาณล้วนๆ มันไม่ได้พึ่งปัจจัยอื่น”แม้เขาจะพูดอยู่ หลินฮวงก็ยังรู้สึกหน่ายใจ”จากสิ่งที่อสูรชุบทองพูด สี่หน้าเองก็ทำอะไรแบบนี้ แถม เขายังบอกมันให้ซื้ออะไรก็ตามที่มันคิดว่าอาจมีค่า”

 

“แม้นี่อาจจะเป็นเหรียญธรรมดา เราก็ควรเก็บมันไว้ก่อน”เอวชุโอโซโยนเหรียญกลับให้หลินฮวง”แล้วถ้ามันเป็นชิ้นส่วนผนึกจริงละ?”

 

หลินฮวงรับเหรียญและเก็บมันไปก่อนพูด

“เท่าที่ภรรยาของสี่หน้าพูด นางไม่ให้ข้อมูลเป็นประโยชน์มากนัก สี่หน้าระวังตัวมากและก็ไม่เคยพูดถึงชิ้นส่วนผนึกเจ้าปราสาทเลย นอกจากนี้ ตามการคาดเดาก่อนหน้าของข้า ผนึกสามารถดำรงอยู่ได้ในทุกรูปแบบ การพยายามชิงชิ้นส่วนผนึกจากสี่หน้านั้นเป็นงานที่ยากมาก!’

 

“พวกเจ้าทั้งคู่ไม่ต้องกังวลเรื่องนั้น ทั้งหมดที่ต้องทำคืองานรวบรวมข้อมูล ที่เหลือ ข้าจะคิดหาทางออกเอง!”

เวอชุโอโซดูเหมือนจะมีแผนการแล้ว”ในเมื่อเรามั่นใจว่าสี่หน้ามีชิ้นส่วนผนึกเจ้าปราสาท งั้นก็มาเริ่มที่เขากันก่อนเลย!”